Via henrymakow.ca, zie daar links en afbeeldingen, google translate
David Livingstone – Globalisten en de creatie van het Wahhabi/Hamas-terrorisme
14 oktober 2023
De globalisten hebben de hand gehad bij het vormgeven en financieren van alle terroristische organisaties van de twintigste eeuw, inclusief de Moslimbroederschap van Egypte, de Hamas van Palestina en de Afghaanse Mujahideen. Maar de geschiedenis van hun dubbelhartigheid gaat nog verder terug, tot de achttiende eeuw, toen Britse vrijmetselaars de Wahhabi-sekte van Saoedi-Arabië zelf oprichtten, om hun imperialistische doelstellingen te bevorderen door hun doelen te verdelen en te veroveren.
van 25 augustus 2004 van David Livingstone (henrymakow.com)
In navolging van de dictaten van de Hegeliaanse dialectiek hebben de globalisten twee vijandige krachten gecreëerd, het ‘liberaal-democratische’ zionistische Westen, tegen het terrorisme, of de ‘politieke islam’, om ons te dwingen hun laatste alternatief, een Nieuwe Wereldorde, te aanvaarden.
Het Westen en de islam hebben een lange periode van compatibiliteit achter de rug, maar er is ontkend dat deze geschiedenis de mythe van een ‘Botsing der Beschavingen’ in stand houdt. Om de gevoelens van het Westen tegen de islam aan te wakkeren, is onze aandacht gericht op het schrikbeeld van het fanatieke wahhabisme, en meer specifiek op de meest beruchte exponent ervan, Ossama bin Laden.
Echter, zoals uiteengezet in een uitstekend artikel van Peter Goodgame, ‘ De Globalisten en de Islamisten’, hebben de Globalisten de hand gehad bij het vormgeven en financieren van alle terroristische organisaties van de twintigste eeuw, inclusief de Moslimbroederschap van Egypte, de Hamas van Palestina, en de Afghaanse Mujahideen. Maar de geschiedenis van hun dubbelhartigheid gaat nog verder terug, tot de achttiende eeuw, toen de Britse vrijmetselaars de Wahhabi-sekte van Saoedi-Arabië zelf oprichtten, om hun imperialistische doelstellingen te bevorderen.
Dat een Britse spion met de naam Hempher verantwoordelijk was voor het vormgeven van de extreme leerstellingen van het wahhabisme werd tussen 1933 en 1938 vermeld in een Turks werk, Mir’at al-Haramain , van Ayyub Sabri Pasha. Het Britse beleid in zijn koloniën omvatte vaak de oprichting van afwijkende sekten, met als doel Verdeel en Heers, zoals het geval was met de Ahmadiyya-sekte van de islam in India in de negentiende eeuw.
De details van deze samenzwering worden uiteengezet in een weinig bekend document met de naam The Memoirs of Mr. Hempher, gepubliceerd in series (afleveringen) in de Duitse krant Spiegel, en later in een prominente Franse krant. Een Libanese arts vertaalde het document naar de Arabische taal en van daaruit werd het vertaald in het Engels en andere talen.
Het document is een verslag uit de eerste hand van Hempher over zijn missie voor zijn regering, die hem naar het Midden-Oosten stuurde om manieren te ontdekken om het Ottomaanse Rijk te ondermijnen. Tot de ondeugden die de Britten moesten promoten behoorden racisme en nationalisme, alcohol, gokken, hoererij en het verleiden van moslimvrouwen om zichzelf bloot te geven.
Maar het belangrijkste was de strategie om ‘ketterijen in de leerstellingen van moslims in te voegen en vervolgens de islam te bekritiseren omdat deze ‘een religie van terreur’ is. Voor dit doel vond Hempher een bijzonder corrupt individu met de naam Mohammed Ibn Adbul Wahhab.
Om het soort fanatisme te begrijpen dat het wahhabisme heeft ingeprent, is het eerst nodig om te erkennen dat de islam alle moslims, ongeacht hun ras of nationaliteit, opriep om zichzelf als broeders in het geloof te zien. Het doden van een andere moslim was ten strengste verboden. Als onderdeel van hun strategie van Verdeel en Heers hoopten de Britten echter de Arabische moslims tegen hun Turkse broeders op te zetten. De enige manier om dit te doen was door een maas in de islamitische wet te vinden waardoor de Arabieren de Turken als afvalligen konden verklaren.
Abdul Wahhab was het instrument waarmee de Britten dit verachtelijke idee bij de moslims van het Arabische schiereiland konden insinueren. In wezen bedacht Wahhab het idee dat hun Turkse broeders, simpelweg door de triviale daad van het aanbieden van gebeden aan heiligen, hun geloof hadden verspeeld, en daarom was het toegestaan om iedereen te doden die weigerde zich aan zijn hervormingen te houden en hun vrouwen en kinderen tot slaaf te maken. . Maar dat omvatte de hele moslimwereld, behalve zijn kleine, misleide groep volgelingen.
