Tag: coronahoax

20210503 Over het goede nieuws

Soms wordt het zwaar: altijd maar lezen over corona, wetende dat velen de hoax geloven en niet zien hoe de dictatuur wereldwijd steeds meer vorm aanneemt. En het is natuurlijk niet alleen corona die de elite aangrijpt om de wereld op hun manier te resetten. Er is zoveel dat deze demonische krachten trachten te bewerkstelligen. Er is steeds een spanningsveld tussen wat ik zie in deze luciferiaanse wereld en wat ik als gelovig Christen hoop en weet: dat kwade krachten uiteindelijk niet zullen winnen. Wat voor een groter wordende groep steeds duidelijker wordt, is dat de elite die de werkelijke macht in handen heeft, het niet goed voor heeft met de mensheid en dat er tegelijkertijd scheuren komen in hun bastion.

Maar ze zullen tot het uiterste gaan om de macht van lucifer op aarde te grondvesten en daarbij zielen te “oogsten” die ze lokken in hun verderfelijke oorlogsvoering tegen de mensheid.

De grote onzichtbare religie van de vrijmetselarij is verknoopt met de satanische macht van de khazarenmaffia. Deze religie is nu via cultuur marxisme in al onze instituties doorgedrongen.

Niet alleen de paus van Rome is een satanist. En is de katholieke kerk in zijn handen niet veilig meer maar wil je iets worden in deze wereld dan moet je je aansluiten bij “hen”. Er zijn heel veel satanisten, luciferianen. Het verraad zit overal.

Het kwade zit er in dat goede mensen bij “hen” goede banen krijgen en dat deze mensen dan niets doen maar er alles voor hebben deze banen te behouden.

Maar het goede nieuws is nu dat er scheuren komen: artsen die niet (meer) mee gaan in de coronahoax en alles op het spel zetten. (NB. Er is geen ontkenning van corona maar er is kritiek op aanpak en beleid omdat corona goed te behandelen is. En er is kritiek op de leugens van Rutte c.s. die de gezondheidszorg heeft kapot bezuinigd. Er is kritiek want er is een psychologische oorlogsvoering tegen de mensheid)

En het goede nieuws is dat een arts die beroemd werd door hydroxychloroquine gebruik en dat deelde, voorgedragen is voor de Nobelprijs voor de Vrede:

Arts, die beroemd werd door hydroxychloroquine, voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede (+ video!)

door E.J. Bron

Uit het artikel:

Vladimir Zelneko, die als een van de eerste artsen in de wereld corona met hydroxychloroquine behandelde, is genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Hij kon eerst niet geloven dat hij genomineerd was, zei hij tegen “One American News” (OAN). Hij zei dat zijn nominatie geloofwaardigheid aan zijn boodschap verleent.

Zelenko behandelde met succes patiënten met hydroxychloroquine, totdat de gezondheidsautoriteiten hem dit verboden. “Ik heb geprobeerd het leven van mijn patiënten te redden”, verklaarde hij.

Zijn resultaten, die later in een wetenschappelijk tijdschrift werden gepubliceerd, toonde aan dat ziekenhuisopnames en sterfgevallen in de groep met een hoog risico na het gebruik van hydroxychloroquine met 84% afnamen. Het onderzoek werd tientallen malen herhaald met steeds dezelfde uitkomsten.

De voor de Nobelprijs voor de Vrede genomineerde groep bestaat uit 103 artsen, die op hun beurt weer deel uitmaken van een groep van 11.000 artsen. “De artsen kennen de waarheid”, zei Zelenko. “Het is gewoon een schande dat zo veel mensen onnodig sterven.”

Bron:

uncutnews.ch

En ander goed nieuws is dat India weer officieel Ivermectine aanbeveelt nadat dodentallen oplopen na vaccinatiecampagne

Het andere goede nieuws is dat er huisartsen opstaan en de vaccins weigeren te geven:

Huisarts weigert patiënten coronavaccin

Delen a.u.b

Uit het artikel:

Veel steun voor huisarts uit Lelystad die coronavaccin weigert te geven: ‘Respect!’

Huisarts Ramdas uit Lelystad weigert om zelf coronavaccins toe te dienen aan patiënten. Hij laat dat door zijn assistente doen, nadat de ontvanger een verklaring heeft getekend, weet De Telegraaf. “Omwille van de eed die ik heb afgelegd kan ik u deze injectie niet geven. Ik ben er namelijk niet van overtuigd dat ik u hiermee niet zal schaden,” schrijft Ramdas in een brief aan patiënten die in aanmerking komen voor de prik.

De arts heeft een eed afgelegd

“Ik heb een eed afgelegd,” zegt de huisarts. “Ik heb gezworen dat ik zal weldoen en niet zal schaden. En ik kan niet garanderen dat ik niemand zal schaden met een vaccinatie.” Hij vindt dat mensen worden misleid door de overheid, het RIVM en het OMT. “We zijn helaas heel bange konijntjes geworden die achter heel dubieus beleid aanlopen.”

Patiënten van dokter Ramdas van Gezondheidscentrum Kempenaar, die in aanmerking komen voor een coronavaccin via de huisarts, kregen een brief op de mat. ’Persoonlijk heb ik de injectie geweigerd vanwege tal van bezwaren’, schrijft de huisarts.

‘Omwille van de eed die ik heb afgelegd kan ik u deze injectie niet geven. Ik ben er namelijk niet van overtuigd dat ik u hiermee niet zal schaden.’ Het is niet zo dat patiënten van de arts zich helemaal niet kunnen vaccineren: ’U zult uw prik krijgen van mijn assistente. Zij zal dit geheel uit vrije wil doen’, valt te lezen.

Informed consent

De huisarts kan rekenen op veel steun. “Trots op mijn huisarts-collega Ramdas uit Lelystad,” schrijft Els van Veen. Simone Juffermans voegt toe: “Hulde voor deze huisarts die zijn eed wel serieus neemt.”

“Wat zal ik zeggen? Ik denk dat het moedig is, en in ieder geval zijn patiënten dwingt om zelf goed na te denken. En wie gevaccineerd wil worden, kan gevaccineerd worden. Zo was informed consent toch ooit bedoeld?” vraagt neuroloog Jan Bonte. Klinisch psycholoog Hans Nanninga twittert: “Respect!”

