Tag: coronabeleid

20211223 Over onder de radar werken

via artsencollectief.nl

Over ons

DEC 17, 2021

Arts in Nieuw-Zeeland : “Ik moet nu een beetje onder de radar werken”

dec 17, 2021

Arts René de Monchy heeft zijn wortels in Twente. Midden jaren zeventig vertrok hij naar Nieuw-Zeeland, waar hij zich specialiseerde tot huisarts en later tot psychiater. Na 48 jaar werkzaam te zijn geweest als medicus, is zijn loopbaan abrupt tot stilstand gekomen. Omdat hij “vaccin-vrij” wil blijven, mag hij geen patiënten meer zien en kreeg hij zelfs een locatieverbod voor het ziekenhuis waar hij werkte. Een portret van René de Monchy en zijn visie op het Nieuw-Zeelandse coronabeleid.

“Terugrekenend moet ik rond de bevrijding zijn verwekt, wat niet helemaal in de planning lag van mijn ouders. Mijn vader was actief in de ondergrondse, hij hielp geallieerde piloten te ontsnappen. Dat was natuurlijk gevaarlijk, waardoor het gezin in een zekere spanning leefde. Tot overmaat van ramp werd onze woonplaats Hengelo gebombardeerd door de Amerikaanse luchtmacht, vanwege een strategisch belangrijk spoorwegemplacement. De fabriek van mijn vader werd verwoest. Ook een paar huizen in onze straat werden geraakt. Toen eindelijk de vlag uit kon, hadden mijn ouders wel een reden voor een feestje. Negen maanden na de oorlog kwam ik ter wereld.

René de Monchy, huisarts en psychiater

Tijdens mijn jeugd was de oorlog nooit ver weg. We speelden in de bomkraters in de straat. Mijn oudste broer vond ooit een partij munitie. Bij ons thuis werd regelmatig over de oorlog gesproken, het was geen taboe. Mijn vader beschreef hoe de bezetter geleidelijk de duimschroeven aandraaide: identificatieplicht, steeds meer beperkingen, daarna hele groepen uitsluiten. Precies zoals nu gebeurt in Nieuw-Zeeland en elders over de wereld. Het is helaas de bekende weg, zoals de geschiedenis al meermalen heeft uitgewezen.

Lijfspreuk ‘Eerbied voor het leven’

Thuis waren de waarden vrijheid, saamhorigheid en compassie belangrijk. Mogelijk hierdoor kreeg ik al op jonge leeftijd het idee om tropenarts te worden. Albert Schweitzer was mijn grote voorbeeld, ik wilde in zijn voetsporen treden. Een oom van mij heeft een beeld gemaakt van Albert Schweizer, waar op het voetstuk een bekende uitspraak van hem te lezen is: “Eerbied voor het leven”. Dit zou voortaan mijn lijfspreuk zijn.

Uiteindelijk werd het niet Afrika, maar Nieuw-Zeeland. Midden jaren zeventig kreeg je nog een emigratiepremie omdat de Nederlandse overheid bang was voor overbevolking. In Nieuw-Zeeland speelde dat vraagstuk niet. Qua oppervlak is het zo groot als Engeland, maar er wonen op dit moment slechts vijf miljoen inwoners. Het landschap is divers, de bevolking vredelievend. Het is een fijne plek om kinderen te laten opgroeien.

Gedurende mijn loopbaan heb ik de meeste tijd gewerkt als huisarts en daarna vier jaar in Zimbabwe, alsnog als tropenarts. Op latere leeftijd kreeg ik meer oog voor de beschouwelijke kant van de geneeskunde. De mens is altijd op zoek naar betekenis. Een crisis in iemands gezondheid komt zelden of nooit uit de lucht vallen, het is geladen met betekenis. De vraag voor mij als arts is dan: waarom is deze patiënt uitgerekend nu in deze crisis geraakt? En hoe kan ik deze patiënt helpen om terug te keren naar de kern van zijn wezen? Ik besloot om me te specialiseren tot psychiater.

Postuum PCR-positief

Bij de start van de coronacrisis begin 2020, schrok ik aanvankelijk van de extreme vooruitzichten die ons werden voorgeschoteld. Al snel bleek dat de sterfte veel lager was dan voorspeld, in Nieuw-Zeeland zijn volgens officiële statistieken vanaf januari 2020 tot op heden precies 46 mensen aan Covid-19 overleden. Iedereen die binnen 28 dagen overlijdt na een positieve PCR-test wordt gerekend als coronadode, ongeacht de verdere omstandigheden. Onlangs heeft de politie hier een crimineel doodgeschoten. Postuum bleek de PCR-test positief. Ook hij ging de boeken in als een coronadode.

“De autoriteiten en de media doen tot de huidige dag alsof de ergste voorspellingen

nooit zijn bijgesteld. Alsof Covid-19 voor iedereen een levensgevaarlijke ziekte zou zijn,

terwijl we precies kunnen aanwijzen wie kwetsbaar is en wie niet”

De autoriteiten en de media doen tot de huidige dag alsof de ergste voorspellingen nooit zijn bijgesteld. Alsof Covid-19 voor iedereen een levensgevaarlijke ziekte zou zijn, terwijl we precies kunnen aanwijzen wie kwetsbaar is en wie niet. Wat mij verder opviel was dat normale manieren om gezondheid te verbeteren niet werden gestimuleerd, zoals voeding, sport en frisse buitenlucht, maar juist werden onderdrukt. Elk tegengeluid door artsen werd keihard aangepakt, in de media of via de Medical Councils (beroepsorganisaties). Op zeker moment begon het me te dagen: dit heeft niet zoveel te maken met gezondheid, maar draait meer om politiek, geld, macht en sociale manipulatie.

Onze premier Jacinda Ardern wilde een “hard and fast” landelijke lockdown, met als doel niets minder dan “viral elimination”. Zij zou dit luchtwegvirus uitroeien. Zeker in het begin had zij voldoende steun. Bij de dagelijkse persconferenties herhaalde zij haar motto: “Wij zijn een team van vijf miljoen”. Het is een intelligente, maar ook gewiekste vrouw, die het politiek manoeuvreren tot in haar vingertoppen beheerst. Na de aanslag in Christchurch kon zij onder de bevolking op veel goodwill rekenen. Ardern heeft een graad in de communicatie wat je goed terugziet, zij weet hoe je de massa’s kan bespelen. Wat haar ook heeft geholpen is dat de pers volledig op haar hand was, en nog steeds is trouwens.

Samenspel verstoren

In februari van dit jaar ging op basis van één positieve test het land opnieuw volledig op slot. Dit was de opmaat voor de vaccins, die een maand later kwamen. Ik was erg kritisch op de experimentele, nooit eerder gebruikte mRNA-vaccins vanwege het ontbreken van een controlegroep en lange termijnuitkomsten. Wat voor mij echter de deur dichtdeed was toen de vaccins ook aan kinderen werden gegeven, die absoluut geen gevaar lopen met een corona-infectie. Daarnaast werden de mRNA-vaccins ook gepromoot voor zwangere vrouwen, wat volledig indruist tegen elke medische en wetenschappelijke traditie van het zorgvuldig afwegen van de voor- en nadelen. Het immuunsysteem, zeker van een kind, is een delicaat samenspel. Het is als een symfonieorkest met verschillende secties; de blazers, strijkers en het slagwerk, die allemaal precies op het juiste moment moeten invallen. Door het toedienen van vaccins waarvan de effecten nog grotendeels onbekend zijn, ga je dit samenspel verstoren. We hebben alle reden om terughoudend te zijn.

Vanaf de komst van de vaccins staat in Nieuw-Zeeland alles in het teken van het bereiken van de nu bijna gehaalde 90% vaccinatiegraad met twee prikken. Iedere burger die zich laat vaccineren krijgt een tegoedbon van 20 NZD (12 euro). De arts mag per vaccin 359 NZD (216 euro) declareren. Er werd hier vijf weken geleden een zogenaamde “vaxxathon” gehouden, een soort feestelijke campagne, met als enige doel om zoveel mogelijk mensen een prik te geven. Van één gezondheidscentrum weet ik dat het tijdens die vaxxathon 175.000 NZD (105.000 euro) heeft verdiend. Er is voor artsen een perverse prikkel om aan dit soort campagnes mee te werken.

