Via SOTN, zie daar links en afbeeldingen, google translate
LEES DIT… als je echt de systematische genocide en methodische landdiefstal wilt begrijpen die Israël decennialang tegen de Palestijnen heeft gepleegd.
Geplaatst op 3 november 2023 door State of the Nation
FacebookTwitterenPinterestRedditE-mailAfdrukkenDeel
Video: “gerechtvaardigde wraak” en de geschiedenis van Israëlische “valse vlaggen” (2001-2023): Palestina afgeschilderd als “de agressor”
De invasie van Gaza: onderdeel van een bredere Israëlische militaire inlichtingenagenda
Door prof. Michel Chossudovsky Global Research
(Ed.: het artikel bevat veel links en afbeeldingen w.o. kaarten zie daarvoor de links van SOTN)
Inleiding van de auteur
Er schuilt een complexe geschiedenis achter Israëls plan van oktober 2023 om “Gaza van de kaart te vegen”.
Het is genocide, een absolute slachting:
“We gaan Gaza-stad binnenkort op een zeer brede schaal aanvallen”, zei de belangrijkste militaire woordvoerder van Israël, vice-admiraal Daniel Hagari, in een landelijk uitgezonden toespraak, zonder een tijdschema voor de aanval te geven.
Het is een criminele onderneming gebaseerd op de Israëlische doctrine van ‘gerechtvaardigde wraak’, die voor het eerst werd geformuleerd in 2001.
(Zie hieronder: mijn artikel uit januari 2009, gepubliceerd aan het begin van de Israëlische invasie van Gaza in 2008-2009 onder “ Operatie Cast Led”)
De ‘gerechtvaardigde wraak’- doctrine stelt in niet mis te verstane bewoordingen dat (ondanks zijn beperkte militaire capaciteiten) Palestina en niet Israël ‘de agressor’ is en dat Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen.
Het staat nu vast dat de Hamas-aanval van 7 oktober 2023 een False Flag-operatie was , uitgevoerd door een “factie” binnen Hamas, in samenwerking met de Mossad en de Amerikaanse inlichtingendienst:
“De Amerikaanse inlichtingendiensten zeggen dat ze zich niet bewust waren van een naderende Hamas-aanval.
Hadden Netanyahu en zijn enorme militaire en inlichtingenapparaat (Mossad et al.) voorkennis van de Hamas-aanval die heeft geresulteerd in talloze doden onder Israëliërs en Palestijnen?
Was er een zorgvuldig geformuleerd Israëlisch plan om een totale oorlog tegen de Palestijnen te voeren gepland vóór de lancering door Hamas van “Operatie Al-Aqsa Storm”?
Dit was geen mislukking van de Israëlische inlichtingendienst, zoals door de media wordt overgebracht. Nogal Het tegenovergestelde”
Video. Gerechtvaardigde wraak en valse vlaggen. Michel Chossudovsky
Lux Media Video opgenomen op 16 oktober 2023
Hieronder: gedetailleerde analyse en geschiedenis van Israëlische False Flag-operaties tegen het Palestijnse volk
MICHEL CHOSSUDOVSKY – VALSE VLAG: GAZA VAN DE KAART UITROEIEN
De geschiedenis van valse vlaggen: “Het groene licht voor terreur” (1997), Het “bloedvergieten als rechtvaardiging” voor het voeren van oorlog
Wijlen Prof. Tanya Reinhart bevestigt de formulering in 1997 van een False Flag Agenda met de titel “Het Groene Licht voor Terreur” , die bestond uit het bevorderen (het bedenken) van zelfmoordaanslagen tegen Israëlische burgers, daarbij verwijzend naar “het Bloedvergieten als Rechtvaardiging” om oorlog te voeren tegen Palestina:
“…Dit is het thema ‘groen licht voor terreur’ dat de Militaire Inlichtingendienst (Ama’n) promoot sinds 1997, toen haar anti-Oslo-lijn werd geconsolideerd. Dit thema werd sindsdien keer op keer herhaald door militaire kringen, en werd uiteindelijk de mantra van de Israëlische propaganda…
Het ‘Foreign Report’ (informatie van Jane) van 12 juli 2001 onthulde dat het Israëlische leger (onder de regering van Sharon) zijn plannen voor een “totale aanval om de Palestijnse autoriteit te vernietigen” heeft bijgewerkt.
