Maand: december 2023

Via Katholiek familienieuws, zie daar links en afbeeldingen, google translate

CFN-BLOG

Aartsbisschop Viganò: is de paus katholiek? 11 december 2023 29 min lezen

Aartsbisschop Carlo Maria Viganò heeft een toespraak vrijgegeven voor een onlineconferentie die een van zijn meest scherpe waarschuwingen bevat over de huidige crisis in de Kerk. In vervolg op de conferentie die hij in november niet mocht presenteren op de Katholieke Identiteitsconferentie, biedt hij verdere reflecties op het grote mysterie dat het huidige pontificaat is. Hij legt uit dat er een grote “afgrond” bestaat tussen de acties van grote pausen zoals paus Pius XII en de huidige aanval van nieuwigheden. Hij vat samen dat onder Franciscus het verheven gezag van het pauselijke ambt: “verdraaid is tot arrogant autoritarisme en tirannie; het gezonde gevoel deel uit te maken van de heilige ordes van geestelijken en prelaten is verworden tot klerikalisme; de vaste onveranderlijkheid van de geopenbaarde Waarheid, gebaseerd op de volmaakte onveranderlijkheid van God – en zelfs van die waarheid die op natuurlijke wijze kenbaar is via de rede – heeft plaatsgemaakt voor permanente revolutie en chaos, voor de voorlopigheid van. . . spreek aangename dingen tot ons. . . en de willekeur van het discutabele. . . .”

Viganò merkt op dat, hoewel velen binnen en buiten de Kerk geschokt zijn door wat Franciscus doet, ze niet weten hoe ze moeten reageren of wat ze moeten doen. Hij merkt scherp op dat het probleem is dat zulke mensen Franciscus niet als het gevolg zien, maar eerder als de oorzaak. Ze denken dat hij iets unieks doet, in plaats van te begrijpen dat hij het product is van de revolutie van Vaticanum II. De aartsbisschop legt uit: “Omdat ze het niet met hem eens zijn, maar niet met Vaticanum II; noch zijn ze bereid te erkennen dat het juist uit dat Concilie was dat het revolutionaire proces ontstond dat iemand als Jorge Mario in staat stelde toe te treden tot de Sociëteit van Jezus, gewijd te worden, bisschop te worden, tot kardinaal benoemd te worden, en uiteindelijk toe te treden tot een conclaaf en kom eruit als ‘paus.’” Velen in de Kerk weigeren toe te geven dat de revolutionaire voorstellen van Franciscus deel uitmaken van een hele revolutionaire beweging, een beweging die al tientallen jaren in de Kerk geïnfiltreerd is en die nauw samenwerkt met revolutionairen in de burgerlijke sfeer. Toch hoeven we ons niet te verliezen in abstracte speculaties over dit feit. Voor katholieken is de oplossing eenvoudig. Wij kunnen niet meewerken aan de poging (die uiteindelijk zal mislukken) om de Kerk uiteen te vallen. Hij stelt: “Onze taak moet niet zijn om ons bezig te houden met de abstracte speculaties van canonisten, maar om met al onze kracht – en met de hulp van Gods genade – weerstand te bieden aan de expliciet destructieve actie van de Argentijnse jezuïet, die met moed en vastberaden elke medewerking weigert. ‘ met zijn destructieve agenda.

Maar betekent dit dat aartsbisschop Viganò een ‘sedevacantist’ is geworden? (Ed.: Het sedisvacantisme is een stroming onder sommige traditionalistische katholieken die zich tegen de vernieuwingen van het Tweede Vaticaans Concilie verzetten. Wikipedia) Ik heb in het verleden gesproken en geschreven over de nutteloosheid van deze term, omdat deze geen uniforme reeks overtuigingen beschrijft. Maar wat die term ook betekent, ik denk dat Viganò zijn woorden zorgvuldig kiest om te voorkomen dat hij dit standpunt formeel omarmt. Ja, hij brengt speculaties naar voren over mogelijke onregelmatigheden die de legitimiteit van de uitslag van het conclaaf van 2013 in twijfel zouden kunnen trekken. Hij gaat in op de mysteries en geruchten rond het aftreden van Benedictus XVI, evenals op vragen over de bedoelingen van het conclaaf. Maar uiteindelijk waarschuwt de aartsbisschop, hoewel hij stelt dat Franciscus een “valse profeet” is, “wij hebben niet de autoriteit . . . om officieel te verklaren dat Jorge Mario Bergoglio geen paus is.” De volledige implicaties van de revolutie van Vaticanum II zijn de afgelopen elf jaar dus onmiskenbaar zichtbaar en we kunnen duidelijk zien dat deze vruchten niet katholiek zijn, maar dat alleen de officiële hiërarchie als zodanig iemand tot usurpator kan verklaren. Het is geen kwestie van eigen handelen of oordeel, zelfs niet van een enkele bisschop. Dat brengt ons in een ‘impasse’ die elke ‘menselijke oplossing onmogelijk’ maakt. Het enige wat we kunnen doen is onze gehoorzaamheid aan deze destructieve revolutie weigeren. Het lijkt er dus op dat aartsbisschop Viganò het formele sedevacantisme niet omarmt, hoewel hij speculatief enkele punten bespreekt waarover sommige sedevacantisten het eens zouden zijn. Hij is er duidelijk over dat we ons moeten verzetten tegen de destructieve veranderingen die aan de Kerk worden opgedrongen, maar dat we ons niet het gezag van de hiërarchie moeten toe-eigenen om de juridische beslissingen te nemen.

