Tag: pontifex

Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat

(google translate gebruikt en niet aangepast)

Datum: 5 maart 2020

Auteur: Carlos Caso-Rosendi

CARLOS CASO-ROSENDI

Dit artikel is eerder gepubliceerd door The Lepanto Institute

Wie zou ontkennen dat we het einde van het tijdperk van de revolutie bereiken. Nadat ze de regeringssystemen, de politiek, de moraal, het onderwijs, de seksualiteit en nog veel meer dingen op hun kop hebben gezet, zijn de revolutionairen nu gefocust op het in opstand komen tegen de natuurlijke orde der dingen.

We kunnen zonder angst voor fouten bevestigen dat de revolutionairen soldaten van het vlees zijn. Er zijn andere revolutionairen die met wisselend succes hebben gewerkt om de vleselijke neigingen van de mens in bedwang te houden en te beheersen, maar we gaan vandaag niet naar hun werk kijken. De revolutionairen die we vandaag zullen bestuderen, zijn niet gratis; zij zijn de dienaren van een gevallen geest, de duivel, degene die vanaf het begin verantwoordelijk is voor het wekken van de mensheid voor het sirenenlied van het vlees.

Nu zijn de werken van het vlees duidelijk: hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, tovenarij, vijandschap, twist, jaloezie, woede, ruzies, onenigheden, facties, afgunst, [moord,] dronkenschap, uitspattingen en dergelijke. Ik waarschuw u, zoals ik u eerder heb gewaarschuwd: zij die zulke dingen doen, zullen het koninkrijk van God niet beërven. (Galaten 5:19-26 NRSVACE)

De revolutie die begon in de Hof van Eden had desastreuze gevolgen voor Adam en Eva. Nadat ze dwaas de liefde van hun Schepper hadden verlaten, verloren ze hun oorspronkelijke natuur aan de zonde, hun oorspronkelijke thuis en het vriendelijke lichtjuk dat God op hen had geplaatst. Het was een domme daad om mee te doen aan de Serpen’t-revolutie. Het is altijd dom om een leugen te geloven en goedgelovigheid heeft altijd slechte gevolgen. Een oud Spaans spreekwoord herinnert ons eraan: “El oro y el tonto se separan pronto”, wat min of meer het equivalent is van het oude Engelse spreekwoord: “A fool and his money are soon to part.”

Dwaasheid is gebrek aan reden . Toen Adam en Eva zondigden, moesten ze zichzelf in een wanordelijke situatie dwingen waarin hun natuur, bevolen om te redeneren , gebogen moest worden om de leugen te volgen , de verleiding die door de duivel werd gepresenteerd.

God maakt altijd goed van elk kwaad omdat Hij niet verleid kan worden en het kwaad vreemd is aan Zijn goddelijke natuur. Kort nadat Adam en Eva Gods rechtvaardige geboden niet gehoorzaamden, moest God hun glorieuze aard wegnemen. De rebellen kregen een degradatie, hun daden werden niet langer beredeneerd. De zonde was nu een deel van hen en vervormde hun perceptie van de wereld. Hun intellect was verduisterd, de zonde daalde als een mist op hen neer en ze werden meer dierlijk en minder goddelijk. God regelde voor hen een nieuwe natuur, vergelijkbaar met de dieren die in de Tuin leefden. De combinatie van die nieuwe natuur en hun nieuwe zondige neiging kwam overeen met wat de Schrift “het vlees” noemt – Tria autem sunt quae nos tentant, caro, mundus, diabolus. In de revolutionaire nieuwe ordening der dingen waren er drie dingen die de mensheid verleidden: het vlees , de wereld en de duivel . Dat zijn nog steeds de tegenstellingen van de oorspronkelijke glorieuze natuur van de mens, het glorieuze huis dat God hen in de Hof had gegeven, en de Geest die hen leidde door gehoorzaamheid aan de goddelijke wetten.