De blauwdruk, getiteld “De vernietiging van de Palestijnse Autoriteit en de ontwapening van alle strijdkrachten” , werd op 8 juli [2001] aan de Israëlische regering gepresenteerd door stafchef Shaul Mofaz.
De aanval zou, naar goeddunken van de regering, worden gelanceerd na een grote zelfmoordaanslag in Israël, waarbij wijdverspreide doden en gewonden zouden vallen, waarbij het bloedvergieten als rechtvaardiging zou worden aangevoerd.” ( Tanya Reinhart, 22 december 2001)
Ariel Sharon: “Een oplossing in stijl uit 1948”
Volgens prof. Tanya Reinhart; “Massa-uitzetting zou kunnen plaatsvinden in een later stadium van de grondinvasie [2002-], als de Israëli’s de grenzen van Gaza zouden openen om een uittocht van bevolking mogelijk te maken… Uitzetting werd door Ariel Sharon de “ oplossing in 1948-stijl” genoemd. Voor Sharon “is het alleen nodig om een andere staat voor de Palestijnen te vinden”. – ‘Jordanië is Palestina’ – was de uitdrukking die Sharon bedacht.” ( Tanya Reinhart , op cit)
Het “Hamas-Mossad-partnerschap”
Wat zich nu in Gaza ontvouwt, maakt deel uit van een al lang bestaande inlichtingenagenda, die al meer dan twintig jaar op de tekentafel van opeenvolgende Israëlische regeringen ligt. Opgericht in 1987 met de steun van Israël, wordt het “Hamas-Mossad partnerschap” bevestigd door Netanyahu:
“Iedereen die de oprichting van een Palestijnse staat wil dwarsbomen, moet de versterking van Hamas steunen en geld overmaken naar Hamas. … Dit maakt deel uit van onze strategie – om de Palestijnen in Gaza te isoleren van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever.” (Verklaring van maart 2019 geciteerd door Haaretz , 9 oktober 2023, cursivering toegevoegd)
“Steun” en “geld” voor Hamas
“Geld overmaken naar Hamas” namens Netanyahu wordt bevestigd door een rapport van de Times of Israel van 8 oktober 2023:
“Hamas werd behandeld als een partner ten nadele van de Palestijnse Autoriteit om te voorkomen dat Abbas stappen zou ondernemen in de richting van de oprichting van een Palestijnse staat. Hamas werd gepromoveerd van een terroristische groepering tot een organisatie waarmee Israël via Egypte onderhandelingen voerde, en die via de grensovergangen in Gaza koffers met miljoenen dollars uit Qatar mocht ontvangen.” (nadruk toegevoegd)
Het standpunt van Benjamin Netanyahu dat enkele jaren voorafgaand aan de “ Staat van Oorlogsbereidheid” van 7 oktober 2023 werd gedefinieerd , bestaat uit de totale toe-eigening van de Palestijnse gebieden en de regelrechte uitsluiting van het Palestijnse volk uit hun thuisland:
“Dit zijn de basislijnen van de nationale regering onder leiding van mij: het Joodse volk heeft een exclusief en onbetwistbaar recht op alle gebieden van het land Israël . De regering zal nederzettingen in alle delen van het land Israël bevorderen en ontwikkelen – in Galilea, de Negev, de Golan, Judea en Samaria.” (januari 2023)
De rol van de Mossad
De doctrine van “gerechtvaardigde wraak” die in 2001 werd gelanceerd, is de hoeksteen van het Israëlische inlichtingenverhaal. Het biedt een rechtvaardiging voor het plegen van genocide, met de steun van de internationale gemeenschap, eerst in Gaza en vervolgens op de Westelijke Jordaanoever.
“Met een jaarlijks budget van ongeveer 3 miljard dollar en 7.000 medewerkers is de Mossad na de CIA het grootste spionagebureau in de westerse wereld .”
Deze officiële cijfers zijn betekenisloos; inlichtingendiensten onthullen niet de bronnen van hun financiering of de omvang van hun personeel (die de hierboven aangehaalde cijfers overtreffen).
