Maand: juli 2022

Van DE IFZ, zie daar afbeeldingen en links. En daar links en verantwoordingen. Google translate.

War Within the War: de strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw

Oorlog binnen de oorlog, de strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw

War Within the War: de strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw

Bericht gepubliceerd:03/06/2022

Bericht categorie:

Door Mitchel Cohen in Covert Action Magazine | 1 juni 2022

Binnenkort zullen we bedekt zijn met tarwe.

Zei je, tarwe? Tarwe, tarwe. – uit Woody Allens “Love and Death” [1]

Tien maanden voordat Russische troepen Oekraïne binnenstroomden, ondertekende de president van dat land, Volodymyr Zelensky, een wetsontwerp dat de particuliere verkoop van landbouwgrond toestond, waarmee een moratorium dat sinds 2001 van kracht was, ongedaan werd gemaakt.

Een eerdere regering in Oekraïne had het moratorium ingesteld om een ​​halt toe te roepen aan de verdere privatisering van The Commons en kleine boerderijen, die door oligarchen werden opgekocht en in steeds minder handen werden geconcentreerd. Zoals gedocumenteerd in een reeks kritische rapporten over tien jaar door het Oakland Institute gevestigd in Californië , was het moratorium op de verkoop van grond in Oekraïne bedoeld om de verwerving en consolidatie van landbouwgrond in handen van de binnenlandse oligarchklasse en buitenlandse bedrijven te voorkomen.

De vermarkting van landbouwgrond maakt deel uit van een reeks beleidshervormingen die het Internationaal Monetair Fonds als voorwaarde stelde om Oekraïne in staat te stellen $ 8 miljard aan leningen van het IMF te ontvangen. [2]

Oekraïners protesteren tegen privatisering van land in december 2020. [Bron: oaklandinstitute.org ]

Zelfs te midden van de pandemie was er “een brede oppositie van het Oekraïense publiek tegen het ongedaan maken van dat verbod, waarbij meer dan 64 procent van de mensen tegen het creëren van een grondmarkt was, volgens een peiling van april 2021.” [3]

Bovendien eisten de leningsvoorwaarden van het IMF dat Oekraïne ook zijn verbod op genetisch gemanipuleerde gewassen ongedaan moest maken en particuliere bedrijven zoals Monsanto in staat moest stellen zijn GGO-zaden te planten en de velden te besproeien met Monsanto’s Roundup. Op die manier hoopt Monsanto de boycot door een aantal landen in Europa van zijn genetisch gemanipuleerde maïs en soja te doorbreken.

[Bron: interecophil.wordpress.com ]

Het is de stelling van dit essay dat landbouwconcurrentie over landgebruik tussen de VS en Rusland – twee gigantische kapitalistische landen met de meest krachtige nucleaire arsenalen ter wereld – een verwaarloosde maar belangrijke drijvende kracht is achter de oorlog in Oekraïne.

De Amerikaanse regering heeft de afgelopen tien jaar met Rusland geworsteld over wie de leiding heeft over de energiepijpleidingen door Oekraïne naar Europa, en in welke valuta de kosten voor dat zogenaamde “aardgas” en “aardolie” moeten worden betaald. Tegelijkertijd hebben de verstoring van de Oekraïense tarweoogst door de oorlog en de historische droogtes die de “tarwegordel” van de VS treffen, de kosten van brood over de hele wereld doen stijgen. Ambtenaren van de Verenigde Naties doen sombere voorspellingen over de wereldvoorraad aan graan.

Bord dat aangeeft dat dit veld nabij de stad Nizhyn is verontreinigd door landmijnen. [Bron: nytimes.com ]

Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN maakten de wereldvoedselprijzen in maart 2022 een aanzienlijke sprong om hun hoogste niveau ooit te bereiken , met een stijging van 12,6% in die maand alleen al toen de oorlog in het Zwarte Zeegebied de markten schokte die afhankelijk waren van basisgranen en groente oliën. [4] De wereldwijde tarweprijzen stegen met 19,7%, plantaardige olie met 23,2% en granen met 20,4%. In Tunesië en in andere landen zijn bakolie, griesmeel en rijst vrijwel verdwenen uit de supermarkten, en meeltekorten hebben geleid tot een run op bakkerijen. [5]

In het Midden-Oosten worden miljoenen mensen, die al meer dan een derde van hun inkomen aan voedsel besteden, het hardst getroffen door de gevolgen van de oorlog voor de wereldwijde voedselvoorziening. Toch zijn VN-agentschappen begonnen met het omleiden van zakken graan die bestemd waren voor andere oorlogsgebieden naar Oekraïne, waardoor de bevolking van Jemen en vluchtelingen uit vele gebieden in wanhoop achterbleven. [6]

In vreedzame tijden oogst Oekraïne 80 miljoen ton (MMT) graan – een categorie die tarwe, maïs, gerst, rijst en gierst omvat. Samen leveren Rusland en Oekraïne meer dan 25% van de tarwe in de wereld. Rusland heeft onlangs de VS en Canada ingehaald om het belangrijkste tarwe-exporterende land ter wereld te worden; Oekraïne is de zesde grootste exporteur van tarwe ter wereld.

[Bron: foodbusinessnews.net ]

Maar dit jaar zal de oogst van Oekraïne waarschijnlijk minder dan de helft van de norm bedragen. “Een enkele MMT tarwe… is genoeg om elke persoon in Europa ongeveer twee dagen te voeden, of de hele bevolking van Afrika voor ongeveer anderhalve dag… Een land als het VK kan het alleen goedmaken door iedereen te laten stoppen met eten voor drie jaar. Dat heb je met tonnen graan: een miljoen hier en een miljoen daar en al snel heb je een echt probleem op je bord.” [7]

Mensen in Frankrijk of Italië hadden nooit verwacht dat Oekraïense tarwe naar hen zou worden verzonden; maar ze concurreren nu met Egyptenaren en Marokkanen, die nu ineens op zoek zijn naar nieuwe bronnen van brood. [8]

De granen worden niet alleen gebruikt voor brood en meel, maar ook voor alcohol, brandstof en voor het voederen van dieren. [9] Aangezien meer dan de helft van het tonnage dat vorig jaar in Oekraïne werd verbouwd, nooit bedoeld was om te worden gebruikt voor directe menselijke consumptie, zullen tekorten ook gevolgen hebben voor andere delen van de economie. [10]

De Communistische Partij van Griekenland wijst erop dat “het militaire conflict in Oekraïne het resultaat is van de verscherping van de concurrentie tussen de twee strijdende kampen, voornamelijk gericht op invloedssferen, marktaandelen, grondstoffen, energieplannen en transportroutes; concurrentie die niet langer kan worden opgelost met diplomatiek-politieke middelen en fragiele compromissen.” [11]

Hoeveel van de voorspelde ineenstorting van het voedselsysteem is het resultaat van de verstoring van de graanoogst door de oorlog, en – een vraag die weinigen in de Amerikaanse mainstream media stellen – hoeveel de torenhoge voedselprijzen worden veroorzaakt door de oude kapitalistische rivaliteit tussen twee van de belangrijkste graangewassen -exporterende landen van de wereld?