Wat was die Geest? Het heeft veel namen en attributen. Het was Rede in de geest van de mens, het was de Liefde van God in het hart van de mens, en het was een gevoel van Genade als een gevoel van dankbaarheid voor alle goede dingen die God Adam had gegeven, de eerste van hen het leven.

Dat alles werd vervangen door het vlees, bittere strijd in een vijandige wereld, en de constante tegenstand en verleiding gebracht door de duistere spirituele krachten die de mens hadden verleid om in ongenade te vallen.

Keer terug naar de Vader door de Zoon

‘Kom tot mij, allen die vermoeid zijn en zware lasten dragen, en ik zal u rust geven. Neem mijn juk op u en leer van mij; want ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en je zult rust vinden voor je ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’ (Matteüs 11:28-30 NRSVACE)

Het voorgaande vers is niets minder dan de uitnodiging van Jezus om terug te keren naar de Tuin door onze natuur te veranderen door onderwerping aan Zijn wil. Hij verwacht van ons dat we nederig verklaren: “Jezus, ik geef u mijn wil. Geef me uw wil” nadat de slopende les van de menselijke geschiedenis uit het hoofd is geleerd. We moeten Hem accepteren, niet alleen omdat Hij onze Koning, onze Soeverein is, maar ook omdat dit het beste is dat ons kan overkomen. Revolutie? Ik slaag, ik hoef het niet nog een keer te vragen.

Na verloop van tijd kwam God in de persoon van Zijn Zoon om ons uit te nodigen om terug te keren.

Maar toen de volheid des tijds was gekomen , zond God zijn Zoon, geboren uit een vrouw, geboren onder de wet. (Galaten 4:4 NRSVACE)

En toch waren er, ondanks vele wonderen, revolutionairen die besloten zich aan het vlees, de wereld en de duivel te houden. Hoe? Waarom? De Revolutionairen verwierpen de Zoon die naar hen was gezonden als hun Messias, en zij kozen Caesar, die zowel de koning van de bekende wereld was als de Pontifex Maximus , de Supreme Pontifex van alle religies van het Romeinse Rijk. Pontifex is een titel die ‘bruggenbouwer’ betekent en in religieuze zin wordt gebruikt als ‘bemiddelaar’ voor de mensen voor een groot aantal heidense goden. Dus dat zorgt voor de wereld (de Romeinse orde) en de duivel (valse goden), maar hoe zit het met het vlees?

Ze riepen: ‘Weg met hem! Weg met hem! Kruis hem!’ Pilatus vroeg hun: ‘Zal ik uw koning kruisigen?’ De overpriesters antwoordden: ‘We hebben geen andere koning dan Caesar!’ (Joh. 19:15)

Jezus verrichtte vele wonderen om het volk van Israël te laten zien dat hij goddelijke macht had om het vlees aan Gods wil te onderwerpen. Hij genas melaatsen, herstelde het gezichtsvermogen van de blinden, het gehoor van de doven. Hij bracht zelfs een aantal mensen tot leven en veranderde het leven van velen die slaven waren van hebzucht, seksuele immoraliteit en andere morele wanorde. Maar Jezus verschilde van mening met de Revolutionairen in één ding dat later, Sint-Paulus erop aandrong om aan alle Joden duidelijk te maken:

Wat ik zeg, broeders, is dit: vlees en bloed kunnen het koninkrijk van God niet beërven, en het vergankelijke kan het onvergankelijke niet beërven. (1 Korintiërs 15:50)

Paulus verwijst naar het vlees, de toestand die is geërfd van de gevallen Adam. En hij verwijst ook naar bloed, afstamming, die we tegenwoordig DNA of raciale identiteit zouden noemen, het voertuig dat onze zondige erfenis door onze biologische geschiedenis beweegt. Die twee dingen zijn in tegenspraak met Gods koninkrijk, ze hebben geen plaats in de Hof omdat ze werden geboren uit dezelfde ongehoorzaamheid die weigert om Gods wil tot onze eigen wil te maken.