De prikfetisjisten reageren gepikeerd. “Er is een aantal huisartsen in Nederland dat dringend nageschoold moet worden of zijn witte jas definitief aan de kapstok moet hangen,” schrijft Ruud Coolen van Brakel van het Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik.

Weer ander goed nieuws is het volgende:

Er komt een officiële aanklacht tegen de Nederlandse staat:

Aanklacht tegen Nederlandse regering bij Internationaal Strafhof

Delen a.u.b

Uit het artikel:

Aanklacht tegen Nederlandse regering

bij Internationaal Strafhof,

in samenwerking met Reiner Fuellmich

De Buitenparlementaire Onderzoekscommissie 2020 bereidt een aanklacht voor tegen de Nederlandse regering bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Dat laat de commissie weten via haar nieuwsbrief en op social media.

Misdaden tegen de menselijkheid

De aanklacht betreft foltering en misdaden tegen de menselijkheid in vereniging gepleegd. De aanklacht wordt ingediend tegen ieder afzonderlijk lid van het demissionaire kabinet. Als het nieuwe kabinet het huidige beleid voortzet, zal ook tegen iedere bewindspersoon van het nieuwe kabinet een aanklacht worden ingediend

Tweede Neurenberg-tribunaal

Door het Strafhof is inmiddels een zaaknummer en een investigator toegewezen. De commissie heeft sinds oktober vorig jaar veel deskundigen gehoord en een uitgebreid archief opgebouwd, dat zal dienen als bewijslast.

Ook werkt BPOC 2020 samen met advocaat Reiner Fuellmich bij de groepszaak, die inmiddels het Tweede Neurenberg-tribunaal wordt genoemd. Fuellmich richtte een Duitse buitenparlementaire onderzoekscommissie op.

Aparte aanklagen

BPOC 2020 wilde de Nederlandse regering ook apart aanklagen bij het Strafhof om te voorkomen dat het kabinet zich middels het niet erkennen van het tribunaal onttrekt aan vervolging.

Het Internationaal Strafhof is een permanent hof voor het vervolgen van personen die verdacht worden van genocide, misdaden tegen de menselijkheid of oorlogsmisdaden, zoals deze zijn omschreven in het Statuut van Rome.

Zie ook over het Neurenbergtribunaal:

zie ook huisartsen luchten hun hart

zie ook over de leugens van Mark Rutte:

Dit alles kan gewone burgers moed geven te weten dat ze niet alleen zijn.

Dit betekent dat alle stille en niet zulke stille werkers op de achtergrond en voorgrond succes kunnen boeken ook al zal de strijd zwaar zijn. Dit en het geloof dat God het eindoordeel uitspreekt, geeft mij moed door te gaan met schrijven en delen.

Over testen

herbloggen van niburu zie link onderaan

De bevolking wordt genaaid met coronatesten

dinsdag, 11 augustus 2020

De Nederlandse en uiteraard ook Belgische bevolking wordt permanent voorgelogen door hun overheid, maar nergens meer dan met de coronatests.

Deze tests bewijzen volgens de wetenschap totaal niet de aanwezigheid van een covid-19 virus en toch wordt op die basis het land kapot gemaakt.

Ooit zullen de verantwoordelijken voor de huidige krankzinnige situatie hopelijk terecht staan voor een rechtbank die hen vervolgens voor de rest van hun natuurlijke leven zal opsluiten en de sleutel weg gooien.

Als je het hebt over een misdaad tegenover de mensheid, dan is het wel nu met de coronahoax.

Wat zou er gebeuren als de bevolking zou weten dat de test waarmee “corona” wordt vastgesteld dit helemaal niet doet? Zou er niet morgenochtend een revolutie uitbreken?

Om bij jou vast te stellen dat jij besmet zou zijn met het coronavirus wordt de zogenaamde PCR test gebruikt. Dit staat voor Polymerase Chain Reaction en is een technologie die wordt gebruikt bij het maken van producten waarbij een bepaalde DNA volgorde miljoenen of zelfs miljarden keren kan worden gerepliceerd.

Deze PCR technologie is nooit ontworpen voor het vaststellen van een covid-19 virus. Deze techniek is bedacht door de vorig jaar overleden biochemicus en Nobelprijs winnaar Kary Mullis die zelf ook van mening was dat deze techniek niet geschikt is voor het opsporen van een virus.

Als iemand via PCR “positief” test, dan wordt automatisch aangenomen dat deze is besmet het covid-19 virus. Wetenschappelijk gezien echter is dit de grootst mogelijke flauwekul.

Wetenschappers stellen het volgende:

The reason for this is that PCR is extremely sensitive, which means it can detect even the smallest pieces of DNA or RNA — but it cannot determine where these particles came from. That has to be determined beforehand.

Wanneer iemand dan ook een positieve uitslag heeft via een PCR test, die geen test is, dan is het enige zekere dat er wat DNA of RNA is aangetroffen, maar het zegt niets over wat het is.

De enige manier waarop vastgesteld zou kunnen worden dat het daadwerkelijk om een covid-19 virus zou kunnen gaan, is, als iemand erin geslaagd was dit bepaalde virus te isoleren, met andere woorden aan te tonen dat het überhaupt bestaat.

Een groep Bulgaarse pathologen is al heel lang bezig om allerlei wetenschappers te benaderen die afbeeldingen hebben gepubliceerd van het covid-19 virus om te vragen of zij er daadwerkelijk in geslaagd zijn dit virus te isoleren, of dat de afbeeldingen die ze tonen gewoon illustratieve voorbeelden zijn.

En het is ronduit schokkend dat tot nu toe niet één van de wetenschappers heeft kunnen aantonen dat ze er daadwerkelijk in geslaagd zijn om dit virus te isoleren.

Hence, we have asked the science teams of the relevant papers which are referred to in the context of SARS-CoV-2 for proof whether the electron-microscopic shots depicted in their in vitro experiments show purified viruses.

But not a single team could answer that question with “yes” — and NB., nobody said purification was not a necessary step. We only got answers like “No, we did not obtain an electron micrograph showing the degree of purification”

Kortom, iedereen wordt getest met een PCR test die bepaalde deeltjes DNA of RNA kan aantonen, maar niet waarvan ze afkomstig zijn.

En toch, op die basis wordt gezegd dat iemand “corona” heeft.

