Maand: maart 2024

20240329 Over hoe Händels Messiah ons helpt de cultus van de lelijkheid te bestrijden

Van Cultuur onder Vuur, zie daar links en afbeeldingen

Hoe Händels Messiah ons helpt de cultus van de lelijkheid te bestrijden

Traditie is mooi, modernisme lelijk: nergens is dit duidelijker dan in de klassieke muziek.

Hoe Händels Messiah ons helpt de cultus van de lelijkheid te bestrijden Door Kevin Roman

5 februari 2024

De moderne cultuur van vandaag presenteert zoveel dingen die spuuglelijk zijn, of het nu gaat om architectuur, kleding, muziek, cultuur, moraal of andere gebieden. Deze “cultus van de lelijkheid” richt zich rechtstreeks tegen God, die de schoonheid zelf is.

Lelijkheid is van de duivel

Al het mooie in de wereld weerspiegelt een aspect van God en al het lelijke toont een aspect van de duivel. Je moet dus van al het mooie houden en al het lelijke en sinistere haten. Soms maakt een contrast van artistieke werken dit gemakkelijker te begrijpen.

Händels Messiah ( Ed.: Waar gaat de Messiah van Händel over?

De voorspelling van de komst van de Messias, de zwangerschap van Maria en de boodschap van Jezus’ geboorte aan de herders beslaan het eerste deel. Het tweede deel gaat over het lijdensverhaal, de dood en de wederopstanding van Christus. Dit deel eindigt met het bekende Hallelujah, waarin God wordt geprezen.)

De Messiah van Händel is een voorbeeld van iets dat de schoonheid van God weerspiegelt. Dit Engelstalige oratorium van Georg Friedrich Händel is een van de bekendste koorwerken in de Westerse muziek. Het oratorium bestaat uit drie delen en de meeste teksten zijn afkomstig uit de Bijbel. Enthousiaste mensenmassa’s overal wonen deze twee uur durende muzikale voorstelling bij die aanzet tot reflectie en verwondering, zo tegengesteld aan veel moderne werken vandaag de dag.

Traditie van staan tijdens het ‘Halleluja’

Het Hallelujah Chorus is ongelooflijk grandioos en ontroerend. Als het begint, staat het publiek meteen op. Deze prachtige traditie begon toen de Engelse koning George II zo ontroerd was tijdens de uitvoering van het refrein dat hij ging staan. Sindsdien staat het publiek ter ere van dat moment. De mix van prachtige koren, buitengewone solisten en verbazingwekkende trompet- en orgelcombinaties maken het optreden tot een gedenkwaardige en prachtige ervaring. De ziel vliegt dichter naar de hemel. Het is prachtig.

Link youtube muziek

John Cage’s 4’33”

Vergelijk dit met John Cage’s 4’33”, beter bekend als “vier minuten en drieëndertig seconden stilte”. Het is een driedelige compositie gecomponeerd in 1952 voor een instrument of een combinatie van instrumenten. De blanco partituur instrueert uitvoerders om geen instrumenten te bespelen tijdens de duur van het stuk.

Link youtube muziek

Lelijk stuk

Het stuk werd gedeeltelijk beïnvloed door het zenboeddhisme, dat Cage bestudeerde en dat hem aantrok. Dit stuk vertegenwoordigt de afwezigheid van schoonheid. Er zijn geen combinaties van klanken. Het is het tegenovergestelde van wat muziek zou moeten zijn. Het zet niet aan tot nadenken of verwondering. Het onlogische stuk haalt de ziel naar beneden. Uitmuntende musici worden gedwongen om absurde rollen te spelen. Het is lelijk.

Strijd tussen schoonheid en lelijkheid

Het contrast tussen de Messiah van Händel en 4’33” van John Cage is een perfect voorbeeld van de strijd tussen schoonheid en lelijkheid, God en de duivel. Men moet mooie dingen zoals Händels Messiah liefhebben en promoten en lelijke en absurde dingen zoals John Cage’s 4’33” schuwen.

Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.

Laatst bijgewerkt: 5 februari 2024 15:00

luister naar de orthodoxe aartsvader Lijdensweg in de hof van Getsemane

20240329 Over muziek een architectuur van geluiden

van traditioninaction.org, zie daar links en afbeeldingen, google translate

Soorten ideale muziek overwegen Plinio Corrêa de Oliveira

Als je aandacht besteedt aan het lied dat het koor zong – Jesus dulcis memoria – kun je zien dat er een analogie bestaat tussen de manier van spreken van een man en dit lied. Elke noot is erin gezet als een verbuiging van de stem van een man wanneer hij iets bevestigt.

Toen ik bijvoorbeeld zei ‘als hij iets bevestigt’, legde ik onbewust de nadruk op het woord ‘bevestigen’ om aan te geven hoe bevestigend ‘bevestigen’ zou moeten zijn, en ging ik ook heel snel over ‘iets’ heen omdat ‘iets’ vaag, snel is. , slechts een penseelstreek in de gedachte.

Dus toen ik die woorden uitsprak, deed ik wat iedereen doet, dat wil zeggen: ik accentueerde de woorden in overeenstemming met mijn temperament en met wat mijn ziel voelt over wat ik zeg. Er is een manier om dingen uit te spreken waarbij juist door het uitspreken als het ware discreet wordt gezongen wat er wordt gezegd, en dit zingen geeft aan hoe iemands temperament is en welke goede of slechte perceptie hij heeft, welke aangename of onaangename smaken hij heeft. hij ervaart over wat hij zegt. Dit is hoe een man spreekt.

Het lied waar we zojuist naar hebben geluisterd, is een lied dat dit kenmerk heeft: elke noot is een meditatie over de betekenis van het woord dat wordt gezongen. Dit is over het algemeen het geval voor alle liederen die door ons koor worden gezongen, of ze nu gregoriaans of polyfonisch zijn. Het neemt een vrome houding aan ten opzichte van wat er wordt gezegd, een toon die soms droevig is, dan weer vrolijk, soms warm, dan weer aanbiddend, dan weer verzoenend. Het is prachtig om het lied op deze manier woord voor woord te volgen.

Dit nummer waar we naar hebben geluisterd is werkelijk prachtig omdat het al deze verbuigingen bevat die we noemden.

Muziek – een architectuur van geluiden

In muziek kunnen we nog iets anders zien. Klassieke muziek is bijvoorbeeld een schitterende architectuur van klanken. Het kan op de een of andere manier worden vergeleken met een gebouw waarvan de massa harmonieus is verdeeld, met zijn meerdere kolommen, zijn verschillende verdiepingen, zijn kleine ontvouwende delen, enz. In het geheel zit hetzelfde abstracte idee dat, om zo te zeggen, het menselijk denken uitdrukt. maar het wordt uitgedrukt door een puur idee van harmonie.

De vraag rijst dus: welke van de twee vormen – de ene die het menselijke temperament en de menselijke ziel weerspiegelt, of de andere die een abstract idee weerspiegelt – is de ware opvatting van muziek? Of zijn ze allebei authentiek?

Iemand in de zaal geeft zijn mening: het lijkt mij dat de twee authentiek zijn, maar hoe hoger de eerste is, degene die de gemoedstoestand van een mens weerspiegelt. Want hoewel het tweede een idee van iets materieels kan weerspiegelen, drukt het eerste altijd een geest uit, die hoger is dan de materie.

Ik luister alleen maar, ik geef mijn mening niet.

[Andere deelnemers aan de bijeenkomst stemmen voor dit of dat soort muziek]

De ideale muziek

Dit geeft mij de gelegenheid om terloops iets te zeggen, hoewel ik wil opmerken dat ik niet genoeg kennis heb over dit onderwerp.

Ik vraag mij af of er wel of niet een muziekstijl denkbaar is die beide perfecties omvat. Want beide zijn manifestaties die zo nobel en verheven zijn dat onze voortdurende zoektocht naar eenheid ons ertoe brengt de mogelijkheid te overwegen om de twee in één visualisatie te combineren.

Ik heb echter geen formule gevonden voor een dergelijke unie, en ik weet niet eens zeker of dit mogelijk is.