Het is onduidelijk in welke mate sommige eerdere geschriften van aartsbisschop Viganò over dit onderwerp zijn geëvolueerd. Houdt hij bijvoorbeeld nog steeds vast aan de theorie van twee gelijktijdige entiteiten, uitgelegd door bisschop Bernard Tissier de Mallerais (dat wil zeggen dat de pausen van na het concilie tegelijkertijd het ambt van hoofd van de katholieke kerk en de kerk van de raad bekleden). Misschien zullen verdere tussenkomsten van de aartsbisschop dergelijke vragen ophelderen.

In ieder geval geven we hieronder de volledige tekst van zijn reflecties weer ter overweging (niet noodzakelijk een volledige aanbeveling), aangezien de volledige betekenis van wat er gebeurt ons speculatief kan ontgaan, als hij zichzelf voorstelt. Zoals we altijd hebben gezegd, kunnen zulke delicate onderwerpen beter worden aangepakt door een legitiem lid van de hiërarchie. Het is niet aan leken of eenvoudige priesters om dergelijke argumenten naar voren te brengen. Het enige wat we hoeven te doen is de waarschuwingen van goede herders opvolgen om gehoorzaamheid aan de revolutie te weigeren. Libera nos Domine!

“Kijk naar onze illusies”

Aartsbisschop Carlo Maria Viganò

voor de online conferentie georganiseerd door Professor Edmund Mazza

“Is de paus katholiek?” 9 december 2023

Stelling

Degenen die tegen degenen die zien zeggen: “Zie niet” en tegen degenen die kijken: “Kijk niet naar ons naar wat juist is; spreek ons ​​plezier aan, kijk naar ons illusies.”

Zezeggen tegen dezieners: En aan de profeten: “Geef ons geen ware profetieën; spreek aangename dingen voor ons, profeteer illusies voor ons!”Zie niet,” “Zie Jes. 30:10

(Ed.: 10die tegen de zieners zeggen: U mág niet zien;

tegen de schouwers: U mág niet voor ons schouwen wat waar is.

Spreek tot ons vleierijen,

schouw bedriegerijen. HSV)

Deze online conferentie, georganiseerd door professor Edmund Mazza, heeft als thema een onderwerp dat pas onlangs publiekelijk wordt besproken, na meer dan tien jaar van verschrikkingen die erger zijn dan die we de afgelopen zestig jaar hebben gezien, maar die volkomen consistent zijn met de filosofische en theologische fundamenten die door het Tweede Vaticaans Concilie voor de huidige crisis zijn gelegd. Is de paus katholiek? Een vraag als deze zou in andere tijden bijna als godslastering hebben geklonken, zo diepgeworteld was het respect en de liefde van de gelovigen voor de paus van Rome, die als Lieve Christus op aarde. Wie zou in de tijd van Pius XII zijn morele en magistrale autoriteit in twijfel hebben durven trekken? En aan de andere kant: waarom zouden de gelovigen überhaupt een afwijkende mening tegen een paus moeten uiten, aangezien de stem van elke paus een uitdrukking was van een ononderbroken continuïteit met zijn voorgangers en met de Goddelijke Meester? Als we vandaag naar Jorge Mario Bergoglio luisteren en zijn woorden vergelijken met die van Pastor Angelicus [Pius XII], begrijpen we de afgrond die een echte paus scheidt van zijn groteske parodie, de afgrond die de Plaatsvervanger van Christus scheidt van de simia Pontificis [de aap van de paus]. Het hiëratische gezag van alle pausen, van Sint Petrus tot Pius XII, nauw verbonden met het goddelijk gezag van Christus, de Eeuwige Hogepriester, is verdraaid tot arrogant autoritarisme en tirannie; het gezonde gevoel deel uit te maken van de heilige ordes van geestelijken en prelaten is verworden tot klerikalisme; de vaste onveranderlijkheid van de geopenbaarde Waarheid, gebaseerd op de volmaakte onveranderlijkheid van God – en zelfs van die waarheid die op natuurlijke wijze kenbaar is via de rede – heeft plaatsgemaakt voor permanente revolutie en chaos, voor de provisionaliteit van “loquimini nobis placentia ” – “spreek aangename dingen tegen ons” – en tegen de willekeur van het discutabel: “aspicite nobis illusiones” – “Profeteer illusies voor ons.” (Is 30:10).