Niet één van de wetenschappers die afbeeldingen van het virus hebben gepubliceerd zijn in staat om aan te tonen dat ze er daadwerkelijk in geslaagd zijn om dit virus te isoleren.

Dit brengt ons dan bij het volgende punt en dat is dat alle mensen die het label covid-19 hebben gekregen hoogstwaarschijnlijk gewoon de griep hadden, want ook bij de griep zou de PCR test “positief” uitslaan.

We hebben nu een Tweede Kamer die urenlang met de regering gaat lopen wauwelen over nieuwe maatregelen tegen het “coronavirus”, terwijl wij een test gebruiken die niet kan aantonen dat iemand besmet is met corona en bovendien dat het een virus betreft wiens bestaan nog nooit op een wetenschappelijk verantwoorde manier is aangetoond.

Zet de overheid voor het blok en laat Ab Osterhaus, Jaap van Dissel en al die andere wijsneuzen op een wetenschappelijk verantwoorde manier aantonen (door het isoleren van dit virus) dat het bestaat.

Zeg tegen Osterhaus dat hij de geschiedenis in kan gaan als de eerste wetenschapper die daadwerkelijk het bestaan van covid-19 heeft aangetoond.

Het is toch volkomen krankzinnig dat wij het land laten lamleggen en onszelf daarbij, op basis van een test die niet kan aantonen dat er bij een positieve meting sprake is van een covid-19 virus, een virus waarvan tot op dit moment niet is bewezen dat het bestaat.

Eis keihard bewijs dat het virus bestaat voordat je ook maar welke afgekondigde maatregel opvolgt. Zelfs bij een snelheidsbekeuring moeten ze aantonen dat ze deugdelijke gekalibreerde meetinstrumenten gebruiken, maar voor het platleggen van een land is het voldoende om te zeggen dat er een “gevaarlijk virus” is.

En nu bewijs graag.

https://niburu.co/binnenland/15408-de-bevolking-wordt-genaaid-met-coronatesten

herbloggen en vertaald met google translate, zie link onderaan

Vergrendelingen en hygiënische maatregelen over de hele wereld zijn gebaseerd op het aantal gevallen en sterftecijfers die zijn gecreëerd door de zogenaamde SARS-CoV-2 RT-PCR-tests die worden gebruikt om ‘positieve’ patiënten te identificeren, waarbij ‘positief’ meestal wordt gelijkgesteld met ‘geïnfecteerd’. “

Maar als je de feiten goed bekijkt, is de conclusie dat deze PCR-tests zinloos zijn als diagnostisch hulpmiddel om een vermeende infectie met een zogenaamd nieuw virus genaamd SARS-CoV-2 vast te stellen.

ONGEGRONDE “TEST, TEST, TEST, …” MANTRA

Tijdens de media-briefing over COVID-19 op 16 maart 2020 zei de directeur-generaal van de WHO, dr.Tedros Adhanom Ghebreyesus:

We hebben een eenvoudige boodschap voor alle landen: test, test, test. “

De boodschap werd via krantenkoppen over de hele wereld verspreid, bijvoorbeeld door Reuters en de BBC .

Nog steeds op 3 mei gaf de moderator van het heute journal – een van de belangrijkste nieuwsmagazines op de Duitse televisie – de mantra van het coronadogma aan zijn toehoorders door met de vermanende woorden:

Testen, testen, testen – dat is het credo op dit moment, en het is de enige manier om echt te begrijpen hoeveel het coronavirus zich verspreidt. “

Dit geeft aan dat het geloof in de validiteit van de PCR-tests zo sterk is dat het gelijk staat aan een religie die vrijwel geen tegenspraak tolereert.

Maar het is algemeen bekend dat religies over geloof gaan en niet over wetenschappelijke feiten. En zoals Walter Lippmann, tweevoudig Pulitzerprijswinnaar en misschien wel de meest invloedrijke journalist van de 20e eeuw zei: “Waar iedereen hetzelfde denkt, denkt niemand veel.”

Om te beginnen is het dus heel opmerkelijk dat Kary Mullis zelf, de uitvinder van de Polymerase Chain Reaction (PCR) -technologie, niet hetzelfde dacht. Zijn uitvinding leverde hem in 1993 de Nobelprijs voor scheikunde op.

Helaas overleed Mullis vorig jaar op 74-jarige leeftijd, maar het lijdt geen twijfel dat de biochemicus de PCR als ongepast beschouwde om een virale infectie op te sporen .

De reden is dat het beoogde gebruik van de PCR was en is om het toe te passen als een fabricagetechniek, waarbij DNA-sequenties miljoenen en miljarden keren kunnen worden gerepliceerd, en niet als een diagnostisch hulpmiddel om virussen te detecteren.

Hoe het verklaren van viruspandemieën op basis van PCR-tests op een ramp kan uitlopen, werd beschreven door Gina Kolata in haar artikel in de New York Times uit 2007 Faith in Quick Test Leads to Epidemic That Wasn’t .

ONTBREKEN VAN EEN GELDIGE GOUDEN STANDAARD

Bovendien is het vermeldenswaard dat de PCR-tests die worden gebruikt om zogenaamde COVID-19-patiënten te identificeren die vermoedelijk zijn geïnfecteerd met wat SARS-CoV-2 wordt genoemd, geen geldige gouden standaard hebben om ze mee te vergelijken.

Dit is een fundamenteel punt. Tests moeten worden geëvalueerd om hun nauwkeurigheid te bepalen – strikt genomen hun ‘gevoeligheid’ [ 1 ] en ‘specificiteit’ – in vergelijking met een ‘gouden standaard’, wat de meest nauwkeurige beschikbare methode betekent.

De gouden standaard voor een zwangerschapstest is bijvoorbeeld de zwangerschap zelf. Maar zoals de Australische specialist in infectieziekten Sanjaya Senanayake bijvoorbeeld stelde in een ABC TV-interview in een antwoord op de vraag “Hoe nauwkeurig is de [COVID-19] -test?” :

Als we een nieuwe test hadden om [de bacterie] gouden stafylokok in bloed op te nemen, dan hebben we al bloedculturen, dat is onze gouden standaard die we al decennia gebruiken, en we zouden deze nieuwe test daaraan kunnen vergelijken. Maar voor COVID-19 hebben we geen gouden standaardtest. “

Jessica C. Watson van Bristol University bevestigt dit. In haar paper “Interpreting a COVID-19 test result” , onlangs gepubliceerd in The British Medical Journal , schrijft ze dat er een “gebrek is aan zo’n duidelijke ‘gouden standaard’ voor COVID-19-testen.”