Aanvankelijk waren er nog uitzonderingen voor vaccinatie. Daar werd massaal gebruik van gemaakt, zelf heb ik tientallen uitzonderingen uitgeschreven. Korte tijd later werden echter vrijwel alle uitzonderingsmogelijkheden door de regering herroepen. De enige uitzondering is nu als iemand na de prik een anafylactische shock heeft opgelopen én daarbij een longembolie. Ik heb zelf patiënten gehad die een herseninfarct of Guillaume Barré hebben opgelopen na de eerste prik. Maar wat denk je? Geen uitzondering voor een tweede vaccinatie.

Kans op boete of gevangenis

Wie zich niet laat prikken wordt gedemoniseerd als anti-vaxxer en in toenemende mate maatschappelijk uitgesloten. Sinds 18 november mag een ongevaccineerd persoon niet langer werkzaam zijn in de gezondheidszorg, onderwijs of lucht- en zeevaart. Na introductie van de coronapas op 3 december, zijn de ongevaccineerden niet langer welkom in horeca, sport, culturele evenementen en niet-essentiële winkels. Wie zich daar niet aan houdt loopt kans op een boete van 12.000 NZD (7210 euro) of zes maanden gevangenis. We zijn een segregated society geworden.

Omdat ik werkzaam ben in de zorg, was ik ook verplicht om me te laten inenten. Op de dag dat de deadline was verstreken, belde de manager me op. Zij vroeg of ik gevaccineerd was. Ik antwoordde “nee”. Direct werden mijn computeraccount en mijn swipecard geblokkeerd. Van patiënten of collega’s heb ik geen afscheid kunnen nemen. Voor het ziekenhuisterrein heb ik een locatieverbod gekregen, als een hooligan die een stadionverbod krijgt opgelegd. Laatst zocht mijn naaste collega me thuis op, ze miste ons kopje koffie in de ochtend. Ze vertelde dat op de werkvloer niet wordt gesproken over de mensen die zijn vertrokken, de mensen zijn bang voor het Covid-19-virus en om hun levensonderhoud te verliezen. Het gerucht gaat dat onze medische licenties worden ingetrokken, wat al bij drie collega’s is gebeurd. Tot die tijd werk ik een beetje onder de radar. Ik zie patiënten via teleconsulten. Daarbij heb ik me nu ook laten registreren als arts onder het rechtssysteem van de Maori’s, de inheemse bevolking. Zo hoop ik nog even te kunnen doorgaan met het werk waar ik van hou.

Nachtmerrie

Hoe kan uitgerekend een fijn land als Nieuw Zeeland in zo’n nachtmerrie veranderen? Wat je moet begrijpen is dat dit land een testing ground is. Als internationale organisaties een systeem wereldwijd willen uitrollen, proberen ze het eerst uit in Nieuw-Zeeland. Zo zijn bijvoorbeeld creditcards en de betaling met pincode (EFTPOS) hier als eerste ingevoerd. Het land is afgelegen en makkelijk te managen, want de bevolking is doorgaans meegaand. Jacinda Ardern heeft bovendien goede contacten met de World Economic Forum (WEF), zij is hun geselecteerde Young Global Leader, en haar Labour-partij heeft een absolute meerderheid in het parlement. Het tempo van verandering is niet om bij te houden: nieuwe wetten worden soms op donderdag gepubliceerd en de volgende maandag aangenomen. De nieuwste Covid-19-wet is verstrekkend: de minister van Volksgezondheid kan een locatie tot noodgebied verklaren, waarna de instanties het recht hebben om een woning te betreden, de aanwezige mensen te testen en verplicht te “behandelen”. Alle rechtszaken die zijn aangespannen tegen dit soort maatregelen, tot de Hoge Raad aan toe, zijn verloren.

“Het zou een vergissing zijn om te denken dat dit systeem uniek is voor Nieuw-Zeeland

of dat alleen hier het er zo extreem aan toe zal gaan”

Wat ik denk is dat het systeem hier slechts wordt geperfectioneerd, voordat het op andere plekken wordt ingevoerd, onder meer in Nederland. Zei jullie premier niet tegen onze premier: “We should function as one space”. Hij denkt als een globalist. En uit wiens handen ontving hij ook alweer de Global Citizen Award?

Het is fascinerend maar ook griezelig om te zien hoe een klein groepje mensen rondom Jacinda Ardern dit land onder controle heeft gekregen. Waarom gaat een meerderheid van de bevolking hierin mee? Waarom laten we ons opsplitsen in “good citizens” en de “anti-vaxxers” of “outcasts”? Het is mij opgevallen dat juist de meer intellectuele mensen er voor vallen. Daar zitten helaas ook veel collega-artsen bij, terwijl je onmogelijk kan volhouden dat dit regime van vaccins en maatregelen goed is voor de volksgezondheid. Ik denk dat de omvang van het bedrog er zeker mee te maken heeft. Het is eenvoudigweg te groot om te kunnen vatten. Op het moment dat je er doorheen ziet, verlies je veel van wat je tot dan toe voor waar hebt aangenomen. Intellectuelen hebben meer geïnvesteerd in het systeem, zij hebben daardoor ook meer te verliezen. Onze grootste angst is misschien wel dat we ons verstand verliezen. Het vertrouwen in dit coronasysteem opzeggen is gekmakend, veel mensen durven het nog niet aan.

“Zoveel macht mag nooit in handen komen van een overheid.”

Hoe zal het verder gaan met Nieuw Zeeland? Onze premier heeft al gezegd dat er geen eind komt aan de vaccins. Wat wordt opgetuigd is een programma waarbij de overheid elk half jaar of vaker een stukje code bij de burgers laat inbrengen, dat nu codeert voor een spike-eiwit, maar in principe kan coderen voor elk denkbaar eiwit. Door de normale bewegingsvrijheid alleen onder voorwaarden toe te staan, wordt gehoorzaamheid aan dit programma afgedwongen. Wat precies het einddoel is en de rol van de prikken daarin, weet niemand. De machtige internationale organisaties, zoals de WEF, zijn in ieder geval uit op een algehele maatschappelijke transformatie. Bijna elke week wordt er bij ons weer een nieuw plan gelanceerd, zoals nu een algemeen rookverbod. Veel is onbekend, maar wat ik wel weet is dit: zoveel macht mag nooit in handen komen van een overheid.

Samen met een aantal collega’s en onderzoekers hebben we al in april 2020 een organisatie opgezet voor kritische artsen, New Zealand Doctors Speaking Out with Science. We groeien snel, want er zijn honderden artsen, verpleegkundigen en andere paramedici uit hun functie gezet omdat ze vaccin-vrij zijn – ik spreek bewust niet van ongevaccineerd. Toen de eerste bijwerkingen van de vaccins verschenen, merkten mensen dat hun klachten werden weggewuifd, zoals ook uit persoonlijke ervaring van verplegend personeel in de ziekenhuizen. Wij proberen zo goed als mogelijk deze mensen te helpen.

Sommen zwijggeld

Volgens de officiële cijfers zijn 117 doden gemeld als “mogelijk geassocieerd” met het Pfizer-vaccin, waarvan slechts één casus is beoordeeld als “waarschijnlijk”. De rest wordt nog onderzocht of werd het overlijden afgedaan als “geen verband met het vaccin”. Dit zijn totaal verschillende cijfers dan ons via de onofficiële weg bereiken. Wij hebben via nabestaanden 220 gevallen verzameld waarbij het vaccin zeer waarschijnlijk de doodsoorzaak is. Dan moet je bijvoorbeeld denken aan een gezonde man van 50 jaar of een jongere van 15 jaar die een dag na hun prik overlijden. Wij denken dat dit getal van 220 vaccindoden een onderschatting is, er zijn aanwijzingen dat aan nabestaanden sommen zwijggeld worden geboden.

Ik wil niet pessimistisch afsluiten. Een activistische organisatie als Voices for Freedom groeit snel en doet fantastisch werk. In veel Nieuw-Zeelandse steden worden bijna wekelijks demonstraties gehouden, waar honderden of zelfs duizenden mensen op af komen. Je moet bedenken dat onze “tegenstanders” ons zien als uitwisselbaar, als vervangbare eenheden. Voor iedereen hetzelfde vaccin. Voor heel de wereld hetzelfde QR-systeem. In hun mensvisie is geen plaats voor ons zelfgevoel. Maar dit botst met de uniekheid van de mens. Het zelfgevoel kan je een tijdje onderdrukken, maar niet heel lang. Als mensen zichzelf eenmaal hervonden hebben, dan gaan ze de ernst van de huidige situatie inzien en komt de kentering.

Verbinding zoeken

Veel collega’s die ik onder vier ogen spreek uiten openlijk twijfels over het harde coronabeleid. Zij vragen zich af of de maatregelen nog wel te maken hebben met de volksgezondheid. Ik ben blij dat zij hun twijfels uitspreken en verbinding zoeken met andere medici. Voor mezelf geldt dat ik trouw zal blijven aan mijn principes. Ik sta voor individuele vrijheid en verantwoordelijkheid, voor ‘Eerbied voor het leven’. Daar kan niemand mij op afrekenen.

Disclaimer: Het Artsen Collectief is niet verantwoordelijk voor de inhoud op de genoemde pagina’s van externen waar naar verwezen wordt. Het delen van een pagina betekent niet dat het Artsen Collectief alle opvattingen deelt. Het Artsen Collectief ondersteunt het inwinnen en delen van (medische) informatie zonder censuur om een open gesprek / wetenschappelijke discussie te stimuleren.

20211011 Over het proberen monddood maken van mensen

CORONAMAATREGELEN INSPECTIE GEZONDHEIDSZORG

Ik deel dit omdat het me diep raakt.

Ik bewonder deze vrouw en vraag God om haar te zegenen en te helpen.

10 OKTOBER 2021

Door Els van Veen, huisarts. Afgelopen week kreeg ik een brief van de Inspectie voor de Volksgezondheid. Dat maakte veel los. Niet alleen bij mij, ook bij mijn man en bevriende artsen. In de brief staat dat de Inspectie een ‘melding’ over mijn ‘uitlatingen’ heeft ontvangen. Tussen de regels door lees ik dat ik geen kritiek mag hebben op het Coronabeleid van deze regering. Ik voel me machteloos en boos. Ik maak me zorgen of ik wel kan blijven werken als huisarts. Het geeft veel stress bovenop de stress die er de afgelopen 20 maanden al was.

‘Geen kritiek tot de crisis voorbij is’

Sinds Corona is er vanuit de KNMG een fatwa uitgesproken op kritiek op de minister van VWS, het RIVM en de GGD-en. Ik werd er destijds kopschuw van en plaatste een tijdlang geen berichten meer op het forum van Medisch Contact. Tot Corona gaf ik regelmatig mijn mening op dat forum. Vanaf Corona voelde het steeds onveiliger. Maar ondanks de oproep geen kritiek te uiten, werd het gevoel dat er iets niet klopte in de (niet)berichtgeving juist steeds sterker.

Later in 2020 deed ik op verzoek van de redactie van Medisch Contact mee aan een interview . Het riep veel reacties op, maar verschillende artsen plaatsten hun reactie toen al anoniem uit angst verketterd te worden. Ik had aan het interview meegedaan omdat ik een open dialoog over de Corona-maatregelen miste. Ik miste die vooral onder mijn collega’s. Maar vanaf najaar 2020 werd de vijandigheid steeds erger. In december van 2020 legde ik een verklaring af bij de buiten-parlementaire onderzoekscommissie (BPOC) over de Coronamaatregelen. Buiten-parlementair, omdat het parlement het Coronabeleid niet wilde onderzoeken middels een parlementaire enquete.

Die onwil bij het parlement, om niet kritisch te zijn op het Coronabeleid, is er ook bij de media. Sterker nog, na mijn verklaring bij de BPOC werd mijn oude praktijk vrij agressief benaderd door

journalisten van landelijke kranten. En ook al gaf ik aan dat ik geen interview wilde geven, toch werd mijn naam genoemd in een artikel in het Algemeen Dagblad over ‘gevaarlijke’ huisartsen. Gevaarlijk in de zin van ‘kritisch op het coronabeleid van de regering’. Niemand van de artsenorganisaties nam het voor me op. Integendeel, Medisch Contact besteedde zelfs aandacht aan het betreffende artikel. Het gaf me een machteloos gevoel. Ik voelde me in de steek gelaten door mijn beroepsgroep.

De KNMG

In maart 2020 had ik nog geen woorden voor het onbestemde gevoel wat ik kreeg toen ik las dat de voorzitter van de KNMG dit schreef.

“De afgelopen week heb ik verschillende artikelen, columns en tweets gelezen over de aanpak van het coronavirus. (…) Ik snap de zorgen, maar wil artsen vragen om de aanpak van het RIVM en de GGD’en in deze fase actief te steunen: zij zijn de deskundigen.

Het RIVM, de GGD’en en VWS staan onder hoge druk en er wordt momenteel heel hard gewerkt. We moeten op hun deskundigheid vertrouwen, en niet alleen wij: ook bedrijven, instellingen en burgers kijken in deze spannende tijden naar het RIVM en de GGD’en en volgen hun adviezen. Als we deze situatie in Nederland onder controle willen houden, dan is breed publiek vertrouwen in deze organisaties en de bereidheid hun adviezen te volgen cruciaal.

Het mag in tijden van ophef en sociale media wel eens anders lijken, maar gelukkig hebben we als artsen in Nederland nog steeds autoriteit. Wat wij vinden en zeggen telt voor veel mensen zwaar. (…)

Ik denk dat het van groot belang is dat we artsen nu terughoudend zijn met eenzijdige verhalen en kritiek op het handelen van de GGD-en en het RIVM. We moeten beseffen dat deze partijen nu simpelweg geen tijd hebben om te reageren op al dan niet terechte kritiek. Dat moeten we op dit moment ook niet van ze vragen. Laten we onze kritische kanttekeningen bewaren voor de evaluatie en dan beide kanten horen. Dan kunnen we ook bekijken of een protocol wel of niet goed was.

In deze situatie is het alle hens aan dek, ik wil mijn grote waardering uitspreken aan alle medewerkers van RIVM, GGD’en, VWS en ook aan de minister. Wij als KNMG geven hen de steun die nodig is en ik roep onze leden op om dat ook te doen.”

Oorlogssituatie

Ruim een jaar later is mijn analyse dat er een oorlogssituatie is gecreëerd door onze regering, bewust of onbewust. ‘Samen tegen Corona’: Samen tegen een onzichtbaar virus dat dood en verderf zaait. De overheid annex OMT als ferme en sterke beschermer die ons veiligheid geeft en onze gezondheid beschermt. In een oorlogssituatie is er een vijand en is er nodig dat de manschappen loyaal zijn aan het eigen vaderland. Op deserteren staat de doodstraf. We moesten samen tegen het virus strijden was de boodschap. Kritiek was niet gewenst, want dan zou het beleid niet meer éénduidig zijn, was het idee.

Ruim een jaar later horen we niet zoveel meer over het virus dat onze ‘vijand’ is. Het ‘samen tegen corona’ is verworden tot ‘samen tegen de ongevaccineerden’. Daar doen de mainstream media dan wel weer ijverig aan mee. Hele artikelen gaan er over hoeveel ongevaccineerden er op de IC liggen. Welke risico’s gevaccineerden lopen door ongevaccineerden. Sinds Corona is er een schuldige voor je (over)lijden aan Covid gekomen, zijn mensen bang voor elkaar gemaakt. Op de één of andere vreemde manier zijn de media nog steeds niet kritisch op het Coronabeleid. Nog steeds spelen ze de regering met hun berichtgeving in de kaart. Artsen zijn steeds banger geworden om zich uit te spreken. Niemand wil natuurlijk een brief van de Inspectie op zijn deurmat vinden.

Brief van de Inspectie

Ik ben in de beeldvorming in 20 maanden tijd veranderd van een huisarts die een ‘held in de frontlinie’ was, in een huisarts die door de Inspectie voor de Volksgezondheid wordt gebruikt als afschrikwekkend voorbeeld voor andere artsen. Ik moet mijn mond houden over het coronabeleid. Ik moet uitvoeren en verder zwijgen. Ik vind het gevaarlijk om zonder nadenken opdrachten uit te voeren. Bovendien heb ik een geweten dat steeds harder roept ‘dit is niet goed’.

Ik voel me gebruikt door deze regering. Ik ben teleurgesteld in de KNMG en de Inspectie voor de Volksgezondheid, zij voelen voor mij als handlangers van de regering. Zij zouden moeten zorgen voor een goede Volksgezondheid. Zij zouden moeten waarborgen dat artsen in een veilig klimaat goed en verantwoord hun werk kunnen doen. Ik voel mij niet meer veilig in de medische wereld. We zijn bang voor elkaar gemaakt. Velen durven hun vragen en twijfels niet meer te uiten. Angst geeft stress. En gestreste artsen lopen meer risico om fouten te maken.

De Inspectie heeft zijn doel niet bereikt met mij. Ik zal mijn vak naar eer en geweten blijven uitoefenen. En daar hoort ook bij dat ik mij openlijk uitspreek.

Zo waarlijk helpe mij God Almachtig.