Mossad (Buitenlandse Inlichtingendienst) is samen met Shin Bet (Binnenlandse Nationale Veiligheid) en Aman (Militaire Inlichtingendienst) de belangrijkste actor bij het uitvoeren van “false flag-operaties”. De geheime mogelijkheden zijn uitgebreid. Het heeft in de loop der jaren zowel Hamas als de Palestijnse Nationale Autoriteit geïnfiltreerd. Het oefent – in samenwerking met de Amerikaanse inlichtingendienst – ook controle uit over Al Qaeda-agenten, ISIS en Daesh in het hele Midden-Oosten.
Het mandaat van de Mossad is het creëren van “verdeeldheid” binnen de Palestijnse Verzetsbeweging, terwijl angst en routinematige terroristische valse vlaggebeurtenissen tegen onschuldige Israëlische burgers in stand worden gehouden, wat de legitimiteit van het “gerechtvaardigde wraak”-verhaal in stand houdt.
Chronologie
Laten we kort de geschiedenis bekijken, de verschillende fasen volgend op:
Mislukking van Oslo I en II (1993-95) en de moord op Yitzhak Rabin (1995)
2001. “Operatie gerechtvaardigde wraak”
Gepresenteerd in juli 2001 aan de Israëlische regering van Ariel Sharon door IDF-stafchef Shaul Mofaz , onder de titel:
“De vernietiging van de Palestijnse Autoriteit en de ontwapening van alle strijdkrachten”.
Zie de analyse van Tanya Reinhart en het Jane-rapport, hierboven geciteerd en in het onderstaande artikel).
“Operatie Justified Vengeance” werd ook wel het “Dagan Plan” genoemd , genoemd naar wijlen generaal Meir Dagan , die van 2002 tot 2011 leiding gaf aan de Mossad, de Israëlische buitenlandse inlichtingendienst.
Het langeretermijndoel van “Operatie Justified Vengeance” (2001) was en blijft de verdrijving van Palestijnen uit hun thuisland.
2002. Besluit om de beruchte Apartheidsmuur te bouwen door de regering-Sharon
2004. De moord op Yasser Arafat
Het werd in 2003 bevolen door het Israëlische kabinet. Het werd goedgekeurd door de VS, die een veto uitspraken over een veiligheidsresolutie van de Verenigde Naties waarin het besluit van het Israëlische kabinet uit 2003 werd veroordeeld. Het werd uitgevoerd door de Mossad. (Zie details in het onderstaande artikel).
2005. De verwijdering, op bevel van premier Ariel Sharon, van alle Joodse nederzettingen in Gaza.
In 2003 voorgesteld door premier Ariel Sharon, geïmplementeerd in augustus 2005 en voltooid in september 2005.
Een Joodse bevolking van meer dan 7.000 werd verplaatst. Deze verplaatsing was nodig om de Gazastrook om te vormen tot een ‘openluchtgevangenis’
2006. De verkiezingsoverwinning van Hamas in januari 2006.
Zonder Arafat wisten de Israëlische militaire inlichtingenarchitecten dat Fatah onder Mahmoud Abbas de verkiezingen zou verliezen.
2008-2009. “Operatie Cast Lead”
In 2008 was de ‘Bloedvergieten Rechtvaardiging’ een essentieel onderdeel van de militaire inlichtingenagenda, die voor het eerst werd geformuleerd in de ‘Operatie Justified Vengeance’ uit 2001:
“De vernietiging van de Palestijnse Autoriteit en de ontwapening van alle strijdkrachten”
Het doden van Palestijnse burgers werd gerechtvaardigd op ‘humanitaire gronden’. zoals geformuleerd in het “Operation Justified Vengeance Report”.