Maar in plaats van de tests te classificeren als ongeschikt voor SARS-CoV-2-detectie en COVID-19-diagnose, of in plaats van erop te wijzen dat alleen een virus, bewezen door isolatie en zuivering, een solide gouden standaard kan zijn, beweert Watson in alle ernst dat , “Pragmatisch” COVID-19-diagnose zelf, opmerkelijk inclusief PCR-testen zelf, “misschien wel de best beschikbare ‘gouden standaard’.” Maar dit is niet wetenschappelijk verantwoord.

Afgezien van het feit dat het ronduit absurd is om de PCR-test zelf af te leggen als onderdeel van de gouden standaard om de PCR-test te evalueren, zijn er geen onderscheidende specifieke symptomen voor COVID-19, aangezien zelfs mensen zoals Thomas Löscher, voormalig hoofd van de Afdeling Infectie en Tropische Geneeskunde aan de Universiteit van München en lid van de Federale Vereniging van Duitse Internisten, toegegeven aan ons [ 2 ].

En als er geen onderscheidende specifieke symptomen zijn voor COVID-19, kan COVID-19-diagnose – in tegenstelling tot de verklaring van Watson – niet geschikt zijn om als een geldige gouden standaard te dienen.

Bovendien zien ‘experts’ zoals Watson over het hoofd dat alleen virusisolatie, dwz een ondubbelzinnig virusbewijs, de gouden standaard kan zijn.

Daarom vroeg ik Watson hoe COVID-19-diagnose ‘misschien wel de best beschikbare gouden standaard is’, als er geen onderscheidende specifieke symptomen zijn voor COVID-19, en ook of het virus zelf, dat wil zeggen virusisolatie, niet de best beschikbare / mogelijke gouden standaard. Maar ze heeft deze vragen nog niet beantwoord – ondanks meerdere verzoeken. En ze heeft nog niet gereageerd op onze snelle reactie-post op haar artikel waarin we precies dezelfde punten behandelen, hoewel ze ons op 2 juni schreef : “Ik zal proberen later deze week een reactie te plaatsen als ik de kans heb. “

GEEN BEWIJS DAT HET RNA VAN VIRALE OORSPRONG IS

Nu is de vraag: wat is er eerst nodig voor virusisolatie / -bewijs? We moeten weten waar het RNA waarvoor de PCR-tests worden gekalibreerd vandaan komt.

Zoals tekstboeken (bijv. White / Fenner. Medical Virology, 1986, p. 9) evenals vooraanstaande virusonderzoekers zoals Luc Montagnier of Dominic Dwyer stellen , deeltjeszuivering – dwz de scheiding van een object van al het andere dat niet dat object is , zoals bijvoorbeeld Nobelprijswinnaar Marie Curie in 1898 100 mg radiumchloride zuiverde door het uit tonnen pekblende te extraheren – is een essentiële voorwaarde om het bestaan ​​van een virus te bewijzen, en dus om te bewijzen dat het RNA van het deeltje in kwestie komt van een nieuw virus.

De reden hiervoor is dat PCR extreem gevoelig is, wat betekent dat het zelfs de kleinste stukjes DNA of RNA kan detecteren – maar het kan niet bepalen waar deze deeltjes vandaan kwamen . Dat moet van tevoren worden bepaald.

En omdat de PCR-tests zijn gekalibreerd voor gensequenties (in dit geval RNA-sequenties omdat wordt aangenomen dat SARS-CoV-2 een RNA-virus is), moeten we weten dat deze genfragmenten deel uitmaken van het gezochte virus. En om dat te weten, moet de juiste isolatie en zuivering van het veronderstelde virus worden uitgevoerd.

Daarom hebben we de wetenschappelijke teams van de relevante artikelen waarnaar wordt verwezen in de context van SARS-CoV-2 gevraagd om te bewijzen of de elektronenmicroscopische opnamen die in hun in vitro experimenten zijn afgebeeld, gezuiverde virussen laten zien.

Maar geen enkel team kon die vraag met “ja” beantwoorden – en NB, niemand zei dat zuivering geen noodzakelijke stap was. We kregen alleen antwoorden als “Nee, we hebben geen elektronenmicroscoopfoto gekregen die de mate van zuivering laat zien” (zie hieronder).

We vroegen verschillende auteurs van de studie: “Laten uw elektronenmicroscoopfoto’s het gezuiverde virus zien?”, Zij gaven de volgende antwoorden:

Onderzoek 1: Leo LM Poon; Malik Peiris. “Opkomst van een nieuw menselijk coronavirus dat de menselijke gezondheid bedreigt” Nature Medicine , maart 2020

Antwoordende auteur: Malik Peiris

Datum: 12 mei 2020

Antwoord: “Het beeld is het virus dat ontluikt uit een geïnfecteerde cel. Het is geen gezuiverd virus.

Onderzoek 2: Myung-Guk Han et al. “Identificatie van coronavirus geïsoleerd van een patiënt in Korea met COVID-19”, Osong Public Health and Research Perspectives , februari 2020

Antwoordende auteur: Myung-Guk Han

Datum: 6 mei 2020

Antwoord: “We konden de mate van zuivering niet schatten omdat wij zuiveren en concentreren het in cellen gekweekte virus niet. “

Onderzoek 3: Wan Beom Park et al. “Virus Isolation from the First Patient with SARS-CoV-2 in Korea”, Journal of Korean Medical Science , 24 februari 2020

Antwoordende auteur: Wan Beom Park

Datum: 19 maart 2020

Antwoord: “We hebben geen elektronenmicrofoto ontvangen de mate van zuivering. “

Onderzoek 4: Na Zhu et al., “A Novel Coronavirus from Patients with Longonia in China”, 2019, New England Journal of Medicine , 20 februari 2020

Antwoordende auteur: Wenjie Tan

Datum: 18 maart 2020

Antwoord: “[We show ] een afbeelding van gesedimenteerde virusdeeltjes, niet gezuiverde. “

Met betrekking tot de genoemde artikelen is het duidelijk dat wat wordt getoond in de elektronenmicroscoopfoto’s (EM’s) het eindresultaat is van het experiment, wat betekent dat er geen ander resultaat is waarvan ze EM’s hadden kunnen maken.