Ik zal slechts één idee geven om je een idee te geven van hoe de muziek van de Engelen in de Hemel kan zijn. Het is bekend dat de engelen muziek spelen in de hemel, ook al is het geen materiële muziek zoals de onze. Hun muziek moet een architectuur van klanken hebben en is ongetwijfeld de uitdrukking van hun ziel.

Is het voor mannen mogelijk om muziek te maken met beide kenmerken? Is het voor ons, gezien onze beperkingen als menselijke wezens, mogelijk om zulke muziek te hebben? Ik weet het antwoord op deze vraag niet, maar het is zeker iets waar we over kunnen nadenken, dat we kunnen overwegen…

Terwijl ik spreek, zie ik een aantal van jullie glimlachen, gefascineerd door dit idee. Dit zijn onderwerpen waar je goed over kunt nadenken als het leven saai wordt. Het is zeer aangenaam om over dit soort problemen na te denken en het helpt ons onszelf op een verheven manier te vermaken.

Ik ben van plan hier op een dag in de toekomst samen met u commentaar te geven op een boek over Wenen ten tijde van Metternich, waarin het amusement van de Weners uit die tijd wordt beschreven, zodat we kunnen zien hoe licht en onschuldig ze waren. Ik beschouw Wenen als de lichtste stad ter wereld. Het waarderen van dit soort lichtheid van ziel kan helpen bepaalde soorten depressies waaraan we blootgesteld kunnen worden, te verminderen.

Plato & de muziek van de kristallen bollen

Voordat ik afsluit, zal ik nog een commentaar geven op muziek. Plato stelde zich voor dat ideeën hun eigen wereld zouden hebben. Daarin zou elk idee een kristallen bol zijn die zou bewegen als een ster aan het firmament. Plato stelde zich voor dat elke bol geluiden uitzond die prachtige muziek zouden vormen. Het ensemble van deze wereld zou dus altijd harmonieus zijn, muziek uitstralen en in choreografische bewegingen vloeiend zijn als in een dans. Zo zou een drievoudige harmonie van ideeën, bewegingen en geluiden die wereld reguleren.

Kijk eens hoeveel dingen deze man in zijn universum heeft gestopt: kristallen bollen die om zichzelf heen draaien en vervolgens in hun eigen planetaire banen bewegen; elk van deze sferen genereert zijn eigen geluid, en het ensemble maakt een symfonie van geluiden die een algemene harmonie vormen. We kunnen ons voorstellen dat die sferen worden aangeraakt door licht en kleuren reflecteren in een polychroom feest dat overeenkomt met de geluiden, bewegingen en ideeën. Wat een mooie conceptie!

Deze muziek drukt niet de menselijke ziel of het temperament uit. Het is een bijna pure filosofische meditatie van geluid, maar het brengt bij de mens een weerspiegeling in zijn ziel teweeg. Dan kunnen we ons voorstellen dat het ontmoetingspunt van deze algemene harmonie een menselijke reactie is. Iemand zou deze reactie in muziek kunnen vertalen. Wie weet of het voor een mens mogelijk is om dit soort muziek te componeren?

Met dit soort meditaties kunnen we de zwaarte van het leven verminderen en aan de hemel denken. Want die prachtige sferen worden heel klein als we denken aan de engelen, die de meest volmaakte, meest deugdzame, meest zuivere en meest trouwe geesten zijn, die altijd God aanschouwen en in Hem dingen zien die altijd hetzelfde en altijd nieuw zijn, en hun lof en lof vertalen. dankbaarheid door middel van muziek. Het is een onvergelijkbaar groter wonder.

Hier hebben we een voorbeeld van hoe een ultramontaan rust zou moeten vinden in deze wereld.

This great hymn is by St. Bernard of Clairvaux. The background image is “Christ’s charge to Peter” by Raphael. The Latin lyrics and English translation follow:

Jesu, dulcis memoria,

dans vera cordis gaudia:

sed super mel et omnia

ejus dulcis praesentia.

Nil canitur suavius,

nil auditur jucundius,

nil cogitatur dulcius,

quam Jesus Dei Filius.

Jesu, spes paenitentibus,

quam pius es petentibus!

quam bonus te quaerentibus!

sed quid invenientibus?

Nec lingua valet dicere,

nec littera exprimere:

expertus potest credere,

quid sit Jesum diligere.

Sis, Jesu, nostrum gaudium,

qui es futurum praemium:

sit nostra in te gloria,

per cuncta semper saecula.

Amen.

Engels:

Jesus, the very thought of Thee

With sweetness fills the breast!

Yet sweeter far Thy face to see

And in Thy Presence rest.

No voice can sing, no heart can frame,

Nor can the memory find,

A sweeter sound than Jesus’ Name,

The Saviour of mankind.

O hope of every contrite heart!

O joy of all the meek!

To those who fall, how kind Thou art!

How good to those who seek!

But what to those who find? Ah! this

Nor tongue nor pen can show

The love of Jesus, what it is,

None but His loved ones know.

Jesus! our only hope be Thou,

As Thou our prize shalt be;

In Thee be all our glory now,

And through eternity. Amen.

Vertaald:

O Jezus, uw gedachtenis

vervult het hart met lafenis,

maar honingzoete zaligheid

is pas uw tegenwoordigheid.

Er is geen liefelijker lied

en in het oor zo’n zoetheid niet,

en geen gedachte ooit zo schoon

als Jezus is, Gods lieve Zoon.

O hoop voor wie zich tot u keert,

o trouw voor wie naar U begeert,

Gij die al wie U zoekt bemint,

wat zijt Gij wél voor wie U vindt !

O Jezus in het hart een zon,

een strelend licht, een zoete bron,

die alle vreugd te boven gaat

en alles waar het hart op staat.

Geen taal weet daar voldoende van,

geen pen die dat beschrijven kan.

Wie in ‘t geloof is ingeleid,

die weet van Jezus’ innigheid.

[J.W. Schulte Nordholt]

Laat ons lofzingen, volgen hem,

met hymnen bidden, loven hem,

die ons, als eens de hemel wenkt,

oneindig grote vreugde schenkt.

20240328 Over het verhaal achter de dagen van Elia

Van ROBIN MARK, zie daar links, afbeeldingen, google translate

Het verhaal achter de dagen van Elia

Sinds ik het lied in 1994 schreef, hebben nogal wat mensen mij om uitleg gevraagd over de oorsprong en betekenis van de woorden en thema’s in “Days of Elijah”.

Het lied is over het algemeen en vooral een lied van ‘hoop’. De thema’s die daarin worden onderzocht, hebben te maken met het feit dat ik, hoewel ik als Methodist was opgevoed, als kleine jongen veel Brethren- of Gospel Hall-bijeenkomsten bijwoonde, en dat op de een of andere manier de theologie van oudtestamentische verhalen en personages, hetzij als zichzelf, hetzij door hun daden, ‘types’ of ‘voorbeelden’ van Christus en de Kerk bleven in mijn hoofd hangen. Dat wil zeggen, ook al waren zij historische feitelijke mensen die in de dagen van het oude verbond leefden, hun daden en karakters kunnen worden gebruikt om het karakter van God onder het nieuwe verbond te onderwijzen en te vertegenwoordigen, en zij wijzen voortdurend en herhaaldelijk naar Christus. Mensen noemen dit ‘Typologie’ of ‘Typische’ analyse van de Schriften.

In de eerste plaats kwam het lied van het kijken naar een televisieprogramma “Review of the Year” eind 1994. Dit was het jaar van de tragedie van de Rwandese burgeroorlog die 1 miljoen mensenlevens eiste, en ook toen de eerste wapenstilstanden in NI werden afgekondigd. In deze tv-recensie stonden een heleboel gekke verhalen, vrolijke verhalen, serieuze verhalen en vervolgens absoluut verwoestende verhalen zoals de Rwandese situatie. Terwijl ik de recensie zag verschijnen, werd ik wanhopig over de toestand van de wereld en begon ik in gebed aan God te vragen of Hij werkelijk de controle had en in wat voor soort dagen we leefden.