Cognitieve dissonantie

Maar net zoals in het licht van de plotselinge dood van miljoenen mensen in de wereld na de criminele inentingscampagne na de psychopandemische fraude, zijn er mensen die nog steeds weigeren het causale verband te erkennen tussen de toediening van het experimentele gen serum en de door de elite geplande en afgekondigde massale uitroeiing. Dus ook op kerkelijk gebied zijn er, ondanks de verwoestingen veroorzaakt door de conciliaire revolutie en de zogenaamde ‘liturgische hervormingen’, nog steeds mensen die dat doen. Ik wil het causale verband niet toegeven tussen het minder criminele handelen van die deskundigen en adviseurs – die notoir modernistisch waren vóór Vaticanum II en als zodanig terecht werden veroordeeld door het Heilig Officie of met argwaan werden bekeken door de bisschoppen – die niets minder gebruikten dan een oecumenische Het Concilie als een prestigieus podium waarop het valse en bedrieglijke stuk van de dialoog met de wereld, de oecumene, de democratisering en de parlementarisering van de Kerk kan worden uitgevoerd, allemaal met de goedkeuring van de “Pausen van het Concilie.” Die vergadering werd door haar eigen architecten terecht omschreven als ‘het 1789 van de Kerk’. Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II en Benedictus XVI lieten niet na te benadrukken hoe de revolutionaire en maçonnieke principes – liberté, égalité, fraternité – zouden op de een of andere manier kunnen worden gedeeld en eigen gemaakt door het katholicisme, beginnend bij de aanvaarding en zelfs de overtuigde bevordering van de seculariteit van de staat en de substantiële annulering van het goddelijke en universele koningschap van Onze Heer Jezus Christus.

Als je het geduld hebt om mij te volgen in mijn onderzoek, zul je zien dat het sociale koningschap van Christus de petra schandali (1 Pet 2:8) – de struikelsteen waar alle medeplichtigen van het antichristelijke plan van de Nieuwe Wereld Orde zonder onderscheid tegenaan botsen.

Het causale verband

De vexata quæstio – “Is Bergoglio katholiek?” – wordt vanuit veel verschillende invalshoeken benaderd volgens verschillende criteria die voortkomen uit verschillende culturele erfgoederen: het traditionele scholastische standpunt; het gematigde en conciliaire standpunt, of, we zouden kunnen zeggen, het Montiniaanse standpunt; en degene die als het ware tussen de twee oevers wankelt en Bergoglio als paus erkent, hoewel hij de facto canoniek onafhankelijk van hem is. Maar we moeten erkennen dat het vandaag de dag mogelijk is om, samen met veel priesters en leken, een gevoel van ernstig onbehagen en ernstig schandaal te delen als gevolg van de omslachtige aanwezigheid van de Argentijnse jezuïet. Tegenwoordig kunnen we ons afvragen of Bergoglio katholiek is, en dat is al een goed uitgangspunt, omdat zijn heterogeniteit ten opzichte van het pausdom nu duidelijk is en wordt waargenomen door zowel de eenvoudige gelovigen als door een groot deel van de geestelijkheid, en zelfs door bepaalde randen van de media. De Hiërarchie beperkt zich tot het tonen van lafheid of medeplichtigheid aan de tiran, en de weinige tegenstrijdige stemmen durven niet de noodzakelijke conclusies te trekken in het licht van de ketterijen en onzin van de huurder van Santa Marta. Omdat ze het niet met hem eens zijn, maar niet met Vaticanum II; noch zijn ze bereid te erkennen dat het juist uit dat Concilie was dat het revolutionaire proces ontstond dat iemand als Jorge Mario in staat stelde toe te treden tot de Sociëteit van Jezus, gewijd te worden, bisschop te worden, tot kardinaal benoemd te worden, en uiteindelijk toe te treden tot een conclaaf en kom eruit als ‘paus’. Voor hen is het toegestaan ​​om Bergoglio te bekritiseren, maar alleen op voorwaarde dat men nooit het conciliaire idool bekritiseert, de onaantastbare fetisj van de Montinianen die vandaag de dag, vergeleken met de verschrikkingen van de Argentijnse jezuïet, lijken voorvechters van de katholieke orthodoxie.

En hier komen we bij het punctum dolens, dat wil zeggen de grote tegenstelling die de voorstanders van Vaticanum II verenigt met zijn historische tegenstanders – de Sociëteit van St. Pius X in primis – door door te willen gaan met een evaluatie van objectief buitengewone feiten met behulp van gewone evaluatienormen. Zoals ik vaak heb gezegd, lijkt het mij dat sommige commentatoren zich meer zorgen maken over de leer van het pausdom dan over de redding van zielen, zodat ze merken dat ze liever geregeerd worden door een ketterse en afvallige paus dan te erkennen dat een ketter of een afvallige kan niet aan het hoofd staan ​​van de Kerk waartoe hij als zodanig niet behoort. We hebben dus allerlei soorten haarkloverijen over het onderscheid tussen formeel en materieel