Dat wil zeggen, als de auteurs van deze studies toegeven dat hun gepubliceerde EM’s geen gezuiverde deeltjes vertonen, dan hebben ze beslist geen gezuiverde deeltjes waarvan wordt beweerd dat ze viraal zijn. (In deze context moet worden opgemerkt dat sommige onderzoekers de term ‘isolatie’ gebruiken in hun artikelen, maar de procedures die daarin worden beschreven, vertegenwoordigen geen goed isolatie- (zuiverings) proces. Bijgevolg is de term ‘isolatie’ in deze context misbruikt).

De auteurs van vier van de belangrijkste artikelen van begin 2020 die beweren dat er een nieuw coronavirus is ontdekt, geven dus toe dat ze geen bewijs hadden dat de oorsprong van het virusgenoom viraalachtige deeltjes of cellulair afval, puur of onzuiver, of deeltjes van welke aard dan ook was. Met andere woorden, het bestaan van SARS-CoV-2 RNA is gebaseerd op geloof, niet op feiten.

We hebben ook contact opgenomen met dr. Charles Calisher, een ervaren viroloog. In 2001 publiceerde Science een “gepassioneerd pleidooi… voor de jongere generatie” van verschillende ervaren virologen, onder wie Calisher, waarin stond dat [moderne virusdetectiemethoden zoals] gestroomlijnde polymerasekettingreactie […] vertellen weinig of niets over hoe een virus zich vermenigvuldigt, welke dieren het dragen, [of] hoe het mensen ziek maakt. [Het is] alsof je probeert te zeggen of iemand een slechte adem heeft door naar zijn vingerafdruk te kijken. “[ 3 ]

En daarom vroegen we Dr. Calisher of hij één enkel papier kent waarin SARS-CoV-2 is geïsoleerd en uiteindelijk echt gezuiverd. Zijn antwoord:

Ik ken zo’n publicatie niet. Ik heb er een in de gaten gehouden. “[ 4 ]

Dit betekent eigenlijk dat men niet kan concluderen dat de RNA-gensequenties, die de wetenschappers hebben genomen uit de weefselmonsters die in de genoemde in vitro-onderzoeken zijn voorbereid en waarvoor de PCR-tests uiteindelijk worden “gekalibreerd”, tot een specifiek virus behoren – in dit geval SARS-CoV-2.

Bovendien is er geen wetenschappelijk bewijs dat die RNA-sequenties de veroorzaker zijn van wat COVID-19 wordt genoemd.

Om op de een of andere manier een oorzakelijk verband te leggen, dwz voorbij virusisolatie en -zuivering, zou het absoluut noodzakelijk zijn geweest om een experiment uit te voeren dat voldoet aan de vier postulaten van Koch. Maar zo’n experiment bestaat niet, zoals Amory Devereux en Rosemary Frei onlangs onthulden voor OffGuardian .

De noodzaak om aan deze postulaten met betrekking tot SARS-CoV-2 te voldoen, blijkt niet in de laatste plaats uit het feit dat er pogingen zijn ondernomen om ze te vervullen. Maar zelfs onderzoekers die beweerden dat ze het hebben gedaan, zijn in werkelijkheid niet geslaagd.

Een voorbeeld is een studie die op 7 mei in Nature is gepubliceerd . Dit proces voldeed, naast andere procedures die de studie ongeldig maken, niet aan een van de postulaten.

Zo vertoonden de vermeende ‘geïnfecteerde’ laboratoriummuizen geen relevante klinische symptomen die duidelijk te wijten waren aan longontsteking, die volgens het derde postulaat daadwerkelijk zou moeten optreden als daar echt een gevaarlijk en potentieel dodelijk virus aan het werk was. En de lichte borstelharen en het gewichtsverlies die tijdelijk bij de dieren werden waargenomen, zijn verwaarloosbaar, niet alleen omdat ze door de procedure zelf kunnen zijn veroorzaakt, maar ook omdat het gewicht weer normaal werd.

Ook stierf geen enkel dier behalve degenen die ze doodden om de autopsies uit te voeren . En laten we niet vergeten: deze experimenten hadden moeten worden gedaan voordat een test werd ontwikkeld, wat niet het geval is.

Het is onthullend dat geen van de vooraanstaande Duitse vertegenwoordigers van de officiële theorie over SARS-Cov-2 / COVID-19 – het Robert Koch-Instituut (RKI), Alexander S.Kekulé (Universiteit van Halle), Hartmut Hengel en Ralf Bartenschlager (Duitse Vereniging voor Virologie), de eerder genoemde Thomas Löscher, Ulrich Dirnagl (Charité Berlin) of Georg Bornkamm (viroloog en emeritus hoogleraar aan het Helmholtz-Zentrum München) – zouden de volgende vraag kunnen beantwoorden die ik hen heb gestuurd:

Als de deeltjes waarvan wordt beweerd dat ze SARS-CoV-2 zijn, niet zijn gezuiverd, hoe wil je er dan zeker van zijn dat de RNA-gensequenties van deze deeltjes tot een specifiek nieuw virus behoren?

Vooral als er onderzoeken zijn die aantonen dat stoffen zoals antibiotica die aan de reageerbuizen worden toegevoegd in de in vitro experimenten die worden uitgevoerd voor virusdetectie, de celcultuur kunnen ‘belasten’ op een manier dat er nieuwe gensequenties worden gevormd die voorheen niet bestonden. detecteerbaar – een aspect waar Nobelprijswinnaar Barbara McClintock in 1983 al de aandacht op vestigde in haar Nobellezing .

Het mag niet onvermeld blijven dat we eindelijk de Charité hebben gekregen – de werkgever van Christian Drosten, Duitslands meest invloedrijke viroloog met betrekking tot COVID-19, adviseur van de Duitse regering en mede-ontwikkelaar van de PCR-test die als eerste werd ‘geaccepteerd’. ”( Niet gevalideerd! ) Door de WHO wereldwijd – om vragen over het onderwerp te beantwoorden.

Maar we kregen pas op 18 juni 2020 antwoorden, na maanden van non-respons. Uiteindelijk hebben we het alleen bereikt met de hulp van de Berlijnse advocaat Viviane Fischer.

Met betrekking tot onze vraag “Heeft de Charité zichzelf ervan overtuigd dat de juiste deeltjeszuivering werd uitgevoerd?”, Geeft de Charité toe dat ze geen gezuiverde deeltjes hebben gebruikt.