Concurrerende systemen voor het verbouwen van gewassen

De Amerikaanse landbouw steunt op twee belangrijke inputs: arbeidsmigranten en de monocropping van genetisch gemanipuleerde maïs, soja en andere gewassen die zijn ontworpen om Monsanto’s kankerverwekkende herbicide Roundup te tolereren en dus verzadigd te raken. Het regelgevingsproces van de overheid is verbroken, als het ooit goed heeft gewerkt: bedrijven zoals Monsanto, Bayer, Dow, DuPont, Syngenta, Novartis, BASF en de andere fabrikanten van pesticiden en geneesmiddelen mogen de waarheid over de gevaren van hun producten verbergen .

Ze worden hierin gefaciliteerd door de medeplichtigheid van federale (en wereldwijde) regelgevende instanties, waardoor ze opzettelijk het voorzorgsbeginsel kunnen dwarsbomen. Wanneer de introductie van een nieuw product of proces waarvan de uiteindelijke effecten worden betwist of onbekend, moet dat product of proces worden afgewezen. We moeten de ontwikkeling ondersteunen van internationale bewegingen die zich verzetten tegen de onderdanigheid van overheidsinstanties aan de gigantische bedrijven. [12]

[Bron: transcend.org ]

Zes jaar geleden probeerde de Russische president Vladimir Poetin economische kansen te grijpen rond het verbouwen van voedsel door zich te verzetten tegen genetisch gemanipuleerde landbouw en Monsanto’s Roundup, ’s werelds meest gebruikte herbicide; hij startte een programma om pesticiden en genetisch gemanipuleerde gewassen uit de Russische velden te verwijderen. Het doel was om de VS en Canada te verslaan als ’s werelds nummer één en twee graanexporteurs door biologisch te gaan, wat vooral belangrijk was in Europa met zijn strengere wetten met betrekking tot de invoer en aanplant van GGO’s.

Monsanto was van plan om zijn eerste fabriek in Rusland te openen [13] , maar in juni 2016 nam de Russische Doema een regeringswet aan die de teelt en veredeling van genetisch gemodificeerde planten en dieren verbiedt, behalve als ze worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. [14] Een paar weken later ondertekende Poetin federale wet nr. 358 die de teelt van genetisch gemanipuleerde gewassen verbiedt. De wet maakte het ook illegaal om genetisch gemanipuleerde dieren te fokken op het grondgebied van de Russische Federatie. [15]

[Bron: bbl.is ]

Poetin had gezegd dat hij een toekomst voor ogen had waarin Rusland “’s werelds grootste leverancier van ecologisch schoon en hoogwaardig biologisch voedsel” zou worden. [16] Hij riep het land op om volledig zelfvoorzienend te worden in de voedselproductie: “We zijn niet alleen in staat om onszelf te voeden, rekening houdend met ons land, onze watervoorraden; Rusland is in staat om de grootste leverancier ter wereld te worden van gezond, ecologisch schoon en kwalitatief hoogstaand voedsel dat de westerse producenten al lang zijn kwijtgeraakt, vooral gezien het feit dat de vraag naar dergelijke producten op de wereldmarkt gestaag groeit.” [17]

De wetten van 2016 waren bedoeld om de eerdere voorstellen van Poetin uit te voeren “om de Russische markt en consumenten te beschermen tegen GGO-producten, aangezien het gebruik ervan onvoorziene gevolgen kan hebben.” [18]

Zoals gemeld in Farmers Weekly in juni 2015, kondigde de Russische vice-premier Arkady Dvorkovich aan dat Rusland geen GM-technologie zou gebruiken om de productiviteit in de landbouw te verhogen. “Rusland heeft een ander pad gekozen. We zullen deze technologieën niet gebruiken’, zei Dvorkovich.

Als gevolg van deze beslissing zullen Russische producten “een van de schoonste ter wereld zijn op het gebied van technologiegebruik”, vervolgde Dvorkovich. Een wetsvoorstel voor een volledig verbod op de teelt van gg-gewassen vindt momenteel zijn weg door de Doema. [19]

Arkady Dvorkovich [Bron: wikipedia.org ]

Farmers Weekly vervolgt: “De Russische minister van Landbouw Nikolai Fyodorov vindt ook dat Rusland een ggo-vrij land moet blijven. Tijdens een bijeenkomst van afgevaardigden die landelijke gebieden vertegenwoordigen, georganiseerd door Verenigd Rusland, zei hij dat de regering ‘hun burgers niet zal vergiftigen’.” [20] Verenigd Rusland is de grootste politieke partij van Rusland, met 2/3 van de zetels in de staat Doemas.

Dit was een heel ander antwoord dan de regering van Oekraïne. Ondanks grote protesten tegen GGO’s en het landroof door buitenlandse bedrijven, en ondanks het feit dat de Oekraïense wet het bezit van landbouwgrond in de particuliere sector had verboden, onderhandelde de Oekraïense regering over een lening van meerdere miljarden dollars van het Internationaal Monetair Fonds, die de opheffing van de belemmeringen voor de productie van ggo’s voorschreef dat was “miljoenen ongerepte hectares veranderden in [een] vergiftigde woestenij. Eco-genocide voor winst. De vuile handen van Monsanto zijn er enorm bij betrokken.” [21]

[Bron: open4business.com ]

Het agrarische succes van Oekraïne is cruciaal voor zijn economie en het vermogen om zijn afhankelijkheid van Rusland te verminderen, verklaarde de New York TImes in mei 2014. The Times vervolgde:

“”Westerse belangen dringen aan op verandering… Als onderdeel van (een IMF-leningsovereenkomst) moet de regering van het land bedrijfshervormingen doorvoeren die” de agribusiness en andere bedrijfssectoren vrij laten opereren.