Ik voelde in mijn geest dat Hij mijn gebed beantwoordde door te zeggen dat Hij inderdaad heel veel controle had en dat de dagen waarin we leefden bijzondere tijden waren waarin Hij van christenen verlangde dat ze integer waren en voor Hem opkwamen, net als Elia deed dat, vooral bij de profeten van Baäl. “Dit zijn ‘Elia’-dagen”. Het verhaal van Elia staat in het boek Koningen en je kunt lezen hoe hij zich geïsoleerd en alleen voelde in de cultuur waarin hij leefde. Maar God zei hem dat hij moest opstaan ​​en voor Hem moest spreken.

We moesten ook een heilig en rechtvaardig volk zijn en vandaar de verwijzing naar de “dagen van uw dienaar Mozes”, wat betekent dat gerechtigheid en juist leven belangrijk waren in al onze houdingen en werken. Nu staan ​​we onder genade en niet onder de wet, maar de gerechtigheid die door geloof voortkomt kan niets minder zijn dan de morele wet die Mozes rechtstreeks van God bracht. Het is niet vervangen. In feite vertelde Jezus ons dat onze “gerechtigheid groter moet zijn dan die van de Farizeeën”, die de vurigste volgelingen waren van Gods wetten zoals gepresenteerd door Mozes. Jezus was uiteraard op zoek naar rechtvaardige, dienende harten, die een heilig leven voor Hem wilden leiden.

“Dagen van grote beproevingen, van hongersnood, duisternis en zwaard” is een weerspiegeling van de ogenschijnlijke tijd waarin we leven, waarin nog steeds elke dag duizenden mensen sterven door honger, ondervoeding en oorlog. Te midden van dit alles worden we geroepen om een ​​verklaring af te leggen over waarin en wie we geloven.

Het tweede vers verwijst naar het herstel van de eenheid van het lichaam, waar Jezus voor bad – ‘opdat zij één mogen zijn, zoals Ik en de Vader één zijn…’ door te verwijzen naar Ezechiëls profetische visioen van de vallei van de dorre botten door te verwijzen naar het profetische visioen van Ezechiël over de vallei van de dorre beenderen die vlees worden en samengevoegd worden. Er zijn veel interpretaties van dit beeld, maar een van een verenigde kerk die opstaat in eenheid en doelgerichtheid, is een krachtige oproep aan ons in deze dagen.

Het herstel van lofprijs en aanbidding in de Kerk wordt vertegenwoordigd door “de dagen van uw dienaar David”. Sommige mensen gebruiken de term ‘restauratietheologie’ om dit herstel van eigenschappen van de kerk te beschrijven. Maar in het lied is het vooral een beeld van aanbidding

Uiteraard mocht David niet de structurele tempel bouwen (daarom is het woord in de liedregel “herbouwen”), die aan zijn zoon Salomo werd overgelaten, maar David werd door God gebruikt om een ​​herziene vorm van aanbidding, lofprijzing, te introduceren. en dankzegging in, ten eerste, zijn kleine tent die hij rond de Ark van het verbond (de aanwezigheid van God) had opgezet en daarna de tempel die zijn zoon Salomo bouwde.

Deze aanbidding hield, in tegenstelling tot de Mozaïsche Tabernakel, in dat veel mensen in Gods aanwezigheid konden komen en Hem openlijk konden aanbidden. (In de tijd van Mozes kon slechts één man, de hogepriester, één keer per jaar het Heilige der Heiligen betreden. De tent van David was een beeld van hoe Christus ons in staat zou stellen regelrecht in Gods aanwezigheid te komen, door zijn offer, en daar openlijk te aanbidden.) .

Als u zorgvuldig in het boek Amos (hoofdstuk 9) zoekt, vindt u verwijzingen naar deze “Herstelling van Davids Tabernakel”. In Handelingen werd deze profetie gebruikt om op het concilie van Jeruzalem uit te leggen waarom de “heidenen” christenen zouden moeten worden en hun verlosser zouden moeten aanbidden zonder alle wettelijke vereisten van de Joodse wet. Ook onder restauratietheologen wordt aangenomen dat dit verwijst naar herstelde Lof en Aanbidding. De fysieke tempel was “Salomo’s”, Davids “tempel” was een kleine tent, maar jij en ik zijn de Tempel van de Heilige Geest. Het klinkt complex, nietwaar, maar als je begrijpt dat de zin in het lied verwijst naar Lof en Aanbidding voor de aanwezigheid van God, precies zoals David ervan genoot, dan is dat alles wat er hoeft te zijn!

Tenslotte wijzen de “dagen van de oogst” naar wat het doel van de christen is om de hele wereld in te gaan en discipelen van alle naties te maken. Overigens komt “De velden zijn zo wit in de wereld” uit de oude King James-versie en betekent: ze zijn rijp voor de oogst.

Dit zijn de thema’s van de verzen: Verklaring, Gerechtigheid, Eenheid en Aanbidding. Ik heb ervoor gekozen om deze gedachten uit te drukken door te verwijzen naar de karakters die deze deugden in het Oude Testament vertegenwoordigden. Het is in essentie een lied van hoop voor de Kerk en de wereld in tijden van grote beproevingen.

Het refrein is de ultieme verklaring van hoop: de terugkeer van Christus. Het is geparafraseerd uit de boeken Openbaring en Daniël en het visioen dat werd gezien van de komende Koning en verwijst naar de wederkomst van Christus en het jubeljaar. Theologen en Bijbelcommentatoren geloven dat Israël dit specifieke 50-jarig jubileum nooit op de juiste manier heeft gevierd, en dat het pas op de juiste manier gevierd zal worden als Christus terugkeert. Dat kan waar zijn, maar ik denk dat een Jubeljaar een passende beschrijving is van wat er gebeurt als Christus op welk moment dan ook in iemands leven komt; schulden worden kwijtgescholden en een gevangene wordt vrijgelaten.

Deze gedachten zaten in mijn hoofd toen ik op een zondag in 1995 vroeg naar de kerk kwam. We hebben twee diensten en de predikant sprak tijdens de eerste dienst over de “vallei van de droge botten” van Ezechiël. Ik nam hier een aanwijzing uit en schreef in de 30 minuten tussen de diensten de woorden en akkoorden op in de keuken van ons kerkgebouw en we zongen het als één geheel aan het einde van de tweede dienst.

Hoe druk je het gevoel uit dat dit misschien dagen zijn, niet van mislukking en onderwerping, maar van het soort veerkrachtig, verklarend, zelfs arrogant vertrouwen en hoop dat Elia had in zijn God? Dat dit geen dagen zijn waarin God een stap terug doet en de wereld en de kerk ongecontroleerd naar de eeuwigheid laat rollen, maar eerder dagen waarin Hij zijn lichaam oproept om een ​​standpunt in te nemen, juiste lof te uiten en te verklaren dat Hij de volledige controle heeft . Welnu, ik denk dat je de woorden “Dit zijn de dagen van Elia” en “Dit zijn de dagen van David” mag schrijven. Ik heb woordafbeeldingen en Bijbelse karakters gebruikt om die uitdrukking te maken, maar dit verschilt niet van die van veel van de grote hymneschrijvers en zelfs van David zelf.

Ik presenteerde het lied die dag aan de kerk met een kort woordje uitleg, en we zongen het als onze aanbidding.

De rest is, denk ik, geschiedenis. Er bestaat binnen de kerk geen mechanisme (complottheoretici opgelet!) om mensen een bepaald lied te laten zingen, of om het gebruik ervan in de nationale of internationale kerkelijke organisatie te vergroten. Wat mij betreft was het lied voor onze gemeente, op die dag en op dat moment. God had duidelijk andere ideeën en het wordt nu bijna wereldwijd gezongen. Grammaticaal kan er zelfs sprake zijn van een vreemde afwijking, maar gelukkig heeft de kerk mij die specifieke tekortkoming vergeven.

Ik moet duidelijk maken dat het niet mijn bedoeling was een al te complex of ‘geheim’ lied te schrijven, en ik hoop dat de bovenstaande getuigenis dat bevestigt.