Eén enkel subversief plan

Een paar weken geleden werd een belangrijke medewerker van Hillary Clinton en John Podesta gearresteerd wegens pedofilie en kinderpornografie. Ik doel op Slade Sohmer, een man met banden met de wereld van Broadway en de cinema, die een rol speelde in de pogingen om de beruchte ‘Pizzagate’-affaire te ontmaskeren, dat wil zeggen het netwerk van smerige medeplichtigheid en gruwelijke misdaden tegen minderjarigen dat draait om rond de internationale diepe staat. We hebben vernomen dat Jeffrey Epstein en hoogstwaarschijnlijk Ghislaine Maxwell zeker lid waren van de Israëlische Mossad. Dit doet ons begrijpen dat de beroemde reizen van veel bekende mensen naar het eiland van Epstein werden gebruikt om hen te chanteren door bewijs te verzamelen van hun schuld bij deelname aan gruwelijke rituele misdaden tegen minderjarigen. En als de staatshoofden en regeringsfunctionarissen van de westerse wereld geen woord van protest durven uiten tegen de moordpartijen op burgers in de Gazastrook, is het legitiem om aan te nemen dat deze houding te wijten is aan de uitgebreide dossiers en video’s die hen beschuldigen. die in het bezit zijn van de Israëlische inlichtingendiensten. Hetzelfde moet zijn gebeurd met de voorbereiding van de neppandemische noodsituatie, die slaafs werd herhaald in alle lidstaten van het World Economic Forum en de Verenigde Staten. Naties, en ook met de farce van de Oekraïense crisis (laten we Gaza Marine niet vergeten, het enorme aardgasveld vlak voor de kust van de Gazastrook, een doelwit dat behoorlijk verleidelijk is in een tijd waarin de gasaanvoer uit Rusland is geblokkeerd door economische sancties die de multinationals en hun investeringsfondsen ten goede komen). Maar als deze chantage van de machtigen van de wereld het verenigende element vormt van het globalistische subversieve project, kunnen we niet anders dan denken dat de onmisbare rol die de katholieke kerk speelt op de een of andere manier niet alleen is afgedwongen door de benoeming van Bergoglio als afgezant van de vijanden van de Kerk die in de allerhoogste positie zijn geplaatst, maar ook door de seksuele en financiële schandalen die slechts gedeeltelijk aan het licht zijn gekomen dankzij de vele prelaten die agenten zijn van de diepe kerkdiepe kerk en de diepe staat . Hoe kunnen we denken dat een persoon als Theodore McCarrick, die het Witte Huis binnenkwam zonder dat hij zich hoefde te melden en die de diplomatieke belangen van het Vaticaan in China bleef vertegenwoordigen, zelfs nadat hij ervan werd beschuldigd een serieel roofdier te zijn, niet de steun genoot van die machtige individuen, die de meest verachtelijke ondeugden en de meest gruwelijke misdaden met hem deelden? Moeten we denken dat het partnerschap tussen de beperkt was tot medeplichtigheid aan financiële speculatie, toen een pedofiel als Slade Sohmer samenwerkte met de Clintons en Barack Obama, die allemaal betrokken waren bij Pizzagate? Of dat de talrijke vluchten van Bill Gates naar het eiland van Epstein, samen met die van talloze acteurs, heersers, politici, bankiers en VIP’s niets te maken hebben met het netwerk van medeplichtigheid van de lavendelmaffia?

Uit de gelekte e-mails in de Wikileaks zaak weten we dat John Podesta namens Hillary Clinton en Obama werkte – en de globalist elite in het algemeen – om een ​​‘gekleurde revolutie’ binnen de Kerk te bevorderen die Benedictus XVI uit het pausdom zou moeten verdrijven, een ultraprogressieve paus zou moeten kiezen en het katholieke leergezag substantieel zou moeten wijzigen door het de eisen van de Agenda 2030: gendergelijkheid, de introductie van genderideologie en LGBTQ+-doctrine, de democratisering van het kerkelijk bestuur, samenwerking in het neo-Malthusiaanse project van de Grote reset, samenwerking op het gebied van immigratie, en annuleer de cultuur. Het lijkt mij duidelijk dat dit subversieve project een perfecte realisatie heeft gevonden in de benoeming van Bergoglio – en ik gebruik het woord ‘benoeming’ met opzet – en dat het wordt bevestigd door zijn consistente patroon van bestuursdaden en magistrale leerstellingen, zowel publiek als privaat. , in de loop van dit meest ongunstige decennium. Een actie die feitelijk de wensen heeft uitgevoerd (desiderata), of beter gezegd de mandaten (mandata.mercator pessimusvan hun verraad met sponsoring en financiering. Ik vraag me af of Bergoglio’s groteske pogingen om Judas opnieuw te evalueren niet de instinctieve sympathie verraden van een verrader voor Iskariot, : de elite heeft hen de diepe staatmet de agenten van de bindt diepe kerk die de leden van de quid pro quo met haar kleinering van de geschiedenis van de Kerk en de vervalsing van de Heilige Schrift. En inderdaad, bij nader inzien is het altijd de belofte van een economisch annuleer de cultuur ), de bevelen van de elite, punt voor punt, en op zo’n precieze manier dat ze ondubbelzinnig zijn: gendergelijkheid met het openstellen van rollen in kerkelijk bestuur en bediening voor vrouwen; de morele legitimatie van sodomie en genderideologie door het toelaten van sodomieten en transseksuelen tot de rol van peetouders en het optreden als getuige op bruiloften; valse democratisering, naar het model van oligarchieën in de burgerlijke sfeer, door middel van ‘synodaliteit’; de acceptatie van pseudo-milieu-eisen met een drastische inkrimping van de veroordeling van abortus, euthanasie en genetische manipulatie door de ondermijning van de Pauselijke Academie voor het Leven; de campagne om illegale immigranten te verwelkomen in naam van de onvermijdelijkheid van vermenging van rassen die niet vrij is van economische belangen;