In een recent artikel voor The Real Agenda News gaat Luis R. Miranda nog een stap verder: “Grote multinationals willen het potentieel van Oekraïne benutten. Vooral de rijkste landbouwgrond van Europa.”

Als vergelding voor de westerse sancties naar aanleiding van de Oekraïne-crisis in augustus 2015 breidde Rusland zijn lijst uit van landen waarvoor een invoerverbod voor voedsel zou gelden. [23] In plaats van de sancties die de Russische economie schaden, zoals Monsanto en andere pesticidenproducerende bedrijven verwachtten (en hoopten), slaagde Rusland er in het decennium in om de grootste exporteur van tarwe en andere granen ter wereld te worden. Poetin beweerde dat het succes van Rusland in dat opzicht deels te danken was aan de voorkeur van een groot deel van de wereld voor niet-ggo-voedsel. [24]

Rusland kwam naar voren als een van de grootste graanexporteurs vanwege de voorkeur van de wereld voor niet-ggo-voedsel. [Bron: youtube.com ]

De Verenigde Staten daarentegen gebruiken genetisch gemanipuleerde gewassen (en nu bomen), en de pesticiden en kunstmest die ze nodig hebben, als wapens , waardoor de inheemse gemeenschappen in Mexico uiteenvallen, bijvoorbeeld de economieën van andere landen ontwrichten en hen dwingen in afhankelijkheid. [25] Zelfs de Amerikaanse voedselhulp aan de slachtoffers van de tsunami’s in de Stille Zuidzee en aan de aardbevingsslachtoffers in Pakistan en Haïti was genetisch gemanipuleerd en verzadigd met pesticiden. Een van de resultaten van de Amerikaanse “politie-actie” in Somalië in 1992 was het opleggen van duizenden hectaren genetisch gemodificeerde cassave, waardoor lokale gemeenschappen werden ontworteld. [26]

In de afgelopen 30 jaar maakte de overname van de binnenlandse landbouw door GGO-gewassen deel uit van de Amerikaanse oorlogsinspanningen. Na de “shock-and-awe”-bombardementen van Irak in 2003, vaardigde L. Paul Bremer – de door de VS benoemde beheerder van de voorlopige autoriteit van de coalitie in Irak – Order 81 uit. Officieel getiteld “Amendments to Patent, Industrial Design, Undisclosed Information , Integrated Circuits and Plant Variety Law’, verbood het edict boeren om zaden van genetisch gemanipuleerde gewassen te bewaren, en maakte het illegaal voor hen om die zaden opnieuw te planten, en diende zo als handhaver van Monsanto’s patenten.

L. Paul Bremer [Bron: Religion.fandom.com ]

Het edict van Bremer was een essentieel onderdeel van het “structurele aanpassingsprogramma” (SAP) van het IMF – het onderwerp van grote protesten in Oekraïne 11 jaar later in 2014. De SAP’s van het IMF verplichtten de aankoop en aanplant van genetisch gemanipuleerde zaden van Monsanto als onderdeel van de vereiste waardoor de militaire vijandelijkheden kunnen worden beëindigd en de Iraakse landbouw wordt opengesteld voor de teelt van GGO-gewassen. [27]

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, de auteur van een groot deel van het buitenlands beleid van de VS, portretteerde Amerikaanse hulp op deze manier: “Voedselhulp geven aan een land alleen omdat ze honger lijden, is een vrij zwakke reden.” [28] Voor Kissinger moet het achterhouden van voedsel en de selectieve distributie ervan worden gebruikt als wapen bij het bereiken van de doelstellingen van het Amerikaanse buitenlands beleid.

Henry Kissinger [Bron: newyorker.com ]

En dus dumpen de Verenigde Staten systematisch goedkope genetisch gemanipuleerde producten die verzadigd zijn met pesticiden op buitenlandse markten, waardoor lokale producenten worden ondermijnd en ze worden gedwongen de gepatenteerde zaden te kopen van het bedrijf dat ze produceert, samen met de pesticiden die nodig zijn om de onkruidige concurrenten van de planten te doden. [29] Ontworteld van hun land worden lokale producenten afhankelijk van de Verenigde Staten en hun bedrijven, en velen proberen over de grens naar de Verenigde Staten te vluchten.

In zijn boek uit 2001, A Cook’s Tour , presenteerde chef-kok Anthony Bourdain een zeer onverwachte kijk op Kissinger, een die het waard is om van te genieten:

‘Als je eenmaal in Cambodja bent geweest, wil je altijd Henry Kissinger met je blote handen doodslaan. Je zult nooit meer in staat zijn om een ​​krant te openen en te lezen over die verraderlijke, predikende, moorddadige klootzak die gaat zitten voor een leuk gesprek met Charlie Rose of een black-tie-affaire bijwoont voor een nieuw glossy tijdschrift zonder te stikken. Wees getuige van wat Henry deed in Cambodja – de vruchten van zijn genie voor staatsmanschap – en je zult nooit begrijpen waarom hij niet naast Milošević in de beklaagdenbank in Den Haag zit.” [30]

Een opmerking over Milošević en Kissinger: Hoe briljant dit citaat ook is van Anthony Bourdain, om Milošević te vergelijken met massamoordenaar Henry Kissinger is een vergissing. Milošević werd postuum vrijgesproken van alle misdaden door het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië, dat na zijn dood in 2016 oordeelde – in tegenstelling tot jarenlange veroordelingen door de VS en vooral Duitsland – dat er geen bewijs was dat Milošević “had deelgenomen aan de verwezenlijking van de gemeenschappelijk crimineel doel” en dat hij “en andere Servische leiders openlijk kritiek hadden op de Bosnisch-Servische leiders van het plegen van misdaden tegen de menselijkheid en etnische zuivering en de oorlog voor hun eigen doeleinden” tijdens de Bosnische oorlog. [31]

Met de opkomst en verspreiding van genetisch gemodificeerde gewassen in de jaren tachtig – een technologie die nauw verbonden is met de wijdverbreide toepassing van pesticiden en in het bijzonder Monsanto’s Roundup – breidden de tentakels van de globalisering zich uit naar de controle over de wereldvoedselvoorziening. Die particuliere commerciële patenten werden (en worden nog steeds) afgedwongen door de Amerikaanse militaire macht.

