Maand: augustus 2021

via in the bible

Dood van alle naties v.a. 1517

en deze 1917-1932

Ga verder naar: 1932-1945

Ga verder naar: 1945-1961

Ga verder naar: 1962-1995

NB.: de site werkte niet meer maar lijkt het weer te doen

Google translate gebruikt en niet aangepast.

1991

Skull and Bonesman George HW Bush houdt zijn toespraak “Nieuwe Wereldorde”, waarin hij aankondigt dat de Verenigde Staten en andere naties ondergeschikt zullen zijn aan een wereldregering, waarin hij stelt: “Uit deze moeilijke tijden kan een Nieuwe Wereldorde ontstaan onder een Verenigde Naties die presteert zoals de oprichters het voor ogen hebben.”

1991

De hansworst en cartooneske zionistische marionet Boris Jeltsin wordt de Russische president na controversiële verkiezingen die volgens veel Russen zijn gemanipuleerd. Jeltsin is een complete idioot, een zware drinker en tot op het bot corrupt – de perfecte communistische ja-man om bevelen op te volgen en geen vragen te stellen.

Jeltsin draagt snel de controle over veel voormalige staatsbedrijven over aan zionistische bedrijven voor het plunderen van de hulpbronnen van het land. De macht van de Russische maffia groeit snel om het vacuüm van de staatsmacht te vullen, en controle over maffiagebieden wordt gekocht en verkocht. Er is een zionistische centrale bank geïnstalleerd, de Centrale Bank van de Russische Federatie. De staatsschuld begint snel te stijgen.

De rentetarieven worden kunstmatig op hoge niveaus vastgesteld. Er worden massale nieuwe belastingen geheven op burgers om de rente aan de bank te betalen. De inflatie schiet omhoog. Het idee is om het onmogelijk te maken om een bedrijf te runnen in de nieuwe economie, zodat bedrijfsmiddelen tegen lage prijzen kunnen worden opgepikt door zionistische belangen, en dan kan de economie weer opengaan voor zaken met veel minder concurrentie.

Hyperinflatie vernietigt de levensstandaard en vernietigt het spaargeld van miljoenen Russen. Armoede wordt wijdverbreid. Gewelddadige misdaad stijgt. Brandstof en voedsel worden schaars. De levensverwachting daalt. De Russen beseffen dat hoe slecht het communisme ook was, het nationalistisch communisme was en superieur aan de internationalistische, door zionisten gecontroleerde versie.

Jeltsin is buitengewoon impopulair en botst met de Opperste Sovjet, het Russische parlement. Wanneer de oppositie groeit tot een niveau dat Jeltsin’s vermogen om te regeren belemmert, ontbindt hij het parlement en doodt hij 2.000 politieke tegenstanders bij het ‘onderdrukken’ van protesten. De totale zionistische dominantie van Rusland is voor het eerst sinds de bolsjewistische revolutie hersteld.

Jeltsin heeft veel ondeugden en geen waardigheid. Hij zal volmaakt zijn.

1991

George Bush: The Unauthorized Biography is een uitgave van historicus en advocaat Anton Chaitkin en historicus Webster Tarpley, waarin zij gedetailleerde documentatie verschaffen over hoe George Bush halverwege de jaren tachtig het grootste deel van de drugshandel naar de Verenigde Staten leidde, en hoe hij in aanklacht wegens wapenhandel Iran-Contra.

Oliver North was gewoon de dader die werd gebruikt om Bush te beschermen, en daarom werden zijn veroordelingen van North weggegooid. Hij bespreekt ook hoe presidentskandidaat Lyndon Larouche uit 1988 de prijs betaalde voor zijn poging om de corruptie van Bush aan het licht te brengen.

“De bekentenissen van de regering in het North-proces vervolgden:

“ … North stelde voor dat McFarlane een memo zou sturen [naar topfunctionarissen op] de aanbeveling van de CPPG [het door Bush gecontroleerde orgaan, vaak voorgezeten door Bush-adviseur Don Gregg]… In de memo stond dat dit deel van de boodschap [aan de Hondurese president] niet in een schriftelijk document mag worden opgenomen, maar mondeling moet worden afgeleverd door een discrete afgezant. ”

[Dit zou George Bush zelf zijn – zie 16 maart 1985.] Honduras zou meer hulp krijgen, omgeleid te worden naar de Contra’s, om zo het Congres en de Amerikaanse bevolking te misleiden…

In de loop van de volgende twee jaar ontmoette Rodriguez regelmatig met Bush-medewerkers in Washington en in Midden-Amerika, vaak samen met de CIA en andere functionarissen, en talloze keren telefonisch overleg gepleegd met de medewerkers van Bush.

Op zaterdag (16 maart 1985) had George Bush een ontmoeting met de Hondurese president Roberto Suazo Cordova. Bush vertelde Suazo dat de regering-Reagan-Bush de levering van meer dan 110 miljoen dollar aan economische en militaire hulp aan de regering van Suazo bespoedigde. Dit was de tegenprestatie: een steekpenning voor Suazo’s steun aan de Amerikaanse huursoldaten, en een overdracht via Honduras van de Contra-militaire voorraden, die rechtstreeks door het Congres waren verboden.