En hoewel ze beweren dat ‘virologen van de Charité er zeker van zijn dat ze testen op het virus’, stellen ze in hun artikel ( Corman et al. ):

RNA werd geëxtraheerd uit klinische monsters met het MagNA Pure 96-systeem (Roche, Penzberg, Duitsland) en uit celkweeksupernatanten met de virale RNA-minikit (QIAGEN, Hilden, Duitsland),

Wat betekent dat ze er gewoon vanuit gingen dat het RNA viraal was .

Overigens, de Corman et al. paper, gepubliceerd op 23 januari 2020, ging niet eens door een behoorlijk peer review-proces , noch werden de daarin beschreven procedures vergezeld van controles – hoewel het alleen door deze twee dingen is dat wetenschappelijk werk echt solide wordt.

IRRATIONELE TESTRESULTATEN

Het is ook zeker dat we het percentage vals-positieven van de PCR-tests niet kunnen kennen zonder wijdverbreide tests van mensen die het virus zeker niet hebben, bewezen door een methode die onafhankelijk is van de test (met een solide gouden standaard).

Daarom is het niet verwonderlijk dat er verschillende artikelen zijn die irrationele testresultaten illustreren.

Zo meldde de gezondheidsautoriteit in de Chinese provincie Guangdong al in februari dat mensen volledig hersteld zijn van de ziekte die aan COVID-19 werd toegeschreven, “negatief” begonnen te testen en vervolgens weer “positief” testten .

Een maand later toonde een artikel dat werd gepubliceerd in de Journal of Medical Virology aan dat 29 van de 610 patiënten in een ziekenhuis in Wuhan 3 tot 6 testresultaten hadden die wisselden tussen ‘negatief’, ‘positief’ en ’twijfelachtig’ .

Een derde voorbeeld is een studie uit Singapore waarin bijna dagelijks tests werden uitgevoerd bij 18 patiënten en de meerderheid van ‘positief’ naar ‘negatief’ terug naar ‘positief’ ging, minstens één keer en tot vijf keer bij één patiënt .

Zelfs Wang Chen, president van de Chinese Academie voor Medische Wetenschappen, gaf in februari toe dat de PCR-tests “slechts 30 tot 50 procent nauwkeurig zijn” ; terwijl Sin Hang Lee van het Milford Molecular Diagnostics Laboratory op 22 maart 2020 een al etter naar het coronavirusresponsteam van de WHO en naar Anthony S. Fauci stuurde en zei dat:

Op de sociale media is op grote schaal gerapporteerd dat de RT-qPCR [Reverse Transcriptase kwantitatieve PCR] -testkits die worden gebruikt om SARSCoV-2-RNA in menselijke monsters te detecteren, veel vals-positieve resultaten opleveren en niet gevoelig genoeg zijn om enkele echte positieve gevallen te detecteren. “

Met andere woorden, zelfs als we theoretisch aannemen dat deze PCR-tests echt een virale infectie kunnen detecteren, zouden de tests praktisch waardeloos zijn en alleen maar een ongegronde schrik veroorzaken bij de “positieve” geteste mensen.

Dit wordt ook duidelijk gezien de positief voorspellende waarde (PPV).

De PPV geeft de waarschijnlijkheid aan dat een persoon met een positief testresultaat echt ‘positief’ is (dwz het vermeende virus heeft), en het hangt af van twee factoren: de prevalentie van het virus in de algemene bevolking en de specificiteit van de test, dat is het percentage mensen zonder ziekte bij wie de test correct “negatief” is (een test met een specificiteit van 95% geeft ten onrechte een positief resultaat bij 5 op de 100 niet-geïnfecteerde mensen).

Bij dezelfde specificiteit geldt: hoe hoger de prevalentie, hoe hoger de PPV.

In dat kader publiceerde het tijdschrift Deutsches Ärzteblatt op 12 juni 2020 een artikel waarin de PPV is berekend met drie verschillende prevalentiescenario’s .

De resultaten moeten natuurlijk zeer kritisch worden bekeken, ten eerste omdat het niet mogelijk is om de specificiteit te berekenen zonder een solide gouden standaard, zoals geschetst, en ten tweede omdat de berekeningen in het artikel zijn gebaseerd op de specificiteit bepaald in de studie van Jessica Watson, die potentieel waardeloos is, zoals ook vermeld.

Maar als u hiervan abstraheert, ervan uitgaande dat de onderliggende specificiteit van 95% correct is en dat we de prevalentie kennen, meldt zelfs het reguliere medische tijdschrift Deutsches Ärzteblatt dat de zogenaamde SARS-CoV-2 RT-PCR-tests schrikbarend lage ”PPV.

In een van de drie scenario’s, uitgaande van een veronderstelde prevalentie van 3%, was de PPV slechts 30 procent, wat betekent dat 70 procent van de ‘positief’ geteste mensen helemaal niet ‘positief’ zijn . Toch “wordt quarantaine voorgeschreven”, zoals zelfs het Ärzteblatt kritisch opmerkt.

In een tweede scenario van het tijdschriftartikel wordt uitgegaan van een prevalentie van 20 procent. In dit geval genereren ze een PPV van 78 procent, wat betekent dat 22 procent van de ‘positieve’ tests vals ‘positieven’ zijn.

Dat zou betekenen: als we de ongeveer 9 miljoen mensen nemen die momenteel als ‘positief’ wereldwijd worden beschouwd – ervan uitgaande dat de echte ‘positieve’ echt een virale infectie hebben – zouden we bijna 2 miljoen valse ‘positieven’ krijgen.

Dit alles past bij het feit dat bijvoorbeeld de CDC en de FDA in hun dossiers erkennen dat de zogenaamde “SARS-CoV-2 RT-PCR-tests” niet geschikt zijn voor SARS-CoV-2-diagnose.

In het bestand “CDC 2019-Novel Coronavirus (2019-nCoV) Real-Time RT-PCR Diagnostic Panel” van 30 maart 2020 staat bijvoorbeeld:

Detectie van viraal RNA duidt mogelijk niet op de aanwezigheid van een infectieus virus of dat 2019-nCoV de veroorzaker is van klinische symptomen “

En:

Deze test kan ziekten niet uitsluiten die worden veroorzaakt door andere bacteriële of virale pathogenen. “

En de FDA geeft toe dat :

positieve resultaten […] sluiten bacteriële infectie of co-infectie met andere virussen niet uit. Het gedetecteerde middel is misschien niet de definitieve oorzaak van de ziekte. “

Opvallend is dat we in de instructiehandleidingen van PCR-tests ook kunnen lezen dat ze niet bedoeld zijn als diagnostische test, zoals bijvoorbeeld die van Altona Diagnostics en Creative Diagnostics [ 5 ].