Laten we dus teruggaan naar de pretium sanguinis, de betaling voor diensten verleend door mensen die zijn gechanteerd, niet alleen door degenen die de meest verontrustende en obscure geheimen over hen, maar ook door degenen die het met hen eens zijn terwijl ze soortgelijke rollen vervullen in andere landen, in het Europees Parlement, de VN, de Wereldbank of in andere internationale instellingen. Stel je voor dat de Canadese premier

Minister Justin Trudeau durfde te overwegen zich te distantiëren van bepaalde kwesties – bijvoorbeeld het zwijgen over de oorlogsmisdaden van Netanyahu in Gaza – en daarmee de hem gegeven bevelen te negeren. Nog voordat het nieuws de media bereikte, zouden het zijn collega’s in Groot-Brittannië, Australië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten, Frankrijk, Nederland, België en God weet waar nog meer zijn die druk op hem zouden uitoefenen om zich stil te houden, wetende dat Welnu, dat de Mossad geen moment zou aarzelen om niet alleen Trudeau (tegen wie een aanklacht wegens verkrachting van een minderjarige in behandeling is, die voorlopig bij een of ander parket is neergelegd) in een schandaal – en in de gevangenis – te betrekken, maar ook die leden van de internationale pedofiele elite die bewijs heeft van andere misdaden gepleegd door dezelfde Justin Trudeau. Om deze reden was het noodzakelijk dat de corruptie endemisch het systeem werd, zodat de globalistische kanker erin kon worden gegrift.

En het zou dwaas of onverantwoordelijk zijn om te geloven dat de Bergogliaanse hiërarchie vrijgesteld is van deze chantage. We weten eerder dat het grotendeels betrokken is bij dezelfde ondeugden, met de bescherming van Bergoglio zelf. Aan de andere kant, welke geloofwaardigheid kan de Argentijnse jezuïet beweren te hebben, toen hij in het geval van McCarrick persoonlijk als res judicata de veroordeling zonder vorm van proces besliste een van de machtigste kardinalen van de afgelopen vijftig jaar, die het verhoor van getuigen vermeed die de namen van zijn handlangers hadden kunnen geven, die nu zijn gepromoveerd tot de hoogste niveaus van de kerk of openbare instellingen? Denkt u dat, als het mogelijk zou zijn om ongestraft verkiezingsfraude te plegen om Donald Trump uit het Witte Huis te verdrijven, zij er tijdens het conclaaf van 2013 niet in zijn geslaagd hetzelfde te doen, rekening houdend met hoezeer de meerderheid van het College van Kardinalen in gevaar is gebracht? is? Het feit dat de fraude openbaar is en nog steeds ongestraft is, is in ieder geval een verzwarende omstandigheid die voortkomt uit de arrogantie om te geloven dat je almachtig en onoverwinnelijk bent.

De zaak van de ketterse paus: tussen abstracte hypothese en concrete realiteit

Toen de heilige Robert Bellarmine als academische studie de vraag stelde of een paus van Rome tot ketterij zou kunnen vervallen, stelde hij zich een paus voor die, hoewel hij ervan overtuigd was dat hij het katholieke geloof bleef aanhangen, materieel of formeel vasthield aan één specifieke ketterij, in een algemene context waarin het sociale en kerkelijke lichaam katholiek bleef. Bellarmine had zich nooit kunnen voorstellen dat een afgezant van de Vrijmetselarij zo ver zou kunnen gaan dat hij tot paus zou worden gekozen met als doel de Kerk van binnenuit te vernietigen, waarbij hij zich de macht van het pausdom zelf zou toe-eigenen en misbruiken tegen < /span>– laat degene die leest het begrijpen (Mt 24:15).qui legitiem intelligat – wanneer je de gruwel der verwoesting zult zien (Mt 24:15) – moet als zodanig worden begrepen juist vanwege de absolute uniciteit en vanwege het feit dat iedereen – sommigen met afschuw, sommigen met satanische voldoening – de gruwel van de verlatenheid in vervulling zal zien staan ​​op de heilige plaats: videritis abominationem desolationis het pausdom. Ook had hij zich niet kunnen voorstellen dat een hypothetische paus louter ketterij zou overstijgen en totale afvalligheid zou omarmen. Geen enkele kerkleraar heeft ooit de mogelijkheid van een afvallige paus overwogen, of van een verkiezing die vervalst en gemanipuleerd is door machten die openlijk vijandig tegenover Christus staan, omdat een dergelijke enorme omvang alleen zou kunnen gebeuren in een unieke en buitengewone context zoals die van de uiteindelijke voorspelde vervolging. door de profeet Daniël en beschreven door Sint-Paulus. De aansporing van onze Heer