Michel Chossudovsky , 15 mei 2021, 23 oktober 2023, 1 november 2023,
Hieronder staat mijn artikel dat begin januari 2009 werd gepubliceerd, op het hoogtepunt van Operatie Cast Lead van 2008-2009
De invasie van Gaza:
Onderdeel van een bredere Israëlische militaire inlichtingenagenda
van Michel Chossudovsky
Januari 2009
“Operatie Cast Lead”
De luchtbombardementen en de voortdurende grondinvasie van Gaza door Israëlische grondtroepen moeten in een historische context worden geanalyseerd. Operatie “Cast Lead” [2008] is een zorgvuldig geplande onderneming, die deel uitmaakt van een bredere militaire inlichtingenagenda die voor het eerst werd geformuleerd door de regering van premier Ariel Sharon in 2001:
“Bronnen in het defensie-establishment zeggen dat minister van Defensie Ehud Barak de Israëlische strijdkrachten ruim zes maanden geleden de opdracht heeft gegeven om zich voor te bereiden op de operatie, zelfs toen Israël begon te onderhandelen over een staakt-het-vuren met Hamas.” (Barak Ravid, Operatie “Cast Lead” : Aanval van de Israëlische luchtmacht volgde op maanden van planning, Haaretz, 27 december 2008)
Het was Israël dat de wapenstilstand verbrak op de dag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, 4 november:
“Israël gebruikte deze afleiding om het staakt-het-vuren tussen zichzelf en Hamas te verbreken door de Gazastrook te bombarderen. Israël beweerde dat deze schending van het staakt-het-vuren bedoeld was om te voorkomen dat Hamas tunnels zou graven naar Israëlisch grondgebied.
De volgende dag lanceerde Israël een terroristische belegering van Gaza, waarbij voedsel, brandstof, medische voorraden en andere benodigdheden werden afgesloten in een poging de Palestijnen te ‘onderwerpen’ en tegelijkertijd gewapende invallen te ondernemen.
Als reactie daarop namen Hamas en anderen in Gaza opnieuw hun toevlucht tot het afvuren van ruwe, zelfgemaakte en voornamelijk onnauwkeurige raketten op Israël. De afgelopen zeven jaar zijn deze raketten verantwoordelijk geweest voor de dood van zeventien Israëliërs. In dezelfde periode hebben de Israëlische Blitzkrieg-aanvallen duizenden Palestijnen gedood, wat wereldwijd tot protest leidde, maar bij de VN aan dovemansoren gericht was.” (Shamus Cooke, Het bloedbad in Palestina en de dreiging van een bredere oorlog, Global Research, december 2008)
Geplande humanitaire ramp
Op 8 december [2008] was de Amerikaanse vice-minister van Buitenlandse Zaken John Negroponte in Tel Aviv voor besprekingen met zijn Israëlische tegenhangers, waaronder de directeur van de Mossad, Meir Dagan.
“Operatie Cast Lead” ging twee dagen na Kerstmis van start. Het ging gepaard met een zorgvuldig ontworpen internationale PR-campagne onder auspiciën van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.
De militaire doelen van Hamas zijn niet het hoofddoel. Operatie “Cast Lead” is heel bewust bedoeld om burgerslachtoffers te veroorzaken.
Waar we mee te maken hebben is een “geplande humanitaire ramp” in Gaza, in een dichtbevolkt stedelijk gebied. (Zie kaart hieronder)
Het langeretermijndoel van dit plan, zoals geformuleerd door Israëlische beleidsmakers, is de verdrijving van Palestijnen uit Palestijnse gebieden:
“Terroriseer de burgerbevolking, zorg voor een maximale vernietiging van eigendommen en culturele hulpbronnen… Het dagelijkse leven van de Palestijnen moet ondraaglijk worden gemaakt: ze moeten worden opgesloten in steden en dorpen, verhinderd worden een normaal economisch leven uit te oefenen, afgesneden van werkplekken, scholen en ziekenhuizen, Dit zal emigratie aanmoedigen en de weerstand tegen toekomstige uitzettingen verzwakken” Ur Shlonsky, geciteerd door Ghali Hassan, Gaza: The World’s Largest Prison , Global Research, 2005)
“Operatie gerechtvaardigde wraak”
Er is een keerpunt bereikt. Operatie “Cast Lead” maakt deel uit van de bredere militaire inlichtingenoperatie die werd gestart bij het begin van de regering Ariel Sharon in 2001. Het was onder Sharons “Operatie Justified Vengeance” dat F-16 gevechtsvliegtuigen aanvankelijk werden gebruikt om Palestijnse steden te bombarderen.
“Operatie Justified Vengeance” werd in juli 2001 gepresenteerd aan de Israëlische regering van Ariel Sharon door IDF-stafchef Shaul Mofaz, onder de titel “De vernietiging van de Palestijnse Autoriteit en de ontwapening van alle strijdkrachten”.