Om nog een te citeren, in de productaankondiging van de LightMix Modular Assays geproduceerd door TIB Molbiol – die werden ontwikkeld met behulp van de Corman et al. protocol – en gedistribueerd door Roche kunnen we lezen:

Deze assays zijn niet bedoeld als hulpmiddel bij de diagnose van coronavirusinfectie “

En:

Alleen voor onderzoeksdoeleinden. Niet voor gebruik bij diagnostische procedures. “

WAAR IS HET BEWIJS DAT DE TESTS DE ‘VIRAL LOAD’ KUNNEN METEN?

Er is ook reden om te concluderen dat de PCR-test van Roche en anderen de beoogde genen niet eens kan detecteren .

Bovendien staat in de productbeschrijvingen van de RT-qPCR-tests voor SARS-COV-2 dat het “kwalitatieve” tests zijn , in tegenstelling tot het feit dat de “q” in “qPCR” staat voor “kwantitatief”. En als deze tests geen “kwantitatieve” tests zijn, laten ze niet zien hoeveel virale deeltjes er in het lichaam zijn .

Dat is cruciaal omdat, om zelfs maar over werkelijke ziekte in de echte wereld te kunnen praten, niet alleen in een laboratorium, de patiënt miljoenen en miljoenen virale deeltjes actief in zijn lichaam moet hebben.

Dat wil zeggen dat de CDC, de WHO, de FDA of de RKI kunnen beweren dat de tests de zogenaamde ‘viral load’ kunnen meten , dwz hoeveel virale deeltjes er in het lichaam zijn. “Maar dit is nooit bewezen. Dat is een enorm schandaal ” , stelt journalist Jon Rappoport .

Dit is niet alleen omdat de term “virale lading” bedrog is. Als u de vraag stelt “wat is virale lading?” op een etentje wordt er van uitgegaan dat virussen in de bloedbaan circuleren. Ze zijn verrast om te horen dat het eigenlijk RNA-moleculen zijn.

Om zonder enige twijfel te bewijzen dat de PCR kan meten hoeveel een persoon wordt “belast” met een ziekteverwekkend virus, zou het volgende experiment moeten worden uitgevoerd (wat nog niet is gebeurd):

U neemt, laten we zeggen, een paar honderd of zelfs duizenden mensen en haalt er weefselmonsters uit. Zorg ervoor dat de mensen die de monsters nemen de test niet uitvoeren. De testers zullen nooit weten wie de patiënten zijn en in welke toestand ze verkeren. De testers voeren hun PCR uit op de weefselmonsters. In elk geval zeggen ze welk virus ze hebben gevonden en hoeveel ze ervan hebben gevonden. Toen vonden ze bijvoorbeeld bij patiënten 29, 86, 199, 272 en 293 een groot deel van wat volgens hen een virus is. Nu ontblinden we die patiënten. Ze zouden allemaal ziek moeten zijn, omdat ze zoveel virussen in hun lichaam hebben. Maar zijn ze echt ziek – of zijn ze fit als een viool?

Met hulp van de eerder genoemde advocaat Viviane Fischer heb ik uiteindelijk de Charité zover gekregen om ook antwoord te geven op de vraag of de test ontwikkeld door Corman et al. – de zogenaamde “Drosten PCR-test” – is een kwantitatieve test.

Maar de Charité was niet bereid om deze vraag met “ja” te beantwoorden. In plaats daarvan schreef de Charité:

Als er real-time RT-PCR bij betrokken is, zijn deze, voor zover de Charité weet, in de meeste gevallen […] beperkt tot kwalitatieve detectie. “

Bovendien gebruikt de “Drosten PCR-test” de niet-specifieke E-gen-assay als voorlopige assay , terwijl het Institut Pasteur dezelfde assay gebruikt als bevestigende assay .

Volgens Corman et al. Zal de E-gen-assay waarschijnlijk alle Aziatische virussen detecteren , terwijl de andere assays in beide tests meer specifiek zouden zijn voor sequenties met het label “SARS-CoV-2”.

Naast het twijfelachtige doel om ofwel een voorlopige of een bevestigende test te hebben die waarschijnlijk alle Aziatische virussen zal detecteren, heeft de WHO begin april het algoritme gewijzigd en aanbevolen dat vanaf dat moment een test als ‘positief’ kan worden beschouwd, zelfs al is het maar de E-gen-test (die waarschijnlijk alle Aziatische virussen zal detecteren ! ) geeft een “positief” resultaat .

Dit betekent dat een bevestigd niet-specifiek testresultaat officieel als specifiek wordt verkocht .

Die verandering van algoritme verhoogde de “case” -nummers. Tests met behulp van de E- gentest worden bijvoorbeeld geproduceerd door Roche , TIB Molbiol en R-Biopharm .

HOGE CQ-WAARDEN MAKEN DE TESTRESULTATEN NOG BETEKENISLOZER

Een ander essentieel probleem is dat veel PCR-tests een “cycle quantification” (Cq) -waarde hebben van meer dan 35, en sommige, waaronder de “Drosten PCR-test”, zelfs een Cq van 45.

De Cq-waarde geeft aan hoeveel cycli van DNA-replicatie nodig zijn om een ​​echt signaal van biologische monsters te detecteren.

“Cq-waarden hoger dan 40 zijn verdacht vanwege de impliciete lage efficiëntie en zouden over het algemeen niet moeten worden gerapporteerd”, zoals staat in de MIQE-richtlijnen .

MIQE staat voor “Minimum Information for Publication of Quantitative Real-Time PCR Experiments”, een set richtlijnen die de minimale informatie beschrijven die nodig is voor het evalueren van publicaties over Real-Time PCR, ook wel kwantitatieve PCR of qPCR genoemd.