En dus maakte Leticia Gonçalves, tien jaar lang het hoofd van Monsanto’s operaties in Europa en het Midden-Oosten, zich geen zorgen over de nieuwe Russische anti-ggo- en pesticidenwetten. “We zijn nog steeds van mening dat Oekraïne en Rusland beide langetermijnkansen zijn voor ons bedrijf en we willen ervoor zorgen dat we in staat zijn om onze bedrijfsgroei te versnellen, ondanks de geopolitieke en macro-economische uitdagingen op korte termijn”, zei ze. [32]

Leticia Gonçalves [Bron: rethinkevents.com ]

Dergelijke strategische visies op langere termijn maken gewoonlijk geen deel uit van het Amerikaanse denken; ze zouden eerder in verband kunnen worden gebracht met de Chinese strategen van de commando-economie, die 20, 50 en zelfs 100 jaar vooruit plannen. En toch zien we hier een verschuiving binnen de kapitalistische planning. Tegenwoordig houdt Gonçalves toezicht op de oeroude granen, zaden en eetbare bonen van de toonaangevende GGO-exporteur Archer Daniels Midland en is hij lid van de Uitvoerende Raad van ADM.

Monsanto is de duivel en de duivel moet worden gedood. Maar het is niet de enige

In de VS hebben machtige figuren zoals Hillary Clinton, Bill Gates, voormalig president Barack Obama en huidige president Joe Biden de eisen van de anti-ggo-coalities afgewezen.

Een foto met tekst, persoon, buiten, gebouw Beschrijving automatisch gegenereerd

Reverend Billy Talen, Savitri B. en de Church of Stop Shopping Choir. [Bron: foto met dank aan Mitchel Cohen]

De leugens van het farmaceutisch/agribusiness-bedrijf zat, bewegingen als “Millions Against Monsanto”, netwerken zoals de “Organic Consumers Association”, dynamische “artivisten” zoals Rev. Billy en zijn “Church of Stop Shopping Choir” (wiens optredens van ” Monsanto Is the Devil” bracht het New Yorkse publiek wekenlang in vervoering), en de beweging voor door de gemeenschap gesteunde landbouw voegde familiale boeren en anti-corporate activisten samen.

Ze legden de draaideur van de overheidsinstanties bloot – een regeling waarbij de gigantische landbouw- en farmaceutische bedrijven hun huurlingen op Amerikaanse regelgevende instanties plaatsen, zoals de Food and Drug Administration. Monsanto’s lakeien in de regering schrijven hun eigen wetten en blokkeren zelfs lauwe eisen voor etikettering van GGO-producten, in opdracht van Monsanto. [33]

Mars tegen Monsanto in Vancouver in 2013. [Bron: wikipedia.org]

Miljardair Bill Gates – een grote investeerder in Monsanto en voorstander van genetische manipulatie (evenals experimentele vaccins in de zogenaamde “Derde Wereld”) – greep de kansen die hij voor ogen had (en creëerde) met betrekking tot een toekomst van enorme voedseltekorten in wereldwijde graan productie, die we vandaag zien; Gates begon hectare na hectare landbouwgrond op te kopen om genetisch gemodificeerde gewassen te verbouwen.

[Bron: facebook.com ]

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton gebruikte belastinggeld om over de hele wereld de controversiële GM-zaden van Monsanto te promoten; ze sprak de gespreksonderwerpen van de industrie in de mond alsof ze evangelie waren. [34] Het Clinton State Department kwam tussenbeide op verzoek van Monsanto “om de wetgeving te ondermijnen die de verkoop van genetisch gemanipuleerde zaden zou kunnen beperken.” [35]

[Bron: snopes.com ]

Clinton was zo gedreven in het promoten van GGO’s dat Mother Jones – schrijver Tom Philpott haar afdeling “de facto global-marketing tak van de ag-biotech-industrie” noemde. Ondertussen is Gates de grootste particuliere eigenaar van landbouwgrond in de VS en heeft Clinton, terwijl ze haar campagne voor het Amerikaanse presidentschap in 2016 verloor aan Donald Trump, honderdduizenden dollars ontvangen van GGO-fabrikanten voor toespraken die ze hield. [36]

Belangrijke stukjes informatie over de wereldwijde pressietactieken van de Amerikaanse regering (inclusief het gebruik van het leger) namens Monsanto’s gepatenteerde zaden explodeerden op het internet via duizenden kabels die door de huidige politieke gevangene Julian Assange “bevrijd” waren. De kabels die Assange heeft gepubliceerd – waarvan ik sommige in meer detail heb beschreven in “‘ The World’s Most Evil Company’ May Lose a Few Court Fights – but will keep on vergiftiging en het doden van miljoenen mensen met zijn kankerverwekkende bestrijdingsmiddel ‘ Roundup ,'” [37] -onthulde massale pogingen van de Amerikaanse regering namens Monsanto en de andere biotechbedrijven, waarbij de armen van regelgevende instanties van de overheid over de hele wereld werden verdraaid, samen met haar agenten in bewegingen om de oppositie tegen GGO’s de kop in te drukken.

Uit de telegrammen bleek dat Amerikaanse diplomaten financiële, diplomatieke en zelfs militaire druk uitoefenden namens Monsanto en andere biotechbedrijven.

[Bron: met dank aan John Jonik]

Waar is Nestor Makhno nu we hem echt nodig hebben?

Terug in Europa rekende Leticia Gonçalves van Monsanto erop dat Rusland gedwongen zou worden zijn verzet tegen Monsanto op te geven en de biologische landbouw te steunen; interkapitalistische rivaliteit en het Amerikaanse leger (en hun controle over de NAVO) zouden Poetins anti-Monsanto-uitbarsting onder druk zetten en de wereld – of in ieder geval Rusland – veilig maken voor de democratie van Monsanto. En het lijkt erop dat ze gelijk had. Eind februari 2017, minder dan twee jaar nadat Rusland de teelt van genetisch gemanipuleerde planten en dieren verbood, mocht toch de eerste Monsanto-fabriek openen in de Kirov-regio nabij het dorp oktober (Zuyevsky District).

“We wachten al heel lang op Monsanto op het land van Kirov en werken al enkele jaren systematisch”, zegt marketingexpert Igor Vasilyev, die nu de gouverneur van de regio is. De voormalige gouverneur, Nikita Belykh, is een ‘liberaal’ in de Russische context – een lange tijd criticus van Vladimir Poetin en in ieder geval in theorie een voorstander van meer mensenrechten in Rusland.

