Via Triari, zie daar links, afbeeldingen
(Ed.: ik deel dit soort artikelen over kindermisbruik soms. Vaak is het me teveel. Het is extra moeilijk als iets verkocht wordt als kunst of als literaire vrijheid.
Kijk naar de naam en je weet uit welke wind de hoek waait. De decadentie van nu doet denken niet alleen aan “Weimar” maar ook aan de decadentie van het Roemeinse Rijk. Maar dat kinderen nog steeds zo geschaad worden (als sinds de baälvereringen) dat kan ik maar niet aanvaarden. En dat dat zo verborgen blijft en zo “Beschermd” dat kan ik maar niet begrijpen. En dat wil ik ook niet. Daarom deel ik het af en toe. Maar ik vind het vaak te gruwelijk om naar te kijken. Maar we weten wat Jezus heeft gezegd over het molesteren van kinderen. Jezus zei: “Maar pas op als je één van deze kleintjes die in Mij geloven, overhaalt om slechte dingen te doen. Het zou dan beter voor je zijn geweest, als je met een grote steen om je nek in zee was gegooid dan dat je daarvoor de straf moet dragen. Het zal slecht aflopen met de mensen die anderen overhalen om slechte dingen te doen. )
Miriam Cahn: pedofilie verhuld als ‘kunst’
Geplaatst op 18/04/2023 door Redactie
Een recente expositie van de kunstschilderes Miriam Cahn leidde tot verhitte gemoederen. De ‘kunst’ van Cahn en soortgelijke artiesten lijkt echter erg populair in elitaire kringen.
Het Palais de Tokyo is een museum voor hedendaagse kunst gelegen in de Franse hoofdstad Parijs. De instelling wordt gefinancierd door de Franse belastingbetaler en biedt talloze kunstenaars een podium. Tot de permanente collectie behoren onder andere werken van Pablo Picasso, Marcel Duchamps en Marc Chagall.
In het eerste kwartaal van 2023 staat het museum in het teken van de expositie Ma Pensée Serielle. De expositie omvat meerdere werken van Miriam Cahn (1949), een kunstschilderes uit Zwitserland. In de afgelopen jaren werden de werken van Cahn tentoongesteld in diverse gerenommeerde kunstencentra, zoals in München, Kopenhagen en Nanking.
De werken van Cahn zijn – op zijn zachtst gezegd – confronterend te noemen. De schilderijen verbeelden onder meer geweld, verkrachting en andere vormen van leed. Met name het werk Fuck Abstraction riep aversie op. Volgens Cahn beeldt het schilderij een verkrachting in oorlogstijd af. Critici zien echter twee vastgebonden kinderen die door een volwassene worden gedwongen tot orale seks.
De bekende Franse presentator Karl Zéro hekelt het schilderij eveneens. “Onverdraaglijk. Groepen schoolkinderen bezoeken deze expositie. Wat moeten zij wel niet denken als zij dit zien?”, aldus Zéro.
Tegenstanders spanden maar liefst twee rechtszaken aan tegen de tentoonstelling van het werk. Ook werd er een motie ingediend bij het Franse parlement. Het mocht niet baten. Volgens Franse rechters en progressieve politici valt het werk van Cahn onder de vrijheid van meningsuiting. Dat terwijl de Franse wet kinderpornografische beelden expliciet verbiedt.
Dergelijke ‘kunst’ kwam de afgelopen tijd vaker ter sprake. In januari maakte de voormalig Vlaamse politicus Dries van Langenhove bekend dat het Europees Parlement podium bood aan de Zweedse Lena Cronqvist. Ook die artiest staat erom bekend dat zij kinderen en sadisme combineert in haar werk.
In 2015 braken hackers in bij het computernetwerk van het Amerikaanse Democratic National Committee. Daarbij werden duizenden e-mails van prominente personen geopenbaard, in het bijzonder die van John Podesta. Ook deze voormalige campagneleider van Hillary Clinton is een groot liefhebber van dergelijke kunst, dat bleek uit zijn correspondentie met andere invloedrijke personen. Ook bevat zijn privécollectie kunst schilderijen van Biljana Djurdjevic en Kim Noble. Wederom gaat het hier om artiesten met een voorliefde voor kinderleed.
De schilderijen liegen er niet om en laten weinig aan de verbeelding over. Qua cultureel verval leven we in een tijd die doet denken aan de Weimarrepubliek. Die bestond slechts vijftien jaar. De bovenstaande ‘kunst’ is echter de zoveelste bizarre vorm van degeneratie, voortkomend uit een periode die al begon in 1968 en nog steeds voortduurt.