Er is een postscript bij dit verhaal voor degenen die (via brieven aan mij!) geloven dat het lied iets heel anders betekent. Een paar jaar geleden had ik het voorrecht om tijdens Jom Kippoer in Israël te zijn voor een viering met honderden Messiasbelijdende Joden. Een zeer vriendelijke, zachtaardige en humoristische Messiasbelijdende broeder had de grootste lol met mij te discussiëren over het feit dat ik, als Ierse Christen, nooit een lied had kunnen schrijven dat een aantal thema’s verkent waarvan veel (niet-vervangingstheologie hier!) Joodse gelovigen geloven dat het de thema’s en aanwijzingen zijn van de wederkomst van Christus. De Geest en kracht van Elia in de Kerk, het herstel van Israël tot gerechtigheid in Christus (Davids gevallen tent), het herstel van lofprijzing en aanbidding (ook Davids tent!) en de eenheid van het lichaam, in het bijzonder met een vernieuwd en verlost Israël onder Christus.

Voor mij weet ik alleen wat ik heb geschreven. Ik voelde mij aangespoord door de Heilige Geest. Misschien was het Zijn verlangen om iets meer te zeggen dan ik persoonlijk bedoelde en om meer met dit lied te doen dan ik in eerste instantie had overwogen.

Het is zeker een ongewoon liedje. Al deze herstelde zaken zoals Gerechtigheid, Rechtvaardigheid, Integriteit, Eenheid, Lofprijzing en Aanbidding en Opwekking worden door velen beschouwd als een voorbode van de laatste dagen en de terugkeer van Christus. Persoonlijk weet ik het niet. Ik geloof dat ik schreef wat God mij zei te schrijven en Hij lijkt het lied op veel manieren voor veel mensen te hebben gebruikt.

Ik hoop dat de uitleg duidelijk is. Het nummer is misschien een beetje ingewikkeld, maar ik kan je verzekeren dat dit niet opzettelijk was. Ik heb veel eenvoudige, duidelijke lofzangen en liedjes geschreven over veel thema’s. Het lijkt erop dat dit lied vooral door God is gebruikt in de bediening van Lofprijs en Aanbidding, en de thema’s en afbeeldingen die het gebruikt lijken te zijn begrepen door Gods volk over de hele wereld.

Link naar yputube

20240327 Over een controversiële aflevering van door miljoenen bekeken serie The Chosen over het leven van Jezus

Van Xandernieuws, zie daar links en afbeeldingen

Controversiële aflevering van door miljoenen bekeken serie ‘The Chosen’ over het leven van Jezus Posted on 11/02/2024

De hamvraag van iedere gelovige: ‘Waarom staat God toe dat…?’

(22.30) – The Chosen, een gratis online te bekijken serie over het leven van Jezus Christus, is in de VS in het vierde seizoen beland en trekt wereldwijd vele miljoenen kijkers. De EO heeft op het kanaal van NPO-Plus tot en met seizoen 3 online gezet. Aflevering 3 van het 4e seizoen (spoiler alert!) blijkt veel kijkers te hebben verrast, zowel positief als negatief. Er gebeurde namelijk iets dat één van de allergrootste vragen van gelovigen ooit aanraakt: waarom staat God toe dat er pijnlijke dingen in mijn leven gebeuren? Waarom lost Hij het niet op?

Aan het einde van aflevering 3 van seizoen 4 probeert een Romeinse official Jezus gevangen te nemen, en begint hij in de mensenmassa rond Jezus met zijn zwaard te zwaaien. Daarbij raakt hij Ramah, de verloofde van de apostel Thomas. Terwijl Ramah op de grond doodbloedt zegt ze tegen Thomas dat hij ‘bij Jezus moet blijven’. Als ze sterft, smeekt Thomas Jezus om haar weer tot leven te wekken. Jezus is in tranen, maar antwoordt: ‘Ik hou van je Thomas, en Hij (God) ook, maar het is niet haar tijd. Het spijt me zo.’

Bemoedigd en gekwetst

De meerderheid van de Amerikaanse kijkers reageerde positief. Iemand schreef: ‘Toen onze zoon stierf zei mijn man tegen mij dat God soeverein is…. Dat heb ik nooit begrepen, maar nu wel. Er komt een dag waarop ik mijn zoon weer zal zien. Zodra het mijn beurt is, is Jezus de eerste persoon die ik wil zien. Wat een geweldige dag zal dat zijn.’

Andere kijkers zeiden echter dat ze zich ‘gekwetst’ voelden, omdat de scene ‘niet het karakter van Jezus’ zou weergeven, aldus Dallas Jenkins, de bedenker en directeur van de serie. Hij wijst er echter op dat dit nog niet het einde van seizoen 4 is. ‘Al deze zaken staan in context.’

David bad om genezing pasgeboren zoontje, maar werd niet verhoord

S4E3 begint overigens met een flashback naar het Oude Testament, waar Koning David bidt voor zijn pasgeboren zoontje, die ernstig ziek is. Het jongetje (verwekt uit overspel) sterft echter toch (2 Samuel 12:16-23). Zodra David dit hoort, staat hij op en droogt hij zijn tranen.

Zijn ‘beruchte’ vrouw Batsheba is boos: ‘Hoe kun je nu zó rustig zijn? Hoe kun je hier nu van herstellen?’ Davids reactie (en dit staat ook zo in de Bijbel): ‘Ik heb het gevraagd, maar Hij zei nee.’ Waarop zijn vrouw reageert: ‘Waarom verhoort Hij sommige gebeden wel en andere niet?’ Davids antwoord: ‘Dat heb ik nooit begrepen. Maar dit is geloof – in goed of slecht blijf ik aanbidden.’

‘Jezus genas lang niet iedereen’

Sommige kijkers vonden dat Jezus in de serie Ramah uit de dood had moeten opwekken. In de evangeliën staan overigens slechts drie van dit soort opwekkingen, inclusief die van Lazarus, de meeste bekende. Jenkins: ‘Zonder twijfel hebben er nog veel meer mensen op gehoopt en om gevraagd, maar ze kregen het niet. Er waren ook momenten waarop hele dorpen wilden dat Hij zou komen om te genezen, en Hij dat niet deed.’

Tijdens een livestream over deze min of meer controversiële aflevering vond een fan dat Jezus niet voldoende medeleven toonde door Thomas niet te omhelzen. Jenkins diende haar van repliek door erop te wijzen dat Thomas die omhelzing waarschijnlijk niet had geaccepteerd en boos was geweest, omdat Jezus zijn wens niet verhoorde.

Co-auteur van de serie Tyler Thompson zei over Jezus’ woorden ‘het is niet haar tijd’ dat hij hoopt dat de kijker hiermee terugdenkt aan wat Jezus heeft gezegd over zichzelf: ‘Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.’ (Joh.11:25)

Jezus veegde alle bestaande ideeën van tafel

In aflevering 3 van het voorafgaande seizoen (3) komt ‘de hamvraag’ op een andere wijze ter sprake, als Jezus in een synagoge een totaal ongebruikelijke lering geeft, en de aanwezige rabbi’s steeds bozer op Hem worden. Ze vinden zichzelf als ‘uitverkorenen’ heel wat, maar Jezus geeft twee voorbeelden uit het Oude Testament waarin God de ‘uitverkorenen’ juist niet hielp, maar wel zogenaamde ‘heidenen’ (de vrouw die de profeet Elia tijdens een hongersnood haar laatste brood gaf, en de Syriër Naäman die van melaatsheid werd genezen, terwijl zoveel Israëlieten eraan stierven).

Jezus’ woorden: ‘Ik ben de Wet van Mozes’ ontlokken vervolgens woeste reacties, want hiermee veegde Hij alle bestaande ideeën, regels en wetten over ‘geloof’ en ‘redding’ van tafel, alsmede ook de autoriteit van de religieuze leiders van die tijd (en daarmee feitelijk van alle tijden). Tevens presenteerde Hij zich hiermee als de absolute autoriteit namens God. Het zorgde ervoor dat Jezus tot op de dag van vandaag door de meeste orthodoxe Joden als de grootst mogelijke bedrieger wordt gezien.

Maar ook de Kerk heeft er later met ‘aangepaste’, misleidende vertalingen, geschrapte teksten en verwijderde boeken alles aan gedaan om Jezus’ boodschap alsnog in een vastomlijnd religieus kadertje te gieten (‘doe dit en laat dat na, en/of gehoorzaam die en die theologie, paus, dominee, ‘profeet’ of andere leider, en je zult worden gered’). Daarmee werd Jezus’ ware boodschap van redding – helaas met groot succes – eeuwenlang in nevelen gehuld.