6 oktober 1986 was een noodlottige dag in Washington. Het geheime [Bush]-apparaat kwam erachter dat het Hasenfus-vliegtuig de dag ervoor was neergeschoten en haastte zich rond om de blootgestelde delen te beschermen. Tegelijkertijd zond het ongeveer 400 zwaarbewapende FBI-agenten, andere federale, staats- en lokale politieagenten de Leesburg, Virginia binnen, met uitgeverijen die banden hadden met de Amerikaanse dissidente politieke leider Lyndon LaRouche, Jr. LaRouche en zijn politieke beweging hadden hun certificaten bevestigd. gevaar voor het Bush-programma. Zes maanden voor de inval hadden LaRouche-medewerkers Mark Fairchild en Janice Hart de Democratische nominaties gekregen voor de luitenant-gouverneur en staatssecretaris van Illinois; ze wonnen de voorverkiezingen nadat ze de gezamenlijke coördinatie tussen de regering en de maffia van de handel in verdovende middelen hadden veroordeeld. Met deze bekendheid LaRouche zou zeker op een nog onvoorspelbare en gevaarlijke manier optreden als presidentskandidaat in 1988. LaRouche-bondgenoten waren in heel Latijns-Amerika aan het werk om verzet tegen de Anglo-Amerikanen te bevorderen. De door LaRouche opgerichte Executive Intelligence Review had vanaf 1980 de geheime steun van de Amerikaanse regering voor Khomeini’s Iraniërs aan het licht gebracht. Meer direct, de LaRouchites vochten tegen het Bush-apparaat voor zijn [wapen- en drugshandel]-geld.

Op 19 augustus 1982 en op 25 november 1982 had de oude baas van George Bush, Henry A. Kissinger, FBI-directeur William Webster geschreven met het verzoek om actie van de FBI tegen “de LaRouche-groep. Bij het promoten van geheime actie tegen LaRouche kreeg Kissinger ook hulp van James Jesus Angleton, die met pensioen was gegaan als hoofd contraspionage voor de CIA.

Een week voor de inval beschreef een geheim memorandum van de FBI de politieke beweging LaRouche als “subversief” en beweerde dat haar “beleidsposities … goed aansluiten bij Sovjetpropaganda en desinformatiedoelstellingen.

(Later, na de eerste poging om Larouche neer te halen, resulteert dit in een nietig geding:)

“…Deze keer werden ze voor de rechter gebracht voor een rechter op wie je kon rekenen. Rechter Albert V. Bryan, Jr. was de organisator, advocaat en bankier van ’s werelds grootste particuliere wapenhandelaar, Interarms of Alexandria, Virginia. Toen het nieuwe LaRouche-proces begon, controleerde het CIA-frontbedrijf dat de rechter had opgericht 90 procent van ’s werelds officiële particuliere wapenhandel. Rechter Bryan had persoonlijk de financiering geregeld van meer dan een miljoen wapens die door Interarms tussen de CIA, Groot-Brittannië en Latijns-Amerika werden verhandeld. Vrachtwagens van het Agentschap voor Internationale Ontwikkeling vervoerden handvuurwapens, geweren, machinegeweren en munitie van Interarms in Alexandrië voor vluchten naar Cuba – eerst voor de revolutionaire troepen van Castro. Vervolgens leverde het bedrijf van rechter Bryan, Interarms, wapens voor de anti-Castro-initiatieven van het CIA Miami Station, voor Rodriguez, Shackley, Posada Carriles, Howard Hunt, Frank Sturgis, et al. Toen George Bush directeur van de CIA was, was het bedrijf van Albert V. Bryan de belangrijkste particuliere wapenleverancier aan de CIA. “

In het LaRouche-proces verbood rechter Bryan vrijwel alle defensie-initiatieven. De voorman van de jury, Buster Horton, had topgeheime toestemming voor overheidswerk met Oliver North en Oliver “Buck” Revell. LaRouche en zijn medewerkers werden schuldig verklaard.

Op 27 januari 1989, een week nadat George Bush president werd, veroordeelde rechter Albert V. Bryan de 66-jarige dissidentenleider LaRouche tot 15 jaar gevangenisstraf. Michael Billington, die had geprobeerd de illegale financiering van de Contra’s te vernietigen, werd samen met LaRouche tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld; hij werd later naar een rechtbank in Virginia geleid en veroordeeld tot nog eens 77 jaar gevangenisstraf wegens ‘fraude met fondsenwerving. ”

Ostrovsky onthult dat duizenden verraders in de Verenigde Staten dekmantel bedrijven als dekmantel voor de Mossad.

Bush ziet er niet uit als ’s werelds grootste cocaïnehandelaar. Daarom werkt het.

Larouche belandde in de gevangenis omdat hij opstond tegen de zionistische machine.

Wapenhandelrechter Albert V. Bryan heeft een gerechtsgebouw naar hem vernoemd voor het neerhalen van de onschuldige Larouche.

1992

De bankiersfamilie Rothschild onthult een nieuw gebouw van het Israëlische Hooggerechtshof vol met Illuministische en Satanische symboliek. Het hoogste punt van de constructie op het dak is een piramide met bovenaan het “alziende oog”.

Een trap die van een donkere ruimte naar een verlichte ruimte leidt, vertegenwoordigt het pad van verlichting in de vrijmetselarij.