Katholieken zijn vandaag de dag verontwaardigd over het beangstigende stilzwijgen van kardinalen en bisschoppen, om dezelfde reden dat burgers geschokt zijn door de medeplichtigheid van politici, artsen, journalisten, rechters en wetshandhavers bij het verraden van het sociale contract. Ze zijn tot het inzicht gekomen dat het hele systeem gegijzeld is door de vijand, en dat het nutteloos is te hopen gerechtigheid en waarheid te verkrijgen van degenen die de mondiale staatsgreep steunen, zowel op burgerlijk als op burgerlijk vlak. kerkelijke sfeer. De subversieve operatie is zo efficiënt en georganiseerd dat zij ondubbelzinnig het werk laat zien van een Luciferiaanse intelligentie die veel verder gaat dan de vermeende sluwheid van Klaus Schwab of een Rockefeller. Dit is de reden waarom het ‘Bergoglio-probleem’ niet met gewone middelen kan worden opgelost: geen enkele samenleving kan de totale corruptie overleven van de autoriteit die haar regeert, en de Kerk is niet anders als haar leden – en vooral haar pastors – weigeren de wortel ervan te erkennen. oorzaken van deze leerstellige, morele en geestelijke corruptie en beperken zich tot het betreuren van de excessen van deze of gene uitspraak van Bergoglio, zonder te begrijpen dat we te maken hebben met de homo iniquus et dolosus een specifieke ketterij , waarbij hij het kerkelijk recht omzeilde en zijn bedoelingen verborgen hield vanaf de allereerste verschijning in de Loggia van het Vaticaan. Ik herhaal: we hebben niet te maken met een situatie waarin een paus vasthoudt aan in fraudem legis– De Eerste Stoel wordt door niemand beoordeeld. Het was precies op dit principe dat degenen die hem tot ‘paus’ hadden gekozen, vertrouwden, maar ze vergaten een klein detail: de intentie om de Kerk schade toe te brengen door namens een vijandige macht op te treden is niet verenigbaar met de aanvaarding van het pausdom, en daar is daarom een ​​gebrek aan instemming gegeven door de wil van de gekozene – bevestigd door zijn woorden en daden van de afgelopen tien jaar – namelijk de intentie om te handelen Prima Sedes a nemine judicatur van Psalm 42 – de onrechtvaardige en bedrieglijke mens – onrechtvaardig vanwege de doeleinden die hij heeft, bedrieglijk vanwege de middelen die hij gebruikt om die onrechtvaardige doeleinden te bereiken. Spreken over formele ketterij in het geval van Bergoglio is hetzelfde als het beschuldigen van louter verduistering van de criminelen die nu miljoenen mensen vermoorden met dodelijke serums, vergiftigde lucht en water, schadelijk en kunstmatig voedsel, geplande hongersnoden en pestilenties, geïnduceerde onvruchtbaarheid en de dood – al dan niet feitelijk. fysieke dood of burgerlijke uitsluiting. We zijn net zo ver voorbij ketterij als we voorbij de normale misdaden zijn waarvan staatshoofden kunnen worden beschuldigd, met als verzwarende omstandigheid dat de dader weet (of beter gezegd hoopt) dat hij zichzelf kan redden van veroordeling, omdat zijn voornaamste aanklagers hem als een moordenaar beschouwen. de Paus, en als zodanig vrijgesteld van elk menselijk tribunaal. (wat Bergoglio bovendien herhaaldelijk heeft gedaan). Nee. De situatie is eerder dat er een man naar het conclaaf werd gestuurd met de opdracht om van bovenaf een revolutie teweeg te brengen in de Kerk, terwijl hij op de stoel van Petrus zat. En nogmaals: hij nam niet zomaar het pausdom over en liet zich pas later door slechte raadgevers overhalen om op twijfelachtige wijze te handelen. Nee. In plaats daarvan is zijn voorbedachte rade duidelijk, bevestigd door de overeenstemming van zijn daden met de bevelen die al waren gegeven door de diepe kerk onder het pontificaat van Benedictus XVI – of het nu door de samenzweerders van de ‘Saint Gallen Mafia’ of het ‘Pact van de Catacomben’ is, het doet er weinig toe – en door de herhaalde ontmoetingen van de Argentijnse jezuïet met exponenten van de globalistische elite en de financiële machthebbers van de wereld vóór de ogen van allen.