De domme revolutionairen begrepen de genade niet die hen werd voorgehouden! Ze dachten dat de belofte aan Abraham een vleselijke belofte was, geërfd net als elke andere vleselijke eigenschap. Ze hadden het bij het verkeerde eind: de belofte was geestelijk omdat het een transformatie van de mens betrof, een omkering van de vloek van Adam, een terugkeer van de mensheid naar de oorspronkelijke menselijke natuur die de gezegende Tuin bewoonde!

Ze antwoordden hem: ‘Abraham is onze vader.’ Jezus zei tegen hen: ‘Als u Abrahams kinderen was, zou u doen wat Abraham deed, maar nu probeert u mij te vermoorden , een man die u de waarheid heeft verteld die ik van God heb gehoord. Dit is niet wat Abraham deed. Je doet inderdaad wat je vader doet .’ Ze zeiden tegen hem: ‘Wij zijn geen onwettige kinderen; we hebben één vader, God zelf.’ (Johannes 8:39-41 NRSVACE)

Christus had het over het vaderschap van de duivel. “Wij zijn het zaad van Abraham!” ze beweerden, maar Jezus wist dat ze van een ander zaad waren, “het zaad van de slang” dat altijd probeert “het zaad van de vrouw” te doden, zoals voorspeld in Genesis 3:14-15 .

De Revolutionairen hielden vast aan de rotte erfenis van het vlees en verwierpen grondig de Zoon die hun had bewezen dat Hij het vlees kon genezen, de duivel kon verslaan en de wereld kon veroveren door het kruis van Golgotha. De revolutionairen konden deze dingen niet begrijpen omdat hun aard weigerde de vleesgeworden Logos te accepteren.

Door de leugen van een gevallen geest te accepteren, kwam de mensheid in de moerassen van het vlees. Het aanvaarden van de waarheid van de vleesgeworden Zoon van God in zondeloos vlees kan ons terugbrengen naar de Hof, maar we moeten Hem in onze rede opnemen . We moesten in Hem de Logos herkennen, de vertegenwoordiger van het leven, de impuls die de geschiedenis tot een einde brengt, de reden waarom we hier zijn omdat we voor Hem gemaakt zijn. We moeten oprecht in ons hart zeggen: “Uw wil geschiede!” Wanneer dat werkelijk gebeurt, zal Hij ons naar een natuur leiden die nog hoger is dan die van Adam, naar het leven dat God geniet. God verandert altijd het kwaad in het goede.

Wanneer alle dingen aan hem zijn onderworpen, dan zal de Zoon zelf ook onderworpen zijn aan degene die alle dingen onder hem heeft onderworpen, zodat God alles in allen zal zijn. (1 Korintiërs 15:28 NRSVACE)

Onze dagen zijn gezegend

Ik ben ervan overtuigd dat onze dagen gezegend zullen worden met het Grote Pascha naar de volgende stap van dit kosmische avontuur. Ik weet niet hoe het zal gebeuren, ik weet niet de dag waarop deze grote verandering in wereldaangelegenheden aan alle vlees zal worden geopenbaard. Maar ik denk dat we tot nu toe genoeg tekenen hebben gehad om te weten dat de dag van onze bevrijding nabij is.

De oude leugen van “vrijheid, gelijkheid, broederschap” zal snel worden vergeten, uit elke menselijke geest gewist door een nieuwe glorieuze realiteit van ware vrijheid en broederschap zonder afgunst en strijd.

Ik ben van mening dat het lijden van deze tijd niet de moeite waard is om te vergelijken met de heerlijkheid die op het punt staat aan ons geopenbaard te worden. Want de schepping wacht met gretig verlangen op de onthulling van de kinderen van God; want de schepping werd onderworpen aan zinloosheid, niet uit eigen wil maar door de wil van degene die haar onderwierp, in de hoop dat de schepping zelf zal worden bevrijd van haar slavernij aan het verval en de vrijheid van de glorie van de kinderen zal verkrijgen van God. (Romeinen 8:18-21 NRSVACE)

Dit huidige vlees en al zijn ellende zullen worden vergeten en de Geest zal triomfantelijk weer opstaan en ons naar het einde van de geschiedenis leiden waar we onze Maker van aangezicht tot aangezicht zullen ontmoeten om het onderbroken gesprek te beëindigen. We zullen Zijn Stem horen in de nieuwe Tuin, maar we zullen ons niet verstoppen. We zullen vreugdevol naar Hem toe rennen en Hem voor het eerst in lange tijd “Vader” noemen.