Waarom grijpt God niet in?

Om op ‘de grote vraag’ terug te komen, die in de loop van de geschiedenis vermoedelijk al door miljarden mensen is gesteld: waarom staat God toe dat….? Waarom heeft Hij mijn moeder niet genezen, mijn vader niet gered van dat ongeluk, mijn kind niet gespaard voor dat onheil, mijzelf niet verlost van zoveel pijn? Waarom al die ellende in de wereld? Die hongersnoden, oorlogen, rampen en ziekten? Als God dan Liefde is, waarom grijpt Hij dan niet in?

In het Nieuwe Testament is te lezen hoe Jezus velen genas, maar lang niet iedereen. De serie maakt op getrouwe wijze duidelijk dat het Jezus niet zozeer te doen was om lichamelijke redding, aangezien de harde waarheid is dat op den duur iedereen toch een keer sterft. Nee, het was Hem te doen om geestelijke redding, waarmee de dood overstegen kan worden en zelfs teniet kan worden gedaan.

Geen uiterlijke verandering, maar een innerlijke

Het ging en gaat Hem om het ‘aansteken’ van het Licht van God in de mens, het ‘activeren’ van het Koninkrijk in de mens (zie de door mij al zo vaak aangehaalde uitspraak ‘Het Koninkrijk is niet hier of daar en komt niet zo dat het te berekenen valt. Het Koninkrijk is IN u.’) De bevrijding die Jezus bracht zat besloten in Zijn boodschap van genade en vergeving, voor zowel jezelf als die ander. Keer op keer onderstreepte Hij dat Hij niet was gekomen voor een aardse bevrijding – niet van de Romeinse bezetter, niet van armoede, niet van ziekte en zelfs niet van de lichamelijke dood.

Desondanks presenteren vooral sinds de vorige eeuw tal van moderne kerken een Jezus die daar wél voor gekomen zou zijn, om de ‘juiste’ gelovigen zoveel mogelijk werelds geluk en succes te geven. Een grotere tegenstelling met (/ om niet te zeggen verkrachting van) Jezus’ leringen en leven is nauwelijks denkbaar, ook al gebeuren er wel degelijk nog steeds veel wonderen. Die zijn echter nooit voorspelbaar, nooit vanzelfsprekend en al helemaal niet afdwingbaar. En ze blijven zéker niet beperkt tot de volgelingen van de juiste ‘club’.

Geen antwoorden, maar wel een belofte

Er zijn weliswaar al vele honderden boeken over geschreven, maar iedereen die beweert het antwoord te hebben op de grote ‘waarom’ vraag, heeft er denk ik niets van begrepen. Dat heeft mede te maken met de valse veronderstelling dat God ‘alle macht’ op Aarde zou hebben, terwijl in het Nieuwe Testament heel duidelijk staat dat juist Satan de ‘overste van deze wereld is’, en Jezus diens aanbod om Hem alle koninkrijken en rijkdom op aarde te geven indien Hij voor hem zou buigen, niet betwiste.

De enige Weg uit dit door het duister ‘bezette gebied’ dat deze hele planeet omvat is enkel in jezelf te vinden, zo liet Jezus met al zijn woorden en daden zien. God werkt niet door uiterlijke instellingen, gebruiken en regels, maar door de innerlijke verandering van mensen door zijn (Christus) Geest. Aan de gevolgen van de ‘bezetting’ – pijn, verdriet, ziekte, mislukking, dood, etc. – kan vroeg of laat (voor sommigen helaas vroeg) niet worden ontkomen, maar dankzij Jezus’ weg en bevrijding zullen die gevolgen na dit moeizame leven volledig teniet worden gedaan en voorgoed worden omgedraaid:

‘Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen, er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’ (Openbaring 21:4)

Zijn opstanding en verschijning aan honderden getuigen was het levende bewijs dat deze belofte op een zekere dag hoe dan ook vervuld zal worden. Dan zullen we ook alle antwoorden krijgen op de levensvragen waar we nu nog steeds mee worstelen. Als we die antwoorden dan tenminste nog nodig hebben.

Xander

Share this article

20240326 Over de huidige wereldgebeurtenissen als een puzzel

via webarchiv, zie daar de links, google translate

uit The Jewish Religion: Its Influence Today

door Elizabeth Dilling

XIV.

PROFETIE EN DE ONTWIKKELING VAN DE

ANTI-CHRISTELIJKE WERELDREGER

Hoofdstuk samenvatting

(Ed. in het artikel is veel verwijzing naar bewijsstukken , naar bijbelverzen enz., dit zijn allemaal links, zie hiervoor het artikel)

[pagina 91]

Voor gewone christenen, zou de logische evolutie van het christendom moeten betekenen dat de zaken steeds beter zouden worden als iedereen in een gelukkige en probleemloze wereld zou leven. Voor hen zijn de huidige wereldgebeurtenissen een puzzel. Deze comfortabele visie negeert echter de Heilige Schrift en haar Bijbelse profetieën, waarvan de meeste al volledig zijn vervuld. Deze profetieën die nog moeten worden uitgevoerd, voorzien echter een antichristelijke wereldregering, met wereldberoering, lijden, slavernij en ellende die nog nooit eerder in de hele geschiedenis is ervaren. Maar uiteindelijk is Christus de overwinnaar en zullen de satanische krachten volledig worden vernietigd.

De drijvende kracht van deze groeiende antichristelijke wereldmacht is het Babylonische talmoedisme, of het zogenaamde judaïsme, en zijn aanhangers en volgelingen.

De Antichrist

De Farizeeër “synagoge van Satan” zal een wereldleider hebben, zoals voorzegd door “Daniël, de profeet.” (Mattheüs 24:15 ; Markus 13:14 ; Dan. 7:25 ; 8:23-5 ; 9:27 ; 11:31-39, 45 ; II Thes. 2:1-9 )

In deze laatste Bijbelverwijzing, waarin Paulus ons vertelt dat de antichrist moet komen en vernietigd moet worden vóór Christus’ regering hier op aarde, wordt de antichrist beschreven als “de zoon des verderfs, die zich verzet en zichzelf verheft boven alles wat slecht is.” God genoemd… zodat hij als God in de tempel van God zit en zichzelf laat zien dat hij God is.’ (II Thes. 2:3-4 )

De Talmoed steunt inderdaad de rabbijnen, antichristelijke voorlopers van de antichrist, zoals vooral de profeten, en zelfs in staat een kalf te ‘scheppen’ en het op te eten! (ZienBewijsstuk 78 ) “Rabba heeft een mens geschapen” is de bewering van de Talmoed. (Zie Sanhedrin 65b,Bewijsstuk 72 )

De mythe dat de rabbijnen Golem creëerden, of zombiemannen die ze konden laten doen wat ze wilden, wordt elke eeuw gekoesterd en herhaald als de joodse doctrine van Baal Shem.

Neem Mattheüs 24 of Markus 13 waarin Christus het huidige tijdperk voorzegt.Lukas 21 is ook een verslag van zijn toespraak op de Olijfberg. De oorlogen van natie tegen natie beginnen het laatste ‘verdriet’. (Mat. 24:7-8 ) De vervolging van christenen “in alle naties” volgt. Dan komt de afvalligheid van christenen, die Paulus beschrijft als het teken van het einde (II Thes. 2 ) en dit wordt ook opgemerkt door Christus in devers 12 van Matteüs, hoofdstuk 24 . Dan is het “teken” van de schoonmaak wanneer “de gruwel der verwoesting, waarover gesproken is door de profeet Daniël, in de heilige plaats [zal] staan.”