Maar Belykh stond toe dat hij door Poetin werd benoemd in een regeringskantoor in het Kirov-gebied, 500 mijl verwijderd van zijn huis in Moskou, waar, volgens de Russische wetenschapper Boris Ikhlov, schrijvend van de Staatsuniversiteit van Perm, Belykh de deal bemiddelde waardoor Monsanto de oprichting van winkel in Rusland. [38] Belykh werd in 2016 gearresteerd en zit een gevangenisstraf van acht jaar uit voor het aannemen van grote steekpenningen.

Nikita Belykh [Bron: opendemocracy.net ]

Het is begrijpelijk dat een aantal Russische intellectuelen hun verzet tegen de heerschappij van Poetin combineren met betrokkenheid bij ‘mensenrechten’-groepen, maar daar blijft het niet bij. Ze brengen ook in de ideologische mix vurige steun voor neoliberale ‘vooruitgang’, zoals blijkt uit hun applaus voor Monsanto en de genetische manipulatie van de landbouw.

Volgens Ichlov probeerde de liberale intelligentsia “het Russische volk gerust te stellen dat GGO’s veilig zijn en daagde het anti-GGO-beleid van de regering uit… Russische aanhangers van GGO’s citeren een lijst van honderden werken waarin de onschadelijkheid van GGO’s zou zijn bewezen . De lijst staat op internet, maar er is geen tekst van deze werken. Ik schreef een brief aan de Italiaanse auteurs van deze lijst, met het verzoek mij een link te geven waar ik meer te weten kon komen over elk wetenschappelijk artikel uit de lijst. De Italianen gaven me een link en het bleek dat er in deze lijst geen enkel werk is gewijd aan het bewijzen van de onschadelijkheid van ggo’s.” [39]

Ikhlov illustreert het geval van een lid van de raad van bestuur van een belangrijke “mensenrechten”-organisatie die wordt gefinancierd door Amerikaanse “donaties”, die een voorstander was van uitgebreidere burgerlijke vrijheden in Rusland en die tegelijkertijd zijn kritiek op het mensenrechtenbeleid van Poetin koppelde aan ondersteuning van Monsanto’s biotechnologisch gemanipuleerde zaden en privatisering van de landbouw. (Ik heb zijn naam en lidmaatschap verwijderd, evenals andere voorbeelden die Ikhlov gaf, in afwachting van onafhankelijke bevestiging.) Veel liberale Russische intellectuelen, zegt Ikhlov, steunden uiteindelijk de Zelensky-regering in Kiev, die tegenwoordig sterke banden heeft met Monsanto ondanks publieke protesten jarenlang tegen.

Ingewikkeld? Ja. Vooral omdat de politiek van het neoliberalisme zich uit in wat in eerste instantie lijkt op ‘menselijke en wetenschappelijke vooruitgang’ in biotechnologie en verzet tegen gecentraliseerde politieke heerschappij. Dus hoe kunnen we deze draden ontwarren? Kijken naar de realiteit van de instellingen van mondiale kapitalistische overheersing – imperialisme – zou moeten helpen.

“De Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) helpen biotech bij het voeren van de laatste oorlog in Oekraïne”, schrijft Christina Sarich in Natural Society. “Vergis je niet dat wat er nu in Oekraïne gebeurt nauw verbonden is met de belangen van Monsanto, Dow, Bayer en andere grote spelers in het gifvoedselspel.” [40]

Aan het licht gebracht door het in Californië gevestigde Oakland Institute in 2014, verstrekten de Wereldbank en het IMF een lening van $ 17 miljard aan Oekraïne. [41]

Verborgen voor mainstream media-aandacht in de VS, hebben de lening van de Wereldbank en het IMF “Oekraïne opengesteld voor grote bedrijven”, schrijft Joyce Nelson in The Ecologist . “Leningsvoorwaarden dwingen het land met een diepe schuldenlast om zich open te stellen voor GGO-gewassen en het verbod op grondbezit van de particuliere sector op te heffen. Amerikaanse bedrijven juichen over de ‘goudmijn’ die hen te wachten staat.” [42]

Het is de moeite waard om meer te lezen uit dit rapport uit 2014 in The Ecologist – jaren voordat Rusland in februari 2022 troepen naar Oekraïne stuurde. De verstrekte informatie is schokkend – en wordt hier in de VS niet gerapporteerd. Terwijl sommigen in de VS begrijpen dat de politieke veldslagen van 2014 in Oekraïne over de uitbreiding van de NAVO en de controle over energiepijpleidingen naar Europa, [43] was er, en is er nog steeds, een even grote maar verborgen wereldwijde strijd over genetisch gemodificeerde granen, grondbezit en gebruik, en “voedselpijpleidingen”.

Eind 2013 verwierp de toenmalige president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, een associatieovereenkomst met de Europese Unie die gekoppeld was aan de IMF-lening van 17 miljard dollar, waarvan de voorwaarden nu pas worden onthuld.

Joyce Nelson, die in september 2014 in The Ecologist schreef , onderzoekt de leningpakketten van het IMF en Oekraïne tot in detail. De volgende paragrafen hieronder komen rechtstreeks uit dat rapport:

In plaats daarvan koos Janoekovitsj voor een Russisch hulppakket ter waarde van $ 15 miljard plus een korting op Russisch aardgas. Zijn beslissing was een belangrijke factor in de daaropvolgende dodelijke protesten die leidden tot zijn ontslag uit zijn ambt in februari 2014 en de aanhoudende crisis.

Volgens het Oakland Institute: “Terwijl Oekraïne het gebruik van genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) in de landbouw niet toestaat, bevat artikel 404 van de EU-overeenkomst, die betrekking heeft op landbouw, een clausule die over het algemeen onopgemerkt is gebleven: het geeft onder meer aan dat dat beide partijen zullen samenwerken om het gebruik van biotechnologieën uit te breiden.

“Het lijdt geen twijfel dat deze bepaling voldoet aan de verwachtingen van de agribusiness. Zoals Michael Cox, onderzoeksdirecteur bij de investeringsbank Piper Jaffray, opmerkt, behoren ‘Oekraïne en, in bredere zin, Oost-Europa tot de meest veelbelovende groeimarkten voor de gigant van landbouwmachines Deere, evenals zaadproducenten Monsanto en DuPont. ‘”

Oekraïense wet verbiedt boeren om genetisch gemodificeerde gewassen te verbouwen. Lange tijd beschouwd als “de broodmand van Europa”, is de rijke zwarte grond van Oekraïne ideaal voor het verbouwen van granen, en in 2012 oogstten Oekraïense boeren meer dan 20 miljoen ton maïs.”