De trappen bevatten 30 treden, of de 30 graden van metselwerk die de piramide opgaan, vóór de laatste 3 graden, waar verlichting wordt gevonden en geheime kennis wordt verkregen. De laatste 3 verlichtingsniveaus zijn de bibliotheek, die is verdeeld in drie niveaus, die de laatste 3 graden van vrijmetselarij vertegenwoordigen (31e, 32e en ere 33e graad). Het 1e niveau is gereserveerd voor advocaten, het 2e voor rechters, en de boeken op het 3e niveau kunnen alleen worden gelezen door gepensioneerde rechters die de geheime informatie symboliseren die het exclusieve voorrecht is van die geselecteerde enkelingen die het hoogste niveau van verlichting bereiken. Dit hangt rechtstreeks samen met occulte orden, waar leringen van een bepaalde graad alleen kunnen worden gegeven als de ingewijden met succes de voorgaande graden hebben behaald. Ook centraal in de occulte theologie zijn fallussymbolen. De cellen van de gevangenis, de rechtszaal en de vertrekken van de rechter zijn op elkaar geplaatst en symboliseren de drievoudige aard van de wereld. De gevangenen in de cellen, die de massa’s in de gevangenis van de lagere materiële wereld symboliseren. De rechtszalen, die net boven de gevangeniscellen zijn geplaatst, vertegenwoordigen de corrupte heersende klasse, degenen die betalen om te spelen, door zichzelf op de een of andere manier te compromitteren om toegang te krijgen tot het systeem, en de rechterkamers direct boven de rechtszaal vertegenwoordigen de goddelijke wereldplaats de verlichte degenen die ‘stijgen’ naar, terwijl degenen die geoordeeld zijn, ‘dalen’ naar het lagere rijk. In de rechtszalen worden de rechters verlicht door een natuurlijke lichtbron, zodat de rechters, die de smeekbeden van de lagere klassen horen, zitten met goddelijk licht dat voortdurend op hen schijnt. Een fallisch symbool dat doordringt in een verrassend grafische voorstelling van vrouwelijke genitaliën siert de trap, dat het occulte vruchtbaarheidssymbool voorstelt. En natuurlijk worden er op verschillende plekken op de grond christelijke kruissymbolen geplaatst om met voeten te worden getreden.

Het kruis wordt op de grond geplaatst om symbolisch onder de voeten te worden vertrapt.

1992

John Decamp, een Vietnam-veteraan die als wetgever in Nebraska fungeert, publiceert The Franklin Cover-Up waarin hij de banden van George HW Bush met zowel drugshandel als een sekshandel-bende bespreekt, en het Monarch-programma van de CIA en het gebruik van mind control op verdacht van het plegen van misdaden:

“Voor zover ik weet uit mijn eigen hoekje van de wereld, is er een uitstekende reden om Bush te onderzoeken op mogelijke betrokkenheid bij de drugshandel. Denk eens terug aan wat ik meldde in hoofdstuk 13, ‘The Washington Connection’, over hoe George Bush en Larry King op meerdere manieren met elkaar verbonden waren, inclusief ooggetuigenverslagen die Bush op King’s seksfeesten plaatsten. Denk aan de constante geruchten dat King de Contra’s financierde, waarvan nu is bewezen dat ze bij tonnen drugs gebruikten….

… Drugs zijn niet het diepste niveau van door de overheid gesponsord kwaad … het laagste niveau van de hel is gereserveerd voor degenen die het “Monarch Project” hebben opgeroepen en uitgevoerd.

“Monarch” verwijst naar jonge mensen in Amerika die het slachtoffer waren van mind control-experimenten die werden uitgevoerd door Amerikaanse overheidsinstanties zoals de Central Intelligence Agency, of militaire inlichtingendiensten.

Het verhaal dat wordt verteld door Monarch-slachtoffers – waaronder Paul Bonacci – is dat ze werden gemarteld met het doel om ‘meerdere persoonlijkheden’ in hen te creëren. Deze meerdere persoonlijkheden kunnen vervolgens naar wens worden geprogrammeerd – als spionnen, ‘drugsezels’, prostituees of moordenaars.

Dit zijn enkele van de veel voorkomende afzonderlijke “personen” die zijn gevormd onder marteling, en de bijbehorende “triggers”:

• Algemene persoonlijkheid toegankelijk onder de codenaam ALPHA, met mogelijke Alpha-DOl, Alpha-009, etc. “personen” met duidelijke taakoriëntaties.

• Seksprogramma’s, toegankelijk via codenaam BETA; bepaalde programma’s (en dus commando’s) zijn voor pornografie, acteren, orale seks, enz.

• Moordprogramma’s, die gebruik maken van zeer specifieke modi, en spionage, toegankelijk via code DELTA.

• OMEGA, zelfvernietigingsprogramma’s, variërend van zelfverminking tot zelfmoord door veel verschillende specifieke mogelijke handelingen. •

GAMMA, systeembedrog, geheugenverlies en desinformatieprogramma’s. …

De Franklin Cover-Up

Paul Bonacci rapporteert de volgende “Monarch”-gerelateerde activiteiten, waarbij vaak zijn “Commandant” bij Offutt AFB, Bill Plemmons en luitenant-kolonel Michael Aquino betrokken zijn:

• Contant geld ophalen in ruil voor drugs op verschillende locaties in Tennessee

• Reizen naar Hawaii, New York, Washington (in verband met Craig Spence) om publieke figuren te compromitteren door homoseksuele pedofiele seks met hen te bedrijven.

• De reis naar Californië waar de jongen ritueel werd vermoord, vergezeld van ‘Monarch’-contactpersoon, Mark Johnson uit Den ver, Colorado,

•Reis naar Mexico voor het vervoer van drugs, wapens en kinderen. “

Het werk van DeCamp bevestigt de verhalen van Paul Bonacci, Fiona Barrett, Brice Taylor, Cathy O’Brien en vele anderen.

Ostrovsky onthult dat duizenden verraders in de Verenigde Staten dekmantel bedrijven als dekmantel voor de Mossad.

1992

George HW Bush, op zijn weg uit zijn ambt, vergeeft zionistische veroordeelde criminelen Casper Weinberger, Elliott Abrams, Alan Fiers, Robert Mcfarlane, Duane Clarridge en Clair George voor hun misdaden in Bush’ Iran-Contra misdaadsyndicaat.

Drugshandelaren, wapenhandelaren, pedofielen, iedereen is vrij om te gaan!