“Een noodplan, met de codenaam Operatie Justified Vengeance, werd afgelopen juni [2001] opgesteld om de hele Westelijke Jordaanoever en mogelijk de Gazastrook opnieuw te bezetten, wat waarschijnlijk “honderden” Israëlische slachtoffers zou kosten.” (Washington Times, 19 maart 2002).
Volgens Jane’s ‘Foreign Report’ (12 juli 2001) had het Israëlische leger onder leiding van Sharon zijn plannen bijgewerkt voor een “totale aanval om de Palestijnse autoriteit te vernietigen, leider Yasser Arafat te verdrijven en zijn leger te doden of vast te houden”.
“Rechtvaardiging van bloedvergieten”
De “Bloedvergieten Rechtvaardiging” was een essentieel onderdeel van de militaire inlichtingenagenda. Het doden van Palestijnse burgers werd gerechtvaardigd op ‘humanitaire gronden’. De Israëlische militaire operaties werden zorgvuldig getimed zodat ze samenvielen met de zelfmoordaanslagen:
De aanval zou, naar goeddunken van de regering, worden gelanceerd na een grote zelfmoordaanslag in Israël, waarbij wijdverspreide doden en gewonden zouden vallen, waarbij het bloedvergieten als rechtvaardiging zou worden aangevoerd. (Tanya Reinhart, Evil Unleashed, Israëls actie om de Palestijnse Autoriteit te vernietigen is een berekend plan, dat al lang in de maak is , Global Research, december 2001, cursivering toegevoegd)
Het Dagan-plan
“Operatie Justified Vengeance” werd ook wel het “Dagan Plan” genoemd, genoemd naar generaal (bd.) Meir Dagan, die momenteel aan het hoofd staat van de Mossad, de Israëlische inlichtingendienst.
Reserve -generaal Meir Dagan was Sharons nationale veiligheidsadviseur tijdens de verkiezingscampagne van 2000. Het plan werd klaarblijkelijk opgesteld vóór de verkiezing van Sharon tot premier in februari 2001. “Volgens Alex Fishman die in Yediot Aharonot schreef, bestond het Dagan-plan uit het vernietigen van de Palestijnse autoriteit en het ‘buiten spel’ zetten van Yasser Arafat.” (Ellis Shulman, “Operatie Justified Vengeance”: een geheim plan om de Palestijnse Autoriteit te vernietigen , maart 2001):
“Zoals gerapporteerd in het Foreign Report [Jane] en plaatselijk bekendgemaakt door Maariv, zou het invasieplan van Israël – naar verluidt Justified Vengeance genoemd – onmiddellijk na de volgende zelfmoordaanslag met veel slachtoffers worden gelanceerd, ongeveer een maand duren en naar verwachting resulteren in de dood van honderden Israëliërs en duizenden Palestijnen. (Ibidem, cursivering toegevoegd)
Het “Dagan Plan” voorzag in de zogenaamde “kantonisering” van Palestijnse gebieden, waarbij de Westelijke Jordaanoever en Gaza volledig van elkaar zouden worden afgesloten, met afzonderlijke “regeringen ” in elk van de gebieden. In dit scenario, dat al in 2001 werd voorzien, zou Israël:
“Afzonderlijk onderhandelen met Palestijnse strijdkrachten die in elk gebied dominant zijn: Palestijnse strijdkrachten die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid, de inlichtingendiensten en zelfs voor de Tanzim (Fatah).” Het plan lijkt dus sterk op het idee van ‘kantonisering’ van Palestijnse gebieden, naar voren gebracht door een aantal ministers. Sylvain Cypel, Het beruchte ‘Dagan Plan’ (Sharon’s plan om van Arafat af te komen , Le Monde, 17 december 2001)
Het Dagan Plan heeft continuïteit in de militaire inlichtingenagenda tot stand gebracht. In de nasleep van de verkiezingen van 2000 kreeg Meir Dagan een sleutelrol toegewezen. “Hij werd Sharons ‘bemiddelaar’ in veiligheidskwesties met de speciale gezanten van president Bush, Zinni en Mitchell.” Vervolgens werd hij in augustus 2002 door premier Ariel Sharon benoemd tot directeur van de Mossad. In de post-Sharon-periode bleef hij hoofd van de Mossad. Hij werd in juni 2008 herbevestigd in zijn functie als directeur van de Israëlische inlichtingendienst door premier Ehud Olmert.
