Tag: wetten

Over leven en geboden

Over leven en geboden

Bij de opening van de site staat een foto met een tekst van de Boeddha:

Word wakker, observeer, kijk goed.

Ga met overleg en aandacht te werk.

Leef overeenkomstig de wet

en het licht zal steeds helderder gaan schijnen.

Boeddha heeft veel betekend maar betekent hij ook alles voor mij? Kan hij alles betekenen?

Gezien het aantal Boeddha beelden dat je tegenwoordig overal ziet en alles wat je over hem leest, zou je dat denken. Maar is dat ook zo?

Zijn oproep tot wakker worden moet bekend in de oren klinken en dat je aandachtig te werk moet gaan ook. Maar dan: leef overeenkomstig de wet. Wat zegt dat?

Eerder heb ik daar al over geschreven: wetten die vanuit religies gemaakt zijn om de mens op te leggen, zijn vaak onmenselijk en geen mens kan zich er aan houden. Dus heeft de mens constant het gevoel dat hij faalt. Zelfs geboden zijn moeilijk te onderhouden. Neem: “Gij zult niet doden”. We weten dat we niet mogen doden en als we een moord plegen, zijn er wereldse wetten die er voor zorgen dat ons straf opgelegd kan worden. Maar doden is zoveel meer. Een lastige mug willen we toch echt doodslaan. Een vegetariër wil dat we geen vlees meer eten want dan doden we dieren. Maar zelf leeft hij wel van dode planten. Planten zijn ook levende wezens! Geboden zijn een richtlijn en het is maar goed dat die er zijn. Net als de wereldse wetten. Maar godsdienstige geboden zijn vaak niet voor een mens haalbaar. En ze helpen mensen ook niet want zij zullen constant het gevoel hebben dat ze falen. En dan zijn er ook nogal allerlei wettische voorschriften om de mens klein te houden: over kleding, over voedsel, over rituelen, over bidden enz.

Als je werkelijk zou willen leven met de wettische religieuze voorschriften dan draait geen economie meer. En ook al doe je nog zo je best, je haalt de gestelde doelen niet. Al leer je 20 minuten op je hoofd staan, of 2 keer per dag een 1 uur mediteren: je vindt het paradijs niet. En maar zelden bereikt er iemand “verlichting”. Wat ze ook zeggen over je best doen. Ga je alle wetten van allerlei religies bekijken dan zie je vaak dat mens uiterlijk zijn best doet maar vaak in gewetensnood komt omdat ze onmenselijk zijn. En verder zie je dat veel mensen aan de buitenkant heel “vroom” doen terwijl ze als mens verder niet deugen. In de bijbel lezen we daarover als Jezus de farizeeën kapittelt.( Mt 23: 1-10/Lc 20: 45-47) De farizeeën zien we nog dagelijks om ons heen. En het wordt alleen maar erger. Jezus noemt ze addergebroed (Mt 3: 7). Denk aan het beeld van de satan als een slang.

Naast de religies die we kennen, worden er ook steeds nieuwe religies “uitgevonden”. Ook hier worden dan weer onmenselijke eisen gesteld die bedoeld zijn om de mens klein en arm te houden.

Denk aan de “klimaatreligie”.

Jezus leerde dat er eigenlijk maar een belangrijk gebod was en dat was de Vader te eren.

“De Heer onze God is de enige Heer. Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht. Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Er is geen ander gebod voornamer dan deze twee.” (Mc 12, 28b-34). Jezus weet vanuit onze en Zijn achtergrond dat we altijd zullen falen en daarom was er dat offer dat hij bracht. Onze verlossing begint met het aanvaarden van deze Vader en het aanvaarden van onze naaste. En het aanvaarden van de kruisdood van Jezus. Je naaste is diegene die naast je staat. Dat wordt niet altijd begrepen. We krijgen heel wat “naasten” opgedrongen. En je kunt pas een ander beminnen als je van jezelf houdt. Dat wil zeggen als je jezelf aanvaardt met al je gebreken. Dan kun je die van de ander ook aanvaarden. Meestal is het zo dat we van de ander meer eisen dan we van onszelf eisen.

Over de God van het oude testament (OT)

De bijbel begint met de schepping van de wereld en spreekt dan over God.(hoofdstuk 1)

Daarna, in hoofdstuk 2, komt opeens het woord Jahwe God voor. En dan gaat het wisselen; er wordt alleen over Jahwe gesproken, dan weer over Jahwe God en dan weer over God.