1992

Profits Of War is een uitgave van de voormalige Israëlische inlichtingenofficier Ari ben-Menashe, waarin hij een verscheidenheid aan zionistische complotten aan de kaak stelt, waaronder valse vlagaanvallen over de hele wereld door de Mossad, de geheime ontwikkeling van kernwapens door Israël, de waarheid over Bush en de Iran- Tegenschandaal en de geheime financiering/bewapening van beide kanten van de oorlog tussen Iran en Irak, Israëlische spionage- en spionageactiviteiten binnen de Amerikaanse regering, Mossad die honderden “Palestijnse” aanvallen op Israël uitvoert om de Israëlische terreur tegen Palestina te rechtvaardigen, Israëlische illegale wederverkoop van Amerikaanse wapendonaties, hoe de publieke bekendheid van het Iran-contra-plan niets heeft gedaan om de illegale wapenhandel te vertragen, die nog steeds aan de gang is, en hoe AIPAC slechts een frontorganisatie is voor het doorsluizen van smeergeld om het Amerikaanse Congres te controleren.

De zionistische pers probeert Ben-Menashe in diskrediet te brengen in een lastercampagne.

Zijn huis is gebombardeerd.

1992

Een document van ADL-B’nai B’rith onthult dat het spionagenetwerk invloedrijke zwarte Amerikanen nauwlettend in de gaten houdt die op de hoogte zijn van het zionistische complot.

Het document, getiteld Het antisemitisme van zwarte demagogen en extremisten onthult dat ze alle zwarte leiders in de gaten hebben gehouden om ervoor te zorgen dat ze op de ‘plantage’ blijven en niet proberen het Amerikaanse publiek op de hoogte te stellen van het zionistische complot. Namen op de doelwitlijst zijn onder meer minister Louis Farrakhan, nationalistische leider Steve Cokely, rappers Ice Cube en Public Enemy, en vele anderen. De ADL bespioneert ook zwarte studentengroepen op universiteitscampussen.

Farrakhan, Cokely, Public Enemy en anderen waren het doelwit. Als zwarte Amerikanen ooit het zionistische plan zouden ontdekken, zouden ze zich snel verenigen met blanke Amerikanen, wat het einde zou betekenen van het zionistische complot in de Verenigde Staten, en kort daarna zou het hele plan over de hele wereld ontrafelen. Dit wordt koste wat kost voorkomen. Niets staat meer centraal in het zionistische sociale programma voor de Verenigde Staten dan het creëren van vijandigheid tussen zwarte en blanke Amerikanen.

1993

De FBI en de politie van San Francisco doen een inval in de kantoren van de ADL (Anti Defamation League, voorheen bekend als de B’nai B’rith) in zowel San Francisco als Los Angeles. Het is onthuld dat een lid van de ADL, Tom Gerard, ook een CIA-agent is die de politie van San Francisco heeft geïnfiltreerd door zich voor te doen als een officier, en vertrouwelijke wetshandhavingsgegevens over duizenden Amerikanen naar de ADL heeft gestuurd.

De officier van justitie van San Francisco publiceert 700 pagina’s met bewijs dat de ADL eigenlijk een zionistisch netwerk van de geheime politie is dat illegaal spioneert, gegevens verzamelt en bestanden maakt over Amerikanen terwijl het zich voordoet als een burgerrechtenorganisatie.

(Tijdens de zionistische omverwerping van tientallen andere regeringen, werden soortgelijke tactieken gebruikt om informatie te verzamelen om moordlijsten op te stellen om christenen, intellectuelen en iedereen te elimineren die als een bedreiging voor het nieuwe marxistische regime werd beschouwd.)

Het bewijsmateriaal toont ook bewijs van spionage, diefstal en de verraderlijke verkoop van informatie aan buitenlandse regeringen.

Verder bewijs dat de ADL weinig meer is dan een zionistische spionageorganisatie die zich niet bekommert om Joodse mensen, wordt onthuld, aangezien veel van de mensen die de ADL heimelijk heeft gevolgd Joodse mensen zijn die tegen de staat Israël zijn.

In feite betaalt de ADL in een civiele procedure achteraf schikkingen aan 3 eisers, van wie 2 joods.

De buitengewone gebeurtenissen krijgen geen berichtgeving door de zionistische pers.

Barbara Bergen, regionaal ADL-directeur in San Francisco, wordt gevraagd of de onthulling van het werkelijke doel van de groep ertoe zal leiden dat de spionageactiviteiten worden stopgezet. Ze spot met het idee en onthult dat als er iets is, het alleen maar zal werken om ze te verbeteren, met vermelding van:

“De rechtszaken gaven ons de gelegenheid om onze hele onderzoeksmethode te herzien… In de mate dat het verfijnd moest worden, hebben we dat gedaan, maar er is geen dramatische verandering geweest…”

In een destijds gepubliceerd artikel in Executive Intelligence Review, getiteld The Joftes Case: ADL Spying for Israel Since the 1960s, staat:

“In 1967 begon Joftes een reeks rechtszaken tegen B’nai B’rith met betrekking tot de omstandigheden van zijn ontslag vanuit zijn 20-jarige positie als directeur van internationale operaties van de organisatie. Joftes voerde aan dat hij illegaal was ontslagen en hem zijn pensioen ontzegd, omdat hij herhaaldelijk had geprotesteerd tegen B’nai B’rith en het faciliteren van Israëlische inlichtingenoperaties in de Verenigde Staten door de Anti-Defamation League. Door dit te doen, vertelde Joftes zijn voormalige werkgevers, schonden ze de Foreign Agents Registration Act en identificeerden ze de belangen van B’nai B’rith en ADL met de politieke belangen van de staat Israël, in plaats van met het Jodendom. Afzettingen genomen in een van de pakken, Joftes v. Rabbi Jay Kaufman (CA 3271-67 District of Columbia), tonen:

• In 1960 richtte Philip Klutznick, de toenmalige president van B’nai B’rith, bewust een B’nai B’rith-dekmantel op voor een Israëlische inlichtingenoperatie in zijn kantoren in New York.

