Via henrymakow.ca
Graham Crawford – Maatschappelijk verraad heeft het vertrouwen voor altijd vernietigd
19 maart 2023
Zijn de gevaccineerden verdoemd?
” Alleen al de gedachte aan die potentieel tikkende tijdbom kan voor velen te veel zijn om te verdragen. Hoe zullen ze ermee omgaan? Hoe zullen zij en de rest van de wereld samen standhouden onder het gewicht van collectieve angst en woede over het gevoelloos misleid en gedwongen te worden het nemen, vaak herhaaldelijk, van een zeer verdachte experimentele injectie die ze eigenlijk nooit nodig hadden? “
“Ik ben nu ook als een op mijn hoede hond, constant waakzaam voor de beledigende meester als hij opnieuw probeert zijn hand op te steken.”
De naald en de aangerichte schade
door Graham Crawford
(verkort door henrymakow.com)
“Ik had er spijt van op het moment dat de naald erin ging, en sindsdien heb ik er spijt van.”
Voor die persoon was de onomkeerbare sprong in het onbekende gemaakt en was er geen weg meer terug.
Afhankelijk van welke cijfers u gelooft, hebben ongeveer 50 miljoen mensen in het VK en 5,5 miljard wereldwijd de sprong gemaakt.
Velen blijven in onwetendheid over wat het werkelijk betekent, maar terwijl rapporten en algemene praatjes uitlekken over verschrikkelijke aantallen vaccingerelateerde sterfgevallen en vreselijke bijwerkingen, hoe lang duurt het voordat ze worden getroffen door de harde realiteit?
Psychologisch zal het een nachtmerrie zijn om in te zijn.
Alleen al de gedachte aan die potentieel tikkende tijdbom kan voor velen te veel zijn om te verdragen. Hoe zullen ze ermee omgaan? Hoe zullen zij en de rest van de wereld zich staande houden onder het gewicht van collectieve angst en woede over het feit dat ze meedogenloos zijn misleid en gedwongen om, vaak herhaaldelijk, een hoogst verdachte experimentele injectie te nemen die ze eigenlijk nooit nodig hadden?
Een paar weken geleden was ik in een van de drukste winkelstraten van Glasgow bij een gedenkteken voor de doden en zwaargewonden door de covid-injectie, toen een voorbijganger van begin zeventig me vertelde hoe ze na de prik twee keer op de spoedeisende hulp was beland.
Ze had het tegen haar instinct in genomen nadat ze voortdurend werd opgejaagd, lastig gevallen en door haar man en andere familieleden werd geteisterd.
Een jaar later was ze duidelijk nog steeds diep boos op haar man – en ook op zichzelf omdat ze uiteindelijk bezweek voor het pesten.
Ze zei zoveel, en gaf ook toe dat ze door dit alles niet langer hetzelfde voelde voor haar man, en niet wist of haar huwelijk van 50 jaar zou kunnen overleven.
Deze dame, en miljoenen, mogelijk miljarden anderen, kunnen ook te maken krijgen met een enorm gevoel van volkomen verraad door regeringen, wetenschappers, Big Pharma, artsen en alle andere gevestigde instellingen – niet in de laatste plaats de medeplichtige zakelijke en nationale media .
De laatstgenoemden waren juist de mensen die hadden moeten proberen ons ‘eerlijke, evenwichtige en nauwkeurige rapportage’ te geven, maar die in plaats daarvan meedogenloos hele bevolkingsgroepen bang maakten met hun onevenredige en misleidende angstboodschappen over het virus en hun eindeloze dreigementen van sociale uitsluiting of erger voor andersdenkenden van lockdowns, maskers en de zogenaamde vaccins.
Maar hier is het punt: ik geloof dat degenen onder ons die niet bezweken onder de spanning van deze druk, in feite geconfronteerd werden met ons eigen ernstige trauma.
We konden al vroeg zien dat de covid-keizer geen kleren had – dat het allemaal overdreven was, een kolossale illusie gebouwd op bedrog na bedrog, totdat de waarheid de leugen werd en de leugen de waarheid.
Hiervan getuigen en vaste grond vasthouden, was buitengewoon moeilijk.
Maar ik en anderen ontdekten dat we niet helemaal alleen waren in deze wrede dystopische nachtmerrie. Door de pure wil van de geest blijven we bebloed maar ongebogen; maar er valt nog zoveel te helen. En dat is een proces waarvan ik betwijfel of het ooit voltooid zal zijn. Een litteken is een litteken; het kan na verloop van tijd zachter worden, maar het gaat nooit helemaal weg.
regen.jpgIk weet dat ik regeringen nooit meer op dezelfde manier zal zien als vóór covid. Elk resterend vertrouwen is volledig verdwenen.
Ik zal de BBC en de rest van de reguliere media nooit meer vertrouwen, en als voormalig journalist is dat een diepe snee.
Ik zal doktoren of verpleegsters die in de pas liepen en zwegen – en dat nog steeds doen – nooit helemaal vertrouwen.
Of zogenaamde wetenschappers en academici die wederom zwegen, of bereid waren de waarheid te verdraaien om hun beurzen en banen te beschermen.
Of de politie die zo gemakkelijk veranderde van gemeenschapsondersteunende misdaadbestrijders in onnadenkende, meedogenloze, gemaskerde, toegeruste handhavers van de overheid, die vreedzame protesten en politieke bijeenkomsten opbreken.
Of hysterische leraren en hun vakbonden die hun grote leugen verraden dat ‘de kinderen op de eerste plaats moeten komen’.
Of de meeste kerken, tempels en moskeeën vanwege hun medeplichtige stilzwijgen en haatzaaiende uitspraken, zoals ‘Jezus zou willen dat iedereen gevaccineerd wordt en anders handelen is een daad van egoïsme’.
En dan zijn er de buren, vrienden, familieleden en vreemden die een totaal gebrek aan kritisch denken aan de dag legden; die mij, en mijn soortgenoten, in gevaar brachten door hun naleving. Dat doen ze nog steeds. Welke gevaren houden ze in de toekomst voor ons in met hun zwakke, blinde en onnodige gehoorzaamheid?
Ze waren medeplichtig aan de diefstal van meer dan twee jaar van mijn leven.
Mijn wereldbeeld is voor altijd veranderd.
Ik ben nu ook als een op mijn hoede hond, constant waakzaam voor de beledigende meester, mocht hij opnieuw proberen zijn hand op te steken.
Pas nu weet ik dat niemand mijn meester is – of ooit zal zijn.
En weet je wat nog meer? Ik ben een van een enorme roedel.