Monsanto’s “non-GMO” investering van $ 140 miljoen

Het fragment hier uit Joyce Nelson’s Ecologist – artikel eindigt met: In mei 2013 kondigde Monsanto plannen aan om $ 140 miljoen te investeren in een niet-GGO-maïszaadfabriek in Oekraïne, waarbij Monsanto Oekraïne-woordvoerder Vitaliy Feschuk bevestigt dat ” We zullen werken met conventionele zaden alleen” omdat “ in Oekraïne alleen conventionele zaden zijn toegestaan ​​voor productie en invoer.”

Maar in november 2013 hadden zes grote Oekraïense landbouwverenigingen ontwerpwijzigingen van de wet voorbereid, waarin werd aangedrongen op ” het creëren, testen, vervoeren en gebruiken van GGO’s met betrekking tot de legalisatie van genetisch gemodificeerde zaden .” [44]

Het rapport van het Oakland Institute en het verhaal van Nelson in The Ecologist zijn verwoestend en onthullen wat (voor ons) de intense intra-kapitalistische rivaliteit is die is geëxplodeerd in een openlijke oorlogvoering in Oekraïne.

Daar eindigt het ook niet. De Amerikaanse non-profitorganisatie Food & Water Watch heeft vijf jaar aan kabels doorzocht van 2005 tot 2009 die door WikiLeaks waren vrijgegeven en die onthulden dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken regeringen wereldwijd onder druk zette namens Monsanto en andere biotechnologiebedrijven zoals DuPont, Syngenta, Bayer en Dow. Op 14 mei 2013 bracht het zijn rapport uit , “Biotech Ambassadors: How the US State Department Promotes the Seed Industry’s Global Agenda.” [45] :

[Bron: foodandwatereurope.org ]

“Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft bij buitenlandse regeringen gelobbyd om pro-agrarische biotechnologiebeleid en wetten aan te nemen, heeft een rigoureuze public relations-campagne gevoerd om het imago van biotechnologie te verbeteren, en heeft de biotechnologische waarborgen en regels van gezond verstand ter discussie gesteld – zelfs met inbegrip van tegengestelde wetten die de etikettering van genetisch- gemanipuleerde (GE) voedingsmiddelen.”

Volgens consortiumnews.com (16 maart 2014) bevindt Morgan Williams zich op “de nexus van Big Ag’s alliantie met het buitenlands beleid van de VS.” [46]

Naast president en CEO van de US-Oekraïne Business Council, is Williams Director of Government Affairs bij private equity firma SigmaBleyzer, die Williams’ werk aanprijst met “verschillende agentschappen van de Amerikaanse regering, leden van het Congres, congrescommissies, de ambassade van Oekraïne aan de VS, internationale financiële instellingen, denktanks en andere organisaties over zaken, handel, investeringen en economische ontwikkeling tussen de VS en Oekraïne.”

Morgan Williams, president en CEO van de US-Oekraïne Business Council. [Bron: youtube.com ]

Het 16-koppige Executive Committee van de US-Oekraïne Business Council zit vol met Amerikaanse agribusiness-bedrijven , waaronder vertegenwoordigers van Monsanto, John Deere, DuPont Pioneer, Eli Lilly en Cargill.

De 20 “senior adviseurs van de Raad zijn onder meer James Greene (voormalig hoofd van het NAVO-verbindingsbureau Oekraïne); Ariel Cohen (Senior Research Fellow voor The Heritage Foundation); Leonid Kozachenko (voorzitter van de Oekraïense Agrarische Confederatie); zes voormalige Amerikaanse ambassadeurs in Oekraïne en de voormalige ambassadeur van Oekraïne in de VS, Oleh Shamshur.

James Greene [Bron: nato.int ]

Shamshur is nu senior adviseur van PBN Hill + Knowlton Strategies, een onderdeel van PR-gigant Hill + Knowlton Strategies (H+K). H + K is een dochteronderneming van de gigantische in Londen gevestigde WPP Group, die eigenaar is van een tiental grote PR-bedrijven, waaronder Burson-Marsteller (een oude Monsanto-adviseur). [47]

Door Shamshur [Bron: ukraine-analytica.org ]

Hill + Knowlton, zoals je je misschien herinnert, orkestreerde de valse ‘incubator’-getuigenis voor het Congres in 1990, dat het voorwendsel werd om duizenden Amerikaanse soldaten de strijd in te sturen en Irak als een hel te bombarderen. Het pr-bureau vond de beruchte gele lintencampagne uit om steun voor ‘onze’ troepen op te zwepen. In pure reclametermen was de oorlogscampagne een meesterwerk op het gebied van public relations. Eerst de onbetwiste getuigenis van de 15-jarige Nayirah over het feit dat zij getuige was geweest van het feit dat baby’s uit couveuses werden gehaald en op de grond werden achtergelaten, daarna de campagne met het gele lint, en vervolgens de bewering dat satellietfoto’s onthulden dat Irak troepen klaar had staan ​​om Saoedi-Arabië aan te vallen – allemaal gefabriceerd door de PR-bureau, met de steun van de Amerikaanse overheid. [48]

[Bron: apac.prca.global ]

Zoals ik destijds schreef in HOW PROPAGANDA WORKS, 101: Yellow-Ribboning the Lies: How George Bush Sold the 1991 Bombing of Iraq to America, [49] Hill + Knowlton werd tussen $ 12 miljoen betaald (zoals twee jaar later op 60 Minutes ) en $ 20 miljoen (zoals gerapporteerd op 20/20 ) voor “bewezen diensten” voor zijn Irak-ficties. De groep die voor het geld staat? Citizens for a Free Kuwait, een nep ‘mensenrechtenagentschap’ dat volledig is opgericht en gefinancierd door de emirocratie van Koeweit om de oorlog te promoten bij een goedgelovige Amerikaanse bevolking.

Maar hoewel deze feiten nu algemeen bekend zijn, blijven de mythen bestaan ​​en worden ze versterkt om het eeuwige tromgeroffel van oorlog tegen Irak en nu tegen Rusland en Oekraïne voort te zetten. (“O, maar deze keer is het anders”, wordt ons verteld.) Een HBO “waargebeurd verhaal achter de schermen” van de Golfoorlog uit 2003 maakt nooit duidelijk dat het incubatorverhaal frauduleus was en in feite was beheerd door een Amerikaans PR-bureau, niet Irak.