• De Mossad-agent voor de operatie was Uri Ra’anan, destijds de directeur van de informatieafdeling van het Israëlische consulaat in New York.

• Arnold Forster, de decennialange raadsman van zowel B’nai B’rith als de ADL, was bij deze cel betrokken.

• Toenmalig nationaal ADL-voorzitter Benjamin Epstein benadrukte de rol van de ADL bij het faciliteren van deze spionage, in zijn

..inter-office correspondentie met B’nai B’rith in die periode… Ra’anan, nu een professor in Russische studies en CIA-rekruteringsfunctionaris aan de Boston University, leidde later Jonathan Jay Pollard op, de Mossad-spion die de US Naval Intelligence binnendrong . Pollard zit nu een levenslange gevangenisstraf uit in de Amerikaanse federale gevangenis, nadat hij in 1986 was veroordeeld voor spionage.

Ruth Sella, die samen met haar man, kolonel Aviem Sella, Pollards Mossad-afhandelaar was, was een medewerker van de juridische afdeling van ADL gedurende de periode dat ze Pollards spionageopdrachten uitvoerde. Na Pollards arrestatie vluchtte Sella naar Israël om vervolging wegens spionage te voorkomen.”

1993

Paul Findley, een Amerikaans congreslid uit Illinois, publiceert Deliberate Deceptions: Facing the Facts About the U. S.-Israeli Relationship , waarin hij laat zien hoe de Verenigde Staten weinig meer zijn geworden dan een marionettenstaat van Israël, die elke Israëlische bestelling uitvoert en de oorlogen van Israël voert in het Midden-Oosten (waaronder elk conflict in het Midden-Oosten sinds de oprichting van Israël) en altijd, zonder uitzondering, zijn eigen belangen ondergeschikt makend aan die van Israël.

Hij merkt op dat de zionistische heerschappij over de VS:

“doordringend is in de hele regering en in bijna elk aspect van het leven, zowel privé als openbaar, in de Verenigde Staten. Op Capitol Hill is het zo krachtig dat er nooit een debat plaatsvindt dat deze naam waardig is over het Arabisch-Israëlische conflict.”

en dat:

“Wat het beleid in het Midden-Oosten betreft, gedraagt het Congres zich als een stel getrainde poedels, die door de hoepel springen die wordt vastgehouden door de lobby van Israël.”

…Elk jaar doneert het Amerikaanse Congres aan Israël het equivalent van $1.000 voor elke Israëlische man, vrouw en kind. Hoe scherp het Congres ook bezuinigt op andere posten in de federale begroting, giften aan Israël stromen door zonder restrictief amendement of gemompel van oppositie…

Door de invloed van de [Israëlische] lobby is onze regering niet in staat haar eigen nationale belangen in het Midden-Oosten na te streven.

Later publiceert hij ook: They Dare to Speak Out: People and Institutions Confront Israel’s Lobby, waarin hij uitlegt hoe het Congres niet bestaat uit vertegenwoordigers van de Amerikaanse bevolking, maar uit de zionistische machine, waarin staat:

“Bij het zoeken naar winst voor Israël, onderdrukten ze rigoureus afwijkende meningen en intimideerden ze het hele congres. Dat doen ze nog steeds. Ze verslaan wetgevers die Israël bekritiseren. Senatoren Adlai Stevenson III en Charles H. Percy, en vertegenwoordigers Pete McCloskey, Cynthia McKinney, Earl F. Hilliard en ikzelf werden bij de verkiezingen verslagen door kandidaten die zwaar werden gefinancierd door pro-Israëlische troepen. Alleen McKinney was in staat haar zetel in het Congres terug te winnen.”

De zionistische pers ontketent de gebruikelijke lastercampagne. De New York Times noemt het:

“een boos, eenzijdig boek dat vaak niet veel meer lijkt te zijn dan een aaneenschakeling van verdwaalde incidenten … [het] accepteert niet echt het idee dat mensen van welk politiek standpunt dan ook het recht hebben om zich te organiseren, hun vrienden te steunen en te proberen om de mensen te verslaan waarvan ze denken dat ze hun vijanden zijn,”

Ook staat in het standaard zionistische aanvalsprotocol (de persoon aanvallen en/of van onderwerp veranderen, in plaats van de kwestie aan te pakken) het artikel:

“de typische reactie van een congreslid dat beledigd is als hij serieus wordt uitgedaagd voor zijn zetel, vooral als de parvenu zou zo ver moeten gaan om hem te verslaan.”

(alsof het “typisch” zou zijn voor een Amerikaans congreslid dat voor de uitdaging staat om op zijn stoel een boek te schrijven waarin de zionistische heerschappij over de Verenigde Staten wordt blootgelegd.)

1993

Het is vastbesloten om verder te gaan met plannen voor weer een nieuwe oorlog in Irak. Saddam Hoessein is voor dit doel aan de macht gelaten en kan worden gebruikt als de slechterik om Amerika terug naar Irak te slepen en de brandkraan van oorlogsdollars van de Amerikaanse belastingbetaler aan te zetten.

Er is alleen een triggergebeurtenis nodig. Er wordt besloten om een valse vlag aanval te gebruiken, die de torens van het World Trade Center in New York City zal vernietigen.

Er wordt een plan uitgebroed om de basis van het ene gebouw te bombarderen, vergelijkbaar met het omhakken van een boom om het in een bepaalde richting te laten vallen, en de toren in het andere te laten vallen, waarbij beide worden vernietigd.

De CIA regelt een paar Arabische “patsies” van islamitische militante groepen in het Midden-Oosten om te worden gebruikt als de “terroristen” die de aanval zullen uitvoeren.

Een bom van 1.300 pond wordt vervolgens tot ontploffing gebracht in de kelder van een van de torens van het World Trade Center.