De wederopbouw van de tempel in Jeruzalem

De heilige plaats verwijst altijd naar de Tempel van Jeruzalem. Maar sindsdien is er geen Tempel meer geweest waar een antichrist in kon staan, zoals Christus aan het begin van Zijn toespraak voorspelde (Mat. 24:2 ), zou de Tempel zonder de ene steen op de andere worden achtergelaten, en niet ‘omvergeworpen’. Titus sleepte in 70 na Christus een ploeg over Jeruzalem

In 1958 werd echter een nieuwe “Hechal” (tempel) Shlomo op de hoogste heuvel van Jeruzalem ingewijd. Twee van de drie miljoen dollar kosten werden gedoneerd door een Britse winkelketen, Isaac Wolfson (National Jewish Post, 16-5-58, enz.). De bouw van deze tempel was toegezegd door een delegatie van 550 orthodoxe synagogen in de VS die Israël bezochten (London Jewish Chronicle, 4/2/54). Het wordt een ‘wereldcentrum van het jodendom’ genoemd. Van rabbijnen van de hele wereld wordt verwacht dat zij hun orders ontvangen van dit tempelinstituut.

Misschien zal juist deze tempel de toekomstige plaats zijn waar de door Daniël voorzegde “gruwel der verwoesting” (hoofdstuk 11:31) zal plaatsvinden.

Nu komen de Verenigde Naties

Er is geen enkele wereldmacht meer geweest sinds het Capitool van het Oost-Romeinse rijk, Constantinopel, in 1453 in handen van de Turken viel, duizend jaar nadat Rome in 453 in handen viel van Attila de Hun. Nu is de machinerie voor een zevende anti-God wereldregering is opgericht door de Babylonische Talmoedisten in de vorm van de Verenigde Naties.

De Amerikaans-Joodse Jaarboeken, die jaarlijks worden uitgegeven door de wereldtsaren van de geld-, industriële en politieke macht en die de Rothschilds, Lazard Freres, Lehmans, Kuhn Loebs, internationale bankiers, kortom, door het American Jewish Committee, omvatten, hebben elk van hen opgetekend. stap in hun verwezenlijking: de creatie van dit voertuig voor wereldmacht. En dit werd, minder dan dertig jaar na de Rode overname van Christelijk Rusland, gefinancierd door Kuhn, Loeb & Co. en andere Joodse bankiers, zoals elders in dit document wordt beschreven.

De Verenigde Naties, bestaande uit meer dan honderd landen, met als middelpunt New York City, zijn een goddeloze, gebedsloze verzameling. Het enige religieuze embleem, in Babylonische stijl, is het naakte, onzedelijke beeld van de seksgod Zeus, de tegenhanger van Tammuz, Adonis en anderen in de oudheid. Hij staat, onuitsprekelijk gemodelleerd, met uitgestrekte armen, als bevelhebber van de grote hal van de VN

Toen de Grieken de wereld veroverden, verspreidden zij de propaganda dat hun seksgod Zeus, die volgens de legende zijn moeder en zijn zus had verkracht, ook de stamvader en vereniger was van alle seksgoden van de Griekse wereld. Voor de Verenigde Naties kan Zeus alleen ‘eenheid’ vertegenwoordigen [pagina 92] gruwel en lust.

De zich ontwikkelende ‘Babylonische’ wereldregering

In de Bijbel wordt het woord Babylon gebruikt om al het vuile en heidense te symboliseren. Verschillende commentaren zijn het erover eens dat de vloeken over Babylon in Jesaja 13, 14 en Jeremia 50 , 51 niet alleen verwijzen naar het Babylonische rijk uit de oudheid, maar naar de toekomstige wereldregering die een einde zal maken aan dit tijdperk.

Christus zei in zijn Openbaring van de Geest aan Johannes, ongeveer 96 n.Chr.: “Er zijn zeven koningen: vijf zijn gevallen, en de één is [aan de macht] en de ander is nog niet gekomen … en gaat de verdoemenis in.” (Openb. 17:10 ) Vijf wereldkoninkrijken waren toen gekomen en gegaan: Egypte, Assyrië, Babylonië, Medo-Perzië, Griekenland. Rome had toen de macht over de hele bekende wereld. Christus beschrijft de komende wereldregering als rood of scharlakenrood, als een macht achter de schermen of ‘mysterieuze’ macht, en noemt haar ‘Babylon de Grote, de moeder van hoeren en gruwelen van de aarde… dronken van het bloed van de heiligen, en met het bloed van de martelaren van Jezus.” De reikwijdte ervan wordt vergeleken met een beest met tien hoorns, dit zijn tien koningen die heel kort zullen regeren – ‘één uur’. De hoer ‘heerst over de koningen van de aarde’. (Openb. 17 ) Voor de volledige controle over handel en industrie door “haar kooplieden”, lees Openbaring 18:11 .

De excoriaties tegen Babylon door Jezus Christus door de Geest omstreeks 96 n.Chr., ruim 600 jaar na de val van het werkelijke Babylon, hadden noodzakelijkerwijs betrekking op een toekomstige wereldregering die gecontroleerd zou worden door een hoerachtig Babylonisch ingestelde anti-God, anti-Christus regime, en niet een al lang vervlogen Babylonisch rijk.

De tien samenstellende delen van deze Wereldregering die oorlog voeren tegen het ‘Lam’, zoals opgetekend inOpenbaring 17:12-14 , evenals de profetie van de satanische antichrist, komen overeen met de profetie van de profeet Daniël over dezelfde anti-God-macht van tien koningen (Daniël 7:24 ). Maar op beide plaatsen wordt ook de volledige nederlaag voorspeld.

Zie hoe Jeremia en Christus op dezelfde manier de laatste gebeurtenissen hebben beschreven. Jeremia beëindigt zijn lange aanklacht in hoofdstuk 51 als volgt:

‘En het zal gebeuren, wanneer u klaar bent met het lezen van dit boek, dat u er een steen aan zult binden en die in het midden van de Eufraat zult werpen. En u zult zeggen: zo zal Babylon zinken en zal niet meer opstaan. het kwaad dat ik over haar zal brengen…. Tot zover zijn de woorden van Jeremia.” (Jer. 51:63-4 )

En Christus zegt, na de val van de Rode, antichristelijke Babylonische wereldmacht, geleid door rijke mannen:

‘En een machtige engel nam een ​​steen op die leek op een grote molensteen, en wierp die in de zee, zeggende: Zo zal die grote stad Babylon met geweld worden omvergeworpen, en zal helemaal niet meer gevonden worden… uw kooplieden waren de grote mannen van de aarde: want door uw tovenarij werden alle naties misleid.”

Dan het laatste vers, over de Babylonische hoer:

“En in haar werd het bloed gevonden van profeten en van heiligen en van allen die op aarde zijn gedood.” (Openbaring 18:24 )

InMattheüs 23 , toen Christus oog in oog met de Farizeeën stond en hen “Hypocrieten!” noemde, zei hij keer op keer:

“…Jullie zijn de kinderen van hen die de Profeten hebben gedood. Vul dan de maat van uw vaderen. Jullie slangen… hoe kunnen jullie ontsnappen aan de verdoemenis van de hel? Daarom, zie, Ik zend u profeten, wijze mannen en schriftgeleerden; en sommigen van hen zult u doden en kruisigen… en hen vervolgen van stad tot stad. Opdat over u moge komen al het rechtvaardige bloed dat op de aarde is vergoten, van de bloed van Abel (Mat. 23:31-35 )

Zo verbond Christus de Farizeeën van Zijn tijd met de heersers van de Babylonische Rode Wereldmacht die zou komen en als een steen in diep water zou zinken.

Jesaja voorspelde in 712 v.Chr. de val van de Babylonische wereldmacht, die nog in de toekomst zou liggen, in dezelfde woorden als Christus dat aan het einde van de eerste eeuw deed. De Babylonische slechte vrouw die het boek leidt, zal vallen ‘voor de veelheid van uw tovenarij en voor de grote overvloed van uw betoveringen.’ (Is een. 47:9 ;Openb. 18:7 )

Mozes gebood: ‘Er zal onder jullie niemand gevonden worden… die gebruik maakt van waarzeggerij, of een waarnemer van tijden [astrologie] of een tovenaar van een heks.’ (Deuteronomium 18:10 ) En deze zwarte kunsten worden door de hele Bijbel heen aan de kaak gesteld. Ze kunnen macht oproepen, maar alleen vervloekte macht.

Jesaja over de antichrist

Voor een perfecte beschrijving van de antichrist hebben we het beeld van Jesaja ingevoegdJesaja 14:12-17 . Dit is een beschrijving van de val van de Babylonische wereldmacht aan het einde van dit tijdperk, het einde van de zevende wereldregering die we nu zien plaatsvinden.

‘Hoe ben je uit de hemel gevallen, o Lucifer, zoon van de morgen! Hoe bent u op de grond geworpen die de naties verzwakte! Want u hebt in uw hart gezegd: ik zal opstijgen naar de hemel, ik zal mijn troon verheffen boven de sterren van God: ik zal ook op de berg van de gemeente zitten … ik zal opstijgen boven de hoogten van de wolken; Ik zal zijn als de Allerhoogste. Toch zul je naar de hel worden gebracht, naar de zijkanten van de put…

‘Zij die u zien, zullen nauwlettend naar u kijken… en zeggen: Is dit de man die de aarde deed beven, die koninkrijken deed schudden? Dat maakte de wereld tot een wildernis en vernietigde de steden ervan; dat het huis van zijn gevangenen niet heeft geopend?”

Dat laatste doet denken aan de enorme concentratiekampen die onder het communisme miljoenen onschuldige mensen huisvesten.

Jesaja vervolgt:

“Bereid een slachting voor zijn kinderen voor vanwege de ongerechtigheid van hun vaderen; dat ze niet opkomen, noch het land bezitten, noch de wereld vullen met steden. Want Ik zal tegen hen opstaan, zegt de Heer der heerscharen, en de naam en het overblijfsel, de zoon en de neef van Babylon afsnijden, zegt de Heer (Is een. 14:12-21 )

Geen wonder dat de Babylonische Talmoedisten dit fictief noemen!

Dat dit niet van toepassing was op de overdracht van het oude Babylonische koninkrijk Nebukadnezar aan Cyrus, de[pagina 93] Medo-Perzisch, dat plaatsvond in 536 v.Chr., blijkt uit het feit dat Cyrus geen steen van de grote hoofdstad van Babylon vernietigde, waardoor het prachtige paleis zijn winterresidentie werd.

Dezelfde profetieën met betrekking tot toekomstige gebeurtenissen werden niet alleen door Jeremia en Daniël gedaan, maar ook door Christus in Zijn Openbaring (96 n.Chr.), waar de val van de toen nog niet bestaande wereldregering van Babylon, verbonden met de Farizeeën, een hoogtepunt bereikte in de 17e en 18e hoofdstukken. (Zien Daniël 11:45 ; Openbaring 17:10-11 ; II Thes. 2:3-4 ) Vergelijk Jeremia 51:7-8 met de nog toekomstige openbaring van Christus in de eerste eeuw: Openbaring 17:3-5 , waarin de 7e Wereldregering, geleid door een Babylonische “hoer”, ook haar val als een steen wordt genoemd: Jer. 51:63-4 en Openb. 18:21 ).

Die val was nog toekomstig toen Christus (96 n.Chr.) de val ervan voorspeldeOpenbaring 17 : het “gaat ten verderve” (vers 11). De zesde of Romeinse wereldregering was toen aan de macht. Vergelijk de profetie over de val van deze demonen-inzettende macht in Jeremia 51: “En Babylon zal tot steenhopen worden, een woonplaats voor draken … Babylon is een gouden beker geweest … die de hele aarde dronken maakte … daarom zijn de naties gek.” (Jer. 51:37 ,7 )

Dergelijke wereldwijde gebeurtenissen staan ​​ons te wachten.

En in de Openbaring van Christus over deze toekomstige herfst: “de grote hoer … was gekleed in paarse en scharlakenrode kleuren … met een gouden beker in haar hand … . En op haar voorhoofd stond een naam geschreven: Mysterie, het grote Babylon, de moeder van de hoeren en de gruwelen van de aarde.’ (Openbaring 17:1-5 )

Het Joodse ‘Messiaanse’ bewind

Hoewel sommige Joden op zoek zijn naar een individuele Oorlogsheer die zal helpen het Jodendom op de troon van de wereld te plaatsen, is de feitelijke opvatting van het Jodendom dat het Joodse volk zelf de Messias omvat, en dat het hun recht is om collectief de “Messiaanse” regering te zijn (eigenlijk voorzegd voor Christus, niet voor de Joden, in de Bijbel). De voorzegde verdrukking die aan de regering van Christus zal voorafgaan, waarin het satanisme ernaar streeft de wereld te onderwerpen, wordt door de Talmoed bespot en ‘fictief’ genoemd. De Babylonische macht zal niet vallen, zeggen ze. Babylon zal volgens het talmoedisme immuun zijn voor lijden, ondanks de bijbelse profetieën die het tegendeel beweren: “We hebben een traditie dat Babel (Babylon) geen getuige zal zijn van het lijden dat aan de komst van de Messias zal voorafgaan.” Na ‘lijden’ in het voorgaande staat de opmerking dat het lijden ‘dat vaak voorkomt in moderne christelijke boeken fictief is…’ (Talmoed, Kethuboth IIIa – Bewijsstuk 147 )

Elke verdrukking zal niets anders zijn dan de stuiptrekkingen van ‘moeder Sion’, die bezig is om ‘de Messias – zonder metafoor, het Joodse volk’ voort te brengen. (Kethuboth IIIa,Met andere woorden: het Joodse volk de Messias noemen is geen metafoor, maar dat is het letterlijk; zij zijn de Messias, zegt de Talmoed.

Een Talmoedpassage in Sanhedrin 98b (Bewijsstuk 100 ) registreert opgetogen woorden van de rabbijnen van de Farizeeër: “De Joden zijn voorbestemd om zich vol te eten in de dagen van de Messias.” Een voetnoot (Hetzelfde bewijsstuk ) stelt dat “de Israëlieten, nadat ze waren gevallen, aan de macht werden vervangen door de heidenen – maar bij hun herstel zal het moeilijk zijn om de heidenen uit hun positie te verwijderen zonder veel lijden toe te brengen.” En (zelfde bewijsstuk ):

“De Israëlieten zullen genieten van de jaren van overvloed die de Messias zal inluiden.”

Houd altijd in gedachten dat de heidense Babylonische Talmoedisten de Bijbelse namen hebben gestolen voor de volgelingen van de Heilige van Israël (Christus), die in Hem geloven en in de Israëlische profeten die Hem hebben voorspeld. Bijbels gezien zijn, zoals elders in dit document opgemerkt, de genealogisch onopvallende, zelfbenoemde ‘Joden’ feitelijk ‘heidenen’, en christenen in geestelijk opzicht ‘Israël’.

De gemeente Israël was nooit een raciale entiteit, net zo min als het katholicisme of het protestantisme. De Bijbel getuigt daarvan. Alle zegeningen die aan christenen zijn beloofd, worden door de Talmoedisten geprobeerd te worden gestolen. Degenen die de ‘Heilige van Israël’, Christus, liefhebben en proberen te volgen, zijn echter de ware gemeente van Israël, waartoe iedereen met de juiste geest kan binnengaan. (Is een. 56:1-7 ;Gal. 3:28-9 , enz.)

Veel oprechte christenen, die de feiten niet kennen, geloven dat de hedendaagse Joden “mensen van het Boek” zijn die als “uitverkoren door God” terugkeren naar hun thuisland Israël. Dit is volkomen onjuist. In feite wordt de hele theorie dat Gods Uitverkoren Volk naar Palestina terugkeert vóór de regering van de Messias niet ondersteund door een regel in het Nieuwe Testament, die alleen voorspelt dat de antichristelijke krachten vóór Zijn komst in Palestina zullen worden geconcentreerd en verslagen. Ze zijn er nu.

Meer over het Joodse “Messiaanse” tijdperk

Een typische cover-uppassage uit de Talmoed luidt:

“Een Min [christen] zei tegen Rabbi Abbahu: ‘Wanneer zal de Messias komen?’ hij antwoordde: ‘Als de duisternis die mensen bedekt’ – verwijzend naar de vraagsteller en zijn metgezellen – ‘Je vervloekt mij’, riep hij uit.

Wat betreft de “duisternis”:

‘ zei de haan tegen de vleermuis. ‘Ik kijk uit naar het licht, omdat ik zicht heb; maar wat heb je aan het licht?’