Over de paus, pausdom en het vaticaan.

27 mei 2019

Een hete aardappel die ik steeds voor me uit schoof maar waarover ik nu toch moet schrijven.

De tijd is kort, deze paus is verontrustend bezig en het lijkt er op dat ons veel te wachten staat. (daar kom ik op terug)

Ik ben katholiek opgevoed, heb op katholieke scholen gezeten en katholiek hoger onderwijs genoten. Maar sinds de jaren ’80 kon ik me niet meer vinden in het katholieke geloof.. Het begon met de komst van de toenmalige paus naar Nederland en de discussies die toen losbarstten. Toen was je nog afhankelijk van boeken en bibliotheken en vond je nog lang niet zo gemakkelijk wat je zocht. Ik kocht boeken waar ik dan toch weer niets aan had en zocht ook in alternatieve kringen. Met de komst van internet is dat gemakkelijker geworden als je de zoektermen kent. En dan lees je wat je altijd wel dacht maar dan met uitleg en bewijs.

De eerste kerk en haar groei, leer en gebruiken werden voor ons in het Nieuwe Testament (NT) vastgelegd. Jezus voorzag, net als Zijn apostelen, dat er valse leraren zouden komen. Het is duidelijk uit enkele van de Nieuwtestamentische epistels dat de apostelen al vroeg dergelijke valse leermeesters moesten bestrijden.

Jezus was een jood en zijn apostelen ook, evenals veel van zijn leerlingen. Eerder schreef ik al dat er een spanningsveld was in het jodendom. Vanaf de groei van het spirituele jodendom tot nu toe. De joden waren bekend met de baälvereringen. Met het offeren, de occulte praktijken, de zwarte magie, de (seks)orgies enz. van Babylonië. God haalde ze daar bij vandaan maar er bleef een spanningsveld. Er is een gewone ( Jeruzalemse) Talmoed en een babylonische Talmoed. ( De Talmoed is na de Tenach (voor christenen het Oude Testament) het belangrijkste boek binnen het jodendom. Het bevat de commentaren van belangrijke rabbijnen en andere schriftgeleerden op de Tenach, veelal in de vorm van discussies tussen voor- en tegenstanders van een bepaald standpunt. Door deze aanvankelijk mondelinge traditie van uitlegging en verklaring van de wet en profeten vanaf de tijd van Mozes is er zo een zeer uitgebreide samenstelling van mogelijke uitleggingen, wetsprecedenten, anekdotes, legenden en mythen verzameld) In de babylonische Talmoed is veel mystiek verwerkt en hier vind je de kabbala waar ik eerder over schreef.

Ik schreef al eerder over de invloed van de satan in die joodse mystiek. (dus is er de invloed van de baälverering)

Voor sommige van de joodse leerlingen van Jezus zat daar een spanningsveld. Binnen het jodendom waren de farizeeërs de vijand voor Jezus. Hij noemt ze addergebroed omdat zij veel van de occulte praktijken toelieten en zelfs de tempel lieten gebruiken voor woeker praktijken. Ze waren schijnheilig.

Maar binnen de groep van apostelen was er dat spanningsveld ook. ( Mt 16, 23 Maar Hij, Zich omkerende, zeide tot Petrus: Ga weg achter Mij, satanas! gij zijt Mij een aanstoot, want gij verzint niet de dingen, die Gods zijn, maar die der mensen zijn. NB.: satanas is satan).