20210524 Over gelijkheidsdenken

Deze tekst wil ik graag delen omdat deze vrouw goed kan schrijven en met kennis van zaken.

Via Veren Of LoodNieuws, Opinie & Debatblog

Oost-Indisch dove overheid op ramkoers’

DOOR VICKI VAN LOMMEL

De overheid reduceert 17 miljoen mensen beleidsmatig tot onbetrouwbare ‘resources’ en meent al hun rechten en privacy te mogen schenden. Kinderen zullen in alle opzichten de hoogste rekening betalen.

We leven in een tijd waarin de Nederlandse overheid ons wil laten geloven dat gelijkheid zit in het bieden van exact hetzelfde aan iedereen. Volgens dat gelijkheidsdenken, dat in vele landen ter wereld een trend lijkt, betekent het dat als de oudste goed is in gitaar spelen, je al je kinderen een gitaar moet geven. Voor vele gezinnen is dan het geld op. Genoeg gezinnen in Nederland die schaarste kennen. En dat terwijl de jongste mogelijk juist goed is in dansen. In de wereld van zogenaamde gelijkheid die ons wordt voorgehouden, zou je ze dan allen ook nog dansschoenen moeten geven, maar het geld is op. Er is niet eens geld voor één paar dansschoenen. In deze realiteit mag dus het ene kind zichzelf wel ontplooien naar wie die is, maar moet de ander zich voegen naar de ander. De uitkomst is allesbehalve gelijk.

Het kind wordt in de huidige samenleving echter verboden zichzelf te ontdekken. Het genderthema wordt aan kinderen opgedrongen, terwijl een kind op jonge leeftijd alleen maar geïnteresseerd is in de wereld spelend ontdekken, telkens een stapje meer, wat gevaarlijker… ondeugender… zelfstandiger. Zo ontdekt ieder kind op weg naar volwassenheid zelf wel wie die is, daar hoeven we geen lespakketten aan te besteden, mediabeelden over op te dringen of wat dan ook. Als meisjes gaan demonstreren omdat ze geen rok meer mogen dragen op school, zoals in het stadje Lewes in 2019, schiet het gelijkheidsdenken juist haar doel voorbij. Het zijn de zaken van volwassenen niet, slechts dat van het kind. Het is niet aan ons om een kind in een bepaalde richting te drukken, het is aan het kind om te ontdekken, met vallen en opstaan, welke kant die op wil.

De overheid sluipt steeds verder ons leven in. “Dat gemeenten ver binnendringen in de onlineprivésfeer van burgers past in een trend. Vorige maand bleek uit onderzoek van NRC Handelsblad dat de Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid (NCTV) tegen de wet in nepaccounts inzet. Eerder bleek dat de Nederlandse krijgsmacht op grote schaal sociale media analyseerde om onrust in de samenleving op te sporen,” schreef de Volkskrant. De ‘burger’ gereduceerd tot onbetrouwbare last door een overheid die zelf een gigantische blinde vlek voor de snuit heeft zitten ten aanzien van haar eigen functioneren.

Zoals de samenleving op dit moment functioneert hebben we kinderen ‘het kind van de rekening’ gemaakt. Zij betalen de hoogste prijs. Terwijl ze zich in de levensfase bevinden waarin ze zichtbaar razend snel groeien in alle opzichten, heeft de Nederlandse overheid voor hen bepaald dat hun leven voor lange onoverzienbare tijd op pauzestand staat. Om ouderen te redden die niet te redden zijn van sterfte door ouderdom. Voor het zesde jaar op rij overleden meer ouderen omdat we als land in een gigantische vergrijzingsgolf zitten, doordat de tijd van sterfelijkheid voor de babyboomgeneratie is aangebroken, hoezeer we onze geliefden ook bij ons willen houden. Op persoonlijk vlak is elk verlies pijnlijk, maar het is irreëel om je aan een illusie vast te klampen die de wereld op slot houdt en zeer wel mogelijk het leven daardoor van de huidige kinderen op langere termijn met jaren verkort. Mensen zijn in de geschiedenis op zo’n grote schaal nog nooit zo oud geworden, waarom zouden we datzelfde voorrecht kinderen nu ontnemen?

In Duitsland willen ze kinderen vanaf 12 jaar vóór komend schooljaar vaccineren met het coronavaccin zodat ze weer naar school kunnen. Alsof ze zonder anders een gigantisch gezondheidsrisico zouden zijn voor zichzelf of anderen. Beweren dat een nieuwe onbewezen vaccintechniek toepassen op jongeren die geen gezondheidsrisico lopen ten opzichte van corona de beste keuze is, onder dreigement van geen onderwijs, is regelrecht crimineel. Tijdens het laatste coronadebat vertelde Hugo de Jonge dat de Europese Commissie (EC) voor komende jaren twee coronavaccins per persoon per jaar aan het inkopen is. De Tweede Kamer zag collectief schaapachtig toe dat het goed was?! Werken er helderzienden bij de EC dan, dat ze de noodzaak van al die vaccins nu al kunnen voorspellen? En Rutte schroomt veelal niet om het Duitse voorbeeld te volgen. Dus na de huidige broodkruimels van schijnbare versoepelingen krijgen we niet onwaarschijnlijk bij de start van het volgende virusseizoen in september weer lockdowns en zelfs uitsluiting van kinderen uit de samenleving?

Naast je identiteit valt dus ook je gezondheid niet langer onder jouw beslissingsrecht. We worden zonder enig democratisch proces willoos gemaakt en ontmenselijkt. Waarbij ook kinderen worden bedreigd met deze moord op het individu. De overheid reduceert mensen tot dingen waarover zij alleen het beslissingsrecht claimt te hebben en we kijken er naar, maar weinigen spreken zich uit, laat staan dat ze er actief tegen ageren. Feitelijk zien we deze graduele ontmenselijking al jaren aankomen, want ook in de werksfeer worden mensen allang niet meer gecategoriseerd als werknemers of personeel, maar als ‘resources’.

In Nederland doet de overheid alleen aan gelijkheid als het binnen haar beoogde verdienmodel past. In Nederland faket men haar interesse in milieu en klimaat om het creatief milieu- en klimaatboekhoudverdienmodel hoogtij te laten vieren ter verrijking van het selecte vriendenclubje waarvoor 17 miljoen mensen nog dieper en langer mogen kruipen. Zonnepanelen en windmolens worden, desnoods voordat ze technisch afgeschreven zijn, afgebroken als op een andere manier veel meer subsidie binnen te rijven valt. Subsidie beschermt het milieu en klimaat niet, maar is juist een ondemocratische bedreiging waar de nepgroene jongens en meisjes veel financieel plezier aanbeleven! Als Nederland daadwerkelijk geïnteresseerd zou zijn in het milieu en klimaat dan zou ze concreet metingen uitvoeren in plaats van op basis van een model boeren te willen onteigenen ten behoeve van de vierde industrialisatie, concreet Tristatecity: Nederland als wereldstad, het plaatje dat perfect in de digitale Verenigde Naties en World Economic Forum surveillancedictatuur past. Als antwoord op een zogenaamde pandemie gaan ze nog meer mensen op een kleine oppervlakte ophokken: het ultieme walhalla voor ziekteverwekkers!

Iedereen begrijpt dat je als bevolking geld dient te verdienen, dient te innoveren en ondernemen om als land welvarend te zijn en blijven. Dat horecagelegenheden juist hubs kunnen zijn ter stimulering van de daarvoor benodigde creativiteit. Het verleden heeft al vaker aangetoond dat op een bierviltje prachtige succesvolle businessmodellen zijn ontstaan. Maar de Nederlandse overheid lijkt meer geïnteresseerd in het sociaal isoleren en definitief geselen van mensen achter hun ‘thuiswerk’scherm dan dit land welvarend te houden. Als het Nederlandse coronabeleid na meer dan een jaar iets aantoont, dan is het wel dat mensen beter kunnen omgaan met een virologisch risico dan met langdurig sociaal isolement. Langdurige sociale afzondering houd je niet gezond en beschermt niet tegen virussen, een sociaal leven maakt gelukkig en daarmee wordt ook je natuurlijke afweersysteem versterkt. Als iets duidelijk is, is dat de mens niet gemaakt is om te opereren in een koude wereld van artificiële intelligentie, robotisering en digitalisering en dat het alle innovatie en ondernemerschap juist in de kiem smoort. Een mens heeft het nodig dat hij de klep van de brievenbus hoort klepperen door de mens als postbode die er net wat heeft ingegooid in plaats van een of andere onbestendige drone, waarmee de lucht zwart ziet omdat niks meer in en uit huizen gaat zonder die vliegende voorwerpen. De mens wil een geruststellende aanraking van een arts op zijn arm voelen als hij de diagnose krijgt dat hij ernstig ziek is, geen kille app die hem dat meedeelt. De mens die een frisse wandeling nodig heeft, waardoor hij de buurman spontaan op straat tegenkomt die net de hond uitlaat en een leuk nieuwtje weet te vertellen. Het gesprek op het werk bij de koffieautomaat dat leidt tot een ‘eureka’ moment… de mens heeft mensen nodig! Zonder andere mens, is deze mens er niet. We bestaan doordat de ander ons de spiegel voorhoudt.

