Nu er al weer op social media terecht veel drukte wordt gemaakt over hetze tegen mensen, is het goed te kijken hoe je als christen met alle onrust om moet gaan.
Het is een verademing om geen tv te kijken en om geen kranten te lezen. Op social media is genoeg te vinden en je kunt er ook zo weer mee stoppen om iets te volgen. Waar we ons druk om kunnen maken is de beknotting van de vrijheid. In een slecht geschreven manifest wordt nog al wat geëist en tegengeluid is verdacht. Er woedt een storm door Nederland en er wordt wat afgescholden. Nazi, NSB er, fascist enz.
Je kunt niet zeggen veel drukte om niks want de eisen zijn hoog en de vrijheid van de een wordt opgeofferd op het altaar van dwang van mensen die zich altijd wel ergens slachtoffer over voelen. Ik heb het niet over echte discriminatie of echt racisme. Maar op grond van vage beschuldigingen kunnen net als bij Me Too levens kapot gemaakt worden. Zo ga je niet met elkaar om. Vooral omdat de eisers nooit over wederzijdsheid spreken is dit een angstige ontwikkeling. Een schreeuwende minderheid legt zijn wil op aan een coulante meerderheid. Een meerderheid die nooit te beroerd was veel te geven terwijl er al veel genomen werd.
We zien dit ook in Matteüs 23 waar Jezus de farizeeën terecht wijst.
Matteüs 23:1-12
In die tijd sprak Jezus tot het volk en tot zijn leerlingen: ‘Op de leerstoel van Mozes hebben de schriftgeleerden en de Farizeeën plaats genomen. Doet en onderhoudt daarom alles wat zij u zeggen, maar handelt niet naar hun werken; want zelf handelen ze niet naar hun woorden. Zij maken bundels van zware, haast ondraaglijke lasten en leggen die de mensen op de schouders, maar zelf zullen ze er geen vinger naar uitsteken. Alles wat zij doen doen zij om bij de mensen op te vallen; zij maken immers hun gebedsriemen breed en hun kwasten groot, ze zijn belust op de ereplaats bij de maaltijden en de voornaamste zetels in de synagogen, ze laten zich graag groeten op de markt en willen door de mensen rabbi genoemd worden. Maar gij moet u geen rabbi laten noemen. Gij hebt maar één Meester, en gij zijt allen broeders. En noemt niemand van u op aarde ‘vader’; gij hebt maar één Vader, de hemelse. En laat u ook geen ‘leraar’ noemen, gij hebt maar één leraar, de Christus. Wie de grootste onder u is moet uw dienaar zijn. Alwie zich verheft zal vernederd en wie zichzelf vernedert zal verheven worden.’
Matteüs 23:1-12
De meeste mensen beginnen niet als schijnheiligen zoals de Farizeeën , ze beginnen vaak met de beste bedoelingen maar bij het echte zware werk waarbij ze moeten kiezen, kiezen ze de makkelijkste weg. De welbespraaktheid aan de buitenkant verhult de innerlijke luiheid en leegheid.
Knielend voor de verkeerde gaan ze ten onder aan hun luiheid van denken. Je knielt alleen voor God. Laat niemand baas over je spelen, kniel voor niemand, behalve voor God.
De oproep tot dienstbaarheid is de moeilijkste. Mensen willen beperkt dienstbaar zijn. Ze verheffen zichzelf en zeggen: KIJK MIJ. Dienstbaar zijn doe je voor God, in het verborgene.
De farizeeër leeft nog steeds. Pas op dat hij niet in je gaat nestelen. Bid ervoor dat je er verschoont van blijft. Je dient je naaste en dan dien je God.
De schijnheilige schreeuwers leggen zware lasten op aan hun mede burgers net zoals de Farizeeën deden. Zij buitten het volk uit om er zelf voordeel bij te hebben. De Farizeeën bestaan nog steeds en zijn de ware krachten achter de (geïmporteerde) rellen, de onlusten en het kapot maken van de economie en van naties. Dit zijn georkestreerde acties.
Jezus zegt: handel niet naar hun werken want zelf handelen zij niet naar hun woorden.
Dit gaat over de boven ons gestelden waar ik al vaker over schreef. De boven ons gestelden hadden en hebben een taak en die verwaarlozen ze. Daar gaat het verwijt van Jezus over.
Alles wat ze doen is zeggen: KIJK MIJ. En in hun kielzog en aan leiband zijn er de anderen zie zeggen; KIJK MIJ.
De wereld biedt ze nu een podium. Het geschreeuw en de agressie neemt toe en de wereld van de zelfbenoemde “grootheden”, van de glitter en glamour doet daar een schepje bovenop.
Maar als je kijkt naar woord en gedrag dan zie je dat ze het podium gewoon nodig hebben en dat zij zichzelf etaleren. Zij, met soms hun onbeschaamde houdingen, schreeuwen het uit omdat ze zichzelf moeten overschreeuwen, om zichzelf niet te hoeven horen, om niet geconfronteerd te worden met zichzelf met hun Zelf. Met wie of wat ze nu zelf zijn. Je kunt niet met ze redeneren omdat ze niet weten waarom ze zo zijn. Ze zitten vast in hun duivelse patronen totdat ze ruw wakker gemaakt worden zoals Jezus probeerde te doen bij de Farizeeën. Iedere mens moet vroeg of laat de openbaring krijgen over hoe de duivelse wereld in elkaar zit. Het is de reis van ieder mens. Het is de grootste genade als je weet hoe de reis verlopen moet. God schenkt je die als je weet aan wie je werkelijk dank verschuldigd bent en wie je echt moet dienen. Het is de echte liefde die je leert hoe je naar de ware staat van vrijheid komt.
We zijn allemaal afhankelijk van de genade die God ons schenkt. Je kunt een wereld vol schatten verzamelen, over anderen (willen) regeren maar als je niet de liefde van God hebt, niet de genade van God kent, is er niet het begrijpen van het Koninkrijk.
Raak niet verstrikt in waanideeën en maak jezelf niet onnodig groot. Je bent belangrijk zoals je bent. We zijn allemaal onderdeel van Het Grote Geheel en daarin zijn we één. We weten het niet en het Koninkrijk van Jezus wacht tot we het wel weten. Dat is waarom we hier zijn. Om dat te leren kennen.
Er is nu een kracht bezig die er voor zorgt dat men tot echt Ontwaken kan komen en dan hebben we het niet over woke. Maar over het echte Ontwaken, het echte bewustworden. Handel in overeenstemming met je ware aard. Het Koninkrijk der Hemelen is in je. Leef en beweeg en handel alsof je altijd al in dat koninkrijk bent. Gedraag je gewoon op een onbaatzuchtige en barmhartige manier.