6 mensen worden gedood en meer dan 1.000 gewond, maar de toren valt niet.

Het niet neerhalen van een of beide gebouwen en het beperkte dodental heeft tot gevolg dat de nieuwe oorlog in Irak wordt opgeschort, terwijl een nieuw complot kan worden ontwikkeld om de World Trade-torens neer te halen.

In een artikel uit 1993, Who Bombed the US World Trade Center ?, legt auteur Ralph Schoenman uit hoe de zionisten de bombardementen organiseerden, met behulp van een Mossad-agent, Guzie Hadas, en een FBI-agent Emad Salem en bepaalde Arabische “radicalen” erin luisden om de aanval te laten lijken door hen te zijn gedaan:

‘Het appartement van [vermeende bommenwerper Salameh] was gehuurd door ‘een vrouw die werd geïdentificeerd als Josie Hadas’. Het was tijdens haar bezetting van dit appartement dat de chemicaliën en bomcomponenten daar zogenaamd waren opgeslagen …

“De autoriteiten zeggen dat verschillende medewerkers van de heer Salameh die mogelijk betrokken waren bij de bombardementen uit het zicht zijn verdwenen. [Een] is Guzie Hadas, [Josie om haar identiteit te verbergen] wiens naam werd vermeld voor een telefoon in een appartement aan Kensington Avenue 34 in Jersey City” (New York Times, 8 maart 1993).

Zafar Bangas, redacteur van Crescent International, een in Ontario, Canada gevestigd tijdschrift dat bekend is met islamitische politiek en een van de meest gelezen kranten in de moslimwereld, bevestigde aan deze auteur dat Guzie (Josie) Hadas al lang een gevestigde waarde was als een Mossad-medewerker .

Ze was doorgedrongen tot islamitische kringen in New York, net als een andere inlichtingenagent, Emad Ali Salem, een kolonel van de Egyptische inlichtingendienst…

Bangas bevestigde het onderzoekswerk van Irfan Mirza met betrekking tot de rol van Emad Ali Salem. Hij was het die het busje huurde in naam van Mohammad Salameh, chemische en bommaterialen kocht en verspreidde in verschillende appartementen. Het serienummer dat door de ATF werd vrijgegeven nadat het vermoedelijk op een metalen fragment was gekomen, nominaal begraven onder vijf verdiepingen en tonnen van puin , kwam van “undercoveragent, Emad Ali Salem”

Salem was “bedraad” tijdens zijn associatie met de moslimvolgelingen van de sjeik. “Een hooggeplaatste voormalige Egyptische inlichtingenofficier, hij was de informant die de FBI voorzag van opgenomen gesprekken en al het andere bewijsmateriaal” dat werd gebruikt bij de arrestaties van het World Trade Center en die van 24 juni.

“Zoals Muslim World Monitor uitlegde, had Salem ze allemaal onder toezicht lang voordat de explosie van 26 februari plaatsvond … Hij heeft de rol gespeeld, “concludeert de Muslim World Monitor “van agent provocateur.”

De advocaten van de verdediging van de acht beschuldigden beweren dat hun cliënten verstrikt waren in schema’s waarvan zij niet op de hoogte waren en werden onderworpen aan voorstellen van Salem zelf.

“Salem werd voor, na en tijdens elke vergadering getelegrafeerd. Het is bekend dat Salem betrokken was bij de eerste besprekingen, op voorwaarde dat de safehouses waarin bommen zouden zijn vervaardigd, hielpen bij de aankoop van de vuurwapens en andere materialen die bij de aanslagen zouden worden gebruikt.”

1993

In een poging om het groeiende bewustzijn dat de Holocaust een fictieve gebeurtenis is, uit te roeien, wordt een van de meest overhyped en zwaar gepromoot films aller tijden uitgebracht.

De propagandafilm wordt gepresenteerd als gebaseerd op een ‘waargebeurd verhaal’. Schindler’s List van de zionist Stephen Spielberg krijgt ‘kritische lof’ van alle zionistische publicaties, die het begroeten als een ‘dramatisch meesterwerk’ en een film die ‘zijn plaats in de culturele geschiedenis zal innemen en daar zal blijven’.

De film blijkt buitengewoon effectief in het reanimeren van de Holocaust-hoax en het inprenten ervan in de hoofden van weer een nieuwe generatie Amerikanen die op dit punt buitengewoon vatbaar zijn voor zionistische propaganda.

Spielberg krijgt een “Oscar”, een klein gouden idool dat jaarlijks wordt gegeven aan de meest effectieve Hollywood-leveranciers van marxistische propaganda.

1993

De zionistische pers beweert dat 5 Israëlische soldaten zijn gedood door Hezbollah, een Libanese militante islamitische groepering. Als reactie daarop doodt Israël 118 Libanese burgervrouwen, mannen en kinderen, en ontketent het een luchtaanvalcampagne van een week, die zij “Operation Accountability” noemen, waarbij honderden huizen en infrastructuur worden vernietigd, waaronder bruggen, elektriciteitscentrales en verschillende andere burgerdoelen. . 300.000 burgers worden dakloos omdat de regio zonder reden wordt gesloopt. De zionistische pers juicht toe en noemt de oorlogsmisdaden ‘rechtvaardigheid’.

1993

Auteur en politicus Richard von Coudenhove-Kalergi had geschreven Pan-Europa in 1923, dat een zionistische plan om de naties van Europa samen te voegen onder één regelgevende instantie gedetailleerd, en had bleek ook bepaalde lange afstand zionisten doelen toen hij zei in 1925:

“We van plan om van Europa een gemengd ras van Aziaten en negers te maken, geregeerd door de Joden.…De man van de toekomst zal een bastaard zijn. De races en klassen van vandaag zullen verdwijnen als gevolg van het verdwijnen van ruimte, tijd en vooroordelen. Het Euraziatisch-negroïde ras van de toekomst, dat qua uiterlijk vergelijkbaar is met de oude Egyptenaren, zal de diversiteit van volkeren vervangen door een diversiteit aan individuen…

..Nu staan we op de drempel van het derde tijdperk van de nieuwe tijd: het socialisme.