Hier begint de misleiding.

De demiurg schiep uit jaloezie zijn eigen wereld want hij wilde zijn als god. (zie Over onze schepping) Er waren in de tuin van Eden 2 bomen: de levensboom en de boom van kennis. daarvan mocht de mens niet eten. Dit was een test. De demiurg was met “gevallen engelen” uit de wereld van onze Oerschepper begonnen aan zijn eigen schepping. Hij schiep een creatie als Jahwe (hijzelf) om de mens een god te geven en te eisen dat zij deze god zouden gehoorzamen en eren. Ze mochten niet eten van de boom van kennis. Dan zouden zij nl. inzicht krijgen en daarmee zou het plan van de demiurg gevaar lopen: hij wilde de mens als slaaf die hem zou aanbidden. De mens doorbrak dit verbod toch. Zo riep hij de toorn van de jahwe god over zich af. De mens kreeg kennis en de straf was dat hij sterven moest. In de tuin stond ook de boom des levens: d.w.z. de boom van onsterfelijkheid. Onsterfelijkheid was voorbehouden aan de goden. De mens mocht niet weten dat hij van oorsprong ook onsterfelijk was. Dat zijn ziel voortkwam uit de Oerbron, de ware God. Deze kennis moest versluierd blijven. De eisende god is een god die voortdurend offers vraagt. In veel mythen en verhalen komen verhalen van offers voor. In vroege samenlevingen werden kinderen ritueel geofferd. Mensen dachten dat dat zo moest. De demiurg voedt zich met deze negatieve energie. Hij “voedt” zich met angst en bloed. Zo heeft hij een constante twist nodig. Dat veroorzaakt lijden en met die energie voedt hij zich. Het begint in de bijbel met het verhaal van Kaïn en Abel en dat gaat tot op de dag van vandaag door.

Het was voor mij een bittere pil te begrijpen dat jahwe niet God is. maar het verklaart wel het psychopathische gedrag van deze god. En juist deze god is er de oorzaak van dat veel mensen het geloof in God vaarwel zeggen omdat ze dit niet kunnen aanvaarden. Dat is terecht. Jammer is dan dat je de ware God de rug toekeert. Je kunt ook blijven zoeken en studeren. Dan gaan met hulp van God de schellen van je ogen.

God heeft steeds ingegrepen maar hij heeft de demiurg kans gegeven om op zijn schreden terug te keren. De zielen die aangelokt zijn door de demiurg geeft hij kansen om terug te keren naar zijn ware Oerbron. Maar God heeft een ultimatum gesteld. Dat is het verhaal van de Apocalyps. Daar kom ik op terug. Ingrijpen van God zie je bij het verhaal van Abraham die zijn zoon zou offeren. Dat werd uiteindelijk een dierenoffer. Dat gebeurt nog steeds.

De demiurg heeft het kwaad in de wereld nodig om zich te voeden maar tegelijkertijd zien mensen steeds meer dat zijn eisen onmenselijk en onrechtvaardig zijn. De demiurg probeert de mens te verleiden en misleiden en geeft ze wetten. De mens denkt dan: als ik mij aan de wet houd, stemt dat god/jahwe gunstig en dan zal het mij goed gaan. Het zijn onmenselijke wetten. Anders dan de 10 geboden die de mens van God wel aanvaardt: die gaan over niet doden en niet stelen enz. Maar de wetten zijn bv. spijswetten, kledingvoorschriften, aantal keren bidden en hoe te bidden enz. Wetten waarvan je weet dat geen mens het volhoudt zich daar aan te houden. Dat legt een constante druk op de mens die denkt dat hij deze wetten zo moet onderhouden. Een maatschappij kan niet functioneren als iedereen zich daaraan werkelijk zou houden. Kijk maar naar welke landen wel en niet goed functioneren. Een buschauffeur die stopt om 15 minuten te bidden, brengt niet alleen de dienstregeling in de war.

In het oude testament zijn er steeds mensen geweest die uitlegden hoe het zat en profeteerden dat er iemand zou komen om verlossing te brengen. Veel profeten werden niet begrepen en men stuurde ze weg of ze werden zelfs gedood. Ook waren er profeten die eigenlijk niet aan hun taak wilden beginnen (het verhaal van Jona(s). Het was zwaar werk. De verwijzingen zijn die naar de komst van Jezus, die zou gaan vertellen hoe de ware God was.

Ik kom daar op terug.