Na de dood en verrijzenis trokken de apostelen erop uit om het evangelie te verkondigen. Dat zien we beschreven in vooral de handelingen. Het Nieuwe Testament beschrijft de geschiedenis van de kerk van ongeveer 30 na Christus tot ongeveer 90 na Christus. Er ontstaan gemeenschappen van eerste christenen en vooral Paulus is druk met ze te bezoeken en ze brieven te schrijven. In de gemeenschappen waren er een paar leiders en waren er vragen dan werden die via brieven gesteld aan de rondreizende apostelen. Er waren geen “boven hen gestelden”. Ze leefden in gelijkwaardige gemeenschappen. (het waren de eerste “kerkgemeenschappen” maar dan zonder hiërarchie). De eerste kerk en haar groei, leer en gebruiken werden voor ons in het Nieuwe Testament vastgelegd. Jezus voorzag, net als Zijn apostelen, dat er valse leraren zouden komen. Het is duidelijk uit enkele van de Nieuwtestamentische epistels dat de apostelen al vroeg dergelijke valse leermeesters moesten bestrijden. Er wordt nergens in de Schrift vermeld wat geldt voor de enige echte kerk. Wat wel wordt vermeld zijn herhaalde vergelijkingen tussen wat valse leraren onderwijzen en wat de eerste kerk onderwees, zoals dit in de Schrift is vastgelegd. Of een kerk al dan niet de “echte kerk” is kan bepaald worden door de leer en gebruiken van deze kerk te vergelijken met de kerk uit het Nieuwe Testament, zoals beschreven in de Bijbel. In Handelingen 20:17-38 heeft de apostel Paulus bijvoorbeeld een gelegenheid om een laatste keer persoonlijk met de groepsleiders in de grote stad Efeze te spreken. In deze passage vertelt hij hen dat valse leraren niet alleen in hun gemeente zullen verschijnen, maar ook uit eigen kring (verzen 29-30). Paulus geeft hier niet de regel dat zij de “eerste” georganiseerde “kerk” moesten volgen om de waarheid te waarborgen. In plaats daarvan vertrouwt hij hen toe “aan God en aan het woord van zijn genade” (vers 32). De waarheid kon dus bepaald worden door op God en “het woord van Zijn genade” te vertrouwen (dat wil zeggen de Schrift, zie Johannes 10:35). Deze afhankelijkheid van het Woord van God, in plaats van bepaalde individuele “grondleggers”, kunnen we ook weer in Galaten 1:8-9. Wat wij vroeger hebben gezegd zeg ik nu opnieuw: als iemand u een ander evangelie verkondigt dan u ontvangen hebt: hij zij vervloekt!” Het onderscheid tussen waarheid en dwalingen was dus zelfs niet gebaseerd op wie deze zaken onderwijst, “wijzelf of een engel uit de hemel”, maar op de vraag of hetzelfde evangelie werd onderwezen dat zij reeds hadden ontvangen. En dit evangelie is in de Schrift vastgelegd.

Dits is belangrijk want hij zegt zo dat je moet oppassen. Iemand uit eigen gelederen kan ondermijnend zijn en hoe weet je of die “engel” wel de juiste is? (denk aan lucifer en zijn kwade kompanen. Je kan denken met het licht te maken te hebben maar het is de duisternis).Hoe kunnen we dan bepalen of een kerk een correcte leer onderwijst of niet? Volgens de Bijbel is de enige onfeilbare standaard de Bijbel zelf (Jesaja 8:20; 2 Timoteüs 3:15-17; Matteüs 5:18; Johannes 10:35; Jesaja 40:8; 1 Petrus 2:25; Galaten 1:6-9).Allerlei tradities of rituelen moeten met Gods Woord vergeleken worden, zodat ze niet strijdig zijn met de waarheid (Marcus 7:1-13).