Ook het socialisme wordt gesteund door de stedelijke klasse van industriële arbeiders, geleid door de aristocratie van revolutionaire schrijvers…”

Centraal in dit plan staat de eliminatie van het christendom. Door Europa of het “christendom” samen te voegen met grote moslimbevolkingen uit Afrika en het Midden-Oosten, kunnen zowel het Europese “ras” als religie geleidelijk worden uitgefaseerd.

In 1993 wordt de Europese Unie opgericht. De naam wordt gebruikt om de unie of fusie van Europa met de twee aangrenzende continenten, Azië en Afrika, aan te duiden. Het wordt echter aan Europeanen gepresenteerd als een onschadelijke en vreedzame vereniging van alle naties van Europa in een vriendelijke en coöperatieve vergemakkelijking van “vrijhandel”, “gestandaardiseerd verkeer van goederen” en “gemak van reizen” zonder paspoort.

In werkelijkheid zullen naties, als ze eenmaal in de val zijn gelokt, worden bestuurd door een steeds verder oprukkende supranationale marxistische bureaucratie.

Hoewel het geen verantwoording aflegt aan de burgerij, zal het belastingen, globalistische monetaire regelingen, radicaal milieubewustzijn, moreel verval opleggen en miljoenen ‘vluchtelingen’ uit (opzettelijk) verarmde naties binnenhalen, van wie de meesten pre-geradicaliseerd zijn om ‘blanke’ mensen te haten en /of christenen. Binnenkort 27 landen zijn gevangen in de EU-regeling.

Het verval van Europa wordt versneld, met toenemende armoede, misdaad en schulden, terwijl morele waarden verdwijnen.

In slechts 25 jaar zullen landen als Duitsland, Denemarken, Engeland, Zweden, Frankrijk en Noorwegen wemelen van moslims die besmet zijn met de zionistische ‘wahabistische’ islam, die haat, extreem geweld en de genocide van andere religieuze groeperingen propageert.

Alle nationalistische leiders of critici van de EU worden door de zionistische pers gebrandmerkt als racisten, ‘extreemrechts’ of neonazi’s.

In veel EU-landen is het zelfs illegaal om te praten over het zionistische complot dat zich in Europa ontvouwt.

Eerst ontmantelen de zionisten naties in het Midden-Oosten en Afrika, met behulp van terreuraanslagen, regimewisseling en diefstal van hulpbronnen. Vervolgens voorzien ze de nieuwe daklozen uit deze landen van vervoer en instructies, en zetten ze af op de straten van eens welvarende Europese landen, waar ze worden omgekocht om te blijven, met uitkeringen. Elke Europeaan die dit beleid in twijfel trekt, wordt meedogenloos aangevallen door de pers, beschuldigd van racisme en in sommige gevallen gearresteerd.

Het plan is bijna voltooid in Europa en goed op weg in de Verenigde Staten.

Met hun vermogen om kritisch te denken en problemen te begrijpen die worden kortgesloten door op trauma gebaseerde mind control, eist een hele generatie marxistisch vervaardigde robots totale onderwerping aan wat de krantenkop van vandaag ook is, wat het ook is.

1993

De genocidale magnaat van kindersekssmokkel en Henry Kissinger, de manager van de regering van Clinton, kondigt plannen aan om enkele van de laatste fasen van de Nieuwe Wereldorde te implementeren, die een einde zal maken aan het nationalisme en een tijdperk van internationalisme/globalisme zal inluiden. Hij stelt: “Voor het einde van de zomer zal president Bill Clinton het Congres vragen om de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst goed te keuren, die de Verenigde Staten verbindt met Canada en Mexico in een vrijhandelszone …

Het zal de meest creatieve stap zijn in de richting van een Nieuwe Wereldorde die door een groep landen is genomen sinds het einde van de Koude Oorlog, en de eerste stap naar een nog grotere visie op een vrijhandelszone voor het hele Westen.”

1993

Terwijl de Europese Unie in Europa wordt uitgerold, wordt een lite-versie van hetzelfde plan onthuld in Noord-Amerika. De nieuwe Amerikaanse president Bill Clinton (onder totale zionistische controle vanwege zijn achtergrond in drugshandel en pedofilie) ondertekent de wet van de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst, of NAFTA. Terwijl de EU is ontworpen om een groot aantal kleinere landen ten val te brengen, omvat NAFTA slechts 3 landen, de veel grotere Verenigde Staten, Canada en Mexico. Het hoofddoel is tweeledig: de Amerikaanse economie permanent helpen ontmantelen en wijdverbreide armoede creëren (waaronder afhankelijkheid van de overheid, en de voorwaarden scheppen voor de marxistische revolutie) en ten tweede de Amerikaanse productiebasis verwijderen, waardoor deze voor bevoorrading afhankelijk wordt van andere landen en daardoor niet in staat zichzelf te verdedigen, mocht het gedurende langere tijd betrokken raken bij een grootschalig conflict. (Een conflict waar de zionistische machine ijverig aan werkt om zich voor te bereiden.)

Als gevolg van NAFTA zullen bijna een miljoen Amerikaanse burgers hun baan verliezen omdat veel bedrijven Amerikaanse activiteiten sluiten en naar Mexico verhuizen, waar ze te maken krijgen met veel lichtere regelgevende lasten en kunnen dezelfde producten of diensten produceren tegen een fractie van de kosten. Deze producten worden vervolgens met enorme winsten terugverkocht aan Amerikanen.