Begrijpen we nu eindelijk dat waar ook ter wereld gewone mensen worden uitgebuit? Alles draait om het verdienmodel dat de machthebbers hebben bedacht. Als je opmerkt dat ze iemand een poot uitdraaien, praten ze het recht met dat er anders geen geld te verdienen valt. Maar ten aanzien van het coronabeleid hebben ze geen enkele seconde geaarzeld om met bakken geld te smijten en kunnen ze van 9,1 miljard euro aan verplichtingen en 4,3 miljard euro aan uitgaven de rechtmatigheid niet eens aantonen. (Toekomstig) zuurverdiend belastinggeld dat ze zo laten verdampen?! Waar is hun verdienmodel nu? Waar was hun zogenaamde ‘milieu’ ideologie toen ze beleidsmatig faciliteerden dat de wereld wordt vervuild door miljarden mondkapjes die geen enkele beschermende functie hebben omdat het dagelijks leven nooit een ‘testsituatie’ kan evenaren. Die vochtige mondkapjes verdwijnen onder andere simpelweg in broekzakken, waarna ze onnadenkend later ongewassen weer worden opgezet.

Lees het hele artikel.

Dit essay verscheen eerder ook op de Groningerkrant.nl

Meer van Vicki van Lommel vindt u hier.

20210513 Over een samenzweringsdenker zijn

via Frontnieuws

Heb de moed om een samenzweringsdenker te zijn!

Uit het artikel:

“Alles is gezegd, alles is gezegd over alles!” – Heeft deze zin de laatste tijd veel door uw hoofd gespookt? Verbaast niets van wat er nu gaande is u nog? Het verbaast u zelfs niet meer dat de regeringen alle rechterlijke uitspraken en wetenschappelijke studies negeren, en dat praktisch elke dag? Dat is omdat u weet dat het deel uitmaakt van hun plan. Dan bent u dus een samenzweringstheoreticus, en ik hoop dat u er trots op bent.

Omdat samenzweringsdenkers vaak gewoon realisten zijn die zich aan de feiten houden en durven te kijken naar de voor de hand liggende verbanden die anderen weigeren te zien. Daar is kracht en moed voor nodig. Behalve… als je eenmaal op zoek gaat naar de waarheid, betaal je een hoge prijs. En de overgrote meerderheid is niet bereid die prijs te betalen, schrijft fr.sott.net.

Zij zouden liever stikken onder hun mondkapjes, geïsoleerd en opgesloten blijven, zich blootstellen aan het onbekende gevaar van een experimentele vaccinatie en – zonder een spier te vertrekken – toekijken hoe kinderen en bejaarden lijden… ALLES lijkt hun verkieslijker dan zich bewust te worden van zeer verontrustende feiten.

Over welke feiten hebben we het? Hier laat ik het over aan de voormalige Duitse voorzitter van het Bureau voor de Bescherming van de Grondwet, Hans-Georg Maaßen, die het in een recent interview met het tijdschrift Epoch Times zeer duidelijk heeft verwoord:

De acties van overheidsfunctionarissen zijn niet langer incompetentie of onwetendheid, maar duidelijk voorbedachte rade.

De ernstige schade die aan de bevolking en aan de economie wordt toegebracht, is opzettelijk, omdat de machthebbers al ruimschoots de tijd hebben gehad om op een zeer wetenschappelijke manier de relevantie en de secundaire en consequente effecten van de genomen maatregelen te onderzoeken, en op transparante wijze aan het publiek voor te leggen. Maar dat zijn ze niet van plan, want ze hebben duidelijk andere plannen.

En dit is een schandaal dat zich op klaarlichte dag, openlijk, voor onze ogen afspeelt! Degenen die deze feiten nog steeds ontkennen, zijn ofwel degenen die hun spel meespelen, – of degenen die deze feiten gewoon niet willen erkennen.

Zij willen NIET nadenken over deze ongemakkelijke waarheden. Ze weigeren de juiste conclusies te trekken. Zij klampen zich met alle macht vast aan deze maatregelen en beweren dat zij gerechtvaardigd zijn. Maar waarom? Om welke redenen? Waarom aanvaarden zij liever deze afschuwelijke reële situatie, dan de moed te hebben er vraagtekens bij te zetten?

Wel, een deel van de reden voor dit fenomeen is het volgende:

COVID-19 Generale repetities en bewijs van het plan

Zodra ik het Coronabeleid van mijn eigen land in twijfel trek, moet ik noodzakelijkerwijs het beleid van andere landen in twijfel trekken en de verbanden erkennen die er bestaan. Dus moet ik het systeem in vraag stellen, en kan ik niet langer mijn ogen sluiten voor de mogelijkheid van een globale samenzwering.

Wiskundig gezien is de kans immers nog steeds betrekkelijk klein dat iedereen tegelijkertijd dezelfde “fouten” maakt, of dat China, dat toevallig van de crisis profiteert, alles goed doet. Maar wat betekent dat? Nou, het betekent dat ik een realiteit onder ogen moet zien. En het betekent dat ik een zeer onaangenaam en bedreigend idee onder ogen moet zien dat mijn perceptie van de wereld volledig zou kunnen vernietigen. Namelijk, dat die daarboven ongelooflijk machtig zijn, en mijn welzijn niet willen. Vanaf dat moment, kan ik me niet meer veilig voelen.

Het is te vergelijken met de traumatische ervaring van een kind dat plotseling beseft dat zijn ouders niet van hem houden – en dat nooit hebben gedaan.

Zou je dat soort informatie willen horen? Nee, ik denk het niet. Maar het wordt nog erger. Want dit besef, dat op zichzelf al moeilijk en ongemakkelijk is, heeft gevolgen. Want ik zal gedwongen worden te handelen, te onderzoeken, op te staan om dit onrecht te bestrijden. Anders zal ik opzettelijk medeplichtig zijn. Dus ik moet handelen en uit mijn comfort zone komen. En dat druist in tegen de huidige neiging van mensen om zoveel mogelijk moeite te besparen. Elke actie vereist dat je jezelf overtreft en begint na te denken om te kunnen handelen. Maar het is aangenamer om helemaal niets te doen – en vooral niet te denken.

En dan is er misschien nog iets onaangenamer. Hoewel mensen een aangeboren behoefte hebben om zich te conformeren aan de meerderheid, zullen zij ertoe worden gebracht tegen de stroom in te zwemmen en de confrontatie met deze veronderstelde meerderheid aan te durven gaan. Dit kan leiden tot marginalisatie, tot sociale uitsluiting. En dit is een tamelijk ongemakkelijke opstelling, omdat de mens absoluut deel wil uitmaken van de groep en wil integreren. En natuurlijk, wil hij niet gezien worden als vreemd of marginaal. Hij wil door iedereen herkend worden.

In het ergste geval is het het verlies van een baan, van je verwanten of vrienden die je standpunten niet aanvaarden, het is het zwaard van Damocles dat als een dreiging boven je hoofd hangt. Onze machthebbers en de media van het establishment weten dit allemaal, en zij spelen met ons door deze tendensen te versterken. Zij spelen met onze instincten, met onze menselijkheid, zij weten dat wij in de eerste plaats bezorgd zijn over het behoud van onze persoonlijke veiligheid en comfort. Daarom doen zij zich voor als zorgzame en beschermende ouders, bevelen gevend, prijzend en berispend, maar alles onder het mom dat zij alleen het goede met ons voorhebben en zich voordoen als de bewakers van onze veiligheid.

Zij weten ook dat wij de voorkeur geven aan de makkelijke weg en de minste inspanning. Daarom reiken zij ons een waarheid aan, die zij opwerpen als een unieke en universele waarheid, die door allen wordt aanvaard en die niet in twijfel mag en kan worden getrokken. Nee, het kan niet in twijfel worden getrokken. En de symbolische voorstelling van deze waarheid, wel, het is de muilkorf in de vorm van het mondkapje.

