Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat
(google translate gebruikt en niet aangepast)
In deze duisternis, een teken van hoop
Datum: 30 juli 2015 Auteur: Carlos Caso-Rosendi
Een paar minuten geleden keek ik uit het raam op een vochtige, bewolkte ochtend in Buenos Aires. Ik stond vroeg op en het was nog donker, de wolken lieten me de zon niet zien opkomen boven de brede rivier. Toen dacht ik aan de woorden van de Heer voor het Sanhedrin: “En u zult de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Machtige en komen op de wolken des hemels.” Marcus 14:62.
Op dit moment ben ik ervan overtuigd dat we in apocalyptische tijden leven. De wereldmedia blijft de borden verdoezelen. Niemand lijkt bepaalde thema’s aan te raken: de rampzalige toestand van de wereldeconomie, de miljoenen geaborteerde mensen, het terloops verkopen van mensenvlees over een bord linguine en een glas rode wijn, de steeds groter wordende dreiging van die geestesziekte terrorisme genoemd, enz. Een diepe duisternis heeft de naties bedekt en toch kondigt de lange lijst van huidige gruwelen in zekere zin het einde ervan aan. De nacht is altijd het donkerst, het koudst wanneer de ochtend op het punt staat aan te breken.
De rechterkant van God is volmaakte gerechtigheid. Denk aan de scène in het Sanhedrin: Jezus wordt in elkaar geslagen, hij is de hele nacht wakker geweest, hij wordt omringd door vijandige gezichten, mensen verklaren leugen na leugen tegen hem. Als hij die woorden uitspreekt en zichzelf duidelijk identificeert als de gezegende Messias, ontvangt de rechtbank ze als bewijs van godslastering. Dat zal voor altijd bekend staan als het donkerste moment in de geschiedenis van Israël. Het tribunaal veroordeelt de bron van al het leven ter dood, na meer dan genoeg bewijzen te hebben van zijn goddelijke oorsprong. Er is geen gerechtigheid aan de linkerkant van de duisternis, maar op dat moment van absolute wanhoop begint de zon van de waarheid op te komen. “Net zoals Mozes de slang in de woestijn ophief, zo moet de Mensenzoon verhoogd worden, zodat iedereen die in Hem gelooft eeuwig leven zal hebben.” Johannes 3:14. Jezus heeft het over het leven op het moment dat zijn eigen dood nadert, verborgen door duisternis onder de horizon nadert de levengevende zon meedogenloos. Wie zou het geweten hebben?
Vandaag staat de Kerk voor een soortgelijk proces. Beschuldigingen en vernederingen komen van alle kanten, vijandige krachten omringen haar, het einde lijkt nabij. Ik geloof bijvoorbeeld dat het uur om te schijnen op ons is. Jezus staat op het punt te komen met ware gerechtigheid uit de rechterhand van de troon van God. De zon gaat misschien onder op de systemen van wereldwijde onderdrukking, maar we weten dat die morgen zal komen; we weten dat niemand het kan stoppen. Dezelfde krachten die “de Mensenzoon hebben opgewekt” aan het kruis van Golgotha, willen nu de klus klaren door de kerk het zwijgen op te leggen. Het kan zijn dat ze tijdelijk slagen. Ze hebben misschien hun overwinning op vrijdag, maar ze kunnen de tijd niet stoppen. Het kwaad kon de komst van Resurrection Sunday niet tegenhouden.
Duisternis en beproevingen gaan vooraf aan een groot tijdperk voor de triomfantelijke kerk: “Degenen die wijs zijn, zullen schijnen als de helderheid van de hemel, en degenen die velen tot gerechtigheid leiden, als de sterren voor eeuwig en altijd.” Daniël 12:3. Na de beproeving zullen we een hele wereld hebben om weer op te bouwen. Licht en gerechtigheid komen eraan. De zon komt ook op.