Er is nergens in de uitleg te vinden dat er iemand de “baas “moet worden over de groepen christenen. En nu kom ik bij de geschiedenis van de paus en het ontstaan van het pausdom. Eerder schreef ik al dat wie de macht heeft, alles bepaalt. En dat er christenen waren die in de macht van het romeinse rijk kansen zagen. Ten onrechte heb ik lang gedacht dat Paulus bewust kerken stichtte. En ten onrechte denken wij dat Jezus Petrus als zijn opvolger aanwees. Dat is niet zo:

Mt. 3, 8: Doch gij zult niet Rabbi genaamd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders. De broeders die groepen leidden genoten respect en dat respect hing af van de groep en de stad. Rome was een grote, keizerlijke stad. En daar begint de geschiedenis van het ontstaan van bisschoppen en een “bovenbaas”.Toen het rijk verviel, zagen de bisschoppen hun kans en gingen zich gedragen als wereldlijke heersers met een “christelijk”sausje. Ze gingen zich gezag aanmeten en eisten onderwerping. “Satan” deed zijn intrede. (Satan eist altijd weer onderwerping). Het evangelie verwaterde en de rituelen gingen hun intrede doen.(baäl). Er ontstond een priesterklasse, een hiërarchie van bisschoppen met een “bovenbisschop”, de bisschop van Rome. Hoe meer de macht van de keizer afnam, hoe meer de macht van de bisschop van Rome toenam. Vanaf de 6 de eeuw neemt de macht toe helemaal toe.

Sylvester was een bisschop van Rome (314-335) aan wie keizer Constantijn zogenaamd veel macht had overgedragen. ( “de donatie van Constantijn”) In de 8 ste eeuw ontstond hierover strijd. Maar die zgn. donatie is pas “verzonnen” in de 8ste eeuw. Onderzoekers hebben dat onderzocht. Het latijn van de 8ste eeuw was anders dan dat van de 4de eeuw. Maar de zgn. donatie van Constantijn was in de taal van de 8ste eeuw. In de 16 de eeuw ontdekte men dit bedrog maar al die tijd werd gedaan of het een serieuze schenking van Constantijn was.

Maar die zgn. donatie was eeuwenlang een manier om vorsten en bisschoppen en gelovigen te onderwerpen. Het was een manier om macht te krijgen en uit te breiden. Het satanisme had zijn weg gevonden. Men was arrogant en permitteerde zich van alles. Sinds de 6 de eeuw was de bisschop van Rome papa/pappas (vader) geworden. De zgn. heilige stoel werd meer en meer vergiftigd door wereldse macht te verwerven en zich boven de wereldlijke macht te stellen. En de heilige stoel werd meer en meer een oord van verderf. Eeuwenlang werd er gestreden om macht en machtige Italiaanse families wilden de macht van “ Rome” verwerven.

Met de komst (1073) van paus Gregorius de zevende (Hildebrand) veranderde iets. De lage moraal werd vervangen door verlangen naar de macht van God: de macht van bestuur van de paus was het bestuur van God. Hij rustte echter niet voordat hij alle macht had. (wereldlijk zowel als geestelijk) De “stoel van Petrus” trok alle gezag naar zich toe en hoewel de lage moraal zgn. vervangen moest worden, werd die gewoon weer toegepast:liegen, bedriegen, banvloeken, oorlog. Twee eeuwen lang werden deze middelen toegepast om de macht te verwerven.

75 pausen zouden instemmen met foltering, moord, brandstapels, inquisitie, confisqueren van bezittingen. De meeste vervolgden waren bijbelgetrouwe gelovigen. Zij waren de luis in de pels. Tot op de dag vandaag zie je dat de luis in de pels vernietigd moet worden. En tot op de dag van vandaag zie je hoe handig de rijke de bezittingen van de armen steelt. Pausen die zeggen Christus te vertegenwoordigen folteren en voeren oorlog, brengen mensen naar de brandstapel.