Poster waarin de beweging “Free Koeweit” wordt gepromoot. [Bron: psywarrior.com ]

“Vreemd genoeg lijkt de waarheid echter duidelijk te zijn voor Robert Wiener, de voormalige CNN-producent die meeschreef aan Live from Bagdad . Zoals hij aan Wolf Blitzer van CNN (11/21/02) uitlegde: ‘Dat verhaal bleek niet waar te zijn omdat die beschuldigingen werden geuit door de dochter van de Koeweitse minister van informatie en nooit werden bewezen.’ Helaas zullen HBO-kijkers dat niet weten als ze de film zien.” [50]

“Toen Hill + Knowlton het brein was achter de Koeweitse campagne om de Golfoorlog aan het Amerikaanse publiek te verkopen, woonden de eigenaren van deze zeer effectieve propagandamachine in een ander land”, schrijft het Verenigd Koninkrijk, schrijven Sharon Beder en Richard Gosden in PR Watch . “Moet dit even tot nadenken stemmen? Toont het een zeker potentieel voor de toekomstige uitoefening van mondiale politieke macht…. de macht om democratische politieke processen te manipuleren door de publieke opinie te managen”? [51]

Hill + Knowlton toonde 31 jaar geleden aan dat, als het om feiten gaat, de waarheid kan worden gekocht en verkocht aan de hoogste bieder, ongeacht de gevolgen voor Amerikaanse soldaten, Iraakse burgers en inderdaad het idee of echte democratie zou kunnen bestaan ​​onder dergelijke manipulatieve omstandigheden . [52]

[Bron: foto met dank aan Mitchel Cohen]

Hill + Knowlton-strategieën

Joyce Nelson gaat verder in The Ecologist en merkt op dat op 15 april 2014 de Toronto ’s Globe and Mail krant een opiniestuk publiceerde van H+K assistent-consulent Olga Radchenko. Het stuk schold tegen de Russische president Vladimir Poetin en “Mr. Poetins pr-machine” en verklaarde dat:

“Vorige maand [maart 2014 – een maand na de staatsgreep], vormde een groep van in Kiev gevestigde PR-professionals het Oekraïne Crisis Media Center, een vrijwillige operatie gericht op het helpen uitdragen van het imago van Oekraïne en het beheren van zijn berichten op het wereldtoneel.”

Op de website van PBN Hill + Knowlton Strategies staat dat de CEO van het bedrijf Myron Wasylyk “een bestuurslid is van de US-Oekraïne Business Council”, en dat de algemeen directeur/Oekraïne van het bedrijf, Oksana Monastyrska, “het werk van het bedrijf voor Monsanto leidt.” Monastyrska werkte vroeger ook voor de International Finance Corporation van de Wereldbank.

Volgens het Oakland Institute hebben de voorwaarden van de lening van de Wereldbank/IMF aan Oekraïne al geleid tot “een toename van buitenlandse investeringen, wat waarschijnlijk zal leiden tot een verdere uitbreiding van grootschalige acquisities van landbouwgrond door buitenlandse bedrijven en verdere verzelfstandiging van van de landbouw in het land.”

Myron Wasylyk [Bron: babynyar.org ]

Nelson besluit haar absoluut cruciale onderzoeksrapport uit 2014 in The Ecologist met de volgende vooruitziende waarschuwing:

“Nu is het bedrijf betrokken bij het aanwakkeren van een Koude Oorlog 2 of erger, en namens Monsanto – onlangs uitgeroepen tot het ‘meest kwaadaardige’ bedrijf ter wereld. Dat is iets om te herinneren te midden van de uitgebreide mainstream media die Poetin demoniseren. [53]

Oorlog

De militaire inval van Rusland in Oekraïne heeft zowel de concurrentie tussen de ggo-/niet-ggo-modaliteiten voor de export van granen en het gebruik van grote oppervlakten voor de teelt van ggo’s vertroebeld en versterkt, net zoals het een direct gevolg is van de meer voor de hand liggende strijd tussen de VS en Rusland over wie de energiepijpleidingen naar Europa controleert. [54]

Een belangrijk gevolg van de reactie van de VS op de Russische invasie van Oekraïne – het toepassen van sancties tegen Rusland die door veel landen in Europa zijn aanvaard, maar niet in Azië of Zuid-Amerika – is dat de kosten van brandstof, kunstmest, pasta en brood overal de wereld, evenals de toenemende economische onzekerheid van boeren, die een consequente en betrouwbare voedselproductie bedreigt. Voeg daarbij misschien de recente explosies, branden en vliegtuigcrashes bij bijna twee dozijn voedselverwerkingsfaciliteiten in Canada en de VS [55]

[Bron: bnnbloomberg.ca ]

Ook de prijzen in de VS worden opgedreven door grote, plotselinge en onverwachte mandaten die het beschikbare spoorvervoer van stikstofmeststoffen, dieseluitlaatvloeistof (DEF) en ander landbouwgerelateerd materieel verminderen, net op tijd voor het plantseizoen in de lente. [56]

Rusland, dat een groot deel van ’s werelds kunstmest produceert (geschat op 25%), haalt het – samen met de energie die naar Europa wordt geleid – uit gefrackt “aardgas”. Fracking – nu verboden in de staat New York, maar niet in Pennsylvania of in andere staten – is in Rusland net zo schadelijk voor het milieu als overal elders. [57]

Een paar jaar geleden was er een moment waarop de zaken misschien anders hadden kunnen lopen toen, naast het op de markt brengen van biologisch voedsel, oppositie kwam tegen het gebruik van kunstmest en pesticiden (een deel van de definitie van wat in Europa wordt bedoeld met wat het betekent om “biologisch” zijn). Maar nu Rusland nu net zo volledig is geïnvesteerd in ‘mainstream’ bedrijfslandbouwtechnologie als de VS, is die hoop sterk afgenomen.

De onverwachte gevolgen van sancties

Op 27 maart 2020 ondertekende de Russische minister van Landbouw Bevel nr. 160 dat een proces vastlegt voor het registreren van genetisch gemanipuleerde (GE) gebeurtenissen voor gebruik in diervoeder “waardoor het mogelijk wordt dat die gebeurtenissen na registratie worden geïmporteerd.”