De uitvinder zelf, Kary Mullis, was het daarmee eens toen hij zei :

Als je meer dan 40 cycli moet doorlopen om een enkelvoudig gen te amplificeren, is er iets ernstig mis met je PCR. “

De MIQE-richtlijnen zijn ontwikkeld onder auspiciën van Stephen A. Bustin , hoogleraar moleculaire geneeskunde, een wereldberoemde expert op het gebied van kwantitatieve PCR en auteur van het boek AZ van kwantitatieve PCR, dat “de bijbel van qPCR” wordt genoemd.

In een recent podcast-interview wijst Bustin erop dat “het gebruik van dergelijke willekeurige Cq-cut-offs niet ideaal is, omdat ze ofwel te laag zijn (geldige resultaten elimineren) of te hoog (waardoor valse ‘positieve’ resultaten toenemen). ‘

En volgens hem moet er naar een Cq in de jaren 20 tot 30 worden gestreefd en bestaat er bezorgdheid over de betrouwbaarheid van de resultaten voor elke Cq ouder dan 35.

Als de Cq-waarde te hoog wordt, wordt het moeilijk om echt signaal van achtergrond te onderscheiden, bijvoorbeeld door reacties van primers en fluorescerende sondes, en daarom is er een grotere kans op vals-positieven.

Bovendien, naast andere factoren die het resultaat kunnen veranderen, voordat u begint met de eigenlijke PCR, in het geval u op zoek bent naar veronderstelde RNA-virussen zoals SARS-CoV-2, moet het RNA worden omgezet in complementair DNA (cDNA) met het enzym Reverse Transcriptase – vandaar de ‘RT’ aan het begin van ‘PCR’ of ‘qPCR’.

Maar dit transformatieproces wordt “algemeen erkend als inefficiënt en variabel”, zoals Jessica Schwaber van het Centre for Commercialization of Regenerative Medicine in Toronto en twee onderzoekscollega’s opmerkten in een paper uit 2019 .

Stephen A. Bustin erkent problemen met PCR op een vergelijkbare manier.

Zo wees hij op het probleem dat in de loop van het conversieproces (RNA naar cDNA) de hoeveelheid DNA die met hetzelfde RNA-basismateriaal wordt verkregen sterk kan variëren, zelfs met een factor 10 (zie bovenstaand interview).

Gezien het feit dat de DNA-sequenties bij elke cyclus worden verdubbeld, wordt zelfs een kleine variatie vergroot en kan het resultaat dus veranderen, waardoor de betrouwbare informatieve waarde van de test teniet wordt gedaan.

Dus hoe kan het zijn dat degenen die beweren dat de PCR-tests zeer zinvol zijn voor de zogenaamde COVID-19-diagnose, de fundamentele tekortkomingen van deze tests blind maken – zelfs als ze worden geconfronteerd met vragen over hun validiteit?

Zeker, de apologeten van de nieuwe coronavirus-hypothese hadden deze vragen moeten afhandelen voordat ze de tests op de markt gooiden en in feite de hele wereld op slot zetten, niet in de laatste plaats omdat dit vragen zijn die onmiddellijk in me opkomen voor iedereen met zelfs maar een sprankje wetenschappelijke kennis. begrip.

Zo komt onvermijdelijk de gedachte naar voren dat financiële en politieke belangen een doorslaggevende rol spelen bij deze onwetendheid over wetenschappelijke verplichtingen. NB, de WHO heeft bijvoorbeeld financiële banden met farmaceutische bedrijven, zo toonde de British Medical Journal in 2010 aan .

En experts bekritiseren “dat de beruchte corruptie en belangenconflicten bij de WHO zijn voortgezet, zelfs gegroeid” sindsdien. Ook de CDC, om nog een grote speler te nemen, is duidelijk niet beter af .

Ten slotte blijven de redenen en mogelijke motieven speculatief, en veel betrokkenen handelen zeker te goeder trouw; maar de wetenschap is duidelijk: de cijfers die door deze RT-PCR-tests worden gegenereerd, rechtvaardigen allerminst beangstigende mensen die als “positief” zijn getest en lockdown-maatregelen opleggen die talloze mensen in armoede en wanhoop dompelen of zelfs tot zelfmoord drijven.

En een ‘positief’ resultaat kan ook ernstige gevolgen hebben voor de patiënten, want dan worden alle niet-virale factoren uitgesloten van de diagnose en worden de patiënten behandeld met zeer giftige medicijnen en invasieve intubaties. Vooral voor ouderen en patiënten met reeds bestaande aandoeningen kan een dergelijke behandeling fataal zijn, zoals we hebben uiteengezet in het artikel “Fatal Therapie”.

Ongetwijfeld worden eventuele extra sterftecijfers veroorzaakt door de therapie en door de lockdown-maatregelen, terwijl de sterftecijfers van “COVID-19” ook patiënten omvatten die stierven aan een verscheidenheid aan ziekten, alleen opnieuw gedefinieerd als COVID-19 vanwege een “positieve” test resultaat waarvan de waarde niet meer twijfelachtig kan zijn.

OPMERKINGEN: –

[1] Gevoeligheid wordt gedefinieerd als het percentage patiënten met ziekte bij wie de test positief is; en specificiteit wordt gedefinieerd als het percentage patiënten zonder ziekte bij wie de test negatief is.

[2] E-mail van prof. Thomas Löscher van 6 maart 2020

[3] Martin Enserink. Virologie. Oude garde spoort virologen aan om terug te gaan naar de basis, Science, 6 juli 2001, p. 24

[4] E-mail van Charles Calisher van 10 mei 2020

[5] Creative Diagnostics, SARS-CoV-2 Coronavirus Multiplex RT-qPCR Kit

Torsten Engelbrecht is een bekroonde journalist en auteur uit Hamburg, Duitsland. In 2006 schreef hij samen met Dr. Klaus Kohnlein Virus-Mania en in 2009 won hij de Duitse Alternate Media Award . Hij heeft ook geschreven voor Rubikon, Süddeutsche Zeitung, Financial Times Deutschland en vele anderen.

Konstantin Demeter is freelance fotograaf en onafhankelijk onderzoeker. Samen met journalist Torsten Engelbrecht heeft hij artikelen over de “COVID-19” -crisis gepubliceerd in het online tijdschrift Rubikon, evenals bijdragen over het monetaire systeem, geopolitiek en de media in Zwitserse Italiaanse kranten.

Jon Rappoport’s blog

NoMoreFakeNews.com

https://nomorefakenews.com/

zie verder:

en: