van Jan Bennink, zie bij hem links en afbeeldingen
(Ed.: waarom ik dit deel. Het is een prachtig geschreven verhaal over het waarom van het vieren van Kerst. Het is het leggen van de vinger op zere plek: God is uit ons leven aan het verdwijnen. En als dat zo is, weten we niet meer waarom we hier zijn en kennen we de ware zin van het bestaan niet meer. Dat is precies wat “ze” willen en dat mogen we niet laten gebeuren. Ik volg Jan Bennink vanaf de zijlijn en vaak vind ik dat hij prachtig schrijft. Ik kan niet altijd alles waarderen maar dat mag. Dat is nu eenmaal zo dat het een je meer aanspreekt dan het ander.)
Vergeet “De Grote Reset”. Laten we gaan voor “The Great J Set”.
30 december 2022 2
Deze kerst voelde ik meer dan ooit de behoefte om met heel mijn hart de geboorte te vieren van degene die in zijn eentje centurio’s deed knielen, hogepriesters tot wanhoop bracht en keizerrijken dwong te buigen.
Jezus Christus, de Verlosser.
Het eenmansleger, de revolutionaire strijder tegen corruptie en hypocrisie.
Jezus die zijn volgelingen zocht en vond in zondaars, die het goede zag in misdadigers, tollenaars en verschoppelingen. Die de bezetenen en melaatsen genas en de geparfumeerde elites van zijn tijd tot waanzin dreef, hen marineerde in hun eigen waanvoorstellingen, corruptie en hypocrisie.
Het kind dat opgroeide tot een sterke jongeman, die nooit zijn ruwe werkmanshanden gebruikte om te vechten, maar uitsluitend zijn gedachten, gebeden en woorden om zijn vele veldslagen te beslechten.
Jezus, de minderjarige vluchteling, die vanaf zijn geboorte met executie werd bedreigd, keerde niettemin terug naar zijn land, want daar was hij voorbestemd om te prediken en te sterven, om na drie dagen weer op te staan.
Niet deze zachte, verwijfde regenboogvlag zwaaiende travestiet, zoals de kerken ons willen doen geloven, maar een onverschrokken guerrilla, die de duivel confronteerde en zijn verleidingen afwees. Een eenmansleger, tot de tanden bewapend met Gods wijsheid, dat alleen de confrontatie aanging met een bende moorddadige mannen die op het punt stonden een weerloze vrouw te stenigen.
Jezus, de bestraffer, die de zware tafels van de geldwisselaars en duivenverkopers omgooide, die het verwaande Sanhedrin confronteerde en het vuil van de tempel veegde. Die uiteindelijk, gedrenkt in zijn eigen bloed, verraden door zijn naasten en bespot door zijn eigen volk, zijn eigen houten kruis de berg op sleepte en zijn eigen ondragelijke dood zocht om ons verlossing te schenken.
De man die geen gouden koets nodig had om te laten zien dat hij koning was, maar op een ezel Jeruzalem binnenkwam.
Jezus is voor mij het levende bewijs dat één enkel kind deze wereld kan redden, zelfs als zijn wieg in een stal staat.
Het levende bewijs dat de kracht van verandering niet in de massa zit, maar in dat ene vonkje dat het heilige licht kan laten ontbranden.
Dat de ogen van elke pasgeborene het gezicht van God weerspiegelen.
En hun onbevlekte onschuld heeft de oerkracht om alle kwaad te overwinnen.
Dat kwaad is hier doodsbang voor. Omdat het duister het licht nooit zal begrijpen en zich er daarom niet tegen kan wapenen.
Is het toeval dat de huidige heersers openlijk de oorlog hebben verklaard aan kinderen, zoals Herodes die bij het eerste gerucht over de geboorte van de Christus de eerstgeboren zonen van Bethlehem liet vermoorden, uit angst voor een grotere koning dan hijzelf?
Ik denk niet dat het toeval is dat de hogepriesters van tegenwoordig kinderen liever zien sterven in de baarmoeder van hun moeder, voordat ze hun eerste kreet kunnen slaken; dat het op Tweede Kerstdag bloedig business as usual was in de Nederlandse abortusklinieken, onder het mom van keuzevrijheid en de bevrijding van de vrouw. Dat in Nederland de termijn voor het toestaan van abortus steeds verder wordt verruimd, terwijl het excuus daarvoor gewoon hetzelfde blijft; dat er geen levend kind wordt gedood, maar alleen een “klompje cellen”.
Geen toeval dat de heiligheid van het ongeboren kind wordt geschonden, geheiligd door de Nederlandse wet, waarbij hun weefsels botweg worden verklaard tot grondstoffen, te gebruiken in geneesmiddelen, dure zalven en vaccins.
Dat in Nederland zelfs ongeboren kinderen in laboratoria worden gefabriceerd, als zielloze producten, minder dan laboratoriumratten, om te testen en te experimenteren, om menselijke reserveonderdelen te oogsten en monsters te fabriceren in een krankzinnige poging om Gods werk te imiteren door hersenschimmen te creëren; betreurenswaardige wezens, cross-overs tussen beest en mens.
Geen toeval dat zoveel jonge tieners worden aangemoedigd om zichzelf vrijwillig onvruchtbaar te maken, hen ervan te overtuigen dat ze in een verkeerd lichaam zijn geboren en kunnen worden getransformeerd in iets dat ze nooit zullen zijn.
Het is geen toeval dat de ooit onbetwiste liefde tussen man en vrouw zoveel mogelijk wordt vervangen door een droge lust naar porno en vruchteloze perversie.
En dat voor degenen die ouders proberen te zijn, het steeds moeilijker wordt om een baby te verwekken, omdat hun lichaam is vergiftigd door chemicaliën in eten en drinken, in weekmakers, shampoos en het mRNA in vergif dat de autoriteiten vaccins noemen.
Het is geen toeval dat een gezonde baby die ondanks al deze gruwel wordt geboren, bedolven raakt onder een regenboogkleurige lawine van verhaaltjes voor drag queens, kleuterklassen masturbatie, LGBTi-propaganda en Disney-films en Netflix-series doordrenkt van geweld, satanische pedohond fluitjes, zo snel mogelijk.
De monsters die deze wereld regeren hebben God openlijk dood verklaard.
Ze hebben zichzelf al gekroond tot koningen van de aarde en de heersers van de schepping. Bouwen aan een wereld waarin ze de mensheid naar hartenlust kunnen domineren, misbruiken en tot slaaf maken.
En hiervoor kunnen ze zonder de kleintjes. Behalve misschien om hun pikzwarte lusten te bevredigen, voor hun perverse verjongingstherapieën, satanische rituelen en af en toe een offer om hun goden gunstig te stemmen.
Maar bovenal zijn ze bang voor dat ENE, naamloze kind, dat nu wel eens geboren zou kunnen worden. Ergens in een schuur in Kampala of een schuur in Vilnius.
Hun grootste angst is voor dat ene heilige kind, dat hen kan laten kronkelen en kronkelen, dat hen kan verblinden in zijn licht, dat verschrompelt en hun almacht wegblaast met een enkel gebaar van zijn rechtvaardige hand.
Net als tweeduizend jaar geleden.
De hogepriesters en koningen van deze wereld weten maar al te goed waar Kerst voor staat.
Dat is precies de reden waarom ze zo hard proberen het af te schaffen.
Vergeet “De Grote Reset”. Het is tijd voor de Great J Set.
Vind je dit stuk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt me hier steunen .
Retweet en deel het op andere platforms. Het is moeilijk de brug te slaan tussen de taalkloof voor een Nederlandse schrijver.