Meir Dagan heeft, in samenwerking met zijn Amerikaanse tegenhangers, de leiding gehad over verschillende militaire inlichtingenoperaties. Het is vermeldenswaard dat Meir Dagan als jonge kolonel nauw had samengewerkt met minister van Defensie Ariel Sharon bij de aanvallen op Palestijnse nederzettingen in Beiroet in 1982. De grondinvasie van Gaza in 2009 vertoont in veel opzichten een opvallende gelijkenis met de militaire operatie van 1982. onder leiding van Sharon en Dagan.
Continuïteit: Van Sharon tot Olmert
Het is belangrijk om ons te concentreren op een aantal belangrijke gebeurtenissen die hebben geleid tot de moordpartijen in Gaza in het kader van ‘Operatie Cast Lead’:
1. De moord op Yasser Arafat in november 2004.
Olmert en Sharon
Deze moord lag al sinds 1996 op de tekentafel in het kader van ‘Operatie Velden van Doornen’ .
Volgens een document uit oktober 2000
“opgesteld door de veiligheidsdiensten, op verzoek van de toenmalige premier Ehud Barak, werd verklaard dat ‘Arafat, de persoon, een ernstige bedreiging vormt voor de veiligheid van de staat [Israël] en dat de schade die zal voortvloeien uit zijn verdwijning minder groot is. dan de schade veroorzaakt door zijn bestaan’”. (Tanya Reinhart, Evil Unleashed, Israëls actie om de Palestijnse Autoriteit te vernietigen is een berekend plan, waar al lang aan wordt gewerkt , Global Research, december 2001. Details van het document zijn gepubliceerd in Ma’ariv, 6 juli 2001.).
De moord op Arafat werd in 2003 bevolen door het Israëlische kabinet. Het werd goedgekeurd door de VS, die een veto uitspraken over een veiligheidsresolutie van de Verenigde Naties waarin het besluit van het Israëlische kabinet uit 2003 werd veroordeeld. Als reactie op de toegenomen Palestijnse aanvallen verklaarde de Israëlische minister van Defensie, Shaul Mofaz, in augustus 2003 een ‘volledige oorlog’ aan de militanten van wie hij beloofde dat ze ‘voor de dood waren gemarkeerd’.
“Half september heeft de Israëlische regering een wet aangenomen om van Arafat af te komen. Het Israëlische kabinet voor politieke veiligheidszaken noemde het “een besluit om Arafat af te zetten als obstakel voor de vrede.” Mofaz bedreigd; “We zullen de juiste manier en het juiste moment kiezen om Arafat te vermoorden.” De Palestijnse minister Saeb Erekat vertelde CNN dat hij dacht dat Arafat het volgende doelwit was. CNN vroeg Sharon-woordvoerder Ra’anan Gissan of de stemming de uitzetting van Arafat betekende. Gissan verduidelijkte; ‘Dat betekent niet. Het kabinet heeft vandaag besloten dit obstakel weg te nemen. Het tijdstip, de methode en de manieren waarop dit zal gebeuren, zullen afzonderlijk worden bepaald, en de veiligheidsdiensten zullen de situatie monitoren en aanbevelingen doen over passend handelen.” (Zie Trish Shuh, Routekaart voor een overlijdensplan, www.mehrnews.com 9 november 2005
De moord op Arafat was onderdeel van het Dagan Plan uit 2001.
Naar alle waarschijnlijkheid werd dit uitgevoerd door de Israëlische inlichtingendienst. Het was bedoeld om de Palestijnse Autoriteit te vernietigen en verdeeldheid binnen Fatah en tussen Fatah en Hamas aan te wakkeren. Mahmoud Abbas is een Palestijnse quisling.
Hij werd geïnstalleerd als leider van Fatah, met goedkeuring van Israël en de VS, die de paramilitaire en veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit financieren.
2. De verwijdering, op bevel van premier Ariel Sharon in 2005, van alle Joodse nederzettingen in Gaza .
Een Joodse bevolking van meer dan 7.000 werd verplaatst.