Maar de Wahabbi-beweging was onbeduidend zonder de trouw van de Saoedische familie, die, ondanks beweringen van het tegendeel, afstamde van een Joodse koopman uit Irak . Orthodoxe juristen uit die tijd brandmerkten de Wahhabi’s als ketters en veroordeelden hun fanatisme en onverdraagzaamheid.
Niettemin toonden de Wahhabi’s vervolgens hun minachting voor hun zogenaamde geloof door zowel moslims als niet-moslims zonder onderscheid af te slachten. De Wahhabi’s begonnen toen met het vernietigen van alle heilige graven en begraafplaatsen. Ze stalen de schat van de Profeet, waaronder heilige boeken, kunstwerken en talloze onschatbare geschenken die de afgelopen duizend jaar naar de stad waren gestuurd. De lederen en vergulde banden van de islamitische heilige boeken die ze hadden vernietigd, werden gebruikt om sandalen te maken voor de Wahhabi-criminelen.
De Ottomaanse sultan maakte in 1818 een einde aan de eerste Wahhabi-opstand, maar de sekte herleefde onder leiding van de Saoedische Faysal I. De beweging werd vervolgens enigszins hersteld totdat ze aan het einde van de negentiende eeuw opnieuw werd vernietigd.
Na de Eerste Wereldoorlog werden de voormalige regio’s van het Ottomaanse Rijk verdeeld in verschillende marionettenregimes. Voor zijn hulp bij het ondermijnen van het Ottomaanse gezag in de regio werd Ibn Saud in 1932 naar behoren beloond met de oprichting van het koninkrijk Saoedi-Arabië. Een jaar later, in 1933, verleenden de Saoedi’s olieconcessies aan de California Arabian Standard Oil Company (Casoc). , een dochteronderneming van Standard Oil of California (Socal, het huidige Chevron), onder leiding van Rothschild-agent, en leider onder de Illuminati-families, Rockefeller. Sinds die tijd is Saoedi-Arabië de belangrijkste bondgenoot van het Westen in het Midden-Oosten, die niet alleen gemakkelijke toegang biedt tot zijn overvloedige oliereserves, maar ook de Arabische agressie tegen Israël tempert. Vanwege de duidelijke hypocrisie van het regime was het noodzakelijk om de daaruit voortvloeiende afwijkende meningen met wreedheid te onderdrukken. Een ander belangrijk aspect is dat wetenschappers ervan worden weerhouden over ‘politiek’ te spreken, dat wil zeggen: kritiek uiten op het regime.
In The Two Faces of Islam schrijft Schwartz: ‘Hun smaak leidde hen naar tavernes, casino’s, bordelen. begrijpen of leuk vinden, wat vaak de gevoeligheden van Wahhabi-geestelijken beledigde. Ze gaven uit wat ze wilden en werden beschermheren van internationale seksuele slavernij en de uitbuiting van kinderen.’ Het resultaat is dat het Saoedische regime en zijn marionettengeleerden, om toch de indruk te wekken de islam te omarmen, een versie van de islam hebben ontwikkeld die de nadruk legt op ceremoniële details van de religie, ten koste van het helpen begrijpen van de bredere politieke realiteit. Hun manier van doen heeft een letterlijke interpretatie van de islamitische wet aangemoedigd, waardoor mensen als Bin Laden de Koran konden exploiteren om het doden van onschuldigen te rechtvaardigen.
Uiteindelijk heeft de overvloed aan door Rothschild gefinancierde petro-dollars in de schatkist van de Saoedische familie het voor hen mogelijk gemaakt om vervolgens hun verbasterde versie van de islam naar andere delen van de wereld te propageren, met name naar Amerika, waar ze zogenaamd de islam subsidiëren. tot 80 procent van de moskeeën in het land, een versie van de islam die politiek bewustzijn vervangt door dogmatische aandrang tot ritueel fanatisme.
In 1999 woonde koning Fahd van Saoedi-Arabië de Bilderberg-bijeenkomst bij, vermoedelijk om zijn rol bij het bevorderen van de belangen van de wereldregering te bespreken, samen met andere grootheden als Yasser Arafat en de paus. Het is duidelijk dat de Saoedische familie deel uitmaakt van de bedrieglijke trucs van het Illuminati-netwerk. Hun medeplichtigheid aan de accumulatie van oliedollars is gestoken in de financiering van het mondiale terrorisme, van Afghanistan tot Bosnië, louter met het doel de noodzakelijke vijandigheid van de wereld tegen de islam aan te wakkeren.
David Livingstone is de auteur van The Dying God: The Hidden History of Western Civilization