Het gebrek aan toestemming

Het is aannemelijk dat de Declaratio van Benedictus XVI van 11 februari 2013, vanwege de kritieke kwesties die professor Enrico Maria Radaelli op meesterlijke wijze benadrukte, leidde tot een situatie van canonieke onregelmatigheid die voorafging aan het conclaaf van maart 2013, waardoor het ongeldig werd verklaard en daarmee ook de verkiezing van de opvolger van Benedictus XVI nietig werd verklaard , ongeacht of de gekozene Bergoglio was of een nieuwe Pius X. Maar

Zelfs als Benedictus XVI op legitieme wijze afstand zou doen – hoewel hij zich bewust was van het risico dat de verkiezing van de Argentijnse jezuïet materieel mogelijk zou worden – is het de kwaadaardige bedoeling om het gezag en de macht van het pausdom te misbruiken, door dit aan te nemen door middel van bedrog, wat de vitium consensus echt maakt en Bergoglio tot een usurpator van de troon van Petrus maakt. De consensus en steun voor de Argentijnse jezuïet komt in belangrijke mate voort uit de ultraprogressieve en pro-ketterse vleugel die zijn verkiezing sponsorde: alle beruchte leden van de diepe kerk en nauw verbonden met de homoseksuele en pedofiele lobby van de deep state.

Als er mensen zijn die er koppig op staan ​​de vinger te onderzoeken van degenen die deze staatsgreep aan de kaak stellen en niet op de maan van Bergoglio’s duidelijke samenhang ermee, kunnen we ons niet gedragen alsof we een kwestie van een punt van het kerkelijk recht oplossen. Nee. De Heer wordt verontwaardigd, de Kerk wordt vernederd en zielen gaan verloren omdat er een usurpator op de troon blijft zitten, iemand wiens daden van bestuur en magisterium kunnen worden beoordeeld in het licht van de woorden van Onze Heer:

Pas op voor valse profeten die in schaapskleren naar je toe komen, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je ze herkennen. Worden druiven van doornen geplukt, of vijgen van braamstruiken? Zo brengt elke goede boom goede vruchten voort, en elke slechte boom brengt slechte vruchten voort; Een goede boom kan geen slechte vruchten voortbrengen, en een slechte boom kan ook geen goede vruchten voortbrengen. Elke boom die geen goede vruchten voortbrengt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. Je zult ze dus aan hun vruchten kunnen onderscheiden (Mt 7:15-20).

Je hebt het goed gehoord: Een goede boom kan geen slechte vruchten voortbrengen, noch kan een slechte boom goede vruchten voortbrengen, wat betekent dat Bergoglio ononderbroken doorgaat gedrag – vóór, tijdens en na zijn verkiezing – geldt alleen als bewijs van zijn inherente ongerechtigheid.

Kunnen we er dan moreel zeker van zijn dat de huurder van Santa Marta een valse profeet is? Mijn antwoord is: Ja. Zijn wij daarom in geweten gemachtigd om onze gehoorzaamheid in te trekken aan iemand die, zichzelf voorstellend als paus, zich in werkelijkheid gedraagt ​​als het Bijbelse wilde zwijn in de wijngaard van de Heer (Ps 79:14), of als de huurling, qui non est pastor, cuius non sunt oves propriæ – wie is niet de herder, wiens eigendom de schapen niet zijn – < a i=4>et non pertinet ad eum de ovibus – en wie heeft er geen zorg voor de schapen (Joh 10:12-13)? Ja.

Wat we niet kunnen doen, omdat we niet de bevoegdheid hebben, is officieel verklaren dat Jorge Mario Bergoglio geen paus is. De verschrikkelijke impasse waarin we ons bevinden maakt elke menselijke oplossing onmogelijk.

Het moet niet onze taak zijn om ons in te laten met de abstracte speculaties van canonisten, maar om met al onze kracht – en met de hulp van Gods genade – weerstand te bieden aan de expliciet destructieve actie van de jezuïet Argentijn, die met moed en vastberaden elke samenwerking, zelfs indirecte samenwerking, weigert. , met hem en zijn handlangers.

De afwijzing van het koningschap van de mens-God

Het kwaad van deze wereld is intrinsiek verbonden met de weigering te erkennen dat zowel in de staat als in de kerk het plaatsvervangend gezag van degenen die regeren rechtstreeks voortkomt uit de hypostatische unie, dat wil zeggen uit de unie van goddelijkheid en mensheid in Onze Heer Jezus Christus, Koning en Hogepriester. De haat van de goddelozen tegen Christus, de Koning, werd in de eeuwigheid geboren, toen de Heilige Drie-eenheid Lucifer op de proef stelde en hij begreep dat hij de Mens-God zou moeten aanbidden en gehoorzamen, dat hij Hem zou moeten erkennen als Koning en Heer. ondanks de vernedering van het aannemen van een menselijk lichaam en de schande van de marteling aan het kruis. Op dat moment riep Lucifer zijn Non serviam.