De begeleiders van Clinton applaudisseren als hij de gifpil ondertekent.

1994

Professor en chemicus Israel Shahak, die het zionisme terecht “een spiegelbeeld van antisemitisme en een “regime gebaseerd op structurele discriminatie en racisme” had genoemd, publiceert Jewish History, Jewish Religion: The Weight of Three Thousand Years waarin hij opmerkt:

“Het verval van het monotheïsme kwam tot stand door de verspreiding van de joodse mystiek (de kabbala) die zich ontwikkelde in de 12e en 13e eeuw, en tegen het einde van de 16e eeuw, een bijna volledige overwinning had behaald in bijna alle centra van het jodendom… In de laatste dagen Joodse Orthodoxie, vooral onder de rabbijnen, is de invloed van de kabbala overheersend gebleven… Deze ideeën spelen een belangrijke hedendaagse politieke rol, aangezien ze deel uitmaken van het expliciete geloofssysteem van veel religieuze politici… en een directe invloed hebben op velen Zionistische leiders van alle partijen, inclusief de zionistische linkerzijde.

“…Een onderzoek van radicale, socialistische en communistische partijen kan veel voorbeelden opleveren van vermomde joodse chauvinisten en racisten, die zich bij deze partijen hebben aangesloten louter om redenen van ‘joods belang’ en in Israël voorstander zijn van ‘anti-heidense’ discriminatie. ” Voor zijn ontmaskering van de satanische oorsprong van het marxisme, publiceert de zionistische pers vernietigende recensies van het boek, waarbij Shahak persoonlijk wordt aangevallen (natuurlijk) en hem zelfs beschuldigt van ‘antisemitisme’, ook al is hij joods.

1994

Op de dag van Purim, een feestdag voor beoefenaars van het talmoedisme die een massamoord in het oude Babylon herdenkt, gaat de zionistische terrorist Baurch Kopel Goldstein een moskee in Hebron op de Westelijke Jordaanoever binnen en begint willekeurig te schieten, 29 Palestijnen te doden en nog eens te verwonden125 voordat hij wordt vastgehouden en gedood door de overlevenden. Het evenement staat bekend als de Grot van de Patriarchen Massacre. Op de begrafenis van Goldstein stelt rabbijn Yaacov Perrin dat zelfs een miljoen Arabieren “geen Joodse vingernagel waard zijn”.

1994

De marxistische revolutionair Nelson Mandela was in 1990 tevoorschijn gekomen uit de gevangenis waar hij 27 jaar had gezeten voor bijna 200 terreurdaden en de moord op tientallen onschuldige mensen, naast enkele honderden mensen die door zijn volgelingen waren vermoord.

Nu is hij verkozen tot president van Zuid-Afrika na een massale propagandacampagne door de zionistische pers in Zuid-Afrika en wereldwijd, die hem afschildert als een martelaar en heldhaftige figuur.

Een intense ‘anti-blanke’ perscampagne is bedoeld om de 90% zwarte Zuid-Afrikaanse bevolking wakker te schudden en hen ervan te overtuigen dat alle kwalen van de samenleving terug te voeren zijn op blanke Zuid-Afrikanen. In haar enthousiasme vergeet de pers één klein, onbeduidend detail te noemen. Zo onbeduidend dat het geen enkele vermelding of dekking krijgt: bijna 100% van de rijkdom in Zuid-Afrika is eigendom van zionistische joden die buiten het land wonen, niet van blanke Zuid-Afrikanen. Het echte doel van het installeren van de communistische Mandela is dezelfde reden waarom alle communistische leiders in alle naties zijn geïnstalleerd: om de mensen onder controle te houden terwijl hun middelen worden geplunderd door zionistische bedrijfsbelangen, en uiteindelijk om de regio te ontvolken.

Mandela’s politieke partij, het Afrikaans Nationaal Congres, is noch Afrikaans, noch nationaal. Het is een zionistische marxistische revolutionaire partij, die altijd wordt geleid door een symbolische zwarte Afrikaan die wordt omringd door zionistische joodse leiders.

Het werd opgericht door Lionel Bernstein, Bob Hepple, Denis Goldberg, Arthur Goldreich en James Kantor. Sindsdien is de partij aan de macht gebleven en is Zuid-Afrika snel achteruitgegaan. De misdaad is sterk toegenomen, evenals de corruptie bij de overheid en de kosten van levensonderhoud. Afval hoopt zich op op openbare plaatsen. Het moordcijfer behoort tot de hoogste ter wereld. Het verkrachtingscijfer is het hoogste ter wereld. Naarmate de zaken afnemen, wordt de perscampagne die de kleine blanke minderheid de schuld geeft, heviger.

Witte boeren zijn een geliefd doelwit van de pers, zoals vaak het geval is tijdens een marxistische revolutie. Het is moeilijk om een natie uit te hongeren als boerderijen produceren. Er vindt een geleidelijke genocide plaats, aangezien blanke families routinematig worden vermoord op hun boerderijen in door haat aangewakkerde aanvallen die zijn ontstoken door de pers en het Afrikaans Nationaal Congres.

Ondertussen zijn de winsten van de zionistische plundering van natuurlijke hulpbronnen omhooggeschoten.

De blanke boeren zijn het doelwit omdat ze voor de voedselvoorziening zorgen en omdat ze christen zijn. Genocide door uithongering is moeilijk uit te voeren terwijl het land wordt bewerkt. Zodra alle boerderijen in handen zijn van revolutionairen die niets van landbouw weten, kan de massale hongersnood beginnen.

Propagandafolder in bekende taal leert de nuttige idioten hoe ze het zionistische plan moeten uitvoeren.

Het boek van Douglas Reed beschrijft hoe zwarte Afrikanen opnieuw tot slaaf worden gemaakt, dit keer onder het communisme.