Via in the bible
Dood van alle naties v.a. 1517
NB.: de site werkte niet meer maar lijkt het weer te doen
Google translate gebruikt en niet aangepast.
1899
Nadat is ontdekt dat de diamant- en goudafzettingen in zuidelijk Afrika veel groter zijn dan oorspronkelijk werd aangenomen, sturen de Rothschilds hun (Britse) leger met een verbazingwekkende 400.000 troepen om de “opstand” van lokale boeren die liever niet zijn verdreven van hun land of gedegradeerd tot lijfeigenschap.
Historisch gezien verkeerd gelabeld als de “Tweede Boerenoorlog”, is de genocide/bezetting/plunderoperatie succesvol.
Terwijl de Britse belastingbetaler meer dan 200 miljoen pond uitgeeft voor de oorlog, breiden de Rothschilds hun rijkdom enorm uit. Blijvende verwoestingen voor de lokale bevolking.
Het conflict markeert de eerste van vele keren dat de zionisten de komende eeuw concentratiekampen zullen gebruiken. Meer dan 26.000 Boeren (“boeren”) vrouwen en kinderen worden in concentratiekampen zonder voedsel, medicijnen of sanitaire voorzieningen geplaatst en uitgehongerd om de weg vrij te maken voor de plundering van de regio.
De Zuid-Afrikaanse president Stephanus Johannes Paulus “Paul” Kruger zegt:
“Als het denkbaar zou zijn om de joodse monopolist uit dit land te verdrijven zonder oorlog te voeren met Groot-Brittannië, dan zou het probleem van eeuwige vrede zijn opgelost.”
Kruger wordt door de zionistische pers bestempeld als een “antisemiet”.
Britse kapitein tijdens de oorlog Henry Hamilton Beamer zegt later:
“Boer betekent boer. Velen bekritiseerden een grote mogendheid als Groot-Brittannië omdat ze probeerden de Boeren uit te roeien. Toen ik navraag deed, ontdekte ik dat alle goud- en diamantmijnen van Zuid-Afrika in het bezit waren van Joden; dat Rothschild goud controleerde; Samuels controleerde zilver, Baum controleerde andere mijnbouw en Moses controleerde onedele metalen. Alles wat deze mensen aanraken, vervuilen ze onvermijdelijk.”
Beamer wordt door de zionistische pers bestempeld als een “antisemiet”.
Boeren sterven van de honger in zionistische concentratiekampen om plaats te maken voor het plunderen van mijnbouwbronnen.
Kruger wordt gebrandmerkt als een antisemiet voor het pleiten voor vrede.
1900
Na eerder minstens twee moordpogingen te hebben overleefd, wordt koning Umberto van Italië vermoord wanneer hij wordt neergeschoten door de marxistische revolutionair Gaetano Bresci. Umberto was een anticommunist die sinds het eerste jaar van zijn regering het doelwit was van verwijdering.
De 20e eeuw zal een nultolerantie zijn voor anticommunistische leiders.
1901
President William Mckinley wordt vermoord. Mckinley was een Republikein die zich had verzet tegen vele zionistische programma’s, waaronder de Spaans-Amerikaanse oorlog en een expansief monetair beleid. Hij wordt neergeschoten door Leon Czolgos, die zich liet inspireren door de revolutionaire toespraken van Emma Goldman. (Vrouw van de potentiële huurmoordenaar Alexander Berkman tijdens de staalarbeidersstaking in Pennsylvania een decennium eerder.)
Mckinley had ooit gezegd:
“De beste manier voor de regering om haar kredietwaardigheid te behouden, is door te betalen zoals het gaat – niet door leningen aan te gaan, maar door geen schulden te maken.”