Die kreet van rebellie die de eeuwige verdoemenis van een deel van de engelengeesten opleverde, wordt gevonden in de gescheurde kleding van Kajafas, in de manoeuvres van de hogepriesters en schriftgeleerden van het volk om de beloofde Messias schuldig ter dood te sturen omdat hij zich niet had geleend voor de machtsambities van het Sanhedrin. We vinden dit in het theologische delirium van het zionisme, dat zich sinds het Congres van Bazel in 1897 heeft gepositioneerd als een soort Vaticanum II van het jodendom, waarbij de figuur van een persoonlijke Messias is vervangen door de komst van de staat Israël. Die Joodse Raad sanctioneerde de vergoddelijking van de staat en zijn onafhankelijkheid van de goddelijke wil – het uitgangspunt van tirannie. De leden van het modernistische Sanhedrin van Vaticanum II handelden niet anders toen zij, in naam van de seculariteit van de staat en de godsdienstvrijheid, de doctrine van het sociale koningschap van Christus, die zojuist door Pius XI was afgekondigd, vertrapten. “Non serviam” had al weerklank gevonden in het Duitsland van ketter Luther en in het Engeland van Hendrik VIII met de verwerping van het gezag van de Plaatsvervanger van Christus , en het weerklonk opnieuw op arrogante wijze in het revolutionaire Frankrijk, met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, en opnieuw met het liberalisme, dat de heerschappij van God niet alleen de heerschappij van de naties ontneemt, maar ook het primaat van de morele wet over de regels van de economie. We vinden “Non serviam” in het atheïstische materialisme van het communisme, het valse contrapunt van het liberalisme dat het bedoelde en koesterde om het sociale weefsel te vernietigen door middel van van klassenstrijd. En vandaag de dag weerklinkt deze helse schreeuw van de verschrikkingen van abortus, euthanasie, gendertransitie en genetische manipulatie, waarvan het enige doel is om elk spoor van het Goddelijke uit te wissen, zowel in de mens als in de schepping, en om de band tussen de mens en God te doorbreken. dat wordt vervuld in de Incarnatie.

Totdat we de onvermijdelijkheid onderkennen van de overwinning van de Mens-God als Koning en Heer van het Universum, en de overwinning van de Maagd Moeder van God als koningin en dame door genade; totdat alle naties en volkeren de knie buigen voor de Ene Redder en Verlosser van het menselijk ras; Zolang de samenleving en de Kerk gegijzeld blijven door de vijanden van Christus de Koning en Zijn Meest Verheven Moeder, zullen we niet kunnen hopen op het einde van deze meest pijnlijke beproeving, omdat we niet de noodzakelijke keuze zullen hebben gemaakt. van de kanten die de Heer van ons verwacht om ons te laten delen in Zijn totale en definitieve overwinning op Satan. Laten we onszelf niet voor de gek houden: degenen die er koppig op staan ​​de huidige situatie met louter menselijke ogen te lezen, stellen niet alleen zichzelf, maar ook de hele mensheid bloot aan de voortzetting en verergering van deze situatie: voor onze strijd is niet tegen schepselen van vlees en bloed, maar tegen overheden en machten, tegen de heersers van deze wereld van duisternis, tegen de geesten van het kwaad die in de hemelse gewesten wonen (Ef 6:12) .

Conclusie

Laat de eens christelijke naties terugkeren naar het geloof van hun vaderen. Laat dissidenten de katholieke eenheid omarmen. Mogen mensen die ondergedompeld zijn in de duisternis van bijgeloof en afgoderij, zich bekeren tot de Levende en Ware God. Laat de mensen die ooit het Uitverkoren Volk waren de ware Messias herkennen en zich distantiëren van de zionistische ketterij. Laat individuen, vooral degenen die gevestigd zijn in autoriteit, zichzelf uit hun slaap schudden en met vertrouwen erkennen dat er geen macht is behalve van God , omdat dit – en alleen dit – het uitgangspunt is voor de harmonie tussen de volkeren, voor gerechtigheid, voor vrede. Laat trouwe katholieken beseffen dat het niet langer mogelijk is om passief uit te stellen welke kant we kiezen, terwijl we vasthouden aan de illusie dat de huidige crisis in welk precedent dan ook past, onderdanig blijven aan de mantel van autoriteit die wordt gedragen door iemand die alleen aangename dingen spreekt, maar niet spreekt met het gezag van Jezus Christus. En als de Herders afwezig zijn bij dit algemene ontwaken van het geweten, laten ze dan de verschrikkelijke woorden van de Heer in gedachten houden: “Als deze zwijgen, zullen de stenen het uitschreeuwen ” (Lc 19:40).

+ Carlo Maria Viganò, aartsbisschop

Brian McCall

zie ook bij bewust over en van Vigano

zie bij Niburu over chantage en Viagano en covid