Tenslotte veroverde een generaal van Napoleon in 1798 het vaticaan. Zo kwam er een einde aan de wereldlijke macht. Pius de negende trachtte dat te herstellen met verklaringen van pauselijke onfeilbaarheid. Dit werd een leidraad voor het eerste concilie in 1870. Ze maakten ook een wetboek van canoniek recht. De klap van 1798 werd hersteld door Mussolini die in 1929 het vaticaan weer als civiele macht erkende. Toen had “Rome” weer wereldlijke en geestelijke macht. De gelovige katholiek werd steeds meer een pion in handen van het vaticaan. (de hand van de vrijmetselarij zie je overal terug. Net als de hand van de jezuïeten. maar daarover schrijf ik apart)

Bij het tweede vaticaans concilie (1962-1965) werd besloten dat “ketters” broeders waren en werden “heidense”godsdiensten (islam- dit is vooral opvallend, later meer- , hindoeïsme en boeddhisme) aanvaarde wegen naar God genoemd. Het vaticaan wil “dialoog” maar wil invloed op veranderen van denkwijze. We zien hier stappen naar één wereldregering met één wereldreligie.

Met het canonieke wetboek van strafrecht als leidraad (die ook werd uitgebreid) bleef het streven om de macht te consolideren. De wetten in dat boek zijn wraakzuchtig en hebben niets met de bijbel en de lessen van Jezus te maken. Het evangelie gaat over genade en redding maar dit wetboek gaat over dwang. Uiterlijk zgn. een christelijke religie maar het is een godsdienst met rituelen die ware godsdienstige mensen niet bedient en de wereld laat buigen naar hen die zgn. heilig zijn maar die in wezen vals zijn en er steeds weer in slagen miljoenen mensen te misleiden.

Ik begrijp dat ik “heilige huisjes” afbreek. Voor veel mensen was “Rome” een bron van trots en vreugde. ( een voorouder van mij was zouaaf. http://www.geschiedenisbeleven.nl/vechten-voor-de-paus-nederlandse-zouaven-in-italie/) Ik ken de foto’s uit het familie album. Er werden toen nog amper foto’s gemaakt maar van deze voorouder is een trotse foto gemaakt)

En nog is Nederland trots als het de bloemen voor pasen levert voor de St. Pieter ( een vrijmetselaars symbool).

Het vaticaan verkondigt dat de kerk is gefundeerd is op Petrus maar dat is een vervalsing. Petrus zou de “rots” zijn maar Jezus was de Petra. (Hij zeide tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben?

En Simon Petrus, antwoordende, zeide: Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.

En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Zalig zijt gij, Simon, Bar-jona! want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is. En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen.

En Ik zal u geven de sleutelen van het Koninkrijk der hemelen; en zo wat gij zult binden op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn; en zo wat gij ontbinden zult op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn. Toen verbood Hij Zijn discipelen, dat zij iemand zeggen zouden, dat Hij was Jezus, de Christus.) Er werd hier geopenbaard wie Jezus was en dat die apostelen dat wisten. Het moeilijke is hier dat er iets verdraaid is. Jezus haalt God aan (vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard) naar Simon en vervolgt de woorden van God dat Jezus de rots, de petra is en niet Simon. Jezus wordt hier geopenbaard als de Christus en als de rots. (Simon of Petrus was juist de twijfelaar en zelfs verrader. Zie hier boven satanas = de satan = de tegenstander. Petrus is petros en betekent een stuk rotssteen. Petra is een vast groot en massief en onbeweeglijk gesteente. God openbaarde hier Jezus als de Christus, als een vast en onbeweeglijk massief gesteente. De sleutels geven betekent dat de joden toegang krijgen tot de kennis dat Jezus de geopenbaarde Messias is. De kern is hier: Jezus wordt geopenbaard als de Messias, als de zoon van God en als de rots waarop de gemeenschap wordt gebouwd.