De zionistische marionet Theodore Roosevelt wordt president. Roosevelt zal een denkbeeldig beeld hebben dat zorgvuldig is gemaakt door de zionistische pers van een anti-corporatist en “vertrouwensbreker”, maar in werkelijkheid zal het precies het tegenovergestelde zijn. Auteur Mark Twain reflecteert later op de fictieve karakterisering van Roosevelt en zegt:
“Mr. Roosevelt is de Tom Sawyer van de politieke wereld van de twintigste eeuw; altijd pronken; altijd op zoek naar een kans om te pronken; in zijn waanzinnige verbeelding is de Grote Republiek een enorm Barnum-circus met hem als clown en de hele wereld als publiek; hij zou naar Halifax gaan voor een halve kans om te pronken en hij zou naar de hel gaan voor een hele.
Onze mensen hebben deze opzichtige charlatan aanbeden, zoals misschien geen bedrieger van zijn kroost is aanbeden sinds het Gouden Kalf ( zie bijbelboek Exodus) , dus het is te verwachten dat de natie hem weer terug wil nadat hij klaar is met het heroïsch jagen op andere wilde dieren in Afrika, met de beschermings- en reclamemateriaal van een artilleriepark en een fanfare.”
Roosevelt hielp de groeiende marxistische federale bureaucratie om meer dan 200 miljoen acres land van Amerikaanse staten in beslag te nemen. De pers schildert hem af als een ‘conservationist’.
Roosevelt was een corporatist in Wall Street. De propaganda beeldt precies het tegenovergestelde uit.
Nog een jaar, een andere leider verwijderd om te worden vervangen door een Zio-pop.
1901
Ongeveer 30.000 Joden die zijn gevallen voor de zionistische misleiding door hun comfortabele westerse huizen tussen 1880 en 1900 te verlaten en op weg te gaan naar de woestenij in de woestijn, zijn niet tevreden met wat ze aantreffen wanneer ze zich in Palestina vestigen.
Infrastructuur ontbreekt en de slechte kwaliteit van leven in de regio verbleekt in vergelijking met wat ze hebben achtergelaten in Europa en de Verenigde Staten. Er is ook grote onzekerheid over de strakke controle van alle activiteiten door de Rothschild-bankiers, wat de toekomstplannen zijn en wie precies de leiding heeft.
De Joden die nu in het gebied zijn, geven de voorkeur aan vrijheid om hun eigen bestuur te regelen in plaats van op afstand te regeren en sturen een delegatie naar Edmond Rothschild met de mededeling:
“Als je de Yishuv [Joodse nederzetting] wilt redden, neem er dan eerst je handen van af, en … geef de kolonisten de mogelijkheid om voor zichzelf te corrigeren wat gecorrigeerd moet worden …”
Rothschild informeert de verbijsterde kolonisten dat ze hun mond zullen houden en zich met hun eigen zaken zullen bemoeien, met de vermelding:
“Ik heb de Yishuv gecreëerd, ik alleen. Daarom hebben geen mannen, noch kolonisten noch organisaties, het recht zich in mijn plannen te mengen.”
Joden die in Palestina aankomen, zijn geschokt om te horen dat ze alles hebben achtergelaten om in lijfeigenschap te leven op privé-eigendom van Rothschild.
1903
Max Nordeau, een spreker op het 6e World Zionist Congress, legt een alarmerende verklaring af die op dat moment grotendeels onopgemerkt blijft, maar bewijst dat de komende Eerste Wereldoorlog een zionistische schepping is met als doel de zionisten het land Palestina te geven. Hij merkt op:
“Laat me je de volgende woorden vertellen alsof ik je de sporten van een ladder laat zien die naar boven en naar boven leidt:
Herzl,
Het zionistische congres,
de Engelse Oeganda-propositie,
de toekomstige wereldoorlog,
de vredesconferentie waar met de hulp van Engeland een vrij en Joods Palestina zal worden gecreëerd.’”
Nordeau wierp licht op zionistische plannen voor een massale wereldoorlog.
1905
De zionisten zetten hun stap om Rusland omver te werpen. Na decennia van door Rosthchild gefinancierde propaganda en agitatoren aan het werk in Rusland om de mensen in zoveel mogelijk concurrerende facties te verdelen, worden massale stakingen georganiseerd in 382 fabrieken tegelijk.
Een van de organisatoren is Lev Davidovich Bronstein. (Alias Leon Trotski om zijn identiteit te verbergen.)
