Herbloggen van Niburu. Zie link onderaan
Arts op staande voet ontslagen voor verkondigen mening, 31 oktober 2020
Kritiek op de nep pandemie, door wie dan ook wordt niet getolereerd, ook niet als dit afkomstig is van medisch specialisten. Dit ondervond een arts met 25 jaar ervaring die op staande voet werd ontslagen en gesommeerd werd onmiddellijk het ziekenhuis te verlaten.
Pascal Sacré is een gedreven arts die werkt of beter gezegd werkte in een ziekenhuis in het Franstalige deel van België.
Sacré heeft een uitgesproken mening over de corona neppandemie en ventileert die mening via artikelen die hij schrijft, onder andere op de bekende website Global Research.
Dat schrijven is hem duur komen te staan, want nu verschijnt het volgende bericht:
Pascal Sacré was 25 jaar arts, in een ziekenhuis, waarvan 9 jaar op de spoedafdeling. Was, want toen hij zijn mening over corona-paniekzaaierij durfde verkondigen, werd hij op staande voet ontslagen.
Pascal Sacré was kritisch over de PCR-tests, die vaak vals positieve resultaten geven. Hij had ook kritiek op de paniekzaaierij die er in de media heerst. En hij vond dat er door de corona-maatregelen teveel mensen stierven aan andere aandoeningen: mensen die normaal nog niet hadden moeten sterven. Daarvoor kreeg hij eerder al doodsbedreigingen, en werd hij nu ontslagen bij het ziekenhuis waar hij specialist op de spoedafdeling was.
Kritiek op het beleid van de overheid, op de gangbare opinie over covid-19 wordt niet getolereerd, ook niet als het komt van ervaren medisch specialisten.
Wij vonden op een andere website een antwoord van Dr. Pacal Sacré en hebben dat vertaald in het Nederlands.
Hier volgt antwoord van deze moedige arts:
Ik werd afgedankt als een stuk vuil, ontslagen als een dief zonder kans op enig verweer vanwege mijn woorden, vanwege hetgeen ik schreef.
Ik werd ontslagen midden in een covid-19 crisis, ondanks dat ik een bekwame eerstehulparts ben die door zijn collega’s wordt gewaardeerd vanwege mijn handelen in stresssituaties.
Vanwege woorden, vanwege een afbeelding.
Het enige dat ze hadden hoeven doen is het publiek geruststellen, de artsen verdedigen, de situatie de-escaleren, wachten tot de storm voorbij is… en dan praten.
Het is waar dat ik schrijf over verontrustende zaken en dat mijn mening afwijkt van de gangbare norm. Dit is iets dat bekend is bij mensen die mij al sinds 2009 volgen.
Toen ik in 2020 begon te schrijven over hoe de politiek omging met de covid crisis, maar ook over hoe het medisch systeem, de wetenschap en officiële instanties lijden aan een niet uit te roeien endemische corruptie, voelde ik al dat dit riskant zou zijn, heel riskant.
Maar, ik heb niet opgegeven, want ik zal nooit toestaan dat mijn leven wordt gecontroleerd door angst.
Sommige mensen zeggen dat ik gewetenloos ben. Denk je werkelijk dat na 17 jaar lang mensen te hebben behandeld in noodsituaties en spanning, vaak 24 uur achter elkaar, ik dat had kunnen doen als ik gewetenloos zou zijn geweest?
Sommige mensen zeggen dat ik onverantwoordelijk ben. Ik heb altijd mijn verantwoordelijkheid genomen, heb een voorkeur voor schrijven in plaats van spreken omdat dit ruimte geeft voor reflectie. Ik weeg ieder woord op een schaaltje voordat ik een artikel af vindt en het opstuur, vergezeld van alle bronnen en referenties. Ik heb altijd de regels van het ziekenhuis en de maatschappij gerespecteerd en zelfs wanneer ze in mijn ogen totaal krankzinnig zijn en meer kwaad dan goed doen. Ik heb altijd de veiligheid van mijn patiënten boven mijn eigen overtuigingen gesteld, want ik geef er de voorkeur aan om via de woorden van mijn schrijven mensen te overtuigen.
Sommigen zeggen dat ik een schande ben voor mijn beroep. Zij die dit zeggen zijn totaal onwetend over wat mijn beroep inhoudt. Veel mensen spreken vandaag de dag in verband met corona over kritische zorg, dit terwijl kritische zorg al meer dan 70 jaar bestaat. Weten zij, de mensen die beschuldigen, waar ze over praten? Wij kunnen niet doen alsof, dit is het leven, leven omringd door de dood en lijden, wij weten niet hoe we moeten liegen en als we dan toch zouden doen, dan zijn we weg. Ik heb dit 17 jaar volgehouden en de enige reden dat ik hiermee moet stoppen is omdat er mensen zijn die het niet leuk vinden wat ik zeg, mijn mening niet kunnen waarderen.
De ultieme kritiek: Ik zou tegen alles zijn. Zij die dat zeggen zijn dat zelf veel meer dan ik ben. Ik zal je vertellen voor welke dingen ik ben:
De waarheid: in ieder geval de permanente zoektocht daarnaar en het kunnen accepteren dat je niet altijd gelijk hebt.
Tolerantie ten opzichte van de gedachten van anderen, andere meningen en andere artikelen.
De wil om daarnaast mijn eigen gedachten, meningen en artikelen te kunnen publiceren
Respect voor de natuur en dieren
Het verlichten van pijn en lijden
Het leven in al haar opzichten, muziek, geluiden, liedjes, dans, kleuren en daarom ook de acceptatie van de dood. Men kan niet leven zonder de gedachte op een gegeven moment doodgaan te accepteren.
Ik wilde alleen maar vragen stellen, mijn menig geven, zonder ooit het gevoel te hebben dit aan anderen te moeten opdringen, om vragen te stellen, om te nuanceren, om te contextualiseren, het geruststellen waar anderen alleen maar willen terroriseren.
Ik werd veroordeeld, als vuilnis naar buiten gegooid.
Ik werd gedwongen mijn collega’s te verlaten in moeilijke tijden, werd gesommeerd om het gebouw te verlaten, een gebouw dat in brand was gestoken door mensen die niet zo snel zouden moeten spugen op een eerstehulparts, één van hen, vanwege woorden of een afbeelding.
Dat is hoe het zit.
Zij hebben die macht.
Tenslotte wijst hij erop dat hij gelukkig niet de enige is, maar dat er duizenden artsen en wetenschappers zijn die net zo denken als hij.
https://niburu.co/buitenland/15649-arts-op-staande-voet-ontslagen-voor-verkondigen-mening
zie ook over een andere ontslagen dokter: