Over de dagen van kerst 2
Ik eindigde mijn vorige stuk over het terugkeren naar de stilte. Over het aanvaarden van je lot, van je weg.
In deze dagen van letterlijk en figuurlijk veel rumoer is het belangrijk om je af te vragen waar je staat in je leven. Daarover heb ik al eerder geschreven: als het je taak is vader te zijn, wees dan een goede. Als het je taak is timmerman te zijn, wees dan een goede enz.. Als het niet je taak is om moeder te worden, aanvaard dat dan. Het is niet zomaar dat je leven verloopt langs deze paden. Wel kun je vanaf jouw pad kijken hoe de weg gaat en wat je kan verbeteren. Wees geen slachtoffer maar aanvaard met opgeheven hoofd wat jou ten deel valt. Dat is geen fatalisme, dat is je rol aanvaarden en kijken wat je ervan leert en hoe deze weg jou nar God brengt. Het slachtofferschap wordt dezer dagen uitgebuit omdat het voordeel oplevert. Maar je wordt een zombie als je niet zelf nadenkt en je een groep laat bepalen wat wel en niet waar is. Slachtofferschap kan tijdelijk voordeel opleveren maar je raakt je ziel kwijt.
Ook over het lijden dat jou ten deel valt, kun je boos worden en je kunt er van alles aan doen om het te ontlopen. Maar je ontloopt je lot niet. Linksom of rechtsom zul je geconfronteerd worden met de levensvragen. Bepleit ik nu een fatalistische levenshouding van bv. niet naar de dokter gaan als je ziek wordt? Nee, ik bepleit een levenshouding die open is en naar het waarom vraagt. Dat je een afweging maakt en weet dat niet alles moet kunnen. Veel mensen vragen zich af: “waarom ik?” Ja, waarom jij niet en een ander wel?
Veel mensen zijn ontevreden, “vermaken” alles aan hun lichaam en denken zo “mooier” te worden.
De waarheid is dat ze meestal een karikatuur van zichzelf maken. Mensen zijn niet gelukkig met hun geslacht en willen veranderen, ze denken dan dat hun problemen zijn opgelost. Dit alles wordt de mensen aangepraat. Je problemen blijven. We lezen alleen de halleluja verhalen maar zelden of nooit over de mislukkingen. Je wordt niet mooier, je wordt niet anders. Ook niet als je je lichaam vol stopt met piercings, neus- of oorringen of tatoeages. Je lichaam is je jas van je ziel. Het gaat om je ziel en die moet je mooier en ontvankelijker maken.
De maatschappij is er op gericht om je te misleiden en te verslaven. Het is moeilijk om te aanvaarden dat we in een gevallen wereld leven. Een wereld waarin het kwaad wil zegevieren, waarin het gaat om de mens weg te halen bij God, bij Jezus als zijnde de Christus. Hoe meer mensen misleid worden hoe slechter het de mensheid vergaat.
Kijk wat jouw rol is en wat jij wilt. Besef dat het leven niet alleen bestaat uit hier geboren worden en dood gaan. Je hebt het geschenk van een eeuwig leven in geluk maar het vereist een keuze.
Ik was teleurgesteld in deze paus. Toen hij aantrad, gaf ik hem even het voordeel van de twijfel. Maar al gauw zag ik de ellende van zijn rol. Ja, ook hij speelt een rol en ik voel daar mededogen voor. Een man die Christus dient te vertegenwoordigen op aarde maar verkondigt dat Jezus niet de Christus is, niet de redder, die moet de Judasrol vervullen. Hij kan ook een keuze maken net als ieder mens. Ik probeer niet te oordelen, alleen mededogen te voelen. Net zoals ik mededogen voel voor alle medemensen die niet wakker willen worden en de boodschap niet willen aanvaarden.
Ik wens een ieder veel licht en wijsheid toe en het vermogen de eigen weg te gaan. De weg naar het Licht.
tags slachtofferschap, mededogen