Niet-stakende arbeiders worden bedreigd met extreem geweld en gedwongen, waardoor de beweging snel groeit. Het aantal stakers bereikt in de herfst van 1905 bijna 2 miljoen en de economie komt langzaam tot stilstand.
Vanveel landeigenaren zijn hun eigendom in beslag genomen tijdens gewelddadige opstanden. Meer dan 3.000 landhuizen zijn vernietigd. Als vergelding worden meer dan 3.000 Joden vermoord omdat “Joden” door Russen de schuld krijgen van de zionistische activiteiten die de revolutie organiseren, aangezien het publiek geen enkel onderscheid kan maken tussen Joden en Zionisten.
Veel van de vermoorde Joden hebben niets met de revolutie te maken gehad.
De revolutie wordt uiteindelijk neergeslagen en de tsaar blijft aan de macht, hoewel zijn positie sterk verzwakt is.
Bronstein (Trotsky) wordt berecht en veroordeeld voor het steunen van de revolutie en verbannen naar Servië. Hij ontsnapt en herenigt zich met zijn zionistische meesters in Londen.
Rusland is de grootste prooi die de zionisten hebben geprobeerd neer te halen. De eerste poging mislukt, maar bouwt een marxistische coalitie op tegen de tsaar. Dit is niet voorbij.
Een stroom van propaganda schildert de door banken gefinancierde beweging af als een volksopstand.
1905
Sergyei Nilus probeert het zionistische complot aan het licht te brengen wanneer hij de Protocollen van de Geleerde Wijzen van Zion publiceert die twee decennia eerder door Yuliana Glinka waren ontdekt. Nu zionisten de controle hebben over de meeste pers en uitgeverijen in de Verenigde Staten en Europa, zullen weinigen in het westen iets van de publicatie te weten komen.
De publicatie van Nilus zal problematisch worden voor de zionistische machine en de ondergang van Rusland met een decennium vertragen.
1906
In Rusland worden alle bekende exemplaren van de Protocollen van de Geleerde Wijzen van Zion vernietigd en wordt bevolen dat iedereen die in het bezit van een exemplaar wordt gevonden, ter plekke wordt neergeschoten, zonder arrestatie of proces.
Misschien is de periode van boekverbrandingen van de contrareformatie nog niet voorbij.
1906
Om door te gaan met het opbouwen van anti-Russisch sentiment in het westen, en ook om sympathie te creëren die de diefstal van Palestina mogelijk zal maken, verschijnt opnieuw de valse bewering in de New York Times dat 6 miljoen Joden in Rusland het gevaar lopen van “systematische en moorddadige “uitroeiing.”
De beweringen zouden zijn gedaan door een “publicist” die Rusland bezocht namens “filantropen” in Engeland, Amerika en Duitsland.
(We moeten de identiteit van deze welgestelde filantropen in twijfel trekken. Maar we mogen de beweringen van de komende Russische holocaust van 6 miljoen Joden niet in twijfel trekken.)
Andere westerse kranten herdrukken het verhaal.
De Encyclopedia Britannica meldt destijds dat de gehele Joodse bevolking van Rusland 3,9 miljoen bedroeg.
Maar de media is onverschrokken. 6 miljoen.
1906
Tijdens het huwelijk van koning Alphonso XIII van Spanje wordt midden in de processie een bom gegooid naar de koning en de toekomstige koningin. De marxistische revolutionair Mateu Morral zegt dat hij een revolutie probeerde te ontketenen. De bom mist het doel, maar doodt 24 andere mensen en verwondt meer dan 100 anderen. Bij zijn gevangenneming schiet Morral een politieagent neer, en daarna zichzelf. Om de gruwel van de massamoord te bagatelliseren, wordt er in de pers naar verwezen als de ‘morele affaire’.
Het Europese koningshuis heeft te veel binding met geschiedenis en traditie, en dus met nationalisme. Ze moeten worden vervangen door leiders die gemakkelijker te controleren zijn en die internationalistisch zijn.