De bisschop van Rome heeft dit vers gebruikt om Petrus als onfeilbaar neer te zetten en als plaatsvervanger van Jezus en dan door redenerend de pausen worden zo de plaatsbekleders van Jezus op aarde. De paus wordt de “heilige vader” en dat is zo misleidende als het maar zijn kan. Een andere misleiding is dat “Rome”doet alsof Petrus in Rome was. Petrus is daar nooit geweest. Anders zouden we dat weten uit het NT. Alle reizen van Petrus zijn opgetekend en Rome staat daar niet bij. In zijn brief aan de Romeinen groet Paulus iedereen maar Petrus niet want die was er niet. En als Paulus later in Rome is, is Petrus er ook niet. Als alles is opgetekend dan zou dat ook opgetekend moeten zijn. Verder wordt er in het NT niets gezegd over opvolging. De apostelen stellen leiders aan maar regelen niets centraal.

De pausen werden “pontifex” en het was ze om die macht te doen. Ze noemen zich heilige vader maar er is maar één Vader. Zo noemde Jezus God voor ons: de Vader die in de hemel is. Zo kregen wij een houvast. Maar zo werd dus de macht naar “Rome” toe getrokken en daar was het om te doen. Zij zijn de voortzetters van het Romeinse Rijk. Dat is een wereldse macht en geen geestelijke macht. Maar er was er maar één die die macht had gekregen en dat was Jezus, de Christus.

Als je in Jezus gelooft dan “onderwerp” je je aan Hem en aan niemand anders.

Jezus heeft ook uitdrukkelijk gezegd dat zijn koninkrijk niet van deze wereld was en dat is nu de katholieke kerk met de paus aan het hoofd wel geworden. De “heilige vader” heeft zich ook een onfeilbaarheid toegeëigend. Dit is door Paulus voorspeld: 2 Tess 2: Over de openbaring van de mens der wetteloosheid:…tenzij eerst de afval gekomen is en de mens van de wetteloosheid, de zoon van het verderf, geopenbaard is, de tegenstander, die zich ook verheft boven al wat God genoemd of als God vereerd wordt, zodat hij als God in de tempel van God gaat zitten en zichzelf als God voordoet… Dit gaat over de antichrist. Daar zijn veel speculaties over. In het NT wordt hij ook aangekondigd. Ik denk dat de antichrist een paus zal zijn. Ik denk zelfs aan deze huidige paus. De antichrist zal leider zijn van de “wereldoecumene” van de afvalligen van andere religies. (zie het begin van het tweede vaticaans concilie) En deze paus is steeds meer bezig de islam en het christendom bij elkaar te brengen. En hij heeft zich zelfs diverse keren uitgesproken over de NWO en dus één nieuwe wereldreligie en een één nieuwe wereldregering. Hij legt a.h.w. alles steeds in “de week”. Dat Rome voor mij het nieuw Babylon is, staat voor mij eigenlijk wel vast. Je leest dit ook in openbaringen 17: ik zag een vrouw, zittende op een scharlaken rood beest, dat vol was van namen der gods lastering, en had zeven hoofden en tien hoornen. En de vrouw was bekleed met purper en scharlaken, en versierd met goud, en kostelijk gesteente, en paarlen, en had in hare hand een gouden drinkbeker, vol van gruwelen, en van onreinigheid harer hoererij. En op haar voorhoofd was een naam geschreven, namelijk Verborgenheid; het grote Babylon, de moeder der hoererijen en der gruwelen der aarde. En ik zag, dat de vrouw dronken was van het bloed der heiligen, en van het bloed der getuigen van Jezus. En ik verwonderde mij, als ik haar zag, met grote verwondering…

De zeven hoofden zijn de zeven heuvels van Rome. De kleuren van Rome zijn scharlaken (rood) en purper. De vorige paus trok zich terug vanwege gezondheidsproblemen maar leeft nog steeds. Hij maakte plaats voor deze paus die een jezuïet is en daarmee is het plaatje rond. De jezuïeten hebben steeds een macht achter de paus gevormd (de zwarte paus) en hebben nu de volledige macht. En zeg je jezuïeten dan zeg je vrijmetselarij en als je het hebt over de vrijmetselaars dan spreek je over de “elite” / over de cabal. ( er zijn ook beweringen dat Jeruzalem jet nieuwe Babylon is. Ik denk van niet vanwege de kleuren -kijk naar de kleding, het goud en het marmer)