Cognitieve dissonantie
Cognitieve dissonantie is de onaangename spanning die iemand ervaart bij tegenstrijdige overtuigingen, ideeën of opvattingen of bij handelen in strijd met de eigen overtuiging. In zijn boek A Theory of Cognitive Dissonance uit 1957 stelde Leon Festinger dat mensen streven naar het verkleinen van dissonantie en daarvoor hun opvattingen of gedrag aanpassen.
Een groot deel van de wereld zou zich nu in deze spagaat moeten bevinden.
Wat ons verteld wordt, komt niet overeen met wat we zien. Een voorbeeld nu is de “zelfmoord” van Epstein. Maar dagelijks worden we geconfronteerd met dit soort voorbeelden. Als we alleen naar de MSM zouden kijken en alleen naar hen zouden luisteren en alleen de MSM kranten zouden lezen, zouden we moeten gaan vrezen voor onze geestelijke gezondheid.
Als we niet gaan begrijpen wat de “Elite” ons aandoet, lopen we het risico dat ons wantrouwen geen uitweg meer vindt en we geestelijk ziek worden. Het is niet voor niets dat zoveel mensen ziek, overbelast, overspannen zijn. Wat van de gewone mens gevraagd wordt, gaat zijn draagkracht vaak ver te boven. Het begint vaak met de gedachte: “ik ben toch niet gek”.
We zien onze wijken, ons land verloederen. We zien dat huizen niet beschikbaar zijn, dat onze gezondheidszorg onbetaalbaar wordt maar we moeten nog steeds geloven dat we in een “gaaf’” land wonen. Zo groeit een wantrouwen in de politiek, in de overheid. Zou dit opzettelijk kunnen zijn?
Ik schrijf over de satanische wereld waarin we leven. Over de strijd tussen goed en kwaad. Dit is een kosmische strijd, een spirituele strijd. Ontwaken komt als je je bewust bent van deze dissonantie in je waarneming. Wat we zien is onverenigbaar met wat we horen en moeten geloven.