1907
In de Verenigde Staten stelt Jacob Schiff, CEO van de investeringsbank Kuhn & Loeb:
“Tenzij we een [communistische] centrale bank hebben met controle over kredietbronnen, zal dit land de ernstigste en verstrekkende geldpaniek in zijn geschiedenis ondergaan. .”
Plots is er een economische crash, bekend als de Paniek van 1907.
Senator Robert Owen van Oklahoma stelt:
“De Paniek is veroorzaakt door een opzettelijke samenzwering voor de verrijking van degenen die het hebben ontworpen.”
Schiff toont een alarmerende vooruitziende blik. De wereld wordt verdeeld in facties van goed versus kwaad.
De zionisten beginnen zich te ergeren aan Owen.
1907
In 1890 was koning Carlos van Portugal gedwongen het verdrag te ondertekenen dat bekend staat als het 1890 British Ultimatum, waarbij Portugese gebieden in Afrika aan de Rothschilds werden overgedragen.
Het Ultimatum zei in wezen: Ga weg of Portugal wordt vernietigd.
De gebieden in kwestie lagen in het huidige Mozambique, Angola, Zimbabwe, Zambia en Malawi. De Portugese controle over de regio blokkeerde de door de Rothschilds geplande handelsroute van Kaap naar Caïro, dus Portugal werd in wezen onder schot gedwongen.
In 1907, terwijl de zuivering van het Europese koningshuis doorgaat, worden Carlos van Portugal en zijn zoon prins Luis Filipe vermoord. Ze worden neergeschoten door twee marxistische revolutionairen, Alfredo Luís da Costa en Manuel Buíça. De moorden staan bekend als de Lissabon Regicide.
Waarom zou de verovering van de wereld worden afgeremd door een kleine staat als Portugal. De zionisten confisqueerden eenvoudigweg de hulpbronnenrijke gebieden.
Kaap-naar-Caïro maakt directe controle over Afrika mogelijk vanuit Palestina (Israël.)
Weer een koninklijke familie afgesneden door de Zio-terreurmachine.
1908
Nadat ten minste twee eerdere zionistische aanbiedingen om Palestina te kopen van de Ottomaanse Turken waren afgewezen, wordt een andere methode geprobeerd.
De standaarduitgave van de marxistische revolutie.
In 1908 wordt een lappendeken gevormd, bestaande uit ‘studenten’, ‘arbeiders’, ontevreden legerofficieren en andere handmatig geagiteerde rechtelozen.
Een leider van de nieuwe groep, bekend als de “Jonge Turken”, is de zionistische Israël Lazarovich Gelfand.
(Alias Alexander Parvus om zijn identiteit te verbergen.)
De regering van de Ottomaanse sultan is sterk verzwakt door de beweging en door de verspreiding van anti-sultanpropaganda, en een marxistische coalitie “Het Comité voor Eenheid en Vooruitgang” krijgt een meerderheid in het parlement. Sultan wordt een grotendeels symbolische positie en zionisten hebben in feite de controle over de Ottomaanse regering overgenomen.
Verrassing! Van de ene op de andere dag duikt een andere marxistische coalitie op die een zionistische tegenstander aanvalt.
Het “Comité van Eenheid en Vooruitgang” is een mengelmoes van Joodse zionistische agitatoren en Turkse oplichters.
1908
Theodore Roosevelt, de door de media gefabriceerde hansworst en voortijdig schoolverlater wiens snelle opkomst tot roem en spoedig tot president het gevolg is van de door de zionisten gedomineerde pers, helpt bij het oprichten van de Nationale Monetaire Commissie. Het doel van de commissie is om de oorzaken van de paniek van 1907 te verdoezelen (alsof er een mysterie achter de oorzaak zit) en tegelijkertijd te doen alsof ze de oorzaak van de paniek “onderzoekt”.
En ja hoor, Roosevelt benoemt een zionistische Wall Street-bankier om de commissie te leiden, senator Nelson Aldrich, de schoonzoon van John D Rockefeller. De media hebben hard gewerkt om Roosevelt voor te stellen als precies het tegenovergestelde van wat hij is, een bedrijfshack die eigendom is van Wall Street.