Bovendien creëren zij op deze manier een zeer sterke illusie, namelijk die van:

Iedereen denkt zo! Daar is iedereen het mee eens! Je durft je er dus niet tegen te verzetten, en tegelijkertijd zo weinig solidair te zijn met anderen, zo ver van de kudde en de meerderheid!

Als iemand het waagt openlijk kritiek te uiten, is de knuppel die onmiddellijk daarna komt: “je bent gek, je bent een samenzweringstheoreticus”, of erger. Vervolgens worden studies besteld om te bewijzen dat deze andersdenkenden geestelijk gestoord zijn, of onnozelaars die geen onderwijs hebben genoten, of zelfs extremisten. Dus alles zal zo gedaan worden dat boven alles, niemand hen volgt!

En zo bevindt de meerderheid zich in een onderdanige, passieve, bijna infantiele rol, waarin onafhankelijk denken en onderscheidingsvermogen worden geremd. In deze rol handelt men en wordt men voornamelijk beheerst door zijn emoties, door druk en door manipulatie, wat leidt tot kinderlijk gedrag. Iedereen die er anders over denkt zal daarom worden uitgescholden, aangesproken, beledigd, afgewezen. Dit leidt tot een wijze van blind geloof, van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid. Dit is een gevaarlijk wapen in de handen van de machthebbers, omdat zij op emoties inspelen. En we zijn niet meer ver verwijderd van de woedende menigten die de huizen van dissidenten in brand steken.

Kunnen mensen die er anders over denken dan gewoon achterover leunen en niets doen? Het antwoord is nee.

Maar zoals velen van u hebben gezien, is het erg moeilijk om met echte ontkenners te communiceren, omdat zij niet echt openstaan voor feiten of argumenten.

Het is duidelijk dat ze niet willen dat we ze wakker maken. Zij willen niet dat hun naïeve kijk op de wereld hun wordt ontnomen, en zij willen zeker geen “buitenstaanders” worden, of gezien worden als “samenzweringstheoretici”.

Als ze dat hadden gewild, hadden ze het allang begrepen. Want na het horen van de talloze schandalen in de politiek, het bedrijfsleven en de media, zouden zij begrepen hebben dat de machtigen van deze wereld zelden goede bedoelingen met ons hebben en dat zij niet plotseling in onze gezondheid geïnteresseerd zijn.

De eerste stap is dus de voorwaarden te scheppen om mensen ontvankelijk te maken voor andere argumenten, om enigszins bereid te zijn om ongemakkelijke waarheden aan te horen. Zij moeten het idee kunnen aanvaarden dat juist de mensen die zij zo graag vertrouwden, misbruik maken van hun vertrouwen.

Het is een proces van rijpheid, dat voornamelijk afhangt van persoonlijke achtergrond en ervaring. Er komt een tijd dat men de waarheid wilt weten. En dit proces kan worden begeleid en ondersteund door een ander discours dan dat van de machthebbers en hun media:

Kritische burgers zijn het aan zichzelf verplicht te laten zien dat zij met velen zijn, ten einde beetje bij beetje deze illusie van een “weldenkende” meerderheid te vernietigen.

Zij kunnen informatie verstrekken aan degenen die daarvoor openstaan, de juiste vragen stellen om tot nadenken aan te zetten.

Zij kunnen informatie verspreiden en de “enige waarheid” weerleggen die men ons probeert te doen geloven.

Ze kunnen in de openbaarheid komen, en een rolmodel zijn voor anderen.

Zij kunnen netwerken en verbindingen tot stand brengen, zodat minder mensen zich met hun

ongemak geïsoleerd voelen.

En het is nu de hoogste tijd om uit deze defensieve houding te stappen!

Hoeveel mensen heb ik al niet gehoord, die hun zin beginnen met zichzelf te verdedigen:

“Ik ben geen samenzweringstheoreticus, maar…”

“Ik ben niet tegen vaccins, maar…”

“Ik ben geen complotdenker, maar…”

Nu is het genoeg! Het is tijd om je houding te veranderen, om op jezelf te vertrouwen – en je onderscheidingsvermogen.

Als je defensief bent, heb je verloren.

Wees gewoon trots om gezien te worden als onevenwichtig of samenzweerderig. Zoals eerder gezegd, dit zijn gewoon andere woorden voor mensen buiten het systeem en en voor zichzelf denken: zelfdenkers.

Dus: heb de moed om een samenzweerderige zelfdenker te zijn!

Wees er trots op dat u als onevenwichtig of samenzweerderig wordt beschouwd. Zoals eerder gezegd, zijn dat gewoon meer woorden voor mensen buiten het systeem en voor zichzelf denken: zelfdenkers.

Heb de moed om een samenzweringsdenker te zijn!

Zie ook covidrepetities bewijzen het plan

Zie ook Puur, onversneden kwaad

“De hel is leeg en alle duivels zijn hier.” – William Shakespeare.

Over corona en de gevolgen 2

Bij ninefornews zag ik een artikel met de kop: Neuroloog ontslagen na kritiek op coronabeleid

Neuroloog ontslagen na kritiek op coronabeleid: ‘Ik ga voor het eerst in mijn leven de barricaden op’15 december 2020

Uit het stuk:

Neuroloog Jan Bonte, ook wel outcast in de geneeskunde genoemd, spreekt zich al een tijdje kritisch uit over de coronamaatregelen, zowel op zijn website als op social media. Hij kondigde aan geen mondkapje te zullen dragen in het ziekenhuis waar hij waarnam, maar zwichtte uiteindelijk onder de druk. Artsen die het niet eens zijn met het coronabeleid hebben het in deze tijd extra zwaar te verduren. Ze worden gecensureerd en in het ergste geval ontslagen. Dat laatste overkwam gisteren ook Bonte.

… “Uithuilen en opnieuw begonnen. Het is wat het is.” De neuroloog zegt dat hij vandaag voor het eerst in zijn leven de barricaden opgaat. Vanavond zijn er verspreid door het land meerdere protestmarsen.

…De neuroloog zei tegenover de buitenparlementaire onderzoekscommissie dat de coronamaatregelen niet proportioneel zijn en dat van sommige maatregelen zelfs bewezen is dat zij niet effectief zijn.

…Over de mondkapjes zei hij: “De ene na de andere studie verschijnt nu over de zinloosheid van het vele testen, de zinloosheid van mondkapjes en dat de Infection Fatality Rate niet hoger is dan die van de griep. Dat kunnen Koning Mark en Hertog Hugo niet lang genoeg negeren totdat het vaccin ze komt redden.”

…Het gaat hier niet om het coronavirus. Het gaat om iets ergers

Artsen die het coronabeleid bekritiseren, moeten op hun qui-vive zijn. Eerder stuurde Terpstra de Inspectie op arts Marije Berkelaar af. Zij kreeg een dreigende brief op de mat. Wat had ze verkeerd gedaan? Ze had zich kritisch uitgelaten over het coronabeleid.

Berkelaar besloot ontslag te nemen als huisarts. “Er gebeuren ernstige dingen in de wereld. Het gaat hier niet om het coronavirus. Het gaat om iets ergers, namelijk overheersing, controle en dictatuur. Dit alles gebeurt onder het mom van een virus,” zei ze in een videoboodschap.

Tijdens haar werk als huisarts ontdekte ze naar eigen zeggen hoe corrupt het systeem is. Dat maakte haar misselijk. “Ik heb geneeskunde gestudeerd om mensen te helpen, maar kom er nu achter dat ik opgeleid ben om te werken voor een systeem dat mensen afhankelijk, dom en ziek houdt,” zei Berkelaar. “Dit is een ernstige misdaad.”

Bij Frontnieuws een stuk met de kop: Duitsland 1970: Zelfs bij een griepepidemie met 55.000 doden geen lockdown.

Uit het stuk: Sterftecijfer 2020 in vergelijking / Aantal sterfgevallen in Duitsland per kalenderweek

Door opnieuw een harde lockdown in te stellen, dit keer zelfs met deels een avondklok , hebben politici definitief een rode lijn overschreden. De detailhandel en andere sectoren van de economie te gronde richten en de grenzen van de veerkracht van geesteszieken, ouderen of eenzame mensen af te tasten, staat in geen verhouding tot de gezondheidsrisico’s van het Coronavirus.

Daarbij kunnen we er zeker van zijn dat er vanuit statistisch oogpunt heel wat bedrog in het spel is om deze politieke handeling te rechtvaardigen, meldt PI-News.

