Van De Stephen Lendman-blog, zie daar links en afbeeldingen, google translate
Publieke verontwaardiging over “fascisme en apartheid” in Israël
Meteen nadat Netanyahu op 29 december opnieuw de macht kreeg als Israëlische premier, kwam het meest extremistische regime in de geschiedenis van de Joodse staat in actie in de strijd tegen wat een terreurbewind dreigt te worden, zolang het de leiding heeft.
Vorige week vernielden Israëlische soldaten huizen, watertanks en olijfboomgaarden in twee Palestijnse dorpen op de Westelijke Jordaanoever voordat de bewoners etnisch werden gezuiverd van hun eigen land.
De Israëlische activist Guy Butavia hekelde de actie en zei:
“Ze komen (onaangekondigd) en slopen je huis.”
“Het is winter. Het is koud. Wat is het volgende?” Waar gaan ze slapen?”
Waar zullen ze heen gaan? Hoe zullen ze rondkomen sinds ze dakloos zijn geworden?
Toch handhaafde het extremistische Hooggerechtshof van Israël de wetteloze verdrijving van hun eigen land – ter ondersteuning van exclusieve joodse ontwikkeling en gebruik.
Tijdens het weekend protesteerden duizenden Israëli’s in Tel Aviv tegen het Netanyahu-regime “fascisme en apartheid”.
Banners hekelde de ‘minister van misdaad’.
Een advocaat onder demonstranten zei het volgende:
“Mijn grootouders kwamen naar Israël om hier iets geweldigs te bouwen.”
Wat hen hier bracht “is aan het verdwijnen” met de virtuele afschaffing van de rechtsstaat.
Als reactie op grootschalige protesten in Tel Aviv, waaronder het tonen van Palestijnse vlaggen en spandoeken, sloeg Netanyahu af tegen wat hij ten onrechte ‘wilde opruiing’ (sic) noemde.
Vorige week kondigde de minister van Justitie van het Netanyahu-regime, Yariv Levin, een buitengerechtelijke herziening aan van het gerechtelijke en juridische systeem van Israël.
In het weekend waarschuwde de voormalige president van het Israëlische Hooggerechtshof, Aharon Barak, voor “een duidelijk en tastbaar gevaar” dat het vertegenwoordigt als het in wet wordt omgezet, wat zeer waarschijnlijk is door de meest extremistische Knesset in de geschiedenis van de Joodse staat, door te zeggen:
“Als deze plannen (worden) gerealiseerd, (ze zullen) / er zal geen balans zijn.”
“We zullen slechts één (regerende) vestiging hebben” zonder checks and balances, en voegt toe:
“Een rechterlijke uitspraak die burgers beschermt, die jou en mij als burgers beschermt, kan worden geannuleerd door dezelfde meerderheid die het in de eerste plaats heeft aangenomen.”
“Elk lid van de samenleving zal worden geschaad.”
“Iemands rechten, iemands menselijke waardigheid, iemands recht op leven, lichaam, eigendom, vrijheid, beweging – ons dagelijks leven zal worden geschaad.”
In reactie op de waarschuwing van Barak trotseerde Levin de realiteit als volgt en beweerde:
“Ik beschouw mijn hervorming als de meest juiste en beste (sic).”
En door te zeggen dat hij “het Hooggerechtshof (sic) (sic) (en) herstelt” negeert hij dat laatstgenoemde niet bestaat en nooit heeft bestaan in de geschiedenis van de Joodse staat – slechts een fantasieversie.
Levin introduceerde ook een zogenaamde “afwijkingsclausule”.
Als het in wet wordt omgezet, kan de extremistische Knesset-meerderheid de uitspraken van het Hooggerechtshof terzijde schuiven, wat alleen al de rechtsstaat zal vernietigen.
En de volgende draconische acties werden bevolen:
De Arabisch-hatende, rechts-extremist van het regime, Itmar Ben-Gvir, gemachtigd als minister van Veiligheid, verbood het tonen van Palestijnse vlaggen in het openbaar en tierde:
“Ik heb de Israëlische politie opdracht gegeven om het verbod op het voeren van een PLO-vlag die identificatie met een terroristische organisatie (sic) uit de publieke sfeer laat zien, af te dwingen en om elke opruiing (sic) tegen de staat Israël te stoppen.”
En als vergelding tegen de oproep van de Palestijnse Autoriteit aan het Internationaal Gerechtshof (ICJ) om uitspraak te doen over de controle van Israël over de bezette gebieden op de Westelijke Jordaanoever, hield het regime van Netanyahu bijna 40 miljoen dollar aan Palestijnse belastinginkomsten in – fondsen die bestemd zijn voor exclusief Joods gebruik.
Op zondag rechtvaardigde Netanyahu zijn actie onterecht door Palestijnen valselijk te beschuldigen van “een extreme anti-Israëlische” oproep tot een ICJ-uitspraak.
Los daarvan heeft zijn regime buitengerechtelijk de onbeperkte reisvergunning voor PA-premier Riad Malki ingetrokken.
Het is onduidelijk in hoeverre de beperking van toepassing is op andere PA-functionarissen.
De minister van oorlog van het Netanyahu-regime, Yoav Gallant, ontzegde drie hoge PA-functionarissen het recht om Israël binnen te komen.
En in het bezette Oost-Jeruzalem beval Ben Gvir de Israëlische politie om een bijeenkomst van Palestijnse ouders over tweederangs onderwijs voor hun kinderen stop te zetten – waarbij hij ten onrechte beweerde dat het onwettig was gefinancierd door de PA.
Wat in de VS wordt gegarandeerd door het eerste amendement van de grondwet, is in Israël over de hele linie verboden voor Palestijnen.
Hun wordt het recht op meningsuiting, pers- en academische vrijheid, onbeperkte vrije godsdienstbeoefening, evenals openbare vergadering en het recht op petitie voor herstel van legitieme grieven ontzegd.
Zo werkt de plaag van de apartheid.
Met het meest extremistische regime ooit in Israël, is het zeer waarschijnlijk dat het in de toekomst het wetteloze ergste van zijn voorgangers zal overtreffen – een Nakba in nieuwe vorm.
Een laatste opmerking
Op zondag bespraken de redacteuren van Haaretz wat waarschijnlijk de eerste van meer wijdverbreide protesten was die volgden tegen het extremistische Netanyahu-regime.
Er waren “een reeks protestgroepen” bij betrokken, waaronder Palestijnen en Joden.
“(P) rotesters waren grofweg verdeeld in twee groepen.”
“Aan de ene kant, de linkerzijde die trots is zichzelf tot links te verklaren, zwaaiend met de vlag van burgerlijke gelijkheid en Joods-Palestijnse samenwerking.”
“Dit kamp, bestaande uit Joden en Arabieren, laat zich niet afschrikken door Palestijnse vlaggen en ziet de strijd tegen de bezetting als (een existentiële) strijd.”
“Het andere kamp is het ‘iedereen behalve Bibi’-kamp… die de strijd tegen Netanyahu en veranderingen in het rechtssysteem onder leiding van minister van Justitie Yariv Levin zien als ondergeschikt aan de strijd tegen de bezetting, of onafhankelijk van de strijd voor burgerlijke gelijkheid tussen Joden en Arabieren.”
Zolang elk gebied van de rivier de Jordaan tot aan de Middellandse Zee illegaal bezet blijft, bestaat de Israëlische democratie alleen in fantasievorm, het echte werk is verboden.
“Er zijn veel redenen om tegen het Netanyahu (regime) te zijn – allemaal goede”, benadrukten de redacteuren van Haaretz.
DEEL DIT