Hij wordt herinnerd als een “vertrouwensbreker” en “anti-corporatist” vanwege de overweldigende stortvloed aan propaganda.
Verrassing!… Na zorgvuldig de oorzaken van de crash te hebben onderzocht, beëindigt de commissie de publieke spanning door aan te bevelen… (tromgeroffel)
De oprichting van een marxistische centrale bank om de rentetarieven en geldvoorraad te beheersen, gecontroleerd door de bankiers die opzettelijk de paniek creëerden om Dood de bankconcurrentie en zijn momenteel bezig met het financieren van revoluties over de hele planeet.
Allemaal in de familie. Aldrich heeft slechts een klein, piepklein belangenconflict.
1908
President Theodore Roosevelt gaat op ‘safari’.
In een van de grootste massaslachtingen van zeldzame en exotische wezens die ooit zijn gedocumenteerd, doden Roosevelt en zijn bedrijf meer dan 1.000 grote dieren, misschien in een poging om de ‘grote stok’ te demonstreren die Roosevelt beweert te dragen, terwijl hij ‘zachtjes praat’.
Er worden foto’s gepubliceerd van Roosevelt die poseert naast dode luipaarden, cheeta’s, olifanten, pauwen, leeuwen, witte neushoorns, zebra’s, giraffen, buffels, nijlpaarden, sabels, bavianen, struisvogels, flamingo’s en vele andere soorten.
Op absurde wijze is Roosevelt door de zionistische pers afgeschilderd als een ‘milieuactivist’ en ‘conservationist’.
(In feite om staatsgronden in beslag te nemen door de federale regering, waardoor de controle over de gronden wordt gecentraliseerd.)
Er wordt aan het publiek geen verklaring gegeven waarom het fotograferen van deze dieren met krachtige geweren uitdagend of heroïsch is.
In een van de meest gênante afleveringen van de Amerikaanse geschiedenis laat Roosevelt zien dat zeldzame en exotische wezens in feite kunnen worden overvallen door zware artillerie.
1909
Terwijl het zionistische gefabriceerde marxisme Europa snel heeft gedecimeerd, gaan de dingen veel langzamer in de Verenigde Staten, vanwege de grote bijbelgelovige bevolking en de constitutionele grenzen aan de regeringsmacht.
Met het doel om zoveel mogelijk verdeelde groepen te creëren, richten zionisten de NAACP op, een organisatie die is ontworpen om vijandigheid tussen blanke en zwarte Amerikanen te creëren . Oprichtende leden zijn onder meer prominente zionisten Rothschild bankier Jacob Schiff, Rabbi Stephen Wise, Lilian Wald, Henry Moskovitz, Julius Rosenthal, Emil Hirsch en Jacob Billikopf.
Een paar marxistisch leunende Afro-Amerikanen worden binnengehaald om zich voor te doen als het gezicht van de organisatie om het te laten lijken dat het een zwarte organisatie is. Het zal meer dan 60 jaar duren voordat de eerste zwarte NAACP-president wordt aangesteld.
De organisatie zal betekenisloze onderscheidingen uitdelen, zeer verdeeldheid zaaiende propaganda verspreiden en proberen alledaagse politieke zaken om te zetten in zwart-witconflicten. De groep blijkt effectief in het geleidelijk steeds verder verdelen van zwarte en blanke Amerikanen, en beweegt zwarte Amerikanen in de richting van secularisme en marxisme en weg van hun christelijke overtuigingen.
De organisatie bespot en verwerpt alle zwarte Amerikanen die zich verzetten tegen het zionistische politieke beleid.
Lilian Wald. De oprichters van de NAACP waren geen CP. Ze waren echter JZ.
Rabbi Steven Wise. Hij verklaarde beroemd: “Het is de Jood die liegt wanneer hij trouw zweert aan een ander geloof; die een gevaar voor de wereld wordt.”
Julius Rosenwald. Hij werkte samen met Goldman Sachs om zijn fortuin op te bouwen.