…Het is dankzij de bewustmaking van de alternatieve media dat de mainstream media bij de aankondiging van het aantal “Corona-doden” nu eensgezind de uitdrukking “gestorven met Corona” gebruiken in plaats van “gestorven door Corona”. Hiermee wordt erkend dat er mogelijk een andere doodsoorzaak is geweest.

…Ze schrikken ook niet terug voor schaamteloze leugens, zoals journalist Boris Reitschuster maandag blootlegde:

DIVI-voorzitter en hoofdarts Janssens betreurt bij #Will in #ZDF de dramatische situatie op de intensive care units als gevolg van Covid-19. Spoedarts Fiechtner informeert in de intensive care unit van Janssens. Resultaat: momenteel geen enkel Covid-19 geval daar”.

…Er is echter een rots in de branding waarop het politiek-mediale Corona-narratief verbrijzeld wordt. We hebben het over oversterfte. Dit heeft betrekking op een verhoogd sterftecijfer ten opzichte van de verwachte waarden op lange termijn. Uit deze statistieken is gemakkelijk af te leiden hoeveel slachtoffers bijvoorbeeld de verschillende griepepidemieën in Duitsland hebben geëist. Laten we eens goed kijken:

Aziatische griep (1958): 30.000 doden

Hongkongse griep (1970): 40.000 doden (BRD); 15.000 doden (DDR)

Influenza-epidemie 1996: 20.000 doden

Griepepidemie 2013: 20.000 doden

Griepepidemie 2017: 23.000 doden

Griepepidemie 2018: 25.100 doden

Zo hebben we in de afgelopen 62 jaar in Duitsland zes griepepidemieën gehad, die tussen de 20.000 en 55.000 (!) sterfgevallen veroorzaakten. Daarnaast heeft het influenzavirus ook veel late en langdurige gevolgen.

En nu komen we bij twee cruciale vragen:

Is er in de geschiedenis van de Bondsrepubliek Duitsland op enig moment een lockdown opgelegd vanwege een van de influenza-epidemieën, waarvan de meest verwoestende tot 55.000 sterfgevallen heeft geleid?

Het antwoord is nee.

…Over het algemeen is er geen opmerkelijke oversterfte waargenomen in de tweede golf van de pandemie, en bij de jonge bevolking is er zelfs meer sprake van ondersterfte.

Overbelasting van het ziekenhuis? Dat krijgen we elke keer als er een griepepidemie is…

Dan blijft het argument over dat de lockdown bedoeld is om overbelasting van het ziekenhuis te voorkomen. Zoals uit het verleden is gebleken, gebeurt dit bij elke grote griepepidemie. Het is gewoon dat niemand er ooit om heeft gegeven…

Conclusie

Het feit dat mensen de verwoestende griepgolven in het verleden als een normaal levensrisico aanvaardden, terwijl men nu Duitsland wegens “Corona” tegen de muur drukt, die tot nu toe alleen maar tot een kleine overmaat aan sterfte heeft geleid, documenteert de omvang van de waanzin waaraan we nu worden blootgesteld.

Zie het volledige artikel hier

Bij The Unz Review een artikel met de kop: 2020 was GloboCap Year Zero van CJ Hopkins (een bekroonde Amerikaanse toneelschrijver, romanschrijver en politiek satiricus)

(GloboCap is globalistische kapitalisten, is de wereldwijde macht)

Uit het stuk: 2020 was GloboCap Year Zero. Het jaar waarin de wereldwijde kapitalistische heersende klassen de illusie van democratie ophielden en iedereen eraan herinnerde die feitelijk de leiding heeft, en wat er precies gebeurt als iemand hen uitdaagt.

In de relatief korte periode van de afgelopen tien maanden zijn samenlevingen over de hele wereld onherkenbaar getransformeerd. Grondwettelijke rechten zijn opgeschort . Protest is verboden . Een afwijkende mening wordt gecensureerd . Overheidsfunctionarissen vaardigen edicten uit die de meest fundamentele aspecten van ons leven beperken … waar we heen kunnen, wanneer we daar naartoe kunnen gaan, hoe lang we daar mogen doorbrengen, hoeveel vrienden we daar mogen ontmoeten, of en wanneer we daar naartoe kunnen gaan tijd met onze families, wat we tegen elkaar mogen zeggen, met wie we seks kunnen hebben, waar we moeten staan, hoe we mogen eten en drinken , etc. De lijst gaat maar door.

De autoriteiten hebben de controle over de meest intieme aspecten van ons dagelijks leven overgenomen. We worden beheerd als gevangenen in een gevangenis, verteld wanneer we moeten eten, slapen, sporten, krijgen privileges voor goed gedrag, worden gestraft voor de minste overtredingen van een steeds veranderende reeks willekeurige regels, worden gedwongen identieke, vernederende uniformen te dragen (zij het alleen op onze gezichten), en anderszins meedogenloos gepest, misbruikt en vernederd om ons compliant te houden.

Niets hiervan is toevallig, of heeft iets te maken met een daadwerkelijk virus of enig ander soort bedreiging voor de volksgezondheid. Ja, voordat sommigen van jullie ballistisch worden, geloof ik dat er een echt virus is, waaraan een aantal mensen daadwerkelijk is overleden, of dat op zijn minst heeft bijgedragen aan hun dood … maar er is absoluut geen enkel bewijs van enige authentieke volksgezondheid dreiging die op afstand de totalitaire noodmaatregelen waaraan we worden blootgesteld of de schade die wordt toegebracht aan de samenleving rechtvaardigt . Wat je ook gelooft over de zogenaamde “pandemie”, zo simpel is het eigenlijk. Zelfs als je de officiële ‘wetenschap’ accepteert, verander je niet de hele planeet in een pathologized-totalitaire nachtmerrie als reactie op een gezondheidsbedreiging van deze aard.

Het idee is letterlijk krankzinnig.

GloboCap is echter niet gek. Ze weten precies wat ze doen … wat ons een lesje leert, een les over macht. Een les over wie het heeft en wie niet. Voor studenten geschiedenis is het een vertrouwde les, een standaard in het repertoire van rijken, om nog maar te zwijgen van het repertoire van strafinrichtingen.

De naam van de les is “Kijk wat we met je kunnen doen wanneer we maar willen.” Het punt van de les spreekt voor zich. De VS hebben de wereld deze les geleerd toen het Hiroshima en Nagasaki vernietigde. GloboCap (en het Amerikaanse leger) leerden het opnieuw toen ze Irak binnenvielen en het hele Grotere Midden-Oosten destabiliseerde. Het wordt regelmatig onderwezen in penitentiaire inrichtingen wanneer de gevangenen een beetje te onhandelbaar beginnen te worden en bedenk dat ze in aantal in aantal overtreffen. Dat is waar het “lockdown” concept is ontstaan. Het is geen medische terminologie. Het is terminologie van de strafinrichting.

ees het stuk verder hier waarin ook meerdere verwijzingen.

Bij Winter Watch (Winters’ Waarneming) een stuk met de kop: globalisten spelen voor God met onbewezen DNA-herschrijvende injectie door Giuseppe Vafanculo ( Hij is een voormalig beroepsjournalist met meer dan 500 artikelen in grote kranten en tijdschriften in de jaren tachtig. Zijn midlife-carrièreverandering bracht hem ertoe om summa cum laude af te studeren aan een top vijf Amerikaanse College of Oriental Medicine met een Masters of Science in Oriental Medicine en een Bachelors of Science in Eastern / Western Nutrition. Vafanculo is nationaal gecertificeerd en heeft een vergunning in Wisconsin en Virginia. Hij heeft 15 jaar een praktijk voor Oriëntaalse Geneeskunde / Acupunctuur / Holistische Gezondheid gehad en geleid. De aanslagen van de COVID-19-scamdemic brachten Vafanculo in 2020 terug naar de nieuwe massa-internetmedia.)

Uit het stuk: …Dit is letterlijk waar de mensheid nu voor staat met de krankzinnige haast om een niet-geteste, onbewezen nieuwe technologie op de markt te brengen – de injectie van Pfizer en binnenkort Moderna om menselijk DNA te herschrijven. De reguliere media noemen dit een vaccinatie. Het is niet.