Het bestaande mechanisme voor de registratie van genetisch gemodificeerde producten voor voedselgebruik is echter nog steeds van kracht. Vanaf oktober 2020 blijft Rusland het kweken en kweken van genetisch gemodificeerde planten en dieren verbieden. [58]

Toch wordt in Rusland, net als in de VS, de ideologie van industriële modernisering vermomd als ‘vooruitgang’. Individuen en sociale bewegingen worden afgeschilderd als ‘anti-vooruitgang’, wat de oppositie tegen het opleggen van de neoliberale structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF bagatelliseert. Tegenwoordig is er in Rusland vrijwel geen voedselregulering. Worsten, vis, mineraalwater, wijnen, chocolade en zelfs brood worden versneden. [59] Diabetes is wijdverbreid. En de liberale intelligentsia gebruiken de dekmantel van ‘wetenschappelijke vooruitgang’ om steun te verlenen aan Monsanto en zijn genetisch gemodificeerde landbouw – een kenmerk van de structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF.

David Beasley, uitvoerend directeur van het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties, die toezicht houdt op de internationale hulp aan vluchtelingen, waarschuwt dat zijn bureau geen geld meer heeft. “We hebben een miljard dollar nodig voor de komende zes maanden en we hebben iets meer dan 10 procent daarvan”, waarschuwt hij. [60]

Dat is een bedrag dat de rijkere landen van de wereld in een oogwenk zouden kunnen goedmaken … als ze echt zouden geven om het lijden van mensen in Oekraïne, Jemen, Libië en elders. Het is kippenvoer in vergelijking met de hoeveelheden die president Biden aan het Congres heeft gevraagd. Ze zouden deze oorlog (en de meeste oorlogen, zoals de bombardementen op Jemen) in een oogwenk kunnen beëindigen, in plaats van te bestendigen.

Maar ze houden liever de strijd gaande over wie de energiepijpleidingen naar Europa beheert, en over het al dan niet toestaan ​​van genetisch gemanipuleerde gewassen in Oekraïne – naast andere beslissingen en acties waar Rusland, Oekraïne, Europa en de VS op hebben gedanst.

In juni 2020 keurde het IMF een leningprogramma van 18 maanden van 5 miljard dollar met Oekraïne goed, schrijft het Bretton Woods Project. De Oekraïense regering heft het 19-jarige moratorium op de verkoop van staatslandbouwgrond op, na aanhoudende druk van internationale financiële instellingen (zie Observer Winter 2019 ). Olena Borodina van het Oekraïense Rural Development Network merkte op dat “de belangen van de agribusiness en de oligarchen de belangrijkste begunstigden zullen zijn van een dergelijke hervorming … [Dit] zal kleine boeren alleen maar verder marginaliseren en het risico lopen hen te scheiden van hun meest waardevolle hulpbron.” [61]

Oekraïne zag verschillende grote protesten tegen de privatisering van zijn land en landbouw.

In maart werd tijdens een spoedzitting in het parlement een wetsvoorstel tot opheffing van het moratorium aangenomen. Volgens een persbericht van mei door de Amerikaanse denktank Oakland Institute, viel dit samen met verplichte Covid-19-bevelen om thuis te blijven in het hele land, “waardoor potentiële protesten of demonstraties effectief werden onderdrukt”.

De Amerikaanse sancties tegen Rusland weerspiegelen de terugkeer van de geopolitieke Koude Oorlog-strategieën van de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski – wat hij het ‘Grote Schaakbord’ noemde. [62] Hoewel de Oekraïense Zelensky-regering de bepalingen van het IMF en de Wereldbank toejuicht, waarin wordt aangedrongen op de teelt van de genetisch gemodificeerde gewassen van Monsanto, is het op het moment van dit schrijven niet duidelijk hoe hecht Poetin en de Russische Doema bereid zijn Rusland aan de bestaande betrekkingen met Monsanto te binden. /Bayer en de technologieën van de genetische manipulatie van de landbouw.

Aan de ene kant heeft de oorlog Rusland verder weggedreven van zijn eerdere anti-ggo-beleid, ook al zou je kunnen vermoeden dat zijn nieuwe relatie met Monsanto teniet zou worden gedaan door de sancties en Rusland terug zou duwen in de richting van “biologisch voedsel”. Maar de Russische regering lijkt nu bereid om afstand te doen van haar potentiële markt voor biologische gewassen en energie in Europa, geblokkeerd door de sancties, en naar China over te schakelen.

China is dichter bij Rusland gekomen als gevolg van de oorlog in Oekraïne, vooral omdat de potentieel enorme markt opengaat voor de producten van Rusland daar en in andere Aziatische landen die niet dezelfde beperkingen opleggen aan de manier waarop voedsel wordt verbouwd.

Zoals ik eerder had geschreven, is het ingewikkeld, met verschillende krachten in het spel. We horen nooit iets over de analyse van mei 2020 [63] van het Oakland Institute in de reguliere Amerikaanse bedrijfsmedia, zelfs niet in sommige voormalige ‘linkse’ media zoals Democracy Now . Wie zou in de VS weten dat “president Volodymyr Zelensky op 28 april 2020 een wetsontwerp heeft ondertekend dat de verkoop van landbouwgrond in Oekraïne autoriseert, waarmee een moratorium wordt opgeheven dat sinds 2001 van kracht is. Dit wetsvoorstel maakt deel uit van een reeks van beleidshervormingen waarop het IMF zijn leningpakket van $ 8 miljard heeft gebaseerd.

“Te midden van een aanhoudende economische crisis verhinderde de COVID-19-pandemie straatprotesten tegen de opheffing van het moratorium door Oekraïners die overweldigend tegen de wet zijn.” [64]

Het Oakland Institute concludeert dat “het openen van de verkoop van land ten goede zal komen aan de belangen van de westerse agribusiness en oligarchen, die nu het eigendom van land verder zullen consolideren en de grootschalige, industriële landbouw zullen intensiveren in ‘Europe’s Breadbasket’, ten koste van Oekraïense boeren. Hoewel de voorwaarden die gepaard gaan met westerse buitenlandse hulp gebruikelijk zijn, heeft de manier waarop Oekraïne zijn land te koop heeft moeten zetten geen precedent in de moderne geschiedenis.” [65]

Ondertussen is David Beasley’s oproep van het Wereldvoedselprogramma om de politiek terzijde te schuiven om de kinderen van de wereld te helpen bijzonder hartverscheurend… en genegeerd, tenzij het een onmiddellijk ideologisch doel dient: “Laat ons geen beslissingen nemen tussen het nemen van voedsel van de kinderen in Oekraïne naar de kinderen in Jemen”, pleit Beasley. [66] Maar dat is precies wat de sectoren van de VS, Rusland en Oekraïne van de kapitalistische klasse van de wereld doen.