En dit alles wordt uitgelegd:

“Zo zou Israël op verlossing moeten hopen, omdat het voor hen een dag van licht zal zijn, maar waarom zouden de heidenen dat ook doen, aangezien het voor hen een dag van duisternis zal zijn?” (Bewijsstuk 101 )

De Talmoed schetst de plaats die aan de niet-Farizeeën (de “Kanaänieten” genoemd) moet worden gegeven in deze “Messiaanse” wereld van de toekomst. De Joden die in Israël begraven liggen zullen “opstaan” en de niet-Farizeeën zullen hun plaats krijgen als “als het volk dat als een ezel is – slaven die als eigendom van de meester worden beschouwd.” Een bijbelvers over Abraham die naar boven ging om te bidden en tegen zijn jonge mannen zei: ‘Blijf hier met de ezel’, en hij zou naar hen terugkeren (Gen. 22:5 ) wordt erbij gehaald met het doel te zeggen dat de correcte interpretatie van dit vers is dat niet-Joden “mensen zijn die als een ezel zijn – slaven die worden beschouwd als het eigendom van de meester.” (ZienBewijsstuk 48 )

Tsjaad Gadyah

Dat Pesachlied, Chad Gadyah (het “Enige Kind”) luidt de dag in, nadat de ene natie de andere heeft verslonden (in overeenstemming met Daniëls profetieën:Dan. 7:23 , enz.). wanneer alleen de talmoedist of het zelfbenoemde ‘Israël’ over is. Het eindigt: “De Allerheiligste – gezegend zij Hij – vernietigde de engel [pagina 94] van de dood die de slachter doodde die de os doodde die het water dronk dat het vuur doofde, die de stok verbrandde die de hond sloeg die de kat beet die het bokje at dat mijn vader voor twee zuzim kocht.” Chad Gadyah is ‘The Only Kid’, namelijk de talmoedisten.

De Jewish Encyclopedia is meer versluierd over de ware betekenis ervan dan een boek van rabbijn Morris S. Lazaron (Block Publishing Co., ‘The Jewish Book Concern’, 1928) genaamd: Vraag het aan de rabbijn – 2.000 vragen en antwoorden over de jood .

Eén vraag (op pagina 23, beantwoord op pagina 141) is: “Wat is de volgorde in het nummer, ‘The Only Kid’, die verondersteld wordt te symboliseren?

“Antwoorden: de opkomst en ondergang van grote naties, die elk een ander vernietigen totdat alleen Israël overblijft.”

En dit komt precies overeen met Daniëls profetische beschrijving van de zevende wereldregering, de vierde die na die van Nebukadnezar zal komen, namelijk Medo-Perzisch, Grieks, Romeins en Rood: “Het vierde koninkrijk op aarde, dat verschillend zal zijn van alle koninkrijken, en de hele aarde verslinden, en zal haar vertrappen en in stukken breken.” (Daniël 7:23 ).

Babylon en Israël

Babylon en zijn geestelijke hoofd, Israël, zijn de toekomstige plaats van Messiaanse wereldheerschappij die de Joden voor ogen hebben. Joden zijn feitelijk in Israël gaan sterven om zichzelf de pijn te besparen van het ‘door holtes rollen’ om Israël te bereiken als hun heerschappij komt.

De Farizese “broederschap” in het atheïstische communisme, in een wereld die geen nationalisme kent behalve het farizeïsme, is echter gebouwd op het plan van Satan en niet op dat van God. De laatste werelddespoot, de antichrist, zal vallen. Zoals de profeet Micha (710 v.Chr.) voorspelde over het toekomstige koninkrijk van Christus op aarde: “zij zullen ieder mens onder zijn wijnstok en onder zijn vijgenboom zitten: en niemand zal hem bang maken.” (Micha 4:4 ) Geen gevangenisachtige collectieven meer, geen moord, slavernij en lijden meer, zoals al het geval is in door de talmoed gedomineerde communistische landen.

De identificatietekens van Christus

Dat we in de zevende, de Rode, de antichristelijke wereldregering zitten, is duidelijk. Christus voorspelde in Zijn Openbaring het rantsoeneringskenmerk van het totalitarisme ervan. (Openb. 13:16-17 ) Hij zei dat het getal van de naam van de antichrist opgeteld 666 zou zijn. Gematria is een codesysteem van het farizeïsme dat vandaag de dag, net als in de tijd van Christus, in gebruik is. De schaal van letterwaarden wordt afgedrukt in kabbalistische werken.

De komende antichristelijke werelddictator zal niemand toestaan ​​‘te kopen of verkopen, behalve hij die het merkteken heeft, of de naam van het beest, of het getal van zijn naam.’ (Openb. 13:18 ) In oorlogstijd en in de landen van het IJzeren Gordijn wordt dictatuur door middel van rantsoenering al beoefend, en is daarmee een voorafschaduwing van het bovenstaande.

Christus noemt deze wereldregering ‘scharlakenrood’, of rood, zoals wij zeggen. “Israël” is de thuisbasis van de Rode Vlag. Artikelen in de Joodse pers hebben de flamboyante manier betreurd waarop de Rode Vlag op Rode Mei wordt gehesen. Geen wonder. De regerende partij, Mapai, is een afdeling van de Tweede Internationale van Marxistische Rode Partijen. De officiële liederen ervan (gedrukt in mijn Roosevelt Red Record en de achtergrond ervan, zoals overgenomen uit het Socialistische liedblad) omvatten ‘De Rode Vlag en de Sovjet-Internationale’, met zijn antichristelijke woorden:

‘We willen niet dat neerbuigende redders ons vanuit een rechtszaal beoordelen.

“Wij arbeiders vragen niet om hun gunsten; laat ons voor iedereen raadplegen!

“Dit is het laatste conflict, laat iedereen op zijn plaats staan, de Internationale Sovjet [of Partij] zal het menselijk ras zijn.”

Dit wordt gezongen met opgeheven gebalde vuist.

De Israel Mapam is net als Mapai een marxistische partij, maar nog pro-Sovjet- en pro-Russisch. De andere partijen zijn Marxistische splinterpartijen.

De grote Histadrut, die miljoenen dollars ontving van Amerikaanse vakbonden enz., wordt bestuurd volgens Sovjet-lijnen. Industrieën, banken, buslijnen en collectieve boerderijen worden op Sovjet-socialistische wijze beheerd. Een joodse schrijver beschreef de Israëlische collectieve boerderijen, de ‘kibboetsen’, meer als Sovjet- dan Russische, en noemde ze ‘kolhozen’.

Dat ‘joodse Messiaanse gevoel’ heeft vals vertrouwen voortgebracht. De val van deze Babylonische Talmoedische wereldmacht die zich nu steeds sneller opbouwt, wordt niet alleen door Christus voorspeld.Jeremia 51 , Jesaja 13 en14 , zijn voorbeelden van oudtestamentische profetie over hetzelfde lot, namelijk volledige vernietiging.

Daniël zei dat de antichrist zichzelf boven elke god zou verheerlijken, en wonderbaarlijke dingen zal spreken tegen de God der goden… in zijn staat zal hij de god van de krachten eren… toch zal hij aan zijn einde komen en niemand zal hem helpen.’ (Daniël 11:36 ,38 ,45 )

In de tussentijd moeten wij ons steentje bijdragen. De rode Babylonische zevende wereldregering zal ten val komen, zei Christus, “door het bloed van het lam en door het woord van hun getuigenis” die “hun leven niet liefhadden tot de dood toe.” (Openbaring 12:11 ) Want “gij zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken.” (Johannes 8:32 )

Degenen in deze tijden “die hun God kennen, zullen sterk zijn en heldendaden verrichten”, zei Daniël, en zullen velen onderwijzen en “voor eeuwig schijnen als de sterren.”(Daniël 11:32-3 ;12:2 )

Moge u bereid zijn om door het woord van uw getuigenis de aanval te helpen overwinnen die we nu zien van satanische krachten in de wereld en ‘voor altijd te schijnen als de sterren’.

EINDE

Inhoudsopgave Index

Inleiding tot Elizabeth Dilling

Navigeer door deze site