…Het herschrijven van het DNA van een patiënt is geen vaccinatie. Deze gevaarlijke injecties door globalistische parasieten die god willen spelen door letterlijk een fragment van iemands DNA uit te snijden en het te vervangen door boodschapper-RNA dat chimeer ( Een chimaera (spreek uit als: chie’mera) of chimeer (spreek uit als: chie’meer) is in de biologie een mengsel van twee soorten hetzij als levend wezen ontstaan uit celmenging, hetzij als artefact wanneer paleontologen per ongeluk de resten van verschillende soorten combineren. De term is afgeleid van het Griekse chimaira https://nl.wikipedia.org/wiki/Chimaera_(biologie) ) heeft gemaakt dat de eigen genetische code van de patiënt probeert te overschrijven. Dit is transhumanistische verkrachting. Dit is absoluut satanisch overdreven door de frankenfool gekke wetenschappers die de globalistische parasieten dienen, allemaal om ons te redden van een bug die een vervelende kou op de borst veroorzaakt die 99,997% van de wereldbevolking onder de 65 jaar overleeft.

Nu al zouden de significante bijwerkingen grote zorgen moeten baren bij iedereen die overweegt de Pfizer-injectie te nemen: zes mensen stierven bij beperkte Pfizer-tests. Honderden hadden neurologische schade die niet weggaat. Vreemd genoeg ontwikkelden meerdere testdeelnemers Bell’s Palsy (het bevriezen van de helft van het gezicht in een grotesk masker).

Lees verder bij de link. Kijk daar ook naar de foto’s. Ik heb al meer links hierover gedeeld. Op veel plekken wordt de urgentie van delen gevoeld

Bij RT News las ik een artikel met de kop: Het meest dodelijke virus is niet Covid. Het is oorlog. door John Pilger ( hij is journalist, filmmaker en auteur, is een van de twee die tweemaal de hoogste onderscheiding van de Britse journalistiek heeft gewonnen. Voor zijn documentaires won hij een Emmy en een British Academy Award, een BAFTA. Naast talloze andere prijzen heeft hij een Royal Television Society Best Documentary Award gewonnen. Zijn epische Cambodja Year Zero uit 1979 wordt door het British Film Institute gerangschikt als een van de tien belangrijkste documentaires van de 20e eeuw.)

Uit het stuk: John Pilger: Er komt weer een Hiroshima – tenzij we er nu mee stoppen.

…Temidden van de grootste noodsituatie op het gebied van gezondheid in de moderne tijd, met miljoenen medische procedures die zijn vertraagd door de National Health Service, heeft Johnson een recordgroei aangekondigd van £ 16,5 miljard in de zogenaamde defensie-uitgaven – een cijfer dat de onderbenutte NHS vele malen zou kunnen herstellen.

Lees verder bij de link.

Lees ook: https://niburu.co/binnenland/15808-morgen-dinsdag-sleep-viroloog-ab-osterhaus-voor-een-tribunaal

en: https://opiniez.com/2020/12/16/rutte-verkwanselt-erfenis-thorbecke-met-lockdown/hansvantellingen/

Over datazwendel

herbloggen van Xander

Nederlandse moleculair analist: Er is geen tweede golf, alleen een datazwendel

Posted on 22/08/2020

‘Schandalige gang van zaken’ dat statistieken worden gemanipuleerd met volstrekt onbetrouwbare coronatesten

Het aantal wetenschappers, analisten en andere experts dat zich uitspreekt tegen het volstrekt absurde coronabeleid groeit met de dag. Moleculair analist Merel Boogaard is daar een van, en heeft tijdens een bijeenkomst op het Malieveld een verklaring voorgelezen waarin ze de vloer aanveegt met het RIVM en de volstrekt onbetrouwbare PCR testen, die, zoals wij al heel vaak hebben geschreven, helemaal niets zeggen of iemand wel of niet met corona is besmet. Nogmaals: er is géén tweede golf. Er wordt enkel propaganda verkondigd om mensen in een voortdurende staat van angst en gehoorzaamheid te houden, met de bedoeling uiteindelijk iedereen te dwingen zich te laten vaccineren.

Café Weltschmerz introduceert Boogaard als een ‘moleculair analist in een academisch ziekenhuis in Nederland. Zij heeft 15 jaar ervaring met PCR testen. Zij heeft PCR tests opgezet, uitgevoerd en mede gevalideerd, waaronder heel lastige. Zij zag direct de praktische en technische moeilijkheden van het testen van COVID-19 met een PCR test. In eerste instantie hield zij die twijfel voor zich, totdat er verhalen naar buiten begonnen te komen dat die test niet goed werkte.’

‘Toen heeft zij contact opgenomen met Viruswaarheid, met de vraag hoe zij daar in stonden. Zij werd uitgenodigd om deel te nemen aan een team van labmensen, en is zich erin gaan verdiepen. Zij constateerde dat er weinig klopt van de PCR test. Er komt daarover binnenkort nog een rapport naar buiten. Kort gezegd dient een PCR test als voorbewerking voor vervolgonderzoek waar de uiteindelijke uitslag op gedaan wordt, en dat gebeurt nu niet. De uitslag wordt via de teststraten van de GGD direct op de PCR test gedaan en dat is een schandalige gang van zaken.’

Haar toespraak:

‘Analisten van Nederland, regering van Nederland, het RIVM, de GGD, ik sta hier om mij verontwaardiging en oprechte boosheid uit te spreken over het gebruik van een frauduleuze PCR test voor de diagnostiek van COVID-19. Deze test is slecht opgezet en geeft geen betrouwbaar testresultaat. Deze test geeft positieve resultaten waar zij er niet zijn en negatieve resultaten waar het SARS-CoV-2 virus er wel is, maar niet gedetecteerd wordt.

Analisten van Nederland, ik vraag jullie om op te staan en de eer van jullie vak te verdedigen. Wij hebben een bijzonder vak. Zonder onze data en meetresultaten kan de arts zijn of haar werk niet doen. De arts vaart op de gegevens die het lab en de analisten aanleveren. Ons werk moet onberispelijk zijn. Vrij van technische fouten en interpretatie fouten. Zo dicht bij de 100% nauwkeurigheid als we maar kunnen komen.

De datazwendel met de COVID-19 PCR test is een ontoelaatbare smet op het laboratoriumblazoen. Net als de wetenschap moet de klinische diagnostiek betrouwbare feiten afleveren. Dat is onze taak.

Maar wat gebeurt er? De data worden geproduceerd in afzonderlijke labs onder omstandigheden die te wensen overlaten. De data worden uitgelezen door het RIVM. De analist en de data zij gescheiden. De analist die de test uitvoert, krijgt geen feedback over hoe de test is gegaan. De persoon die de data uitleest, heeft geen weet van het voortraject. Er is geen enkele manier om het verloop van het traject te controleren.

Als analist heb ik geen eed van Hippocrates af hoeven leggen zoals de artsen. Maar ik voel zo’n eed om alleen het goede te doen wel, diep van binnen in mijn hart. En bij iedere uitslag die ik afgeef, denk ik aan de patiënt die erachter zit. Die patiënt verdient het beste. Maar in het geval van de COVID-19 diagnostiek krijgt de patiënt niet het beste. Ons van is bedoeld om uitsluitsel te geven. De ziekte is wel aanwezig, of de ziekte is niet aanwezig. En als wij geen uitsluitsel kunnen geven, zullen wij daar volstrekt eerlijk over zijn. Dat is onze taak. Wij analisten geven niet altijd een leuk bericht, maar wel een betrouwbaar bericht.

Ons vak is niet bedoeld om verwarring en angst te zaaien. Ons vak is niet bedoeld om beperkend beleid te implementeren op basis van onbetrouwbare gegevens. Het is misdadig om het analistenvak te misbruiken om ondeugdelijk politiek beleid te implementeren. Er is geen tweede coronagolf. Er is een datagolf op basis van vals-positieve testresultaten omdat de test net klopt. Ik vraag alle analisten van Nederland om op te staan tegen het kapen van ons vak om dit wanbeleid mogelijk te maken.

Ik roep het RIVM op om de data terug te geven aan de analisten en de data te laten uitlezen door de analisten die de data hebben geproduceerd. Want alleen dan is er zuivere feedback tussen labonderzoek, analyse en uitslag. Ik roep het RIVM op te stoppen met het nutteloze testen van gezonde mensen en een uitgebreide test aan te bieden met sequencing en serologisch onderzoek voor hen die dat echt nodig hebben. Maar dat zijn er op dit moment niet zo veel, want er is geen tweede golf. Alleen een datazwendel.’

Xander Café Weltschmerz / YouTube https://www.youtube.com/watch?v=YrLivW2tLwk&feature=emb_logo

https://www.parool.nl/nederland/artsen-hebben-moeite-met-aanpak-hoelang-kan-alles-om-covid-19-draaien~b6fddbe8/

https://www.rnd.de/gesundheit/in-schweden-sinken-die-corona-zahlen-50-personen-grenze-soll-bald-fallen-K4WSRJVCJFDKLF6RBIZMQEV4DM.html