“Het is mijn bedoeling [Sharon] om een evacuatie uit te voeren – sorry, een verplaatsing – van nederzettingen die ons problemen bezorgen en van plaatsen die we in een definitieve regeling toch niet zullen behouden, zoals de nederzettingen in Gaza…. Ik ga ervan uit dat er in de toekomst geen Joden meer in Gaza zullen zijn”, zei Sharon. ( CBC, maart 2004 )
De kwestie van de nederzettingen in Gaza werd gepresenteerd als onderdeel van de “routekaart naar vrede” van Washington.
Deze maatregel, die door de Palestijnen werd gevierd als een ‘overwinning’, was niet gericht tegen de Joodse kolonisten. Integendeel: het maakte deel uit van de algehele geheime operatie, die erin bestond Gaza in een concentratiekamp te veranderen. Zolang Joodse kolonisten in Gaza woonden, kon het doel van het in stand houden van een groot gebarricadeerd gevangenisgebied niet worden bereikt. De implementatie van “Operatie Cast Lead” vereiste “geen Joden in Gaza”.
3. De bouw van de beruchte Apartheidsmuur
Hiertoe werd besloten aan het begin van de regering-Sharon in 2002. (zie kaart hieronder).
4. De verkiezingsoverwinning van Hamas in januari 2006.
Zonder Arafat wisten de Israëlische militaire inlichtingenarchitecten dat Fatah onder Mahmoud Abbas de verkiezingen zou verliezen. Dit maakte deel uit van het scenario dat ruim van tevoren was bedacht en geanalyseerd.
Als Hamas de leiding heeft in Gaza, onder het voorwendsel dat Hamas een terroristische organisatie is, zou Israël het proces van ‘kantonisering’ uitvoeren, zoals geformuleerd in het Dagan-plan. Fatah zou onder Mahmoud Abbas formeel de leiding blijven houden over de Westelijke Jordaanoever. De naar behoren gekozen Hamas-regering zou beperkt blijven tot de Gazastrook.
Grondaanval, 2008-2009
Op 3 januari [2009] trokken Israëlische tanks en infanterie Gaza binnen in een grootschalig grondoffensief:
“De grondoperatie werd voorafgegaan door enkele uren zwaar artillerievuur in het donker, waarbij doelen in vlammen opgingen die de nachtelijke hemel in vlogen. Machinegeweervuur ratelde terwijl heldere lichtspoorkogels door de duisternis flitsten en de crash van honderden granaten vuursporen veroorzaakte. (AP, 3 januari 2009)
Israëlische bronnen hebben gewezen op een langdurige militaire operatie. Het “zal niet gemakkelijk zijn en niet van korte duur”, zei minister van Defensie Ehud Barak in een tv-toespraak.
Israël probeert Hamas niet te verplichten “tot samenwerking”. Waar we mee te maken hebben is de implementatie van het “Dagan Plan” zoals oorspronkelijk geformuleerd in 2001, dat opriep tot:
“een invasie van door Palestijnen gecontroleerd gebied door zo’n 30.000 Israëlische soldaten, met als duidelijk omschreven missie het vernietigen van de infrastructuur van het Palestijnse leiderschap en het verzamelen van wapens die momenteel in het bezit zijn van de verschillende Palestijnse strijdkrachten, en het verdrijven of doden van het militaire leiderschap ervan. (Ellis Shulman, op cit, cursivering toegevoegd)
Nakba 2.0: Massale uitzetting en een grondinvasie overwogen
De bredere vraag is of Israël, in overleg met Washington, van plan is een bredere oorlog te ontketenen.
Massale verdrijving zou in een later stadium van de grondinvasie kunnen plaatsvinden als de Israëli’s de grenzen van Gaza zouden openen om een uittocht van de bevolking mogelijk te maken.
Uitzetting werd door Ariel Sharon de “ oplossing in 1948-stijl” genoemd . Voor Sharon
“Het is alleen nodig om een andere staat voor de Palestijnen te vinden. – ‘Jordanië is Palestina’ – was de uitdrukking die Sharon bedacht.” (Tanya Reinhart, op cit)
De oorspronkelijke bron van dit artikel is Global Research
Copyright © Prof Michel Chossudovsky , Global Research, 2023
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized . Maak een bladwijzer van de permalink .